Rywalka

Główna bohaterka Emily poznaje w pubie mężczyznę o imieniu Adam. Zaczynają się spotykać i być ze sobą. Wydaje się, że wszystko toczy się idealnie.

Po trzech tygodniach Emily jedzie z ukochanym poznać jego matkę. I tu zaczynają się schody. Adam jest bardzo związany z mamą, zawsze idzie jej na rękę. Pannie nie ukrywa niechęci do wybranki swego syna, lecz robi to w taki sposób, że oprócz Emily nikt nie zwraca na to uwagi. Stopniowo przyszła teściowa ingeruje w ich życie. Dochodzi nawet do tego, że pod pretekstem niby choroby się do nich wprowadza. Życie Emily staje się koszmarem! Natomiast Adam niczego nie dostrzega uważa, że to jego ukochana ma jakąś paranoję.

Główna bohaterka dowiaduje się, że była dziewczyna Adama zmarła i to Pannie była ostatnią osobą, która widziała ją żywą oraz, że to ona znalazła ciało. To daje Emily do myślenia i zaczyna się obawiać do czego przyszła teściowa może się posunąć.

Na początku ciężko mi się czytało tę książkę, lecz gdy przebrnęłam przez pierwsze około 50 stron, coraz bardziej zaczęła mnie wciągać. To wszystko co robiła kochająca mamusia by uprzykrzyć życie wybrance swego syna, zupełnie nie mieściło mi się w głowie. Jeszcze robienie tego w taki sposób, by nikt poza przyszłą synową się nie połapał, mistrzostwo! Książka napisana lekko i przyjemnie. Jest wciągająca ( no po tych pierwszych 50 stronach zaczyna być), a zakończenie mnie zaskoczyło. Bardzo dobra książka godna polecenia, zwłaszcza wszystkim mężatkom 😁.

Ach, jakże nie mogłam się doczekać przeczytania tej książki! Po udanej lekturze "Tej dziewczyny" Michelle Frances, zastanawiałam się, czym jeszcze może zaskoczyć tak oklepany temat: kobieta, mężczyzna i... Jego mama... Wprawdzie nie miałam z nim zbyt wiele do czynienia, jednak byłam ciekawa, co można tu wnieść nowego? Nieprzewidywalnego, wzbudzającego większy niepokój i budzącego szereg skrajnych emocji? Otóż... Udało się. Chyba wystarczającym dowodem na to jest fakt, iż przy "Rywalce" nie mogłam zmrużyć oka ani oderwać się od książki nawet na moment.

Zaczyna się zwyczajnie; jak to bywa w tego typu opowieściach. Kobieta - Emily, mężczyzna - Adam i jego rodzicielka - Pammie. Złowieszczy trójkąt, którego kompilacja nigdy nie wróży nic dobrego. Emily imprezuje ze swoimi znajomymi z branży rekrutacyjnej; dziewczyna w klubie nie bawi się jednak najlepiej. Do czasu, gdy przypadkiem poznaje Adama - zmysł informatyczny, który natychmiast zawraca jej w głowie. Dla dziewczyny, której w przeszłości cios w serce zadał narzeczony i najlepsza przyjaciółka - otwiera się nowy rozdział. Bojąc się angażować w nowy obiecujący związek, Emily stawia wszystko na jedną kartę. Adam staje się dla niej ostoją, opoką; jest "tym jedynym". Gdy dochodzi do pierwszego spotkania z mamą mężczyzny - Emily ma mieszane odczucia. Kobieta bowiem... Robi WSZYSTKO, by poróżnić parę. I nie cofnie się przed niczym, żeby dopiąć swego. Rozpoczyna się walka dwóch kobiet o mężczyznę, którego obie kochają ponad życie.

Pammie zaczyna delikatnie. Pozorne uwagi o wyglądzie Emily, zastrzeżenia co do jej zachowania, ciągłe dowody na to, iż Adam jest bardziej związany z mamusią niż z narzeczoną, przechodzące w ciosy, które niejedną dziewczynę skutecznie by odstraszyły. Pammie nie liczy się z niczym, by osiągnąć swój cel; jej zachowanie przekształca się w coś rodzaju fanatyzmu i krucjaty przeciwko przyszłej znienawidzonej synowej. Starsza kobieta nie docenia jednak swojej przeciwniczki. Emily bowiem nie jest słabą psychicznie dziewuszką, która daje sobą pomiatać. Praktycznie od razu orientuje się w sabotażu swojej przyszłej teściowej. Zaczyna grać tak jak ona, jednak nie jest w stanie przewidzieć, jakie konsekwencje czekają każdą z nich...

Nie spodziewałam się wiele po tej publikacji. Szczerze mówiąc, myślałam, iż to kolejna taka w zalewie thrillerów o podobnej tematyce. Fakt, nie mogłam się doczekać lektury, ale ja po prostu lubię takie książki; idealne na lato, niewymagające skupienia całej swojej uwagi i rozmyślań nad każdym słowem zawartym w tekście. "Rywalka" bardzo mnie zaskoczyła. Od pierwszej strony zaangażowałam się w całą historię; pochłaniałam kolejne rozdziały z wypiekami na policzkach. Wciąż się zastanawiałam, co jeszcze wymyśli Pammie w swoich intrygach, które plasowały się na bardzo wysokim poziomie - nie wiedziałam, że można aż tak kogoś nienawidzić, by robić tak okrutne rzeczy. Utożsamiałam się z Emily, kibicowałam jej, czasem się irytowałam, gdy nie udało się jej załatwić sprawy od razu, tak jak ja bym to zrobiła; jednak autorka doskonale wiedziała co robi. Dokładnie taki był jej zamiar, tak skołować Czytelnika, by sam do końca nie wiedział po której stronie ma stać, za którym bohaterem się opowiedzieć. Każda z głównych postaci jest tu mocna; może nie jest perfekcyjnie psychologicznie skonstruowana, jednak ma w sobie to "coś", co zapada w pamięć. Brawa dla bohatera pobocznego, jakim okazuje się James, brat Adama. Jego chyba najbardziej polubiłam z całej opowieści, i mimo, iż nie do końca jestem usatysfakcjonowana zakończeniem właśnie z jego powodu, to i tak uważam, że autorka naprawdę świetnie rozegrała pojawienie się tej postaci i jej cały udział w historii. Książka wywołała we mnie szereg emocji; złość, irytację, nerwy, ale i politowanie, niedowierzanie czy w końcu ulgę. Ktoś powie, że zakończenie było przewidywalne. Totalnie się nie zgadzam! Dla mnie zakończenie było jednym wielkim zaskoczeniem; po drodze obstawiałam milion innych rozwiązań zagadki postępowania Pammie, jednak to zaserwowane przez Sandie Jones bije na głowę moje wymysły. Tego oczekiwałam; rozedrganych rąk, nieprzespanej nocy, i finału, po którym dobrą chwilę nie mogłam się otrząsnąć. Autorka pomięła mój mózg jak kartkę papieru; tego właśnie chciałam!

Może nie jest to najbardziej ambitny thriller jaki czytałam, ale jeśli chcecie się oderwać od codzienności (a zaręczam, że tak będzie!) to gorąco polecam. Ale co najważniejsze, odczułam tu ogromną refleksję. Zaraz dzwonię do przyszłej teściowej, powiedzieć jak bardzo ją uwielbiam. Gdybym trafiła na kogoś podobnego do Pammie... Nie, ja bym chyba nie dała rady.

www.ksiazkolubna.pl

„Ona, on i... jego matka

Pammie zachowuje się jak typowa zaborcza matka. Niechęć, jaką żywi do Emily, ukochanej Adama, z każdym dniem rośnie. Pammie wtrąca się w ich życie, psuje romantyczne chwile, a wreszcie – pod pretekstem choroby – wprowadza się do nich.

Stopniowo życie Emily zmienia się w koszmar. Adam zawsze staje po stronie matki, a im bliżej ślubu, tym bardziej oddala się od przyszłej żony. Kiedy Emily odkrywa, że to Pammie znalazła ciało poprzedniej narzeczonej syna, która zmarła w tajemniczych okolicznościach, uświadamia sobie, w jakim niebezpieczeństwie się znalazła...

A jeśli zagrożeniem jest ktoś inny?"

Dziś mam dla Was przedpremierową recenzję powieści Sandie Jones pt. „Rywalka”. Książka swoją premierę będzie miała czwartego lipca, ale mnie już teraz udało się ją przeczytać. Autorka kupiła sobie tą historią moje czytelnicze serducho, zakochałam się w jej stylu, lekkości przekazywania informacji i wywoływaniu dreszczyku emocji. To taka książka, dla której warto zarwać noc, bo wierzcie mi na słowo, że gdy zaczniecie ją czytać, to nic nie będzie w stanie oderwać Was od lektury. Historia wciąga w głąb fabuły i uwalnia dopiero na ostatniej stronie. I choć w książce nie znajdziecie porywającej akcji, dynamicznych zwrotów, to od początku do samego końca, będzie Wam towarzyszyło nieustające napięcie i dreszczyk emocji. Czytając, nie będziecie mogli doczekać się zakończenia, które de facto jest genialne i na pewno niejedną osobę wbije w fotel. Przyznam szczerze, że mnie ono totalnie zaskoczyło i w szoku byłam, że autorka tak łatwo wodziła mnie za nos.

Kreacja bohaterów pierwsza klasa i choć to Emily jest główną bohaterką, to jednak na szczególną uwagę zasługuje Pammie, czyli teściowa z piekła rodem. Autorka naprawdę przedstawiała ją w taki sposób, że momentalnie ją znienawidziłam. Kobieta na pozór była miła, sympatyczna i kochana, ale w każdy możliwy sposób uprzykrzała życie Emily, tylko po to, by dziewczyna zostawiła jej syna w spokoju. Oczywiście Adam w zachowaniu matki, nie widział nic złego i Emily sama mierzyła się z tą wredną kobietą. Podziwiałam ją za to, że nie dała się stłamsić i mimo wszystko dążyła do ślubu z mężczyzną, który był tym jedynym i bez którego nie wyobrażała sobie życia.

Według mnie książka jest świetna i cudownie spędziłam przy niej czas. Autorka zaserwowała mi niezapomnianą czytelniczą ucztę, a zakończenie było niczym przysłowiowa wisienka na torcie. Historia Emily, Adama i jego okropnej mamusi jest pełna tajemnic, niedomówień i zapewni Wam sporą dawkę niezapomnianych emocji. Zapewniam Was, że to powieść, która wciągnie Was w wir wydarzeń i dostarczy niesamowitych wrażeń. Koniecznie musicie ją przeczytać.

Z całego serca polecam Wam tę powieść i jestem przekonana, że się nie zawiedziecie.

Nie dajcie się zwieść pozorom, bo w tej książce nic nie jest takie, jak wydawało się na początku.