Śledztwo

To druga część historii Melchiora Marína, który po czterech latach od rozwiązania sprawy Adellów pracuje w Centralnym Biurze do Spraw Porwań i Wymuszeń. Mimo że sława bohatera z Cambrils oraz opinia nieustępliwego śledczego ugruntowały jego pozycję zawodową, przeżywa kryzys egzystencjalny. Chce zmienić swoje życie, osiąść na stałe w Terra Alta, zostać bibliotekarzem i cieszyć się urokami ojcostwa. Godzi się jednak odłożyć swoje plany do czasu rozwiązania sprawy szantażu burmistrzyni Barcelony, której ktoś grozi ujawnieniem sekstaśmy z jej udziałem. Czy Melchiorowi uda się przeniknąć do świata polityki i rozszyfrować zawiłe intrygi stronnictw walczących o władzę? Czy zakończy karierę w policji jako obrońca lokalnej demokracji i niepodległośc...

Powieść nominowana do National Book Award w kategorii „Literatura w przekładzie”. 1984 rok, sam środek rządów Pinocheta. Znikają setki ludzi, dziesiątki tysięcy trafiają do więzień. Członek tajnej policji wchodzi do siedziby dysydenckiej gazety i spowiada się reporterce. Jego zdjęcie i tytuł z okładki - „Torturowałem” - dręczą narratorkę przez całe dorosłe życie. Zanurzoną w popkulturowych odniesieniach „Strefą mroku” Nona Fernández udowadnia, że wciąż można powiedzieć coś nowego na temat zbrodniczych dyktatur XX wieku. Z wprawą dokumentalistki wplata w fikcję literacką wspomnienia i reporterskie fragmenty, wykorzystując technikę rekonstrukcji zdarzeń, by stworzyć - jak ujął to Ariel Dorfman na łamach „New York Timesa” - „szaleni...

Edward W. Said, jeden z najwybitniejszych intelektualistów XX wieku, prowadził w latach dziewięćdziesiątych seminarium poświęcone ostatnim dziełom wielkich muzyków i pisarzy – dziełom pod wieloma względami zaskakującym. Temat zasługiwał na książkę, jednak pracę nad nią przerwała śmierć Saida. Tom On Late Style: Music and Literature Against the Grain (2006) powstał dzięki żonie i współpracownikom autora, którzy zebrali pozostawione przez niego wykłady, artykuły i notatki. Co ciekawe, szkicowość czy fragmentaryczność książki wcale jej nie szkodzi. Jedyny niedosyt, jaki odczuwa czytelnik, wynika z żalu, że Saidowi nie starczyło czasu na analizy kolejnych „późnych” dzieł. Książka pokazuje autora Orientalizmu od mniej znanej strony – jako znak...

Nocą Lizbona to widmowe miasto, w którym roi się od zbrodni. Od miłości. I od lęków. Tam, gdzie kończy się jedna Lizbona i zaczyna druga, jedynie wielkie reklamy stwarzają pozory szczęścia. Detektyw Manuel da Rosa dobrze o tym wie. Jego conocne włóczęgi przez stolicę urywają się, gdy ginie Ernesto Ávila, handlarz dziełami sztuki. W miarę jak detektyw odkrywa Lizbonę pełną odmiennych aromatów i kultur, zagłębia się on także w tajemniczą przeszłość zmarłego - człowieka, który nie chciał, żeby go znano. Przypomina mu to o czasie, gdy on sam starał się zapomnieć własną tożsamość. I o związku z Aną Moreno. Wszystko gmatwa się wraz z przybyciem fascynującej i tajemniczej postaci, Susany Wong, która może stanowić klucz do wszystkich sekretów....

Mary Shelley (1797-1851): córka pisarza i filozofa politycznego Williama Godwina oraz publicystki feministycznej Mary Wollstonecraft. Cudowne dziecko, erudytka, pasjonatka nauk przyrodniczych. Partnerka, potem żona romantycznego poety Percy’ego Bysshe’a Shelleya. Wegetarianka, anarchistka, podróżniczka, powieściopisarka, matka. Frankensteina, jedną z najsłynniejszych powieści wszech czasów, napisała, mając 19 lat. Frankenstein to więcej niż powieść, to nowożytny mit. Zrodził się w okolicznościach, które obrosły legendą: w 1816, słynnym „roku bez lata”, u podnóża szwajcarskich Alp, z gotyckiej zabawy poetów romantycznych, którzy umilali sobie deszczowe wieczory wymyślaniem opowieści niesamowitych. Mary Shelley zamknęła w nim swe refleksje o istocie ż...

Pierwsza od 16 lat powieść jednego z najwybitniejszych pisarzy irlandzkich Irlandzka powieść roku 2017 Gerry i Stella, starsze małżeństwo z Glasgow, przybywa do Amsterdamu na kilkudniowe wczasy. Atmosfera jest jednak daleka od sielskiej: trwa zima, znad Morza Północnego wieje lodowaty wicher i w życiu bohaterów temperatura również ciąży ku zeru. Gerry znieczula nudę swojej emerytury alkoholem, a Stella przestaje widzieć sens w podtrzymywaniu pozorów miłości. Czy wędrując nad malowniczymi kanałami i przesiadując w amsterdamskich pubach, tych dwoje dojdzie do wniosku, że krótka zimowa przerwa oznacza tak naprawdę koniec ich małżeństwa? Bernard MacLaverty z wybitną empatią kreśli czuły portret ludzi zmęczonych i poobijanych, ale wciąż gotowych walczyć o...

Maria Szymanowska (1789–1831) – pierwsza w Europie zawodowa pianistka i kompozytorka, niezwykła, pewna siebie, niezależna kobieta, matka trojga dzieci. Mickiewicz nazwał ją „królową tonów”, wysławiał jej talent Goethe, współcześni uważali ją niemal za boginię, a wsparcia udzielali jej najwięksi kompozytorzy, jak Cherubini i Rossini. Jej występy budziły zachwyt i uwielbienie gdziekolwiek się pojawiała – od Warszawy do Petersburga, Moskwy i Kijowa, po Londyn, Paryż, najważniejsze ośrodki niemieckie, włoskie i inne. Żyła krótko, intensywnie koncertowała, całymi latami pozostając w podróży. Komponowała utwory na fortepian w modnym wówczas stylu brillant oraz pieśni. Barwną opowieść o jej życiu, działalności i twórczości przedstawia Danuta Gw...

Niespodzianka dla miłośników Bobkowskiego! Kolejny zbiór tekstów rozproszonych tego wybitnego pisarza emigracyjnego, zawierający m. in. nieznane szkice o Keyserlingu, o Dysku olimpijskim, o antykomunistycznym przewrocie w Gwatemali w 1954 oraz wspomnienie z brawurowej budowy kolejki na Kasprowy w 1935. Przenikliwe widzenie współczesnej cywilizacji, zaskakujące częstokroć swoją aktualnością.

Oparta na autentycznych wydarzeniach z lat 50. i 60. XX wieku powieść Zabite (1977) w niemal reportażowym, minimalistycznym stylu relacjonuje historię dwóch sióstr oraz prowadzonych przez nie domów publicznych, a także zbrodni, jakich dokonywały. Sensacyjna fabuła staje się pretekstem do ukazania piekła prowincji, korupcji i układów, znieczulicy i okrucieństwa, przedmiotowego traktowania kobiet i eskalacji przemocy. Chociaż historia toczy się w Meksyku na długo przed rozkwitem narkobiznesu, to czytana dziś sprawia wrażenie niemalże proroczej. Jorge Ibargengotia (Meksyk, 1928-1983) prozaik, dziennikarz i dramaturg, znany przede wszystkim ze swojego ciętego humoru i ironii. Sławę przyniosła mu debiutancka powieść Błyskawice sierpniowe (1964) złośliwie portretuj...

Dowcipna opowieść o kłopotach wynikających z pogoni za przyjemnościami. Paweł Kohoutek, niezmordowany poszukiwacz erotycznych przygód, każdą kobietę mami opowieściami o wielkich wspólnych planach na przyszłość. W tym właśnie tkwi sekret jego powodzenia u niewiast. Jednak reputacja donżuana zostaje pewnego dnia wystawiona na ciężką próbę, bowiem do rodzinnego domu Kohoutka, w którym mieszka z żoną i dzieckiem, niespodziewanie przyjeżdża jego „aktualna kobieta”. Pisząc o tej książce krytycy porównują Pilcha do Hrabala oraz Kundery. I słusznie. Kohoutek i jego miłosne perypetie ożywią i rozbawią czytelników znużonych współczesną literaturą piękną.

„Wszyscy lubimy i umiemy snuć narracje, ale jak pan opowiada to jest prawdziwe święto opowieści!” – mówi prezes Tlołka do organisty Somnambulmeistra. Najnowsza powieść Jerzego Pilcha jest właśnie takim prawdziwym świętem opowieści – mądrej i rozbuchanej, snutej arcybogatym językiem, pełnej zaskakujących zdarzeń i smakowitych detali, pogrążonej w magicznej atmosferze, panoramicznej niczym Sto lat samotności, zaludnionej tyleż swojskimi, co dziwacznymi, osobliwie zabawnymi postaci, jakich pozazdrościłby Fellini z Amarcordu, a zarazem mówiącej o sprawach ważnych, najważniejszych, ostatecznych. Pilch przenosi nas w tuż postalinowskie czasy lat pięćdziesiątych, do Sigły, położonej – jakże by inaczej – na ukochanym przez autora luterskim Śląsku...

Jeden z najwybitniejszych i najpoczytniejszych współczesnych pisarzy polskich ujawnia wreszcie pełny zapis swojego dziennika, który prowadził przez ostatnie lata (w dużych fragmentach publikował go w „Przekroju“). Znany z brawurowo poprowadzonych powieści, zachwycający jako autor dramatów i scenariuszy, powszechnie czytany jako felietonista, tym razem pokazuje się nam jako memuarysta w sensie ścisłym. To nie zapiski z błahej codzienności, nie spis chorób i dolegliwości (choć znajdziemy zapis z poczekalni do neurologa), nie zestawienia wyróżnień i odznaczeń. Nie ma tu męczących i wydumanych autoanaliz i nieustającego narzekania na świat i bliźnich, co często można spotkać w ostatnio publikowanych dziennikach znanych pisarzy. „Dziennik“ Pilcha czyta się...