Cień. Mroczna pokusa

Pamiętam, że w okolicy premiery powieści Mariki Ciok, całkiem dużo się o niej mówiło. Przyznaję, że sama skusiłam się na te wszystkie pozytywne opinie (i w sumie nie tylko, bo negatywne słowa również rozbudziły moją ciekawość), ale przez pocztę polską mój egzemplarz zaginął w drodze. Na szczęście, został wysłany do mnie drugi i wreszcie mogłam poznać na własnej skórze twórczość autorki. Jak myślicie, czy Marika Ciok stworzyła historię, która mnie zachwyciła?

Evelyn jest zwykłą nastolatką, uczącą się w liceum. Kiedy do jej szkoły zapisuje się nowy uczeń, nie przypuszcza ona, że będzie to zwiastun ogromnych zmian, jakie zajdą już wkrótce w jej życiu. Lucas bowiem jest piekielnie przystojny i równie mocno tajemniczy. Całkowity przypadek sprawia, że on i Evelyn będą musieli spędzić ze sobą trochę czasu z dala od innych. Dziewczyna zaczyna też odkrywać, że chyba jednak nie jest aż tak zwyczajna, jak jej się wcześniej wydawało. Przebywanie z chłopakiem budzi coraz więcej pytań, a on sam niechętnie zbiera się, by na nie odpowiedzieć. Czy w końcu wyjdzie na jaw, kim jest Lucas? No i czy to możliwe, że Evelyn i on znali się już wcześniej?

Zacznę od plusów tej powieści, jakie udało mi się zaobserwować. Przede wszystkim styl pisania Mariki Ciok, który jest naprawdę dobry i dzięki niemu lektura tej książki upłynęła mi bardzo lekko, przyjemnie i całkiem szybko. Sądzę wręcz, że jest to idealna lektura na wolny czas, gdy macie kilka minut przerwy między zajęciami i chcecie chwilę odsapnąć od szkolnego życia. Przynajmniej ja tak robiłam i u mnie się to sprawdzało rewelacyjnie.

Główna bohaterka, Evelyn została całkiem dobrze wykreowana, choć nie powiem, chwilami jej zachowanie i taka nadmierna potrzeba przypodobania się Lucasowi niezmiernie mnie denerwowała. Koniec końców jednak uważam, że ta postać nie jest zła i da się ją lubić przez zdecydowaną większość historii. Jeśli zaś chodzi o Lucasa, to według mnie jest on lepiej wykreowany i ma o wiele więcej charakteru w sobie. Nie będę ukrywać też, że polubiłam go o wiele mocniej niż Evelyn i okrutnie ciekawiła mnie jego historia.

Fabuła Mrocznej pokusy opiera się na pewnej tajemnicy, której czytelnik nie poznaje do połowy książki. Autorka lekko buduje napięcie, prowadząc swojego odbiorcę po różnych, z pozoru mało istotnych scenach, aby w końcu naprawdę go zaskoczyć. Ze mną się to całkowicie udało i uważam, że Cień. Mroczna pokusa dała mi to, czego oczekiwałam - poprawną, wciągającą i lekką historię, do pochłonięcia w jeden dzień, by się odprężyć. Nie jest to książka idealna – ponad tygodniu od jej skończenia, z pamięci umknęły mi drobniejsze fakty, o których czytałam w tej pozycji, więc jest to też powieść do poznania, ale raczej do szybkiego zapomnienia i odstawienia na półkę. Nie zmienia to faktu, że zakończenie całkowicie mnie zaskoczyło i sprawiło, że nie mogę doczekać się lektury kontynuacji.

Jeżeli szukacie właśnie takiej książki, jak opisałam Wam powyżej, to zdecydowanie polecam Wam powieść Mariki Ciok, bo może naprawdę Wam przypaść do gustu.

W książce pt. '' Cień. Mroczna pokusa'' autorstwa Mariki Ciok, w której przedstawia ona tajemniczą zapowiadającą się historię o bohaterach, którzy poszukują, właściwej drogi do odnalezienia siebie wzajemnie nie znając do końca swojego pochodzenia.

Losy głównej bohaterki imieniem Evelyn nastolatki toczą się tutaj wokół niej oraz nowo poznanego chłopaka imieniem Lucas.

Od samego początku występująca u bohaterów nazwałabym, to bramą do pokonania wielu przeszkód podobała mi się.

Spodobało mi się tutaj nawiązanie do głównego tematu tytułu książki, dobrane teksty dialogowe do każdego z bohaterów.

Zaskoczona byłam bardzo trafnym doborem językowym, który był ujęty i napisany barwnie.

Miłość występująca pomiędzy tymi dwojga młodymi ludźmi sprawia, że czasem czuło się dreszczyk emocji, który był momentami niepewny, co do dalszego przebiegu dalszych ich losów.

Lubię czytać tego rodzaju książki-fantasy, gdyż coś się ciągle dzieje w życiu bohaterów, a mocnym atutem staje się jedynie charakter każdego bohaterów, który ilustruje ich życie zarówno w pozytywnym, jak i w tym negatywnym świetle.

Pojawienie się tutaj bohaterów w postaci aniołów, demonów, wiedźm nadaje wielu elementów mrocznych, dzięki, którym możemy odkrywać coś, co kiedyś się wydarzyło.

Szczególną uwagę zwróciłam również na okładkę, która bardzo mi się spodobała, a jej kolorystyka dodatkowo przyciąga do przyjrzenia z bliska, jak wyglądają główni bohaterowie.

Debiut autorki jest udany ze względu na to, że mogłam przenieść się na daną chwilę w inny świat, doznać wielu pozytywnych wrażeń, uśmiechnąć się czasami do przedstawionych sytuacji, poznać, jak wygląda, życie tych dwojga obcych sobie młodych ludzi żyjąc na pograniczu ciągłej ucieczki przed samym sobą.

Każdy z nas potrzebuje mieć swojego anioła, aby chronił go w sytuacji życiowej od tego tym, czym przewrotny los nas obdarza w danym czasie, a nawet i miejscu, w którym się znajdujemy.

Polecam przeczytać tę książkę.

Pomysł rewelacyjny, ale wykonanie niestety nie przyadlo mi do gustu. Pochłaniałam stronę za stroną, bo byłam ciekawa, co wydarzy się dalej, ale jednocześnie krzywiłam się wiele razy, bo coś zbyt nieprzyjemnie mi zgrzytało.

Jedyne, co zakłóca zwyczajność życia Evelyn jest to, że nie przypomina z wyglądu swojej rodziny. Rodzice twierdzą, że urodę odziedziczyła po babce, ale nie zostało po niej żadne zdjęcie. Poza tym wiedzie typowo nastoletnie życie, które w niczym nie odstaje od normy. Do czasu aż w jej szkole pojawia się nowy uczeń — Lucas. Chłopak w jeden dzień podbija serca ludzi, tak jakby jakaś niewidzialna siła przyciągała ich do niego, a Evelyn odczuwa to szczególnie intensywnie. Dlaczego zdaje się być on brakującym w jej życiu elementem? I dlaczego koszmary, które od pewnego czasu jej towarzyszą, się nasilają?

Bardzo lubię wykorzystanie motywu walki aniołów i demonów, więc odkąd tylko usłyszałam o premierze wydawnictwa AlterNatywnego, to nie mogłam poskromić ciekawości. Wiedziałam, że pomysł ma potencjał i pod tym względem zdecydowanie się nie zawiodłam. W książce mity przeplatają się z rzeczywistością, a wydarzenia szybko po sobie następują. Ani przez moment nie mogłam się nudzić, ale niektóre sceny — jak spotkanie z Lilith — pozostawiły po sobie ogromny niedosyt. Ledwo się zaczęły, a już dobiegły końca! Zdecydowanie brakowało mi w tym rozwinięcia psychiki bohaterów. Umotywowania ich działania odpowiednim opisem uczuć. Dzięki temu może wszystkie wydarzenia byłyby bardziej emocjonujące i dostarczyłyby czytelnikowi więcej przyjemności. A już na pewno bohaterowie mniej by irytowali. Przemyślenia Evelyn momentami ogromnie mnie drażniły, ale nawet nie mogłam jej nie lubić, bo jej emocje były zbyt spłycone, choć to prawdopodobnie odczucie w głównej mierze wynikające z mojego upodobania tonięcia w przeżyciach wewnętrznych bohaterów. Wiadomo, że nie można przeładować nimi treści, ale spłycanie bywa jeszcze bardziej szkodliwe. Bohaterowie wydają się być wtedy mniej rzeczywiści, a ich działania nie do końca znajdują swoje uzasadnienie. Mogę jedynie się domyślać, co Evelyn czuła chociażby po spotkaniu z Lilith, ale nie zostało to tak naprawdę napisane. Temat został ledwo liznięty i zniknął. Tak po prostu. Nie jestem również pewna, co tak właściwie czuła bohaterka poza początkowym strachem, gdy na jaw wyszła sprawa z jej wcześniejszymi życiami, których nie pamiętała. Był to kolejny świetny pomysł autorki, który nie wykorzystał pełni swojego potencjału. Poprzednie wcielenia fantastycznie tłumaczyły wszystko, co czuła względem Lucasa, ale nie zostało to odpowiednio opisane, co okropnie łamało mi serce. Dlczego nie było tam akapitu poświęconemu łączeniu tych kropek? Przecież dzięki temu wielka miłość po kilku dniach znajomości nie była wyssanym z palca uczuciem, a takim którego nawet śmierć nie może pokonać.

Mam wrażenie, że książka ta głównie składa się z świetnych pomysłów i niezgrabnego ich wykonania. Dla nich mam ochotę sięgnąć po kolejny tom, ale jednocześnie czuję, że to nie dla mnie. Chcę wiedzieć, co będzie dalej, ale jednocześnie nie jestem pewna, czy chcę o tym czytać. Ta mieszanka sprawia, że naprawdę nie wiem, co myślę odnośnie tej książki. Miała ona wyraźne plusy i sporo potknięć, więc pozostawiła po sobie mieszane odczucia. W autorce dostrzegam potencjał, ale sporo pracy jeszcze przed nią. Troszkę więcej logiki w książkach jest wskazane. „Cień. Mroczna Pokusa" na pewno jednak świetnie się sprawdzi w ramach odstresowania. Każdy z nas potrzebuje od czasu do czasu czegoś mniej wymagającego i mniej angażującego. Czegoś, co czyta się niemalże na raz.

„Moim zdaniem wartościowe są te chwile, które kiedyś się kończą. Wiemy, że życie kiedyś się skończy, wiec staramy się, by wszystko, co zrobimy, było najcudowniejsze na świecie. Życie jest ulotne i najlepiej, by tak zostało."

"Cień. Mroczna pokusa" to historia opowiadająca o wytrwałości, stracie, próbie pogodzenia się ze swoim losem i miłości, która jest silniejsza niż śmierć.

Evelyn jest z pozoru zwyczajną nastolatką. Chodzi do szkoły, spotyka się z przyjaciółmi, niestety, nocami dręczą ją koszmary, których później już nie pamięta. Wszystko zmienia się, gdy kobieta poznaje Lucasa. Dziewczyna ma wrażenie, że jest on jej bliższy niż powinien, ale skąd może go znać? Czy Evelyn odnajdzie w sobie siłę, aby odkryć kim naprawdę jest?

Marika Ciok stworzyła ciekawą opowieść, którą czytało mi się dość przyjemnie. W książce czuć inspirację "zmierzchem" i serią "upadli", ale nie przeszkadzało mi to w lekturze. Natomiast w niektórych momentach radość z poznawania losów bohaterów odbierały mi źle skonstruowane zdania i powtórzenia. W książce pojawiła się także pewna nieścisłość w kreacji bohaterów.

Mimo wszystko powieść czyta się naprawdę szybko i nie żałuję spędzonego z nią czasu. Moim ulubieńcem stał się Lucas, który jak na męskiego bohatera przystało, wywołał szybsze bicie mojego serca. Z niecierpliwością wyczekiwałam scen z jego udziałem i bardzo chętnie dowiedziałabym się czegoś więcej o jego przeszłości. Jest to jedna z tych barwnych postaci, która przybiera różne oblicza. Mieliśmy okazję poznać już kilka, jednak myślę, że Lucas nie pokazał jeszcze wszystkiego.

Ciekawym elementem było dołączenie do fabuły postaci demonów i aniołów. Walka dobra ze złem jest zagadnieniem z pozoru bardzo dobrze znanym. Ale co wtedy, gdy granica między tymi dwoma wartościami zaciera się? W "Cień. Mroczna pokusa" nic nie jest oczywiste i sami musimy wydedukować, kto jest tym "dobrym".

Książka nie jest może idealna, ale wciąga i można miło spędzić z nią czas. Na pewno sięgnę po kolejną część, ponieważ zakończenie niezwykle mnie zaintrygowało.

Ostatnio postanowiłam wrócić do czasów jak miałam naście lat i sięgnęłam po „Cień. Mroczna Pokusa” Mariki Ciok.

Ona to zwykła nastolatka, on jest nowym uczniem w liceum. Jakaś nieznana siła ich do siebie przyciąga i już po pierwszym spotkaniu nie mogą bez siebie żyć. Okazuje się, ze nie są tacy zwyczajni, a ich losy przeplatają się przez wieki. Czy uda im się przerwać tysiącletni ciąg nieszczęść?

Książka zbiera opinie bardzo dobrej, ale czas przyszedł na moją recenzję. Fabuła nie jest czymś odkrywczym. Klasyczny romans z gatunku „Zmierzch”, „Bale maturalne z piekła” itp. Pamiętacie „Upadłych” Lauren Kate? Tutaj mamy coś podobnego, ale z pikantnymi scenami.

Fajnie jednak wyszło to, ze autorka umiała dobrze osadzić bohaterów w Stanach. Na ogół polscy autorzy średnio znają mentalność ludzi zza oceanu, ale tutaj Marika Ciok świetnie sobie z tym poradziła.

Kolejna rzecz to tempo akcji. Jak dla mnie trochę zbyt mocny rollercoaster. Przez to pojawiło się trochę błędów logicznych, a zanim czytelnik zdążył zżyć się z bohaterami to książka już się kończy.

Bohaterowie klasyczni dla tego rodzaju książek. Jednakże być może to moje wrażenie spowodowane jest właśnie tym tempem akcji, która został nam tu zaprezentowany.

Podsumowując: nie jest źle, czytałam gorsze rzeczy. Podobały mi się nawiązania do Biblii, dodatkowo historia sama w sobie jest dobrze poprowadzona. Do tej pory to Amerykańscy Pisarze byli najlepsi w „tkliwych powieściach o wampirach i innych stworzeniach”. Marika Ciok pokazała, ze Polak potrafi. Książka jest szybka i do mojego czytelniczego życia nic nowego nie wniosła. Ani absolutnie zła, ani super dobra. Można przeczytać, ale tez nie trzeba.

Po Mroczną Pokusę sięgnęłam około dwa dni temu i skończyłam ją praktycznie w jeden wieczór! Klepsydra na moim zdjęciu nie jest przypadkowa, choć sądziłam, że będzie ona po prostu wyglądać!⁣

⁣

Bowiem książkę czyta się naprawdę błyskawicznie i nie można się od niej oderwać. Mnie akcja złapała już od pierwszej strony, jednak wcale nie wypuściła po ostatniej, gdyż teraz czekam niecierpliwie na kolejny tom! ⁣

⁣

Powiem wam, że ta powieść naprawdę mnie zaskoczyła! Spodziewałam się raczej typowej młodzieżówki z wątkiem fantastycznym, a dostałam jazdę bez trzymanki! Czarownice, anioły i najważniejsze chyba, demony! Te istoty uczyniły Mroczną Pokusę książką jedyną w swoim rodzaju!⁣

⁣

Bardzo podobała mi się historia miłosna Lucasa i Evelyn! Jeszcze nigdy osobiście nie spotkałam się z takim motywem, więc byłam bardzo pozytywnie zaskoczona!⁣

⁣

Oprócz miłości, która gra tu zdecydowanie pierwsze skrzypce (ale zdecydowanie nie w przerysowany sposób), mamy tutaj bardzo mroczne i brutalne rozwiązania. Niezwykle podobały mi się nawiązania do Biblii oraz właśnie sam fakt, że to nie jest cukierkowa historia. Jest tutaj dużo brutalności i autorka nie szczędzi nam opowieści o demonach i ich zbrodniach.⁣

⁣

Zakończenie to OGROMNY PLUS! Sprawiło, że teraz wyczekuję drugiego tomu jak na szpilkach i mam nadzieję, że będę miała okazję go poznać!⁣

⁣

Kluczowym słowem jakie pierwsze przyszło mi na myśl po lekturze było “tajemniczość”. Historia w środku ma w sobie przegromny potencjał. Autorka wprowadza nas powoli w wykreowany przez siebie świat, który jest połączeniem młodzieżowej opowieści z elementami fantastyki(anioły, demony, tytułowy Cień czy też wiedźmy), co kupuję całą sobą - uwielbiam takie połączenie.

Ogromnym atutem “Cienia” jest dodatkowa warstwa opowieści - między innymi legenda o Ashrem, która wniosła do książki przeogromny walor, który sprawił że historia nabrała większego sensu i logiki postępowania niektórych bohaterów. Co prawda autorka nie zdradza nam w tej powieści wszystkich smaczków, jakie ukryła za słowem pisanym, ale dzięki temu mamy ochotę sięgnąć po kolejną część - mam nadzieję, że wkrótce wpadnie w ręce czytelników.

Kolejnym elementem, na którym chciałabym się skupić są bohaterowie. No cóż... Evelyn jest totalnym zaprzeczeniem postaci, z którą chcielibyśmy się zżyć. A przynajmniej na początku. Postępowanie dziewczyny momentalnie mnie bawiło, a jej logika powaliłaby niedźwiedzia - z drugiej strony zwalałam to na karb wieku (choć scena, w której chyba ze trzy razy na jednej stronie pojawia się słowo “pełnoletniość” również była zabawnie ironiczna). Na szczęście z czasem zauważyłam, że jej zachowanie delikatnie się zmieniało na jej korzyść. Możliwe, że ogromny wpływ miał na nią Lucas – od początku tajemniczy, mroczny – jego cechy charakteru mnie przekonały, bo takie postaci lubię. Stał w opozycji do dziewczyny.

Mimo delikatnych zgrzytów w tekście, autorka co chwilę wprowadza nowe postaci poboczne, akcja nabiera tempa, pojawiają się ciekawe zwroty akcji i powieść jako całość mnie przekonuje do tego, aby sięgnąć po kontynuację.

I choć “Cień. Mroczna Pokusa” Mariki Ciok jest debiutem, to moim zdaniem zdecydowanie warto po tę pozycję sięgnąć. Jeśli lubicie fantastykę młodzieżową o lekko mrocznym zabarwieniu, nie zawiedziecie się! Ze swojej strony gorąco polecam! Moja ocena? 7/10!

W szkole Evelyn pojawia się nowy uczeń… Lucas. Od razu przykuwa jej uwagę aura jaką roznosi wokół swojej osoby- tajemniczy, przystojny z magnetycznym błyskiem w oczach, od którego ciężko odwrócić wzrok. Chłopak od razu wzbudza zainteresowanie Evelyn, która zaczyna o nim myśleć w każdej wolnej chwili. W ciągu kilku najbliższych dni Evelyn i Lucasa połączy pewna sytuacja, która z każdą stroną będzie coraz bardziej komplikować ich życie.

Kim jest Lucas? Jak ogromne znaczenie w tej historii odegrają anioły, demony i wiedźmy?

I co najważniejsze… Czy Evelyn na pewno jest zwykłą śmiertelniczką?

~

Nie ukrywam, że po przeczytaniu kilku pierwszych stron powieści byłam sceptycznie nastawiona do bohaterów i rozgrywającej się akcji, aczkolwiek już po ok. 20 stronach, wraz z odkrywaniem nowych tajemnic fabuła zaczęła się rozkręcać i od połowy nie odłożyłam książki ani na sekundę. Czytając “Cień. Mroczna Pokusa” na każdej stronie czeka na Ciebie nowe zaskoczenie i poznając rozwiązanie jednej z tajemnic na jej miejsce pojawia się kilka następnych! I to jaaakich :o !! Jeśli przekonam Cię do przeczytania tej pozycji bądź pewna/y, że autorka ostatnimi zdaniami książki złapie Cię w swoje sidła i zapewniam, że do kupienia 2 tomu (jak nastąpi jego premiera) już nikt nie będzie musiał Cię namawiać, bo od razu wrzucisz go do koszyka, aby jak najszybciej się dowiedzieć jak rozwiną się wątki poruszone w “Cień. Mroczna Pokusa”. Autorce gratuluję świetnego debiutu i serdecznie dziękuję za mój egzemplarz z miłą dedykacją <3

Evelyn jest zwyczajną dziewczyną, która chodzi do szkoły i wiedzie normalne życie. Wszystko się zmienia za sprawą tajemniczego Lucasa, który jest nowym uczniem. Dziewczyna zaczyna mieć bardzo dziwne sny, których po przebudzeniu nie pamięta.

--------

Uważam, że jest to naprawdę dobry debiut!

Bardzo spodobała mi się fabuła tej książki. Połączenie świata ludzi ze światem istot nadprzyrodzonych było świetnym pomysłem. Z początku Evelyn trochę mnie drażniła, ale z każdą kolejną stroną, zaczęłam coraz bardziej pałać do niej sympatią. Oczywiście nie mogą pominąć tutaj Lucasa, który zawładnął moim sercem. Jest to postać, która przy pierwszym spotkaniu jest owiana lekką nutką tajemniczości, co powoduje, że czytelnik chce odkrywać te sekrety.

Książkę bardzo szybko się czyta, ponieważ ma tylko 214 stron. Jest to dla mnie lekki minus, ponieważ autorka mogła kilka wątków bardziej rozwinąć. Miłym zaskoczeniem dla mnie była mała ilość opisów, a bardzo dużo dialogów. Nie tylko główni bohaterowie zapadli mi w pamięć. Bardzo spodobała mi się postać potężnej Lilith oraz brata Evelyn. Moją uwagę przykuła okładka, która jest przepiękna.

Jest to naprawdę godna uwagi książka, którą warto przeczytać. Nadal nie rozumiem, jak autorka mogła w takim momencie zakończyć książkę! Już teraz nie mogę się doczekać kontynuacji.

Moja przygoda z czytaniem zaczęła się od fantastyki. Później na rzecz innych gatunków zepchnęłam ją na drugi plan i chcąc później do niej wrócić niestety nie byłam w stanie. Jednak czytając tę historię całkowicie zapomniałam o tym problemie. Pochłonęła mnie całkowicie i bez opamiętania. Bardzo dużym plusem jak dla mnie jest to, że w całej książce nie ma zbędnych opisów. Wszystko przyjemnie się toczy, są dialogi i co jakiś czas zmiana narratora z Evelyn na Lucasa. Książka jest cieniutka, więc tak naprawdę zanim się zaczęła to już był koniec. Aaa no i właśnie. Jak można zostawić czytelnika z takim zakończeniem? Na całe szczęście na końcu widnieje piękny napis „Koniec księgi pierwszej” więc jest Pani usprawiedliwiona! 😍 Myślę też, że ta pozycja mi się podoba, bo wyczuwam tu mieszankę Sagi Zmierzch oraz trochę Pamiętników Wampirów - a to moje ulubione serie więc obok tej książki nie da się przejść obojętnie. Sięgnijcie sami i poznajcie tych bohaterów, bo naprawdę warto i możecie mi wierzyć to nie będzie czas zmarnowany.

''Cień. Mroczna Pokusa'', to książka fantastyczna - fantasy - co nie zmienia faktu, że jest ona fantastyczna pod względem fabuły oraz akcji.

Nie będę rozwodzić się na temat opisu wydarzeń, ani przybliżania Wam o czym książka jest, ponieważ do tego służy opis na tylnej okładce, który zachęca do sięgnięcia po powieść.

Fabuła książki, bardzo mi się podobała, lubię powieści w których pojawia się przystojny, umięśniony mężczyzna, który z całego serca kocha swoją wybrankę życia i chroni ją na każdy możliwy sposób. Dobrze napisana, język autorki od początku dał się polubić, przez co pochłonęłam ją w jeden wieczór. Uważam, że 200 stron wystarczyło idealnie, aby nic nie zepsuć. :)

O dziwo, żadna z postaci mnie nie denerwowała. Każda zachowywała się racjonalnie oraz dojrzale, nie mam do nich zastrzeżeń.

Najbardziej podoba mi się postać Lilith, potężna, a zarazem najniebezpieczniejsza istota w wykreowanych przez Marikę świecie. Duży plus.

Jedynym mankamentem, jest okładka... po prostu nie jest to mój klimat.

Zakończenie trzyma w napięciu i z wielką chęcią, już teraz zgłaszam się na recenzenta, ponieważ, to co stało się na końcu, przeszło moje oczekiwania i rozdarło moje serce... było mi bardzo smutno.

Książkę bardzo polecam osobom, które uwielbiają fantastykę, historie o pradawnych demonach i dziejach ludzkości, ale również dla własnej przyjemności. Polecam. :)

''- Co ty pleciesz? Od jakich wieków? Przecież my się znamy dopiero kilka dni, pajacu!''

A to mój ulubiony cytat.

Wasza,

Wspaniałe Czytanie.

Debiut młodej, polskiej pisarki, który naprawdę bardzo mi się podobał!

Ale od początku...

Evelyn zdaje się być zupełnie normalną nastolatką, która sprawia wrażenie pilnej uczennicy.. Do momentu, aż w jej szkole pojawia się nowy, bardzo tajemniczy uczeń. Jak na nowego i bardzo przystojnego młodzieńca jest on w centrum zainteresowań, szczególnie dziewcząt.

Pewna sytuacja sprawi, że będą musieli spędzić czas razem. Dziewczyna zorientuje się, że nie jest zwykłą nastolatką... Ale pytanie tak naprawdę brzmi - kim jest Lucas?

Jak ja czekałam za tą historią!! Omg!

Marika, kochana, na samym początku chciałabym ci bardzo, ale to bardzo serdecznie pogratulować! Włożyłaś ogrom pracy w napisanie i wydanie tej powieści, a stworzenie w niej niecodziennego klimatu jest również sporym wyczynem, dlatego raz jeszcze - gratuluję!!

Powiem Wam tak - jak na debiut, to ta historia jest naprawdę dobra!

Evelyn polubiłam już od pierwszych stron, ale to ostatecznie Lucas zawładnął moim sercem i umysłem - i to dosłownie! Nie miałam zatem najmniejszych problemów z tym, aby polubić bohaterów. Pióro autorki jest bardzo lekkie, a czytana historia wręcz płynie w swoim rytmie, ale wciąga na tyle, że nie pozwala na moment się oderwać. To pełna intryg, tajemnic i zaskakujących wydarzeń powieść, która spodoba się każdemu miłośnikowi fantastyki!

Marika wykonała kawał dobrej roboty, choć widziałam tam kilka niedociągnięć, a niektóre wątki trochę bardziej bym rozbudowała, ale w końcu to pierwszy tom serii, więc mam nadzieję, że wszystko zostanie wyjaśnione i rozszerzone w drugim tomie ;)

Zdecydowanie polecam!