Nowy Napis. Liryka, epika, dramat 4/2019

Podobno ludzie „nawet śmierci się tak nie boją, jak tego, że im będzie zimno”. Podobno, kiedy nie wiadomo, co wolno, to wolno wszystko. Wie o tym Rácz – prymityw i cham, który właśnie został palaczem w Hotelu Ambassador. Rácz chce się dorobić, ale praca w kotłowni nie jest lekka. Żeby zmienić układ sił, któregoś dnia po prostu zakręca kurek. I tak następuje katastrofa. Bo Rácz chce wszystkiego i potrafi to sobie wziąć. Hotel w krótkim czasie staje się jego własnością. Rivers of Babylon to rysowana grubą kreską powieść gangsterska, w której bohaterowie są bezkompromisowo paskudni, a język ostry i soczysty. Satyra na słowiański wczesny kapitalizm przeraża do dziś swoją proroczą wymową. Tym debiutem Peter Pišťanek wywrócił do góry nogami...

Komiks, jako wytwór kultury, istnieje nie tylko sam w sobie, ale jego istnienie ma również wymiar społeczny. W hierarchicznych społeczeństwach ludzkich z konieczności dotyczy go również jeden z najważniejszych aspektów stosunków międzyludzkich: władza. Mówiąc o władzy, redakcja „Zeszytów Komiksowych” ma na myśli nie tylko politykę albo państwowy aparat przymusu, ale także inne jej rodzaje, a zatem wszelkie sytuacje, w których jeden człowiek dominuje nad innym. Autorów interesuje zatem również władza duchowa (np. religia), ekonomiczna (np. wyzysk), jednej płci nad drugą (patriarchat), większości nad mniejszościami i tak dalej. Interesują zarówno ingerencje władzy w komiks, jak i sposoby odnoszenia się do niej w historyjkach obrazkowych.

„Szczerze mówiąc, kategoria pokolenia nigdy nie była mi do niczego potrzebna”” – zaznacza stanowczo Roman Bobryk w dyskusji z Józefem Ruszarem, Michałem Januszkiewiczem, Małgorzatą Peroń, Radosławem Siomą i Zofią Zarębianką. To właśnie kategoria pokolenia w literaturze będzie nas zajmowała tym razem.

Wybór relacji zebranych przez Referat Historyczny i Biuro Dokumentów II Korpusu obejmuje wszystkie główne rodzaje represji stosowane wobec polskich obywateli w Związku Sowieckim. Świadkowie opisują warunki masowych deportacji, aresztowań, przesłuchań i tortur, a także to czego doświadczyli w miejscu zesłania lub odbywania prac przymusowych – w łagrach i specposiołkach rozsianych po terenie całego sowieckiego imperium. Osobiste relacje, wspomnienia, świadectwa stanowią fascynujący zapis konfrontacji polskich obywateli ze stalinowskim, totalitarnym reżimem od 17 września 1939 r. aż po utworzenie Armii Andersa w 1941 r.

Zbiór jedenastu opowiadań o miłości i śmierci rozgrywających się w różnych czasach i różnych krajach Europy. Akcja toczy się w różnych miejscach, od słowackiej wsi po wielkie miasto. Akcja rozgrywa się w różnych czasach, znajdziemy historie z czasów wojny, z epoki władzy ludowej. Mimo że bohaterów wiele różni są też do siebie podobni – łączą ich podobne doświadczenia życiowe. Lektura opowiadań, nasuwa pytanie: Czy na pewno my sami tworzymy historie naszego życia? Jaki wpływ na nie mają okoliczności? W kinie panoramicznym to zbiór historii niebanalnych. Autor poszukuje w historiach swoich bohaterów momentów zwrotnych i kluczowych, które determinują ich losy i wybory. Niezwykłe, plastyczne opisy, sprawią czytelnikowi przyjemność i sprawią, ż...

Czym jest dzisiaj podział na Wschód i Zachód? Gdzie tkwią jego korzenie, jak kształtował historię Polski, Europy i świata, jak zmienił swój charakter w XXI wieku? Niedawne, okrągłe rocznice zwrotnych momentów biegu dziejów Starego Kontynentu, – dwuipółtysięczna bitwy pod Salaminą i setna wojny polsko-bolszewickiej 1920 roku, a równocześnie nietracące na aktualności pytania o tożsamość i perspektywy Europy jako rzeczywistości nie tylko geograficznej, ale duchowej, kulturowej i politycznej, zainspirowały nas do podjęcia tej problematyki w 13. numerze rocznika „Teologia Polityczna”. 31 autorów, ponad 400 stron.

32-stronicowy zeszyt w kratkę, zawierający dodatkowo krótki katechizm.Każda ze stron zeszytu została opatrzona rysunkiem postaci świętego.

Wtedy w Loszoncu to historia przyjaźni dwóch chłopców, Słowaka Lewiatana i Węgra Kapii, i jednocześnie kronika życia małego miasteczka na pograniczu węgiersko-słowackim, opowiedziana z perspektywy dziecka, obserwującego świat nieuzbrojonym w cynizm okiem.

Praca doktorska autorstwa Pani dr Małgorzaty Michalewskiej-Pawlak zatytułowana „Demokratyczna obywatelskość jako idea normatywna w koncepcjach polityczno-programowych polskiej opozycji w latach 1980-1989” stanowi cenną pozycję naukową. W pracy autorka nie analizuje struktur, organizacji, podziałów w obrębie polskiej opozycji lat 80-tych XX w., nie zajmuje się opisem wszystkich koncepcji politycznych, pochodzących z wymienionego okresu. Udziela odpowiedzi na postawione pytania badawcze m.in. w jaki sposób opozycja rozumiała główne idee charakteryzujące obywatelskość?, jaka był treść i ewolucja obywatelskich postulatów i oczekiwań wobec komunistycznych władz?, jaki zakres, cele i formy aktywności obywatelskiej przejawiała polska opozycja kierunku realizacji ob...

"Zu" Silvestra Lavrika to druga od czasów "ende/koniec" Elfriede Jelinek książka obcojęzycznego autora w katalogu wydawniczym Fundacji im Tymoteusza Karpowicza. Niezwykłą powieść słowackiego autora przetłumaczył Jacek Bierut. Wybitna pianistka, piękna i niewidoma, bohaterka debiutanckiej i pierwszej wydanej po polsku powieści Silvestra Lavrika, jako brawurowa przewodniczka po współczesnej Słowacji i jej najnowszej historii. "Zu" to jednocześnie kryminał, romans, powieść polityczna i obyczajowa, a także saga rodzinna, ale przede wszystkim dynamiczna i poruszająca powieść o wykluczeniu. Lavrik stworzył bardzo ciekawą technikę narracyjną, wykorzystującą możliwości sztuki filmowej, teatralnej i sztuk plastycznych. Z wielu scen i scenek, często oświetlonych ty...

Przyznanie Nagrody Nobla Oldze Tokarczuk było z pewnością literackim wydarzeniem numer jeden w ubiegłym roku. Pomysł usytuowania twórczości Tokarczuk w centrum niniejszego wydania nie powinien zatem zaskakiwać. Wykraczając poza stylistykę laudacyjną i okolicznościową, traktujemy noblowski zaszczyt jako wezwanie do ponownej lektury dzieł Laureatki, do rewizji dotychczas opublikowanych tekstów interpretacyjnych i krytycznych oraz do refleksji nad publicznymi wypowiedziami samej Tokarczuk. „Spory o kolejne książki Olgi Tokarczuk – pisze Zuzanna Sala – przynosiły naprawdę ciekawe rozpoznania – najłatwiej zauważalne wtedy, gdy wyłapywane z perspektywy metakrytycznej i z dystansu czasowego. Zdaje się jednak, że dziś taka dyskusja jest niemożliwa”. Chcieliby...