Kiedyś po ciebie wrócę

Z twórczością Agaty Czykierdy-Grabowskiej do tej pory zetknęłam się tylko raz, wiem nie brzmi to zbyt optymistycznie, jednak obiecuję poprawę. „Sezon na lisa” był naprawdę ciepłą historią, o której myślę z uśmiechem na ustach, przyszła pora na coś innego. Za sprawą Wydawnictwa OMGBooks trafił do mnie świeżutki egzemplarz najnowszej książki autorki „Kiedyś po Ciebie wrócę”, tak wróciłam do twórczości mojej imienniczki, nie ukrywając ciekawości, co tym razem dla nas przygotowała.
Bohaterką książki jest Roksana, dziewczyna, która rok temu straciła swoją ukochaną siostrę. Siedemnastoletnia Ania zaginęła, a okoliczności, w których doszło do tej tragedii nie udało się ustalić. Targana poczuciem niewiedzy, po otrzymaniu tajemniczego maila postanawia wrócić do rodzinnej miejscowości i rozpocząć swoje własne śledztwo na temat wydarzeń sprzed roku. Ania wyszła z domu i ślad po niej zaginął, prowadzone przez władze dochodzenie nie przyniosło żadnych rezultatów. Zastanawiam się, jak człowiek może wyjść z domu i po prostu zniknąć? Dziewczyna wyparowała z powierzchni ziemi, a to przecież niemożliwe i nieprawdopodobne. Rodzina nie potrafi sobie poradzić z takim bólem, ciągle żywi nadzieję, że Ania odnajdzie się cała i zdrowa.
Roksana kroczy po ścieżce kłamstw i niedomówień, musi dobrze wyważyć to, czego się dowiaduje. W rodzinnej miejscowości ponownie spotyka mężczyznę, który dawniej był jej przyjacielem, tym razem relacja buduje się i mknie w zupełnie inna stronę. Pożądliwą i namiętną, jakby uśpione uczucia doszły do głosu. W międzyczasie pojawiają się kolejny e-mailowe informacje, udaje się zdobyć fakty, których nie znała policja, śledztwo Roksany rusza do przodu, z jakim skutkiem się zakończy? Czy Ania jest bezpieczna? Czy Roksana już nigdy nie zobaczy siostry? Czy prawda ujrzy światło dzienne?
Niewiedza jest podstępnym podszeptem wijącym się w umyśle człowieka, kiedy łączy siły z wyobraźnią, która podsuwa najczarniejsze scenariusze, człowiek jest stracony. Ma to pozytywne i negatywne skutki. Czasem budzi w nas odwagę do tego, aby coś zrobić, aby zacząć walczyć. Wiedza niesie za sobą odpowiedzialność, nie zawsze bowiem odkryte informacje mogą okazać się pozytywne. Co jeśli pogrążą nas w najczarniejszy mrok? Czy człowiek jest w stanie unieść taki ciężar?
„Kiedyś po Ciebie wrócę” to coś znacznie więcej niż romans, który się rozwija między przyjaciółmi, to nadzieja w obliczu tragedii, która dotknęła rodzinę bohaterki. Powrót do domu po rocznej wegetacji skąpanej w niepewności, której bohaterka ma już dość. Tajemnica narasta z każdą stroną da się wyczuć tą niepewność, którą jest bombardowana, emocje towarzyszą czytelnikowi od pierwszej do ostatniej strony.
Agata Czykierda-Grabowska pisze w sposób, który sprawia, że wszelkie znużenie i zmęczenie przepada ustępując miejsca zaciekawieniu. Książka potrafi poruszyć emocjonalnie, jest przepełniona żalem, miejscami niemocą, ale także miłością i wsparciem. Są obietnice, które czekają nieco dłużej, aby mogły zostać spełnione. Autorka zaskoczyła mnie niezwykłą wnikliwością w każdy, nawet ten najdrobniejszy szczegół, którym się w danym momencie zajęła. Zakończenie książki jest powalające, nie zawsze pamiętamy, może nawet nie chcemy tego dostrzegać, jak wiele jest zła w drugim człowieku. Autorka swoją książką zmusiła mnie do przemyśleń, nie spodziewałam się takiego obrotu spraw. Nie byłam stanie odłożyć tej historii na regał i po prostu sięgnąć po kolejną. Po Agacie Czykierdzie-Grabowskiej może cie się spodziewać barwnych postaci, które są bardzo realne, przesłania zgrabnie wplecionego w historię, problemów życiowych nie dopieszczonych fantastyką, ani górnolotnymi mrzonkami.

Autorka daje się poznać czytelnikowi z trochę innej strony. Do klasycznego romansu, bardzo zgrabnie wplata wątek kryminalny.
Kiedyś napisałam, że autorce ciężko będzie przebić "Adama", na co pani Agata odpisała: spokojnie, jeszcze piszę / żyję (już nie pamiętam), sugerując mi, że stać ją na więcej.
Czy ta książka okazała się lepsza? Chyba tak! Albo po prostu zostałam nią oczarowana.
Autorka ma dar do tworzenia genialnych męskich bohaterów.
Paweł. Olek. Adam. A teraz Bartek.
Z reguły bohaterki romansów mnie irytują, ale w tym przypadku było inaczej. Roksana została wykreowana na silną, zdeterminowaną młodą kobietę. Duży plus za to, że postacie w książce są bardzo realne, można by rzec, namacalne.

Agata Czykierda-Grabowska oprócz uroczego romansu, serwuje nam wątek kryminalny, przez co książka bardzo dużo zyskuje w oczach czytelnika. Porusza temat zaginięć i ukazuje smutne życie rodzin tych ofiar.
Od tej książki bije prawdziwością. Nie ma sztucznych dialogów, cudownych powrotów i życia usłanego różami.
.
"Kiedyś po Ciebie wrócę" to mieszanka kryminału, romansu i obyczajówki. Bawi, wkurza i przede wszystkim wzrusza.
Nie wiem jak zachowałabym się w sytuacji, kiedy bliska mi osoba zniknęłaby bez śladu.
Nie ma nic gorszego od braku możliwości pożegnania się i od świadomości, że Twoje ostanie słowa wypowiedziane do kogoś w złości mogą być tymi ostatnimi.
Początek jest wolny. Akcja nie zaczyna się dynamicznie, ale dostajemy ciekawe wprowadzenie.
Z jednej strony mogłoby być więcej kryminału, a mniej romansu, a z drugiej, wydaje mi się, że ta książka Pani Agaty jest powiewem świeżości. Zdecydowanie inna od poprzednich, odważniejsza i pełna namiętności.

Sięgnijcie po historię Roksany, Bartka i Ani. Dajcie się ponieść tym emocjom. Zobaczcie jak wygląda życie po życiu.

To nie jest moje pierwsze, ani ostatnie spotkanie z twórczością pani Agaty. Nawet mogłabym pokusić się o stwierdzenie, że wiem czego się spodziewać. Ale nie tym razem. Najnowsza książka to coś całkiem innego. Zwlekałam z czytaniem, czekałam żeby moc wygospodarować te 4 godziny, w których nic i nikt nie będzie mi przeszkadzał. Chyba to już rytuał.

Chyba z premedytacją nie opowiem o czym opowiada fabuła. Opis na okładce jest wystraczający i mimo, że jest on taki trochę zwyczajny, to nie mógłbyć bardziej mylący. Tutaj nie będzie chodzić o miłość nastolatków. To dobry romans z rzetelnym wątkiem kryminalnym. O ile takie połączenie nie zawsze wychodzi dobrze, to tutaj równowaga została świetnie zachowana.

Już dawno nie czytałam nic tak autentycznego. Autorka umiejętnie opisuje emocje bohaterów, którzy są wielowymiarowi i szargani przez rozmaite uczucia. Złość, smutek, nostalgia, depresja, namiętność - ta powieść to przekrój ich wszystkich. Nie ma tu mdłych opisów, nieprzemyślanych wątków czy akcji prowadzącej do nikąd. Temat trudny w sam w sobie, jeszcze trudniejszy jeśli chce się go dobrze przedstawić. Z każdą powieścią poprzeczka zawieszona jest coraz wyżej, a autorka z gracją baletnicy balansuje na naszej wrażliwości.

Dla fanów powieść obowiązkowa, dla nowicjuszy - idealna, by mogli trafić do tej pierwszej grupy. Ja jestem zachwycona.

GŁÓWNA BOHATERKA I MAŁE „ALE”
Główna bohaterka powieści, Roksana, została wystawiona przed szereg dzięki pierwszoosobowej narracji, którą posiada na wyłączność. W tym wypadku jest to całkiem korzystna opcja, ponieważ pozwala zachować delikatny dystans względem reszty postaci nie do końca obnażając ich intencje, a przy tym stawiając ich w świetle enigmy. Roksi to zdeterminowana, gotowa podjąć ryzyko młoda kobieta, która została dotknięta tragedią utraty bliskiej osoby. Jej reakcja okazuje się naturalna, jest ucieczka, zagubienie, próby walki… momentami jednak dziwiłam się, w jakie skrajności dziewczyna popada z jednej strony cierpiąc, z drugiej wzdychając to do jednego chłopaka, to walcząc z dawnymi uczuciami kierowanymi do drugiego. Zadziorna w granicach rozsądku, nieprzesadnie wrażliwa, ale złakniona pomocy. Delikatnie niespójna, stąd też ciekawa, bo niepozwalająca na przewidzenie kolejnych jej kroków. Czy zostałaby moją przyjaciółką? Może nie. Ale na pewno kibicowałam jej czytając tą książkę.

MĘSKIE GRONO. KTO JEST WART ZAUFANIA?
Autorka wprowadziła dość pokaźne grono męskich bohaterów, przez co na pewno zrobiło się nie tylko gorąco, ale też intrygująco. Jest Bartek, przyjaciel Roksany, który w czasach szkolnych dyskryminowany był przez swoją dysleksję. Można by powiedzieć, ma w sobie coś z bad boya, a ja takie kompozycje po prostu uwielbiam. Nie każde z jego zachowań okazuje się godne pochwały. Można by powiedzieć, lubi chłopak korzystać z okazji. Jak dają, to po prostu bierze. Na potrzeby sytuacji potrafi jednak ochłonąć i pokazać, że nie tylko namiętności i seks mu w głowie. Jest i Marcin, chłopak zaginionej siostry, u którego Roksana doszukuje się pewnej tajemnicy. Jest Filip, budzący sentymenty i wspomnienia, ktoś, przez kogo Roksana cierpiała i kto teraz chętnie by się z nią umówił. Czy któryś z nich ma coś wspólnego z zaginięciem Ani? A może w grę wchodzi ktoś zupełnie inny? Czy główna bohaterka odkryje prawdę? I u boku kogo znajdzie w końcu spokój, o który tak walczy?

DWA WĄTKI GŁÓWNE
Fabuła powieści skupia się wokół dwóch dominujących wątków. Pierwszym jest relacja rodząca się pomiędzy bohaterką, a jednym z chłopaków. Dość odważna, na tyle, by stwierdzić, że książka na pewno dedykowana jest pełnoletnim czytelnikom. Czy romantyczna? W pewnym sensie tak, choć daleka od grzeczności i ckliwych podchodów. Jedna ze stron jest pewna swoich uczuć, sfrustrowana czekaniem, które doprowadziło do pewnych niechlubnych czynów. Druga dopiero odkrywa swoje pragnienia, które tak naprawdę od dawna tkwiły w jej wnętrzu. Równowartościowym, bo jakże ważnym elementem okazuje się prywatne śledztwo Roksany, próba rozwikłania zaginięcia siostry, która ni stąd ni zowąd po prostu przepadła. Kolejne rozmowy, nowe odkrycia, szokujące tajemnice, które zmieniają postać rzeczy. I zagrożenie. Oj tak, wystawia autorka swoich bohaterów na prawdziwe niebezpieczeństwo.

PODSUMOWANIE
„Kiedyś po ciebie wrócę” to historia, która kolejny raz udowadnia mi samej, iż twórczości Agaty Czykierda-Grabowskiej mogę po prostu spokojnie zaufać. Pomimo drobnych „ale” dotyczących głównej bohaterki, a właściwie jej charakteru, książka zapewniła mi wiele wrażeń sprawiając, że nie nudziłam się nawet przez chwilę, zafascynowana odkrywaniem tajemnic i przebiegiem rozpoczętych wątków. Historia o burzliwej miłości, o nierozwiązanej sprawie kryminalnej, o nadziejach, pozorach, usłana namiętnością, zaufaniem, pomocą i klimatem rodzinnego dramatu. Zdecydowanie polecam, nie tylko fanom autorki, ale tym, którzy szukają głębszej historii o młodych dorosłych nieoszczędzanych przez zaskakujący los.

https://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2019/06/kiedys-po-ciebie-wroce-agata-czykierda.html

Klienci, którzy kupili Kiedyś po ciebie wrócę, wybrali również: