Oświadczyny

Amy to zwyczajna, sympatyczna dziewczyna, która w pogoni za marzeniami opuściła rodzinny dom. Jej największą pasją jest taniec, marzy, by zostać zawodową tancerką. Na chwilę obecną niestety pracuje jako kelnerka, a w między czasie lata na próby, które nie zawsze są w pełni satysfakcjonujące. Kobieta żyje skromnie, musi oszczędzać każdy zarobiony grosz, jednak spotyka się z bogatym chłopakiem. Jego rodzicom ani trochę nie podoba się ów związek, naśmiewają się z zajęć dziewczyny, wytykają brak obejścia, niemal na każdym kroku udowadniają, iż Amy nie jest odpowiednią kandydatką dla ich syna, który na pierwszym miejscu stawia karierę i zachwycającą aparycję. Złudne nadzieje na zaręczyny szybko zostają rozwiane, bo chłopak ulega presji rodziców i zrywa z biedną kelnerką. Załamana odnajduje wsparcie u koleżanki, u której zostaje na noc. Na drugi dzień natrafia na dziwne ogłoszenie, które może dać jej możliwość spędzenia Świąt w rodzinnym domu. Kierowana smutkiem i tęsknotą, od razu zgadza się pojechać z nieznajomą do Nowego Jorku.

Autorka anonsu, Georgia Hamilton, okazuje się być starszą, ale niezwykle dystyngowaną i sympatyczną panią. Jest osobą samotną, nie utrzymuje kontaktu z dalszą rodziną, a jej marzeniem jest zwiedzenie Nowego Jorku, który zawsze kojarzył się jej z kimś dawniej niesłychanie bliskim. Między kobietami błyskawicznie pojawia się nić sympatii i zrozumienia, dlatego decydują się na wspólną podróż, w czasie której Georgia nie tylko da Amy lekcję dobrego wychowania, ale również pomoże jej uwierzyć w siebie. Młoda dziewczyna natomiast, pozwoli damie uporać się z demonami przeszłości, które od wielu lat prześladują rodzinę staruszki.

Jak wielka tragedia wydarzyła się dawno temu?

Czy przeszkolona przez Georgię Amy spróbuje ponownie zawalczyć o względy ukochanego?

"Tamtej nocy u Annie, gdy runęły wszystkie marzenia o przyszłości z Danielem, zawalił jej się świat. Jednak rozmowa z Georgią uświadomiła jej, że istnieją nowe marzenia, które można gonić i chwytać, jak puszki dmuchawca na łące latem."

Gdy tylko przeczytałam opis, wiedziałam, że książka Tasminy Perry skradnie moje serce. Jestem zachwycona, bo nie pomyliłam się ani trochę. Powieść wciąga niemiłosiernie już od pierwszych stron i ma w sobie coś magicznego, co nie pozwala czytelnikowi oderwać od lektury ani na moment.

Z pewnością jest to zasługa niesłychanie malowniczego, przystępnego pióra autorki. Nie tylko stworzyła dwie, niezwykle emocjonujące, przeplatające się historie, które chwytają za serce, ale dzięki sugestywnym opisom, umożliwiła czytającemu niezapomnianą, bajeczną podróż po wspaniałych miastach. Nie będzie przesadą jeśli powiem, że przez większość powieści czułam się jakbym oglądała film, a nawet jakbym przebywała tuż obok postaci. Co ciekawsze, mimo uciążliwych upałów, udało mi się nawet poczuć magię świąt, dzięki czemu zatęskniłam za zimą.

"Po prostu mi smutno. Smutno mi, że nadal istnieją ludzie, którzy chcą, żeby człowiek źle się czuł z powodu swojego pochodzenia."

Pisarka wykreowała godne podziwu postacie, wobec których nie można pozostać obojętnym. Zarówno Amy, jak i Georgia, wyróżniają się niesamowitym przyciąganiem. Wzbudziły moją sympatię od samego początku, kibicowałam im, a wszelkie przykrości przeżywałam jak swoje własne. Bohaterki są wyraziste, barwne oraz jak najbardziej autentyczne. Posiadają całą paletę zalet, ale nie zabrakło również wad, zmagają się z trudnymi wyborami, mają spory bagaż doświadczeń. Mimo że należą do zupełnie dwóch odmiennych światów, łączy je wiara w prawdziwą miłość, z tym, że jedna z nich już ją przeżyła i tęskni, druga natomiast wciąż o tym marzy.

"Wiesz, czasem życie bywa łatwiejsze, trochę przyjemniejsze, kiedy mu się tak bardzo nie opieramy."

Bardzo spodobało mi się, że obie historie wzajemnie się przeplatają, poznajemy teraźniejszość, a także niełatwą, emocjonującą przeszłość Georgii. Szczególnie zachwycił mnie motyw debiutantek, który uwielbiam odkąd pamiętam. Szkoła dobrego wychowania zawsze wzbudza skrajne emocje, gdyż jej uczennice z jednej strony poznają dobre maniery, a z drugiej toczą chorą rywalizację, łapią się wszelkich sposobów, by pokonać konkurencję czy znaleźć wysoko postawionego męża. W powieści Tasminy Perry zostało to genialnie nakreślone, w mistrzowski sposób ukazała prawdziwe oblicze tego pozornie wyrafinowanego wydarzenia.

"-Miłość rzeczywiście potrafi wszystko skomplikować - odparła Georgia cicho. - To cudowne uczucie, ale problem w tym, że budzi też negatywne emocje. Zazdrość. Niepewność. Wiesz, ktoś mi kiedyś powiedział, że poświęcenie karierze to egoizm. Ja uważam, że to instynkt samozachowawczy."

"Oświadczyny" to wyjątkowa, zaskakująca, porywająca, słodko-gorzka powieść, która zabierze was w magiczną podróż po wspaniałym Manhattanie. Dwie przeplatające się, niezwykle ciekawe historie o złamanych sercach oraz upartym dążeniu do upragnionych celów wywołają lawinę intensywnych uczuć, a nawet pochłoną was na tyle silnie, że sami pogrążycie się w nostalgii. Książka Tasminy Perry wyróżnia się baśniowym klimatem, jaki dopieszczają mroczne sekrety, podsycające atmosferę. To zdecydowanie pozycja, która poruszy waszą duszę, wywoła wiele łez i pozostanie w sercu na bardzo długo, gdyż nie tylko uświadamia, iż pieniądze w porównaniu do prawdziwej miłości nie mają żadnej wartości, ale także daje nam wiele cennych wskazówek, dzięki którym zyskamy pewność siebie, zrozumiemy, jak wyjątkowi jesteśmy. Mnie ta powieść po prostu otuliła swą magią i rozkochała w sobie. Polecam gorąco! Mam nadzieję, że zachwyci was równie mocno!

Powieść obyczajowa ”Oświadczyny”- zawiera w sobie dwie strefy czasowe.

Rok 1958-gdzie młoda Georgia Hamilton bardzo chce zostać pisarką, choć jej rodzice pragną by wzięła udział w balu debiutantek i znalazła sobie odpowiedniego kandydata na męża.

Rok 2012 - Amy Carrel - jest kelnerką, ale bardzo kocha się w bogatym i z wyższych sfer mężczyźnie - Danielu.

Rodzina Daniela nie akceptuje w swej rodzinie kelnerki, bowiem uważa, że to byłby dla Daniela mezalians.

I oto obie kobiety się spotykają i po bliższym poznaniu bardzo przypadają sobie do gustu.

Georgia umieściła ogłoszenie, że chce wyjechać do Nowego Yorku - jednego, wielkiego miasta Zachodu, w którym nigdy nie była, z osobą godną zaufania, aby jej towarzyszyła.

Georgia była już po siedemdziesiątce i w starości nie widziała nic dobrego, ale Amy wcale to nie przeszkadzało, bowiem bardzo polubiła starszą panią.

Przyjaciele Georgi zaczęli odchodzić z tego świata i jedyną jej pociechą były marzenia o ukochanym, o którym wciąż myślała i o życiu, które mogliby razem wieść, gdyby nie ten jeden wieczór, który zmienił jej życie na zawsze.

Gdy Georgia poznała Amy bardzo się polubiły.

Amy kochała Daniela lecz jego rodzice nie chcą, by ich syn miał przy boku utalentowaną, piękną kobietę.

Chcą laleczki Barbie w kostiumiku od Chanel, taką, która zna swoje miejsce.

Amy nigdy nie będzie pasowała do ich ograniczonego, małego światka.

Więc Amy skorzystała z oferty pracy i odpowiedziała na ogłoszenie ”Dama w dojrzałym wieku poszukuje miłej towarzyszki do przygód na Manhattanie. Podróż jest między 23 a 27 grudnia”- a więc Święta w Nowym Yorku.

Jakie przygody ich tam czekają?

Jak zakończy się ta wesoła historia?

Czy obie kobiety spędzą miło święta?

Czytaj Droga czytelniczko, bo ta książka jest właśnie dla Ciebie, piękna, przepiękne opisy Nowego Yorku, bardzo urokliwe miejsca zwłaszcza w okresie Świąt Bożego Narodzenia.

Pod koniec książki autorka umieściła przewodnik po współczesnym Manhattanie.

Niektóre miejsca umieściła w „Oświadczynach”, aby jeszcze bardziej oddać klimat tam panujący.

Opisała przepiękne restauracje, knajpki z jedzeniem na wynos oraz najsłynniejszy węzeł kolejowy w Nowym Yorku.

Zachwycający sklep z zabawkami, hotel księżnej Diany oraz jedną z najbardziej kultowych restauracji na Manhattanie.

Zachęcam bardzo do przeczytania tej książki.

Droga czytelniczko - fajna i ciepła książka, którą warto przeczytać.

Książka zapowiadała się bardzo dobrze. Uwielbiam rozgrzebywanie rodzinnych tajemnic i uwielbiam staruszki osadzone w rolach pierwszoplanowych. Nie pytajcie dlaczego, ciężko byłoby mi to uzasadnić, ale one zawsze bardziej mi łamią serce. Jednak czegoś mi tutaj brakło. Czegoś bardzo istotnego.

Fabuła rozkręca się bardzo szybko. Amy po krótkim wprowadzeniu nas w swoją sytuację natychmiast kontaktuje się z osobą z ogłoszenia. Panie podejmują błyskawiczne decyzje. Obie są zdecydowane i nie mają nic do stracenia. Obie w towarzystwie zupełnie obcej sobie osoby wyruszają w pełną sentymentu i bolesnych wspomnień podróż, która ma odmienić ich życie. Oczywiście jeszcze o tym nie wiedzą.

Dwutorowa fabuła prowadzi nas przez ulice współczesnego Manhattanu i Londynu lat 50-tych.

W czasie podróży za ocean Georgia dzięki swojej dostojności i niewymuszonej elegancji wzbudza podziw młodej, prostej dziewczyny z Queens. Umacnia w Amy pewność siebie i wymazuje z jej psychiki poczucie niższości. Amy z kolei obdarza starszą panią ciepłem i przyjaźnią, jakiej ta nie czuła zbyt dawno. Szereg przygód i wydarzeń, których doświadczą w czasie tych kilku dni zbliża je do siebie bardziej niż mogłyby przypuszczać.

Tuż obok nowojorskich wydarzeń wiedzie nas retrospekcja do lat wczesnej młodości Georgii, kiedy to była jedną z debiutantek przedstawionych samej królowej. Rok pełen przyjęć i pozornej zabawy miał połączyć panny z doskonałym wykształceniem i manierami z kawalerami z najlepszych brytyjskich rodów. Na jednym z takich przyjęć Georgia poznaje Edwarda. Szybko okazuje się, że obydwoje kompletnie nie są zainteresowani poszukiwaniami współmałżonka. Szeregiem przypadków i wypadków zbliżają się do siebie.

A to czego mi brakowało od samego początku to klimat. Nie czułam ani mikroklimatu brytyjskiego, ani amerykańskiego rozmachu. Najlepszym dowodem jest to, że nie było żadnych różnic między bohaterami przedstawiającymi te dwie narodowości. Owszem, były wyraźnie zaznaczone różnice klasowe pomiędzy bogaczami, a klasą robotniczą, ale nic poza tym. Nie kupiłam historii z debiutanckim rokiem ani nie „poczułam” nastroju Londyńskich ulic. Tak jak na przykład w Trylogii Czasu, która była cudownie brytyjska, mimo że napisana przez Niemkę.

Książka mniej więcej do połowy jest niczym więcej niż zwyczajną, leciutką obyczajówką. Całkiem miłą, nawet mądrą, ale przeciętną. Dopiero po połowie z radością przywitałam emocje, które dogoniły pęd fabularny. I jak już te emocje uderzyły przepadłam na całe dwieście stron…

Historia Georgii okazała się piękna, romantyczna i tragiczna zarazem. Starsza dama urzekła młodzieńczą pasją w retrospekcjach i mądrością, jaką wyniosła ze swoich przeżyć w czasie teraźniejszym. Amy z kolei wyszła z kokonu zagubionej myszki i okazała się inteligentną, zaradną i bardzo empatyczną kobietą. Potrzebowała tylko bodźca, który ją do tego pobudzi.

Ostatecznie historię oceniam bardzo dwojako, bo przecież porwała mnie dopiero po połowie. Chociaż początek nie był przecież zły, a zakończenie bardzo dobre i urwane w najodpowiedniejszym momencie. Zamykając książkę czułam lekki niedosyt, co spowodowało, że historia została mi w pamięci na dłużej.

Książka opowiada o dwóch silnych i zaradnych kobietach, i dwóch odległych w czasie o pięćdziesiąt lat historiach młodości i miłości. O przyjaźni pomimo różnicy wiekowej i klasowej. To dwa różne pokolenia, które znalazły klucz do wspólnego języka. Jaki? Odnajdźcie go sami 😉

Tekst pochodzi ze strony: http://www.kanapaliteracka.pl/ksiazki/oswiadczyny-recenzja/

Londyn, rok 1958. Ostatni w historii Anglii sezon debiutantek. Młode dziewczęta przedstawiane są królowej i oficjalnie wprowadzane do towarzystwa. Bale, koktajle i potańcówki służą jednemu celowi - znalezieniu bogatego męża. Georgia Hamilton nie zamierza wychodzić za mąż i zupełnie nie rozumie, dlaczego matka zmusza ją do udziału w tej farsie, choć nie stać ich nawet na zakup odpowiednich strojów. Jednak wraz z rozwojem sezonu wiele się zmienia.

Rok 2012. Amy Carrell jest tancerką, ale przebyta kontuzja wciąż niweczy jej plany. Aby jakoś utrzymać się w obcym kraju, dziewczyna podejmuje pracę kelnerki. Gdy Daniel zaprasza ją na eleganckie przyjęcie w Tower, jest niemal pewna, że ukochany się jej oświadczy. Niestety wieczór przebiega zupełnie inaczej niż sądziła. Zbliżają się święta Bożego Narodzenia, a Amy zostaje sama. Nie może nawet spędzić ich z bliskimi, bo zwyczajnie nie stać ją na bilet do Stanów. Przypadkiem natrafia w gazecie na ogłoszenie Georgii Hamilton, która wybiera się do Nowego Jorku i szuka towarzyszki podróży. Pod wpływem impulsu odpowiada na nie, zupełnie nie spodziewając się, że ten wyjazd i znajomość ze starszą kobietą odmienią jej życie. Amy jest zachwycona wyjazdem, ale wciąż dręczy ją pytanie, dlaczego Georgia wolała zabrać ze sobą kompletnie obcą osobę zamiast jakiegoś krewnego. Owiane tajemnicą wydarzenia sprzed lat coraz bardziej ją intrygują. Co takiego się stało, że zdołało poróżnić rodzinę Hamiltonów na ponad pół wieku? Czy prawda kiedykolwiek wyjdzie na jaw?

Wyjątkowa lekkość pióra Tasminy Perry urzekła mnie już od pierwszych stron. Momentalnie przypomniała mi, dlaczego tak bardzo spodobała mi się poprzednia powieść autorki, "Pocałunek na pożegnanie". Baśniowy klimat tajemniczej historii sprzed lat znów mnie oczarował. Pochłaniałam kolejne rozdziały, dając się porwać opowieści o miłości i złamanych sercach. Wydarzenia z młodości Georgii płynnie przeplatały się z bieżącą akcją, stopniowo prowadząc do wyjawienia straszliwej tajemnicy, która mocno mną wstrząsnęła. Postać starszej damy została świetnie wykreowana - niezwykle silna kobieta, która nie poddała się mimo ogromnej tragedii, jakiej doświadczyła. Mało tego, swoją wytrwałością i ciężką pracą zdołała odnieść w życiu naprawdę wielki sukces. I chociaż Amy także zdobyła moją sympatię (mimo że momentami irytowała), to wciąż pozostawała w cieniu Georgii, która przyćmiła tę bohaterkę całkowicie.

Sięgając po drugą powieść Tasminy Perry, wiedziałam, że się nie zawiodę. To wszystko, co podbiło moje serce za pierwszym razem, znalazłam i tutaj. Ciekawa opowieść z bardzo intrygującą tajemnicą i szokującym skandalem w tle, otulona magiczną, baśniową wręcz aurą niezwykłości. Napisana lekkim, przystępnym, a jednocześnie bardzo barwnym językiem. Nie zabrakło humoru ani wzruszeń, nie obeszło się też bez ściskających serce chwil. Duże wrażenie zrobiła na mnie również okładka, która w moim odczuciu idealnie wpasowuje się w klimat powieści. Jeśli czytaliście już "Pocałunek na pożegnanie" i przypadł Wam do gustu, koniecznie sięgnijcie także po "Oświadczyny". Szczerze polecam!

Ogromnie ucieszyłam się na możliwość zrecenzowania dla Wydawnictwa Kobiece książki pod tytułem „Oświadczyny”, bo ta książka od momentu zapowiedzi była na mojej liście „chciejek”. Z zapałem, więc tuż po wizycie kuriera zabrałam się do czytania.

Amy Carrell zostaje porzucona przez ukochanego Daniela, który jest ważną osobą Ministerstwie Spraw Zagranicznych Wielkiej Brytanii. Na dodatek dziewczyna nie dostaje angażu, jako tancerka w sztuce, która mogłaby je pomóc wrócić do świata tańca po kontuzji stopy. A jakby tego było mało to jej agentka chce zakończyć ich współpracę. Amy żyje w Londynie, bo chciała w tym mieście rozwijać swoją karierę taneczną, ale rodzinę ma w Ameryce. W akcie desperacji odpowiada na ogłoszenie Georgii Hamilton o osobę do towarzystwa w podróży do Nowego Jorku. Amy ma szansę odwiedzić w tym trudnym dla siebie momencie swoją rodzinę, ale również poznać historię miłosną Georgii, która była skrywana przez pięćdziesiąt lat.

Muszę się przyznać, że nie spodziewałam się takiego rozwoju wypadków w przypadku opowiadanej historii przez pannę Hamilton. Z każdą stroną coraz bardziej pochłaniała mnie jej przeszłość. Wręcz płynęłam przez historię szanownej damy, które uczestniczyła w ostatnim sezonie debiutantek w 1958 roku. To, co spotkało Georgię i jej ukochanego było okropne. To jak działa ludzka zawiść jest podłe. Na dodatek to wszystko miało miejsce w jej najbliższym otoczeniu. Współczułam jej szczerze, bo przez całą resztę swojego życia była nieszczęśliwa, a to wszystko z powodu zazdrości jednej osoby…

Tak jak wspomniałam wyżej przez książkę się płynie. Język jest bardzo przyjazny czytelnikowi i nie nuży go. Autorka zadbała o wypośrodkowanie historii Georgii i Amy, która czasami była trochę irytująca, bo nie umiała wziąć spraw we własne ręce dopóki, ktoś nie pokazał jej prostej drogi do celu. Pierwszy raz czytałam cokolwiek, co wyszło spod ręki, Tasminy Perry i jestem bardzo pozytywnie zaskoczona, bo znalazłam w tej książce przesłanie. Bardzo proste i aktualne w każdych czasach: nie bądźmy zawistni i zazdrośni, bo swoimi czynami, które są napędzane tymi emocjami możemy zrobić komuś krzywdę i zniszczyć mu całe życie.

Jeśli tylko lubicie romantyczne historie, które są napisane lekko i przyjemnie, ale jednocześnie tak, że pochłaniają cię w każdym momencie to ta książka jest dla was. Ja zdecydowanie polecam, bo spędziłam przy niej bardzo dobre chwile.

"Wiesz, czasami życie bywa łatwiejsze, trochę przyjemniejsze, kiedy mu się tak bardzo nie opieramy." ~ Tasmina Perry, Oświadczyny, Białystok 2017, s. 125.

Choć akcja umiejscowiona jest w czasie świąt Bożego Narodzenia i Sylwestra, ja tego klimatu nie poczułam. I choć pewnie w normalnych okolicznościach byłoby to przeze mnie odebrane jako wada powieści, to w tym wypadku niczego takiego nie mogę przyznać.

A to dlatego, że autorka zrealizowała swój pomysł w taki sposób, że Czytelnik skupia się na smutnej historii Georgii i problemach Amy, zupełnie zapominając o jakiejkolwiek “potrzebie” klimatu świąt.

Mniej więcej od drugiej połowy zaczęłam brnąć przez tę książkę ze wzruszeniem w gardle. Szlag mnie trafiał na niesprawiedliwość losu, jednak autorka nie trzymała mnie w niepewności. Szybko rozwiała wątpliwości, odpowiedziała na pojawiające się w mojej głowie pytania.

Świetne pióro autorki sprawiło, że czułam ból bohaterki, jej gorycz względem rodziny, rozczarowanie i smutek.

W książce pojawia się przeplatanie współczesnych wydarzeń z przeszłością, a choć przeszkadzało mi to ogromnie w książce "Gwiazdy, które spłonęły", to tutaj takie zagranie pasowało idealnie. Świetnie poskładane i z pewnością nie męczy podczas lektury.

Okładka. Czy Wy widzicie tę piękną grafikę? Śnieg, Nowy Jork i para trzymająca się za ręce. To cały obraz powieści zawarty w tych kilku elementach. Do tego porządne wykonanie, okładka ze skrzydełkami i zachwycam się samym widokiem!

Jedyne, co nie do końca mi się podobało, to zakończenie. Trochę rozczarowujące. Spodziewałam się chyba bajki. Ale życie to nie bajka, niestety czasem jest inaczej, niż byśmy chcieli i o tym pamiętała Tasmina Perry.

Jest to piękna, choć niezwykle smutna opowieść o niespełnionych nadziejach, marzeniach i miłości silnej tak, jak tylko może być silną ta prawdziwa. Dla czytelników o słabych nerwach polecam chusteczki, ale naprawdę warto przeczytać “Oświadczyny”.

http://www.piorkonabiurko.pl/recenzje-sniezynki/powiesci/oswiadczyny-tasmina-perry/

Rok 1958. Londyn. Georgia Hamilton kończy 18 lat i rodzice chcą, by wzięła udział w eleganckim balu debiutantek. Dziewczyna marzy jednak o tym, by zostać znaną pisarką, a nie żoną. Wkrótce wydarza się tragedia, która na zawsze przypieczętowuje jej los.

Rok 2012. Niepoprawna romantyczka Amy Carrell kolejny raz przeżywa zawód miłosny. Ze złamanym sercem, opuszczona i zdesperowana, odpowiada na ogłoszenie o damę do towarzystwa dla intrygującej starszej pani, z którą udaje się do Nowego Jorku. Jeszcze nie wie, że odkryje tajemniczą love story, która czekała pięćdziesiąt lat, zanim ktoś ją opowie.

Powieść opowiada o dwóch kobietach. Amy szuka swego celu w życiu. Tuż przed Bożym Narodzeniem zostaje porzucona przez chłopaka. Georgia ? samotna starsza pani chce wyruszyć w podróż do Nowego Jorku i szuka towarzyszki, która będzie chętna jej towarzyszyć. Ich losy krzyżują się i obie udają się na wycieczkę. Historia, którą Gorgia skrywała w sobie przez pięćdziesiąt lat, jest niesamowita. Nie od razu jednak dowiadujemy się, co takiego wydarzyło się w jej życiu. Autorka powoli dozuje czytelnikowi fakty, naprzemiennie przeplatając akcję między rokiem 1958, a 2012. Opowieść Georgii wpływa na decyzje Amy, która miota się w swoim życiu. Obie kobiety uczą się wiele od siebie i poprzez własne doświadczenia zaczynają inaczej patrzeć na rzeczywistość. Jedna, pomaga drugiej, mimo iż różnica wieku między nimi jest dość duża. Bardzo mi się spodobała kreacja głównych bohaterek, autorka nakreśliła je bardzo autentycznie i wyraziście. Poznajemy je bardzo dokładnie i mimo różnic jakie je dzielą, każda z nim ma swoje wady, zalety, marzenia, radości i smutki. Na początku mi się wydawało, że ta historia okaże się nudna, nużąca i że za wiele nie będzie się w niej dziać. Zapewniam Was, że się myliłam ani przez chwilę tak nie jest, bo to opowieść niebywale ciekawa, której pojawia się wiele zwrotów akcji, a zakończenia nie można być pewnym do samego końca. W książce jest prowadzona narracja trzecioosobowa, która nie do końca przypadła mi do gustu. W powieściach obyczajowych moim zdaniem zdecydowanie bardziej sprawdza się pierwszoosobowa, dzięki czemu mogę dogłębniej poznać samych bohaterów oraz emocje im towarzyszące. Okładka jest bardzo ładna, ale zabrakło mi na niej ?tego czegoś?, co obrazowałoby w dosadny sposób treść książki. "Oświadczyny" Tasminy Perry to opowieść o dwóch wyjątkowo silnych kobietach, które wspólnie wyruszają w piękną podróż. To historia nieszczęśliwej miłości. Mnie ta historia porwała i myślę, że Wam również może się spodobać.

https://lajla-books.blogspot.com/2018/01/33-oswiadczyny-tasmina-perry.html

"Oświadczyny" to słodko-gorzka opowieść dwóch kobiet, których losy łączą nie tylko przeszłość ale również przyszłość. To książka określana mianem baśni, które rzeczywiście do niej pasuje. Autorka wprowadza czytelnika w świat tajemnicy i prawdziwego życia.

Tasmina Perry w swojej książce zawarła dwie historie, które miały miejsce w dwóch całkiem różnych czasach. Amy poznajemy w roku 2012, natomiast historię Georgii w 1958 roku. A to co łączy te dwie kobiety to całe sedno książki. Amy poznajemy w trudnym momencie jej życia, jednak pragnie podnieść się i rozpocząć nowy rozdział. Wtedy to na jej drodze pojawia się Georgia Hamilton, tajemnicza starsza kobieta, która z upływem dni coraz bardziej odsłania swoje życie przed nową znajomą. Kiedy wyruszają razem do Nowego Jorku, każda z nich ma inne nadzieje, plany z nim związane. A to, co się tam wydarzy, sprawi, że czytelnik nie może oderwać się od lektury ani na sekundę. Cały wyjazd sprawi, że Amy pozna tajemnicę dostojnej damy i zobaczy, że jej życie da się naprawić. Nareszcie odnajdzie drogę do szczęścia, a Georgia rozwiąże niewyjaśnione sprawy z przeszłości. To wszystko dzieje się na przestrzeni pięćdziesięciu czterech lat, które płynnie przechodzą w jedną płaszczyznę, która uwydatnia wszystkie aspekty życia, różnice społeczne i materialne. Książka pokazuje, że wychowanie dziecka wpływa na jego poczynania w przyszłości i na to jakim później staje się człowiekiem, na przykładzie Georgii widzimy silne, konserwatywne wychowanie, które ukształtowało jej obecny charakter. Książka pozornie wydawać by się mogła bardzo emocjonalna, bądź wzruszająca, jednak nie ma w niej jakichś mocnych emocji, jednak pomimo przewidywalności jej lektura sprawia wiele przyjemności i z zaciekawieniem pochłania się kolejne strony. Myślę, że ta książka trafi w serce każdej czytelniczki. Wiadomo, to w głównej części kobiety mają skłonności do sięgania po książki obyczajowe, romanse. Ta powieść to połączenie wszystkich pożądanych cech, które powinna zawierać dobra książka. Mamy nieszczęśliwą, niespełnioną miłość, nowe życie, przygodę życia, która zmienia cały światopogląd i zestawienie dwóch całkiem innych światów, które w świetny sposób przeplatają się ze sobą tworząc spójną całość.

Tasmina Perry stworzyła przyjemną książkę, która umili czas każdego czytelnika. To powieść idealna jako lektura na wieczór, gdzie można przenieść się w całkiem inny wymiar i odciąć się od rzeczywistości.

Bardzo lubię książki, w których akcja przedstawiona jest na dwóch płaszczyznach czasowych, więc nie mogłam przejść obojętnie obok powieści Tasminy Perry pt. „Oświadczyny”. Sam tytuł dla nas kobiet jest magiczny, bo każda z nas marzy o tym jedynym, który poprosi nas o rękę. W tej powieści poznajemy historię z przeszłości Georgii Hamilton oraz tą teraźniejszą, która należy do młodej Amy Carrell. Zapraszam na recenzję.

„Rok 1958. Londyn. Kiedy Georgia Hamilton kończy osiemnaście lat, rodzice chcą, by wzięła udział w stylowym balu debiutantek. Młoda kobieta pragnie dla siebie innej przyszłości – chce zostać pisarką, a nie żoną. Wkrótce następuje tragedia, która sprawia, że jej los zostaje przypieczętowany.

Rok 2012. Niepoprawna romantyczka Amy Carrell znowu zawiodła się na mężczyźnie. Ze złamanym sercem, opuszczona i zdesperowana, odpowiada na ogłoszenie o damę do towarzystwa dla intrygującej starszej pani, z którą udaje się do Nowego Jorku. Jeszcze nie wie, że odkryje tajemniczą love story, która czekała pięćdziesiąt lat, zanim ktoś ją opowie.”

„Oświadczyny” to jedna z takich powieści, która wciąga już od pierwszej strony. Poznajemy dwie kobiety, które różni praktycznie wszystko, wiek, narodowość, pozycja społeczna, ale jest także coś, co je łączy… tym czymś jest potrzeba miłości. Myślę, że to takie coś, co łączy wszystkie kobiety, bo każda z nas chce być kochana, chce mieć kogoś u swego boku. Czas, który kobiety spędzą razem odmieni ich życie. Georgii uda się rozliczyć z bolesną przeszłością, a Amy odnajdzie w sobie odwagę i siłę, by stawić czoła piętrzącym się problemom i przeciwnościom losu.

Bardzo mi się spodobała kreacja głównych bohaterek, autorka nakreśliła je bardzo autentycznie i wyraziście. Poznajemy je bardzo dokładnie i mimo różnic jakie je dzielą, każda z nim ma swoje wady, zalety, marzenia, radości i smutki. Bardzo łatwo jest nam się z nimi utożsamić, bo to kobiety, dokładnie takie same jak ja, czy Wy.

Mogłoby się wydawać, że ta historia okaże się nudna, nużąca i że za wiele nie będzie się w niej dziać. Zapewniam Was, że ani przez chwilę tak nie jest, bo to opowieść niebywale ciekawa, której pojawia się wiele zwrotów akcji, a zakończenia nie można być pewnym do samego końca.

„Oświadczyny” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Tasminy Perry, ale zapewniam Was, że nie ostatnie, bo wyczytałam, że wydawnictwo Kobiece wydało także inną powieść tej autorki, więc przy nadarzającej się okazji nadrobię zaległości. Jeżeli i ona będzie tak cudowna, jak „Oświadczyny” to będę wniebowzięta.

Dwie kobiety, dwa różne pokolenia, dwie tak samo wciągające historie. Ja mogę Wam tę powieść tylko i wyłącznie polecić i jestem przekonana, że tak jak ja miło spędzicie przy niej czas. To powieść, która wzrusza i daje nadzieję. Polecam!

„Oświadczyny” mają w sobie coś baśniowego, coś, co mimo czasów współczesnych, w których toczy się akcja powieści, przenosi czytelnika do bajkowej krainy, w której istnieje wiele złamanych serc oraz nadziei na odnalezienie swego „księcia z bajki”. Ta książka rozgrzewa serca i uczy jak być damą.

Powieść opowiada o dwóch kobietach. Amy szuka swego celu w życiu. Tuż przed Bożym Narodzeniem zostaje porzucona przez chłopaka przywiązanego do swej snobistycznej rodziny, do której ona pasuje jak pięść do nosa. Georgia – samotna starsza pani chce wyruszyć w podróż do Nowego Jorku i szuka towarzyszki, która będzie chętna jej towarzyszyć. Ich losy krzyżują się i obie udają się na wycieczkę.

Ależ mnie ta książka wzruszyła! Historia, którą Gorgia skrywała w sobie przez pięćdziesiąt lat, jest niesamowita. Nie od razu jednak dowiadujemy się, co takiego wydarzyło się w jej życiu. Autorka powoli dozuje czytelnikowi fakty, naprzemiennie przeplatając akcję między rokiem 1958, a 2012. Jest to idealna pozycja na okres zimowy, choć nie tylko, aczkolwiek muszę stwierdzić, że w tym czasie najlepiej mi się czyta tego typu pozycje.

Bohaterki polubiłam od samego początku. Mają w sobie coś, co sprawia, że nie da się ich nie lubić. Obie są tak prawdziwe, że nieomal uwierzyłam, iż istnieją naprawdę. Georgia przypomina mi moją własną babcię i to właśnie ją widziałam oczami wyobraźni przy lekturze tej książki. W Ami spodobało mi się to, że nie użala się nad sobą, mimo przeciwności losu, idzie raźno przez życie i nie boi się, co będzie dalej. Nawet „czarne charaktery” zostały ciekawie wykreowane, choć nie od razu wiadomo, kto jest przyjacielem, a kto wrogiem.

Książka doskonale ukazuje różnice społeczne. Można to zaobserwować na przykładzie głównych bohaterek. Różnią się one dosłownie wszystkim: wiekiem, pozycją materialną, pochodzeniem, charakterem, ale to, co ich łączy, to tęsknota za prawdziwym uczuciem. Każda z nich utraciła miłość, a jej nie da się kupić za żadne pieniądze. Choć nie każdemu bogaczowi woda sodowa uderza do głowy, to tak właśnie się utarło, że za nic mają klasę średnią. Do czego może doprowadzić zazdrość i chęć zdobycia prestiżowej pozycji, nawet za cenę pójścia po trupach do celu?

„Oświadczyny” wędrują na półkę z moimi ulubionymi pozycjami. Czuję, że jeszcze kiedyś do niej powrócę. Serdecznie Wam polecam tę książkę. Koniecznie muszę sięgnąć również po „Pocałunek na pożegnanie”, gdyż nie miałam okazji czytać innych dzieł autorki, a jej styl bardzo przypadł do gustu.

Lubię jak w książce teraźniejszość przeplata się z przeszłością. Tak jak w "Oświadczynach" Tasminy Perry, wydanej przez Wydawnictwo Kobiece. Kolejna lektura ze świętami Bożego Narodzenia w tle.

Amerykanka, tancerka Amy Carrell, mieszkająca obecnie w Wielkiej Brytanii przed świętami zostaje porzucona przez ukochanego, który miała nadzieję, właśnie ma zamiar się jej oświadczyć. Czuje się oszukana, samotna i rozgoryczona, a rodzina daleko za oceanem. Przez przypadek czyta ogłoszenie, w którym starsza pani, poszukuje osoby do towarzystwa, podczas podróży do Nowego Jorku. Ta propozycja wydaje się być idealną, szczególnie Georgii Hamilton, która wydaje się być przemiłą staruszką.

Podczas podróży do Ameryki, Amy pokazuje swój świat, dom i rodzinę Georgii, a ona odwdzięcza się jej historią swojego życia i miłości. Jest to historia bolesna, mimo upływu wielu lat. Przenosimy się w lata 50-te, kiedy to odbywały się bale debiutantek, chcących znaleźć odpowiedniego męża. Georgia pomimo swojej niechęci, jest jedną z tych panien, zmuszona przez sytuację rodzinną. Poznaje pochodzącego z bardzo bogatej i znanej rodziny - Edwarda Carlyle. Młodzi zakochują się w sobie i pragną być ze sobą do końca życia. Jednak nie jest to im pisane.

Opowieść Georgii wpływa na decyzje Amy, która miota się w swoim życiu. Obie kobiety uczą się wiele od siebie i poprzez własne doświadczenia zaczynają inaczej patrzeć na rzeczywistość. Jedna, pomaga drugiej, mimo iż różnica wieku między nimi jest dość duża.

Czy można naprawić błąd sprzed wielu lat? Czy zranione serce da się uleczyć? Czy warto wchodzić drugi raz do tej samej rzeki? Czy pierwsza miłość pozostaje tą najważniejszą? Czytając, znajdziemy odpowiedzi na te pytania.

Jest to lektura przyjemna i prosta, ale w swej prostocie wzbudza emocje. Nie jest tandetna. Bardzo chciałam dowiedzieć się, co takiego zaszło między Georgią i Edwardem i nie ukrywam, że ta część bardziej mnie porwała, niżeli perypetie miłosne Amy. Ostatnia scena niezwykle rozczulająca :-) Książka również uświadamia jak ważne jest decydowanie o sobie samym i postępowanie zgodnie z własnymi przekonaniami. Nie warto żyć tak, jak by chcieli tego inni.

Lektura idealna dla czytelników poszukujących wzruszeń i historii miłosnych.

http://zyje-bo-czytam.blogspot.com/2017/12/oswiadczyny-tasmina-perry.html

Amy jest Amerykanką. Marzy, by zostać tancerką. Ledwo wiąże koniec z końcem. Jej chłopak pnie się po szczeblach kariery politycznej. Jako niepoprawna romantyczka liczy na rychłe zaręczyny. Niestety te nie nadchodzą, a rodzina ukochanego patrzy na nią krytycznym okiem. Kiedy tuż przed Bożym Narodzeniem chłopak ją rzuca, dziewczyna postanawia odwiedzić rodzinę, która znajduje się tysiące kilometrów od niej. Odpowiadając na ogłoszenie o osobę do towarzystwa w podróży dla tajemniczej starszej pani, wyrusza w niezwykłą podróż. Dzięki niej odkryje namiętną historię miłosną sprzed pięćdziesięciu lat.

Powojenny Londyn. Georgia, młoda debiutantka, w jednej chwili straciła wszystko. Teraz rozgląda się za przyszłym mężem, by móc zapewnić sobie i matce godziwe życie, a przecież tak bardzo pragnęła wyjechać do Paryża, zostać pisarką, być niezależna, a przede wszystkim znaleźć tę szaloną, gorącą, namiętną i niepowtarzalną miłość, którą przed laty spotkała matka. Na horyzoncie pojawia się bogaty mężczyzna, ale sytuację komplikuje nieprzemyślana decyzja.

Georgia spędzając czas z dystyngowaną starszą damą, dowiaduje się wiele z jej przeszłości. jednocześnie chce stać się taka sama jak ona. Chce być obyta w świecie, zachowywać się jak na damę przystało, by nikt już nie miał okazji jej upokorzyć i pokazać, że jest gorsza. Między kobietami szybko tworzy się nić sympatii. Amy jest zafascynowana Georgią, a Georgia bardzo dobrze bawi się w towarzystwie Amy.

Czasy obecne i historia miłości młodziutkiej Georgii przeplatają się tworząc cudowną opowieść. Zagłębiając się w powieść poczułam silną więź z bohaterkami. Zazwyczaj większą czułam do bohaterek z przeszłości, tym razem jednak Amy urzekła mnie niemalże równie mocno, więc tym razem nie wywyższam ponad nią Georgii. Musze jednak przyznać, ze Georgia i jej opowieść zawojowała moim sercem. Tak strasznie się wkręciłam w tą historię, że czuję jakby była prawdziwa, a ja sama mogłabym być taką Georgią w przeszłości.

Jak wiecie, uwielbiam powieści, które utrzymane są w dwóch wymiarach czasowych. Tasmina Perry z kolei jest mistrzynią w pisaniu tego typu powieści. To już moje kolejne spotkanie z twórczością autorki, i za każdym razem jestem pod coraz większym wrażeniem jej talentu. Tym razem przeszła samą siebie. Te dwie historie są tak cudowne, tak piękne i wzruszające... A do tego utrzymane w klimacie świąt.

Rok 1958 - młoda Georgia Hamilton marzy o tym, aby zostać pisarką. Jej rodzice chcą, aby wzięła udział w balu debiutantek i znalazła odpowiedniego kandydata na męża. Pojawia się bogaty mężczyzna, ale sprawę komplikuje nieprzemyślana decyzja.

Rok 2012 - Amy Carrell kelnerka i tancerka z zamiłowania jest zakochana w bogatym i wykształconym Danielu. Rodzina mężczyzny nie może zaakceptować miłości ludzi z dwóch płaszczyzn społecznych.

Spotykają się dwie nieznajome kobiety, każda z innymi przeżyciami, planami oraz własnym światopoglądem. Ich drogi połączyło ogłoszenie o wspólnej podróży do Nowego Jorku. Bohaterki wspólnie dzielą się przeżyciami, o tym jak walczyć o uznanie i prestiż społeczny, być wykluczonym oraz stracić wielką miłość. Mogłoby wydawać się, że mimo różnicy wiekowej, nie znajdą wspólnego języka, ani podobieństw w swojej przeszłości. Życie pokazuje, że sprawa wygląda zupełnie inaczej.

Już chyba dobrze wiecie, że uwielbiam książki, w których akcja przedstawiona jest w dwóch płaszczyznach czasowych. W związku z tym nie mogłam przejść obojętnie wobec najnowszej powieści Tasminy Perry. Pięćdziesiąt cztery lata zmieniły wiele w życiu oraz ułatwiły wykonywanie wielu czynności. Czas ten nie zmienił jednak postępowania ludzi, ani ich uczuć i emocji. Obie bohaterki przeżyły załamanie miłosne. Jedna z nich została zdyskryminowana za swoje pochodzenie i wykonywaną pracę, a druga pokonana przez zazdrosną kuzynkę. Jestem wprost zachwycona piękną, a zarazem smutną historią Georgii.

Każdy z nas czeka na tę jedyną, wyjątkową miłość. Czasami ludzie trafiają na nieodpowiednich partnerów, którzy tylko z nimi pogrywają i wykorzystują do danych celów. Inne przypadki miłości są piękne i wyjątkowe - takie jak z bajek Disneya. Nic jednak nie przychodzi samo i o taką prywatną bajkę trzeba zawalczyć - a ja Wam z tego miejsca życzę cudownej wygranej.

Powieść "Oświadczyny" polecam każdej osobie, która lubi, kiedy akcja rozgrywa się w dwóch płaszczyznach czasowych. W tej książce poznacie uroki miłości, wybierzecie się w podróż do Nowego Jorku, a także zostanie Wam przedstawiony wątek o tym, ile może zmienić jedna, pochopna decyzja, niewłaściwy ruch czy zachowanie.