Niezmienni. Tom 1. Samobójca

Książka "Samobójca", której autorką jest Agnieszka Ziętarska, to I tom cyklu "Niezmienni". Jest to piękna książka, w której nie brakuje miłości, przyjaźni i poświęcenia. Okładka, która jest bardzo tajemnicza, jeszcze bardziej wzbudziła moją ciekawość do przeczytania książki.

           Główną bohaterką powieści jest Flora. Zamknięta w sobie dziewczyna chłodząca do ostatniej klasy naraża się przewódczyni szkolnej 'elity'. Dziewczyna ma wiele problemów. Musi poradzić sobie ze śmiercią brata, odtrącaniem przez rodziców, wyzywaniem w szkole. To ona obwinia się o śmierć swojego ukochanego brata, ponieważ zginął on, gdy jechał wyciągnąć ją z tarapatów. Gdy w jej życiu pojawia się Felis, wszystko się zmienia. Nie jest on zwyczajnym człowiekiem, jest Niezmiennym, którego zadaniem jest chronić Florę.

          "Samobójca" jest młodzieżową powieścią fantasy z połączeniem miłości. Czytanie tej książki było dla mnie lekiem na wszystko, co mnie otacza.

              POLECAM!

Życie głównej bohaterki zdecydowanie nie należy do łatwych. Skomplikowane relacje rodzinne, brak bliższych znajomych i ogromne wyrzuty sumienia, przeplatające się z niewyobrażalną tęsknotą za jej jedynym prawdziwym przyjacielem i wybawicielem, jakim był nieżyjący już brat. Zdawać się może, że gorzej już być nie może, a jednak każdy kolejny dzień przynosi większe męki. Samotność, napady paniki i brak jakiegokolwiek wsparcia mogłyby stać się przyczyną prawdziwego załamania, na szczęście Flora na swej drodze spotyka chłopaka, który pragnie za wszelką cenę dotrzymywać jej towarzystwa i bronić przed oprawcami. W tym samym czasie w jej pokoju niespodziewanie pojawia się uroczy kot, który samą obecnością dodaje dziewczynie otuchy. Dlaczego ta dwójka tak nagle zainteresowała się cierpiącą Florą? Czy troska i opiekuńczość Felisa nie rozbudzą w sercu dziewczyny silniejszych uczuć? I dlaczego para nastolatków pod żadnym pozorem nie może się w sobie zakochać?

"Odrzucona przez wszystkich i nieistotna. Tak, to bolało. Ten ból przypominał mi wciąż o tym, co zrobiłam."

Już od początkowych stron dostrzegłam, iż powieść Agnieszki Ziętarskiej wyróżnia się na polskim rynku. Bije od niej niewyobrażalny magnetyzm, łapie w swe sidła już od pierwszego rozdziału, hipnotyzuje i nie pozwala przerwać lektury ani na sekundę. Płynęłam po kolejnych słowach otumaniona oraz zafascynowana i z zapartym tchem śledziłam losy dwójki niezwykłych bohaterów, którzy momentalnie stali mi się wyjątkowo bliscy.

"Samobójcy mają zazwyczaj bardziej zawiłe życie. Może ono cię pochłonąć, zanim się spostrzeżesz. To ma być dla ciebie jedynie zadanie, rozumiesz?"

Stworzone przez pisarkę postacie są wyraziste, złożone i zapadające w pamięć. To osoby całkowicie różne, pochodzą w zasadzie z dwóch odmiennych wymiarów. Flora jest zwykłym, ciężko doświadczonym przez los człowiekiem, natomiast Felis należy do Niezmiennych, co niestety musi starannie ukrywać przed koleżanką. Nie tylko posiada dar, lecz również pełni funkcję anioła stróża dziewczyny. Zadanie to szybko przestaje być zwykłym obowiązkiem i bardzo silnie angażuje chłopaka. I choć emocje mogą stać się przyczyną naprawdę poważnych kłopotów, Felis zrobi wszystko, by jego dusza była w pełni szczęśliwa. Niestety, dziewczyna stanowi wyjątkowy przypadek, którego prawdopodobnie nie da się już uratować. Czy wpłynie to na ich relację? Czy Flora ma jeszcze szansę poczuć się szczęśliwa i kochana? I czy odkryje tajemnicę swojego przyjaciela?

Nie będzie przesadą, jeśli powiem, że jestem totalnie oczarowana wyobraźnią i talentem pisarki. Stworzyła niesztampową, zaskakującą, obezwładniającą powieść, która funduje czytelnikom nie tylko błogi relaks, lecz również potężną huśtawkę emocjonalną. Niezwykle mocno utożsamiłam się z bohaterami, kibicowałam im całym sercem i z wypiekami na twarzy chłonęłam kolejne słowa, by poznać ich przyszłość. Relacja między tą dwójką zdecydowanie nie należy do łatwych, co spowodowane jest ich odmiennym pochodzeniem. Pojawia się tu nurtujące pytanie, czy miłość jest w stanie przezwyciężyć nawet tak potężne różnice i przeszkody? Świadomość, że na szali stoi życie obojga bohaterów skutecznie podnosi adrenalinę i trzyma w niepewności do ostatniej strony. Miłość, ryzyko i nadciągające niebezpieczeństwo towarzyszą czytelnikowi niemal przez całą lekturę, a stopniowo odkrywane kolejne sekrety dosłownie przyprawiają o zawrót głowy.

"Samobójca" jest istnym wulkanem emocji, a doskonałe połączenie romansu młodzieżowego z fantastyką nadaje mu wyjątkowego charakteru. To pierwszy tom wyśmienitej serii, która z pewnością podbije wiele czytelniczych serc.

Na uwagę zasługuje również nienaganne pióro autorki. Jej styl jest lekki, przyjemny i ekspresyjny, dzięki czemu całość czyta się nadzwyczaj szybko. Książka angażuje czytelnika, zaskakuje i zasypuje lawiną obezwładniających emocji, a zatem należy do lektur, które pozostaną w pamięci i sercu na bardzo długo. Co ciekawsze, pod postacią tej magicznej opowieści, pisarka umiejętnie przemyciła niesłychanie trudne tematy takie jak depresja, samotność, problemy rodzinne. Nie jest to zatem jedynie subtelna młodzieżówka, lecz również głęboka historia, która skłania do wielu refleksji.

"Nie miałam pewności, co z tym wszystkim zrobić. Wiedziałam tylko, że nie potrafię go już opuścić. Oplotłam rękoma jego szyję i przyciągnęłam mocniej do siebie. Nie mogłam w to uwierzyć, pozwoliłam, by moje poranione serce zapomniało o całym bólu. Znów mnie uzdrowił."

"Samobójca" jest niesłychanie wciągającą, hipnotyzującą, owianą mroczną oraz tajemniczą aurą, nieszablonową powieścią, od której dosłownie nie można się oderwać. To zdecydowanie jedna z tych pozycji, której koniec pragnie się jak najprędzej poznać, lecz z drugiej strony, chciałoby się nią jak najdłużej delektować, zwłaszcza, że finał jest tak nieprzewidywalny, iż nie sposób nie obawiać się najgorszego. To znakomity wstęp do wyjątkowej, emocjonującej serii, jaką pokochają zarówno fani New Adult, jak i fantastyki. Jeśli macie ochotę na angażującą, magiczną i pełną adrenaliny przygodę, a także nurtuje was obawa, czy miłość jest w stanie przezwyciężyć przeznaczenie i śmierć, koniecznie musicie poznać losy Flory i Felisa. Polecam całym sercem!

Flora, zamknięta w sobie dziewczyna z niepełnej rodziny chodząca do ostatniej klasy elitarnej szkoły naraża się przywódczymi szkolnej elity. Nonna nie puszcza płazem żadnego sprzeciwu, nawet nauczyciele boją się władzy jej rodziców. Felis jest Niezmiennym, początkującym Opiekunem. Przypadkowo jego podopieczną staje się Flora, dusza Samobójcy, ale by tego było mało, oboje uczęszczają do tej samej szkoły. Co wyniknie z zabronionej relacji pomiędzy Niezmiennym a śmiertelniczką? Czy Felisowi uda się odmienić przyszłość dziewczyny? Ile oboje zmienią nawzajem w swoim życiu? I co ukrywają Wieczni, starszyzna Niezmiennych? Ciekawi_e? Przeczytajcie!

"Samobójca" jest młodzieżową powieścią fantasy, oscylującą wokół własnego wewnętrznego świata magii, pełną pytań i tajemnic. Czy możemy zmienić czyjeś przeznaczenie? A mamy wpływ na własne? Czy aby na pewno ustalone z góry zasady i reguły są dla nas najlepsze? Szczególnie, gdy nie znamy ich genezy? Ilość pytań rośnie wraz z każdą kolejną stroną. Mamy tu również dużo odniesień do wcale nie tak odległej, szkolnej rzeczywistości. Przyjaźnie, bullying, znęcanie się nad słabszymi, reakcja na czyjąś krzywdę i jej brak. Takie rzeczy dzieją się niestety wciąż w prawie każdej szkole. Sama relacje głównych bohaterów jest zagmatwana, choć na mnie zrobiła ona najmniejsze wrażenie. Przyjaźń Flory z dwiema poznanymi w szkole dziewczynami, Felis i oddanie jego kolegów, którzy łamią odwieczne prawa w imię przyjaźni, by mu pomóc. To największe wartości pokazane w tej lekturze. Bunt wobec starszyzny przywodzi mi na myśl "Żywioły Karteru" Meridiane Sage.

Sama historia pisana jest z dwóch perspektyw, Felisa i Flory, co pozwala nam lepiej poznać i zrozumieć dwójkę głównych bohaterów, zobaczyć sytuację w jakiej się znaleźli z dwóch punktów widzenia. Postaci są wiarygodne i dobrze skonstruowane. Każdy i każda z nich ma swoje miejsce w książce, nikt nie jest zbędny. Czytanie umiliła też nietypowa czcionka, dzięki której, jak zauważyłam, lektura szła o wiele szybciej.

"Samobójca" nie ma w sobie tego "czegoś", by stać się moją ulubioną książką, bądź jedną z ulubionych. Pomimo to jest dobrą książką, nie mam mu nic do zarzucenia, i z niecierpliwością czekam na kolejne części "Niezmiennych" by poznać dalsze losy bohaterów. A czy polecam? Tak, szczególnie fanom i fankom fantastyki i książek dla młodzieży. Nie będziecie zawiedzeni i zawiedzione:)

Dla Niezmiennych każdy człowiek to tylko dusza, która i tak umrze. To oni towarzyszą ludziom podczas ich ostatniego życia i umilają chwile. Felis dzięki ojcu dostaje wcześniej swoje pierwsze zadanie. Jak się okazuje, będzie to o wiele trudniejsze, ponieważ duszą którą ma się zajmować jest nietypowa, a poza tym on zna właściciela tej duszy. Flora chodzi do tej samej szkoły co jej opiekun. Dziewczyna nie ma przyjemnego życia i cały czas tonie w smutku. Czy Flora przeżyje? Jakie jest jej przeznaczenie? Czy bohaterowie będą w stanie postawić wszystko na jedną kartę? Jakie tajemnice czekają na odkrycie?

Odkąd pierwszy raz zobaczyłam tą okładkę wiedziałam, że będę chciała to przeczytać. Po zapoznaniu się z opisem jeszcze bardziej tego pragnęłam. A gdy miałam okazję po nią sięgnąć, naprawdę nie mogłam się tego doczekać. Jak sami wiecie, uwielbiam czytać książki nowych autorów, a zwłaszcza debiutantów! Zawsze mogę poznać twórczość autora od początku i potem podziwiać ich rozwój i wspierać. Dlatego tak mnie ucieszyła ta książka. Nowość i ciekawy pomysł mnie skusił. Mogę już na samym wstępie powiedzieć, że KONIECZNIE POWINNIŚCIE TO PRZECZYTAĆ!! Możecie powiedzieć, że takie schematy już były, że to odgrzewany kotlet, że wszystko da się przewidzieć. Otóż jesteście w błędzie! Powieść ma w sobie to coś. Wystarczyło, że przeczytałam pierwsze zdanie i wiedziałam, że już przepadłam.

Historia opiera się na dwójce bohaterów, których połączyło nietypowe przeznaczenie. Felis nie sądził, że bycie opiekunem będzie tak trudne i tak szybko poczuje coś do duszy. Chłopak z każdą chwilą nabiera coraz więcej wątpliwości i chce odkryć tajemnice swojej rasy. Zaś Flora to dziewczyna, która od dawna nie zaznała szczęścia. Jest obwiniana przez rodzinę o śmierć brata i to zżera ją od środka. Uważa, że to tylko jej wina i już nigdy nie powinna czerpać z życia radości. Ich znajomość wiele zmieni w życiu obojga. Tylko jakie skutki to będzie miało?

Muszę powiedzieć, że bardzo podobał mi się wątek fantastyczny. Rasa Niezmiennych jest tutaj świetnie opisana i dobrze rozbudowana. Razem z Felisem poznajemy jej tajemnice i uczymy się zasad. Mam nadzieję, że w kolejnych częściach dowiemy się więcej o innych przedstawicielach, a nie tylko opiekunach i troszkę o twórcach. Chętnie poznam też innych i ich możliwości!

Bohaterowie zostali, moim zdaniem, bardzo dobrze wykreowani. Nie było postaci idealnej. Każda miała swoje wady i zalety. Byli naprawdę ludzcy i łatwo dało się z nimi utożsamić. Bardzo podobała mi się Flora, która nie dała się tak łatwo zmanipulować. Dziewczyna byłą szarą myszką, ale nie łasiła się o przyjaźnie i nie dawała się poniżać. Felis zaś to chłopak, który chce spełnić oczekiwania rodziców i dorównać bratu. Szybko jednak jego zadanie się coraz trudniejsze do wykonania. A przez miłość zaczyna się zastanawiać, skąd tyle zakazów i reguł.

Podsumowując, naprawdę ciężko napisać mi cokolwiek by zachęcić Wam po sięgnięcie po tę pozycję. Napisanie bardzo pozytywnej recenzji jest o wiele trudniejsze niż krytykę. Dla mnie ta książka to jedna z lepszych pozycji jakie miałam okazję przeczytać w ostatnim czasie. Lekka, zabawna, chwytająca za serducha, wywołująca czasami łzy. Autorka pisze lekko i powieść pochłania się za jednym zamachem. Zakończenie mnie rozwaliło i Pani Agnieszko, proszę, błagam, niech kolejny tom wyjdzie jak najszybciej! A Wam polecam jak najszybciej zapoznać się z tą historią, piękna okładka i jeszcze lepsze wnętrze.

MIŁOŚĆ NIE BYŁA IM PISANA

Autorka postawiła na dwóch zupełnie różnych bohaterów, nie tylko pod względem osobowości, ale i reprezentowanych przez nich środowisk. Jednym ruchem przekreśliła więc wielce życiowy scenariusz powieści, pozwalając popłynąć swojej wyobraźni i akcentując, że w tej historii może zdarzyć się naprawdę wszystko. Flora to wycofana, potrzebująca wsparcia dziewczyna. Reagująca na ludzką krzywdę, a jednocześnie sama padająca ofiarą przemocy w szkole. Zwyczajna nastolatka, tylko z pozoru. Bo to, co szykuje dla niej przeznaczenie, z pewnością zdaje się nieść sporą ilość emocji. To Felis okazuje się być tym, który wnosi w powieść nutę elementu fantasy. Niezmienny, opiekun, ten żyjący w cieniu brata, ten, któremu ojciec niechętnie zaufał darując ostatnią szansę rozwoju. Florę. Felis musi wypełnić swoje zadanie, dopełnić obowiązku i zająć się kolejną duszą. Tymczasem pod postacią zwyczajnego chłopaka bohater ulega szeptom uczuć. A tragizm jego postaci i patowa sytuacja, w której się znalazł, trzymają w niepewności do samego końca.

DWA ŚWIATY

Są takie powieści gatunku fantasy, w których magia aż kipi, a nazewnictwo wyimaginowanych i nierealnych zjawisk, przedmiotów czy czynności wylewa się z każdej strony. Ta z pewnością do nich nie należy. Agnieszka Ziętarska łagodnie i etapowo zaznajamia czytelnika ze swoją propozycją pozaziemskiego wymiaru, z nieśmiertelnością, sześcioma życiami duszy, z postaciami będącymi kimś więcej niż człowiekiem, bo stanowiącymi nad nim nadzór. Nie brak więc bohaterów drugoplanowych poruszających się na tej linii w konkretnym, nadzwyczajnym celu, jest pozyskiwana wiedza, są zasady, hierarchia, obowiązki i konsekwencje. Jak wygląda zderzenie tego wszystkiego z tym, co typowo ludzkie? Ano intrygująco.

LUDZKIE PROBLEMY

Pod płaszczem powieści o zakazanej relacji, w atrakcyjnym opakowaniu historii dekorowanej nutą fantasy, możemy odnaleźć wiele prawd na temat realnego życia. Kwestia przemocy, braku wsparcia wśród bliskich, wyniszczające od środka wyrzuty sumienia… krok po kroku prowadzą do depresji, do braku poczucia własnej wartości. Temat ryzyka, poświęcenia, trudnych wyborów i rozlicznych dylematów, najistotniejsze wartości, to wszystko angażuje w treść, ale i daje do myślenia. Jak wielką cenę za szczęście jesteśmy w stanie zapłacić? Czy warto?

PODSUMOWANIE

Autorka ma lekkie pióro i zdecydowanie poradziła sobie z wypracowanym przez siebie, ambitnym tematem, złożoną treścią, w której dbałość o detale wielkie ma znaczenie. Przeznaczenie, zakazana miłość, świat śmiertelników i tych, którzy sprawują nad nimi nadzór. Lubicie takie historie? Ja chętnie dam się wciągnąć także w kolejne tomy Niezmiennych. Mam nadzieję, że „Nauczyciel” i „Wieczny” zawitają w księgarniach już niedługo.

https://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2018/11/niezmienni-samobojca-agnieszka.html#more

"Samobójca" to niebanalna, zupełnie nowa magiczna historia o miłości. Znudziły mnie już różdżki oraz wampiry przyznaję to całkiem szczerze. Otrzymałam zwyczajny świat z niezwykłymi mieszkańcami, którymi są Niezmienni. Z każdym rozdziałem dowiadujemy się o nich więcej, a ta wiedza rozbudzała cały czas moją ciekawość. Całość zabarwiona jest dość smutną historią głównej bohaterki Flory, nowym uczuciem oraz przesłaniem, że zawsze należy trzymać się nadziei. W "Samobójcy" pierwsze skrzypce grają Felis i Flora i to oni wprowadzają nas do swoich światów. Niby tak podobnych jednak w istocie całkiem innych. Powieść przepełniały skrajne uczucia oraz emocje i to dzięki nim tak dobrze się bawiłam. Uwielbiam romanse, ale jeśli dodamy do tego Niezmiennych, otrzymujemy duet dla mnie wprost idealny <3