Rytuał

Od zeszłego roku, gdy po raz pierwszy ujrzałam zapowiedź książki Grety Drawskiej, okrutnie zapragnęłam poznać jej twórczość. Wiele pozytywnych opinii skutecznie pobudzało moją chęć na książki autorki. Teraz jestem już po lekturze pierwszego tomu cyklu o Wandzie Just oraz Piotrze Dereniu. Czy ten kryminał przypadł mi do gustu i zawładnął moim czytelniczym sercem? O tym w tej recenzji.

W małym miasteczku, nad jeziorem, ktoś znajduje głowę człowieka przybitą do drzewa. Wokół niej krążą wściekłe muchy, które pragną dobrać się do swojej zdobyczy. W oku tkwi włócznia, a pod spodem wyryto pogański symbol - czyżby ktoś brał udział w jakimś przerażającym rytuale? Prokurator Wanda Just wie, że pierwsze tropy zawsze są fałszywe, jednak gdy miasteczko jest tak małe - ludzie ukrywają znacznie więcej. Kobieta będzie musiała poradzić sobie nie tylko z makabrycznym znaleziskiem i późniejszym śledztwem, ale również z przeszłością, która zdaje się nie wypuszczać jej ze swoich sideł. Wcale nie pomaga jej w tym Piotr Dereń, z którym współpracuje. Czy uda im się odkryć tajemnice tego miejsca? Czy odnajdą winnego?

Pierwszym plusem, jaki wysuwa się już na samym początku, jest kreacja głównej bohaterki. Wanda jest postacią o silnym charakterze, odrobinę zamkniętą w sobie i pilnująca swojej prywatności niczym lwica. W pewnych momentach wyczuwałam w niej taki vibe Joanny Chyłki, lecz z pewnością nie jest to taka sama bohaterka. Wanda stoi tak naprawdę daleko od Chyłki i jestem nawet pewna tego, że większość czytelników bardziej polubi główną bohaterkę Rytuału. Uważam, że jest to najbardziej barwna postać w tej powieści i zdecydowanie zasługuje na uznanie.

Co do Piotra Derenia... Mam wrażenie, że został on potraktowany trochę po macoszemu. Co to oznacza? No właściwie tyle, że nie zżyłam się z nim, nie potrafię wskazać jego mocnych stron i gdzieś zatarł mi się w tym moim czytelniczym rozumku. Był, a jakby go nie było wcale. Mam jednak nadzieję, że w kolejnym tomie cyklu ten bohater dostanie troszkę więcej miejsca dla siebie i da się poznać bliżej.

Fabuła tego kryminału z pozoru wydawać się może dość przeciętna. Małe miasteczko, ofiara, szukanie winnego, tajemnice... Rzec by się chciało: “ale to już było”. Jednak ku mojemu zdumieniu, Greta Drawska zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie prowadzeniem akcji oraz tyloma zawirowaniami, oraz zwrotami akcji, że naprawdę muszę napisać, że nie jest to taki do końca zwyczajny kryminał. Owszem, bywały nudniejsze i bardziej schematyczne momenty, no ale w czasach, gdy książek jest tak dużo, trudno o wyjście poza te ramy.

Dla mnie jedynym minusem tej historii były rozdziały, w których przedstawiano wydarzenia sprzed lat - oczywiście, jest to świetne uzupełnienie całości i zapoznanie czytelnika z kontekstem następnych wydarzeń, jednak mnie z jakiegoś powodu wybijało to z rytmu. Nie oznacza to też, że jest to ogólna wada książki - jestem przekonana raczej, że to tylko moje odczucia, a innym czytelnikom takie uzupełnienie przypadnie do gustu.

Rytuał to moje pierwsze spotkanie z twórczością Grety Drawskiej i z pewnością nie ostatnie. Autorce udało się mnie zachwycić oraz zaskoczyć, więc nie pozostaje mi nic innego, jak tylko sprawdzić, czy dalej też tak będzie. Jeżeli szukacie ciekawego i dobrego kryminału, to sięgnijcie po tę właśnie książkę.

Powieść o rytualnym morderstwie, interesująca sprawa kryminalna, niesamowita atmosfera Pojezierza Drawskiego, jedynie bohaterowie troszkę nie wzbudzili we mnie sympatii. Głównymi bohaterami są prokurator Wanda Just i śledczy Piotr Dereń, oboje z dużym bagażem doświadczeń życiowych, które czasami przeszkadzają w śledztwie.

Początek książki bardzo mnie zaciekawił, jednak po pewnym czasie akcja spada i robi się bardziej leniwa. Para prowadząca śledztwo wydaje się troszkę nieporadna i ich prywatne sprawy zajmują więcej uwagi niż morderstwo. Wpleciony wątek historyczny daje duży plus dla powieści i sprawia, że jest ciekawsza. Pomysł na książkę bardzo dobry, rytualne morderstwo w małym miasteczku, wielu podejrzanych jednak zabrakło dreszczyku emocji, który powinna wzbudzić powieść kryminalna. Tematyka jest bardzo oryginalna, jednak cała zbrodnia schodzi na drugi plan przez poszukiwanie skarbu i życie prywatne osób, które prowadzą śledztwo. Bardzo spodobało mi się przeplatanie rozdziałów teraźniejszych z wydarzeniami z przeszłości, pomogło to bardziej zagłębić się w fabułę powieści. Książkę czyta się dobrze i szybko jednak bez fajerwerków. Bardzo dobrze oddany jest klimat panujący w małym miasteczku.

Podczas czytania oprócz wątku kryminalnego dostajemy również sporo informacji na temat słowiańskich wierzeń i rytuałów, oraz wiele innych lokalnych informacji historycznych. Miła lektura do poczytania w dwa wieczory, która jednak nie za bardzo trzyma w napięciu, czego z reguły oczekuje się po kryminałach. Książkę można mimo wad zaliczyć do udanego debiutu, gdyż zdarzały się gorsze powieści. Bardzo ciekawe i zaskakujące zakończenie. W najmniej spodziewanym momencie śledztwo nabiera tempa, pomimo iż morderca bardzo dobrze zaciera ślady. Zuchwała gra toczy się o wysoką stawkę, a przeszłość odkrywa swoją mroczną twarz. Do samego końca czytelnik nie jest pewny kto kryje się za brutalnym morderstwem co najbardziej lubię w kryminałach. Pomimo iż książka nie ma wartkiej akcji polecam ją przeczytać jest bardzo ciekawa.

Lubię sięgać po debiuty, szczególnie te naszych rodzimych autorów. "Rytuał" Grety Drawskiej przyciągnął moją uwagę klimatyczną okładką, a następnie opisem, który zapowiadał ciekawy kryminał. Czy tak było? W sumie tak. Znalazłam w niej kilka rzeczy, które nie do końca mi pasowały, ale ponieważ jest to debiut, przymykam na nie oko. Książkę czytało mi się nieźle i myślę, że jest to zapowiedź ciekawego, kryminalnego cyklu.

Pojezierze Drawskie. Wakat prokuratora rejonowego obejmuje tu Wanda Just. Powrót w rodzinne strony zaczyna się dla niej sprawą brutalnego morderstwa. Odnaleziona zostaje przybita do drzewa głowa z włócznią wbitą w oko. Wszystkie ślady wskazują na rytualną zbrodnię, a w rozwiązaniu zagadki pomóc ma szkolny kolega, podkomisarz Piotr Dereń.

"Rytuał" to pierwszy tom cyklu o Wandzie Just i Piotrze Dereniu i całkiem udany debiut literacki Grety Drawskiej. Moją uwagę przykuł bardzo ciekawy pomysł na fabułę. Bardzo podobało mi się połączenie wątku kryminalnego ze słowiańskimi wierzeniami. Akcja toczy się dwutorowo, a dzięki retrospekcjom przenosimy się do osiemnastego wieku i możemy zobaczyć jak wydarzenia sprzed lat doprowadziły do morderstwa. Dobrze rozbudowane jest tło obyczajowe, co akurat mi nie przeszkadza, bo lubię taki zabieg w książkach. Zabrakło mi trochę kryminału, chyba wolałabym jednak, żeby zagadka kryminalna była bardziej dominująca w tej powieści.

Nie jest to książka, w której akcja pędzi na złamanie karku. Nie ma tu zawrotnych zwrotów akcji, jednak udało się pani Drawskiej stworzyć w niej duszny, małomiasteczkowy klimat, który mnie kupił od pierwszych stron. Do tego dałam się zaskoczyć zakończeniem, z czego jestem bardzo zadowolona. Myślę, że jak na debiut jest to niezła powieść, po którą warto sięgnąć. Polecam!

Małomiasteczkowa społeczność, klimat wierzeń słowiańskich, tajemnice i intrygi, a pośród tego makabryczne wydarzenia przysparzające grom mocnych emocji.

Para nastolatków przypadkiem znajduje głowę przybitą do drzewa, osaczoną wokół muchami. W oku tkwi wbita włócznia z pogańskimi symbolami. Te elementy mogą wskazywać, że mamy do czynienia z mordem na tle rytualnym. Czy te pierwsze pobieżne znaki mogą zmylić śledczych? Czy jednak są prostą przesłanką trafnie określającą charakter mordu? Myślę, że warto samemu przeprowadzić śledztwo i nie czekać na jego wyniki …

Sprawą zajmuje się prokurator Wanda Just, która po wielu latach powraca w rodzinne strony. Problemy osobiste zmusiły ją do zmiany miejsca zamieszkania i zajęcia się tą sprawą. Pomaga jej w tym przyjaciel z lat szkolnych, komisarz Dereń. Będą stanowić znakomity duet, który sprawnie i z wielką intuicją będzie rozpracowywał dochodzenie. Jednak muszą być świadomi, że nie zawsze to, co się wydaje proste i oczywiste, takie rzeczywiście jest. Muszą wiedzieć, że w tak małej i lokalnej społeczności bardzo łatwo jest coś ukryć i naprowadzić celowo na błędny trop, odwrócić do siebie uwagę innych.

Zamordowanym jest miejscowy dentysta, człowiek spokojny i skryty. Trudno jest mu cokolwiek zarzucić, tym bardziej, że brak jakichkolwiek informacji o jego wrogach czy problemach. Ale im śledztwo brnie dalej, tym pojawiają się nowe wątki i informacje, które wydają się być niewiarygodne, wymagające sprawdzenia i wyjaśnienia. Krok po kroku wiemy coraz więcej, odkrywamy drugie, to nikomu nieznane oblicze ofiary.

W tej powieści ciekawe tło stanowi wątek osobisty pary znajomych, prokurator Wandy i komisarza Piotra. Wnikamy głęboko i trochę przy okazji w ich życie prywatne, staramy się ich wesprzeć w problemach osobistych, a na pewno im współczujemy. Tak naprawdę oboje w pracy szukają przystani przez problemami osobistymi, chociaż na chwilę chcą zapomnieć o krzywdach i traumach z przeszłości, wyzwolić się z pęt bólu i krzywd.

Muszę przyznać, że początek powieści trochę mnie zniechęcił, powiało nudą i nostalgią. W sumie wątek zbytnio mnie nie zainteresował, nie przemawiają do mnie wątki historyczne, związane z ludowymi wierzeniami. To nie mój klimat. Ale muszę szczerze przyznać, że w pewnym momencie akcja nabrała tempa i kolorytu, robiło się coraz ciekawiej, coraz bardziej tajemniczo i intrygująco. Rozruszałam się pod koniec, pojawiające się nowe wątki i elementy, wyzwoliły moją ciekawość z marazmu i ukojenia.

Myślę, że w kolejnych częściach tego cyklu autorka rozwinie swój warsztat, akcje nabiorą barw grozy i strachu, a ja nie będą się mogła od nich oderwać. Z ciekawością czekam na kolejny tom, być może ten pierwszy nie przypadł mu do gustu z uwagi na wątek, ale już sama otoczka osobista była przyjemna i wzruszająca.

Nie kierujcie się moją opinią, sami się przekonajcie, czy warto po nią sięgnąć. Na pewno czas przy lekturze tej historii upłynie wam szybko i ciekawie.

Kryminał „Rytuał” to debiut autorki Grety Drawskiej. Czy udany? Historia opowiada o prokurator Wandzie Just, która z Poznania, gdzie pracowała, przenosi się do rodzinnych stron, do Drawska. Zmiana miejsca zamieszkania ma pomóc bohaterce książki uporać się z kłopotami, jakie dręczyły ją w życiu prywatnym. Pani prokurator myślała, że w małym miasteczku odpocznie od skomplikowanych spraw, jednak bardzo się myliła. Na powitanie dostaje brutalne morderstwo miejscowego stomatologa – odcięta głowa wisząca na drzewie, a reszta ciała znaleziona w jeziorze. W dodatku pani prokurator sprawę musi prowadzić ze swoim znajomym z czasów szkolnych – podkomisarzem Piotrem Dereniem. W książce znajdziemy pogańskie i słowiańskie wierzenia, mocne sceny oraz ciężki klimat małego miasteczka, więc dla fanów tego typu wrażeń ta książka będzie strzałem w dziesiątkę. Historia jest ciekawa – są w niej oczywiście wydarzenia z teraźniejszości, ale również retrospekcje dotyczące życia ofiary, a także retrospekcje wydarzeń ze średniowiecza. Całość nadaje lekturze charakteru oraz tajemniczości, a pomysł na fabułę jest dość zaskakujący. Bohaterów od razu polubiłam – są dobrze wymyśleni i przede wszystkim prawdziwi. Nie sposób nie wspomnieć tu również o stylu autorki – pisze językiem lekkim i przystępnym, dzięki czemu lekturę wręcz się połyka. Gdybym nie wiedziała, że „Rytuał” to debiut Grety Drawskiej, to nie poznałabym, że napisała ją początkująca autorka. Duży plus za to, że pani Drawska przyłożyła się do poznania faktów historycznych oraz wierzeń i tak zgrabnie wplotła je w fabułę swojej książki, łącząc z wydarzeniami z teraźniejszości. Ta książka ma swój specyficzny klimat i smaczek. Mi bardzo przypadła do gustu, dlatego i Wam ją gorąco polecam. Dodam, że jest to dopiero pierwsza część serii, której bohaterami są Wanda Just i Piotr Dereń.

Debiut "Rytuał" oceniam jako wielce obiecujący. Tchnie nowym spojrzeniem na kryminalną intrygę. Wanda Just i Piotr Dereń połączeni wspólną przeszłością to perspektywiczny materiał na kryminalny duet. Niektórzy w recenzjach podkreślają, że "Rytuał" czyta się łatwo i szybko. Czy to źle? Oczywiście, że nie! Nie ma nic gorszego niż ślimaczące się wątki, nie budujące żadnego napięcia. Pojawiają się też opinie, że nie wszystkie pomysły udało się udanie przenieść na papier, że to standardowa powieść kryminalna. Nie ma nic gorszego niż twierdzenie, że tylko eksperymenty literackie sprzedadzą się bardzo dobrze. Dajmy szansę Grecie Drawskiej rozwinąć skrzydła w kolejnych tomach cyklu, a póki co doceńmy świeżość jej spojrzenia na kryminalną powieść.Śmiało sięgajcie po "Rytuał", bo to jeden z lepszych debiutów kryminalnych w ostanim czasie. Liczę na to, że autorka zacznie wkrótce "zagrażać" trwającym na niezmiennie wysokich pozycjach tuzom kryminału: Mrozowi, Bondzie, Puzyńskiej czy Krajewskiemu. Dobrze byłoby też, aby scenerią kolejnych powieści były inne zakątki Polski.

'Rytuał' to debiut Grety Drawskiej, a zarazem początek nowego cyklu kryminalnego – 'Wanda Just i Piotr Dereń'. Debiut bardzo udany – napisany porządną polszczyzną (co wcale nie jest takie częste, szczególnie w przypadku powieści kryminalnych), z ciekawie zarysowanymi postaciami bohaterów, a także z ciekawym pomysłem na intrygę. Z oczywistych względów, nie będę za wiele zdradzać na temat treści, napiszę tylko że warto. Autorka doskonale oddaje klimat niewielkiego miasteczka, dobrze prowadzi intrygę, przemyca też informacje o przeszłości bohaterów – prokurator Wandy Just i komisarza Piotra Derenia, dawnych kolegów ze szkoły, którzy po latach spotykają się w pracy nad rozwiązaniem morderstwa. Dodatkowo mamy tu wplecioną historię z przeszłości, a także sporo informacji o historii okolic Drawska Pomorskiego. Dobrze to rokuje na przyszłość – trzymam kciuki za autorkę i chętnie sięgnę po kolejne tomy. Polecam!

Spokojne i sielskie Pojezierze Drawskie staje się scenerią makabrycznego mordu. Tropów jest wiele, jednak sporo wskazuje na to, że zbrodnia może nosić znamiona pogańskiego rytuału. Za rozwikłanie tajemnic kryjących się za zabójstwem odpowiada prokurator Wanda Just, która niedawno objęła posadę w dawno nie odwiedzanych rodzinnych stronach. Choć pierwsze kartki nie zapowiadały wciągającej lektury, to jednak ze strony na stronę było coraz lepiej. Bardzo ciekawe są rzetelnie opisane fakty historyczne, zręcznie wplecione do akcji. Jest też historia osiemnastowiecznego malarza, którego czyny i obraz wywołały niemało zamieszania przez kolejne wieki. Znakomity debiut, który rozbudza apetyt na kolejne tomy.

Jakiż to jest dobry debiut!

Wanda Just wraca w rodzinne strony, gdzie obejmuje stanowisko prokuratora. Tak, jak kiedyś uciekała od swojego dzieciństwa i rodziny, tak teraz ucieka od życia w wielkim mieście i byłego męża, Adama. Wśród współpracowników jest jej kolega ze szkolnych lat, Piotr Dereń, teraz już podkomisarz. Razem ze "świeżakiem" dochodzeniówki, Tobiaszem, próbują rozwiązać sprawę morderstwa miejscowego stomatologa. Każdy z przesłuchiwanych skrywa jakieś tajemnice, które dopiero po połączeniu w całość, pozwolą na postawienie zarzutów i wydanie wyroku. Więcej treści nie zdradzę. Warto samemu przekonać się kto, dlaczego i kiedy...

Jeśli kolejne części cyklu o Wandzie Just i Piotrze Dereniu będą równie dobre (o ile nie lepsze), to będzie to naprawdę dobry kryminalny cykl.

Osobiście jestem bardzo pozytywnie zaskoczona tym debiutem. Historia jest przemyślana, bardzo dobrze poprowadzona, a co najważniejsze jeszcze lepiej opowiedziana. Książki nie sposób na dłużej odłożyć. Chce się wiedzieć już, natychmiast, co tam się wydarzyło i kto jest winny. Ale przede wszystkim, dlaczego ktoś popełnia zbrodnię w tak widowiskowy sposób, nawiązując do prastarych wierzeń. Nic tu nie jest oczywiste. Nikt nie jest niewinny. Każdy kłamie- ze sobie samemu znanych powodów.

Dodatkowym atutem jest przeplatanie się wydarzeń teraźniejszych i historycznych, sięgających XVIII wieku. I nie są to nudne, ciągnące się wstawki dawnych dziejów. Nie ma tu zbędnych opisów, przeciągania. Fabuła jest zwarta i naprawdę bardzo wciągająca.

Gorąco polecam!! I z niecierpliwością czekam na kolejne tomy :)

Szukałam i szukałam, i nic... Nigdzie nie umiem znaleźć informacji kim jest Greta Drawska. Przyznaję szczerze, że zestawienie nazwiska autorki z miejscem akcji (Drawska-Pojezierze Drawskie) wydaje się nie być przypadkowe. Czyżby to pseudonim artystyczny? A jeśli tak, to czyj?

Wydawałoby się, że w małym miasteczku zachowanie tajemnicy jest niemożliwe. Książka Grety Drawskiej pokazuje, że nie ma nic bardziej mylnego. Taką ilością tajemnic, kłamstw i nieszczerych bohaterów można by obdzielić kilka książek. A brutalne morderstwo, które rozpoczyna całą akcję jest zaledwie wierzchołkiem góry lodowej, z którą będzie musiała się zmierzyć pani prokurator Just oraz podkomisarz Dereń.

Z całą pewnością debiut pani Grety Drawskiej można uznać za udany. Smaczku dodaje wplecenie prawdziwych wydarzeń historycznych. Z niecierpliwością czekam na kolejne książki pani Grety.

Z zaciekawieniem sięgnąłem po książkę „Rytuał” Grety Drawskiej. Dawno nie czytałem kryminałów i muszę stwierdzić, że jestem zadowolony z wyboru. Z tego co wyczytałem na okładce jest to debiut i początek serii cyklu. Wanda – prokurator i policjant Piotr Dereń pomimo swoich problemów osobistych muszą rozwikłać kwestię morderstwa dentysty.

Bardzo dobrze odbieram akcję książki osadzoną w małym miasteczku nad jeziorem Drawsko i powiązaną ze starymi słowiańskimi wierzeniami i wydarzeniami cofającymi nas w czasie aż do roku 1722 r. i przybyłego tu malarza, czy czasami Bolesława Chrobrego a nawet wierzeniami dawnych Słowian. Książka odnosi się również do tego, że akcja dzieje się na dawnym pograniczu i terenach, które zmieniały swoją przynależność państwową, ale są rodziny mieszkające na tych terenach z dziada pradziada. Siłą akcji jest interesujące przedstawienie występujących w książce postaci i ukazanie wątku kryminalnego w kontekście osobistych spraw wielu bohaterów i ciekawe przeplatanie współcześnie dziejącej się akcji z dawnymi czasami i skarbem ukrytym w ziemi. Chwytliwy jest ten pomysł głównego wątku łączącego współczesność z historią. Zakończenie całej historii jest interesujące, zaskakujące, a proces dochodzenia głównych bohaterów do rozwikłania sprawy zabójstwa jest intrygujący i wciągający. Tropy do odkrycia winnego nie są oczywiste i z ciekawością przechodzi się z rozdziału do rozdziału. Książkę bardzo dobrze się czyta i stanowi dobre oderwanie od własnych spraw, można przenieść się myślami w inne miejsca i czasy. Duża przyjemność, czekam na kolejne części cyklu.

Kobieta po przejściach, mężczyzna na życiowym zakręcie? Tym razem to nie przepis na romans, a świetny kryminalny debiut Grety Drawskiej. Debiut w moim odczuciu tak dobry, że już zacieram ręce na wszystko co wyjdzie spod pióra autorki.

Jak kryminał, to oczywiście musi być i zbrodnia. I rzeczywiście jest. Nieszablonowa, brutalna przywodząca na myśl mord rytualny. Sprawą zajmuje się Wanda Just, która wraca w rodzinne strony, gdzie obejmuje stanowisko prokuratora w Drawsku Pomorskim. Przy dochodzeniu spotyka szkolnego kolegę, obecnie podkomisarza Piotra Derenia, którego nie widziała od dwudziestu lat.

W powieści przeplatają się trzy wątki. Tajemnicy związanej z dawną legendą o ukrytym w obrazie skarbie, posuwającej się leniwie do przodu sprawy kryminalnej oraz życia osobistego bohaterów, naznaczonego ich osobistymi traumami. Wszystkie te elementy są jednak odpowiednio zbalansowane i poprzez wzajemny wpływ tworzą jedną, intrygującą i budzącą prawdziwe emocje historię. Umiejętnie nakreślona małomiasteczkowa atmosfera naznaczona skrytością i sąsiedzkimi niesnaskami, ale również problemy osobiste bohaterów, nie ułatwiają prowadzenia śledztwa.

Wplecione w fabułę informacje dotyczące słowiańskich wierzeń są bez wątpienia ciekawe z punktu widzenia czytelnika, tylko czy wniosą coś wartościowego do sprawy, czy może komuś zależy na ukryciu prawdziwego motywu morderstwa?

Zakończenie mnie zaskoczyło, co jest dużym plusem. Jednak moją bardzo dobrą ocenę powieść zyskała przede wszystkim dzięki lekkiemu językowi, który sprawiał, że płynęłam przez kolejne kartki z ciekawością i prawdziwą przyjemnością oraz prawdziwej, nie rodem z romansu, relacji dwojga poharatanych przez życie ludzi. Z przyjemnością będę śledzić rozwój tej relacji, spodziewając się kolejnej intrygującej zagadki kryminalnej.

Polecam Waszej uwadze.

Książka, którą przeczytałam jest debiutem polskiej pisarki Grety Drawskiej. Szczerze mówiąc próbowałam się dowiedzieć czegoś więcej o niej, ale niestety jeszcze nie ma zbyt wielu informacji o niej w internecie. Jest to pierwszy tom cyklu "Wanda Just i Piotr Dereń", który będzie ukazywał się nakładem wydawnictwa Znak LiteraNova.

Akcja powieści toczy się na Pojezierzu Drawskim, obfitującym w piękne okoliczności przyrody. Pani prokurator - Wanda Just - zaczyna pracę w swoim rodzinnym mieście, licząc na względny spokój po nerwowej pracy w Poznaniu i burzliwym rozstaniu z mężem. Współpracuje z Piotrem Dereniem - podkomisarzem miejscowej policji, z którym zna się jeszcze z dzieciństwa, ale po takim czasie ich relacje można by opisać, w najlepszym wypadku, jako "chłodne". Niestety, małe miasteczko wcale nie jest łaskawsze dla Wandy i już na początku jej pracy jako prokuratora ktoś popełnia brutalne morderstwo. Na początku brak śladów i dziwne okoliczności zdarzenia sprawiają, że nie ma żadnych podejrzanych, a media i okoliczni mieszkańcy rozdmuchują sprawę nadając jej łatkę zdrobni rytualnej dokonanej przez okoliczną grupę neopogan. Jak pewnie domyślacie się, okazuje się, że winny jest ktoś zupełnie inny...

Główni bohaterowie są nieco przewidywalni - oboje po przejściach, łączy ich wspólna przeszłość i podobne doświadczenia. Jednak mają całkiem przyjemne cechy i można się z nimi utożsamiać. Sama fabuła dość ciekawa, zgrabnie zbudowana. Może zbyt długo w śledztwie jest właściwie impas, natomiast pod koniec wydarzenia dzieją się w takim tempie, że szczerze mówiąc trochę się pogubiłam w tym kto, kogo, kiedy i jak... ;)

Na pewno książki kryminalne są jednymi z najbardziej popularnych i najczęściej czytanych. Z tego powodu nie jest to łatwy gatunek dla autorów bo i oczekiwania ze strony czytelników są ogromne. Nie do końca mam poczucie żeby ta książka była jakimś objawieniem dla kryminałów. Na polskim rynku też mamy już kilku autorów o ugruntowanej pozycji. Jestem bardzo ciekawa jak na tym polu odnajdzie się Greta Drawska ze swoją serią.

„Rytuał” Grety Drawskiej to bardzo udany debiut kryminalny. Poznajemy w nim panią prokurator, Wandę Just, która po udanej karierze w Poznaniu i mniej udanym małżeństwie postanawia powrócić w rodzinne strony, nad morze. Spotyka tam swego znajomego jeszcze z czasów szkolnych, obecnie podkomisarza, Piotra Derenia, z którym łączy ją trudna sprawa brutalnego morderstwa.

Zwłoki, a właściwie głowę denata, odkrywa przypadkowo para nastolatków, będąca na randce w plenerze. Wkrótce odnajduje się reszta ciała - jak się okazuje, znanego, miejscowego stomatologa. Zginął w dość niecodzienny sposób - ścięto go, a głowę przytwierdzono do drzewa za pomocą starodawnej włóczni. Dodatkowo na pniu wyryto dziwny, tajemniczy znak.

Zaczyna się mocno i dalej jest równie dobrze. Śledztwo ociera się o pogan, słowiańskie wierzenia i ukryte skarby. Niczym „Pan samochodzik” dla dorosłych. Nie ominą nas brutalne szczegóły i obrazowe opisy, ale te również oceniam in plus.

Autorka prowadzi akcję współcześnie, wplatając wydarzenia z osiemnastego wieku. Sama przyznaje, że historie zaczerpnęła poniekąd prawdziwe, cześć jest fikcją literacką. W powieści czuć jednak wyraźnie znajomość Pojezierza Drawskiego, najważniejsze lokalizacje z książki istnieją w realu.

Lektura ma niesamowity klimat tajemniczości i podążania wraz z bohaterami po nitce do kłębka. Drawska odkrywa przed nami kolejne szczegóły, z których musimy wraz policjantami i prokuraturą ułożyć sensowną całość i choć końcówka jest przewidywalna, nie odejmuje to przyjemności z czytania, która w tym wypadku jest ogromna.

Frajdę dodatkowo potęguje fakt prowadzenia narracji niczym w powieści młodzieżowej o templariuszach. Ja bawiłam się świetnie i jestem przekonana, że jako czytelniczka nie byłam w tym odosobniona.

Widać, że autorka wykonała wzorowo olbrzymią, researcherską robotę i stworzyła kryminał nietuzinkowy. Radością napełnia mnie informacja z tylu okładki, że „Rytuał” to pierwsza cześć cyklu. Zżera mnie ciekawość, czy kolejne również będą opisywały nadmorskie tereny. Pozostaje także pytanie... Czy po tak wysoko postawionej poprzeczce uda się utrzymać poziom i zaciekawić moli książkowych? Mam taką nadzieję.

Ze swojej strony gorąco polecam to spotkanie z kryminałem z rozwiniętym wątkiem historycznym, który (mimo, że miłośniczką tej dziedziny nauki nigdy nie byłam) nie nudzi, a niesamowicie wciąga. Atmosfera małego miasteczka wcale nie musi być nużąca, a ta swoista „swojskość” powieści tylko dodaje jej smaku.

Przez większość lektury u bohaterów trwa gorące lato „trzydzieści plus”, książka wiec nadaje się idealnie na chłodne, jesienne wieczory, które przed nami. Zachęcam wiec do zaparzenia kubka cieplej herbaty, otulenia się miłym w dotyku kocem i wyruszenia w przygodę z Gretą Drawską - ma świetne pióro!

Bardzo lubię czytać kryminały. Z wielką chęcią sięgam po polskie kryminały i cieszę się, że pojawia się ich coraz więcej. Lubię odkrywać nowe nazwiska związane z kryminałami. Ostatnio, mam obawy przed sięganiem po debiuty, ale zazwyczaj ciekawość wygrywa i zapoznaje się z twórczością debiutantów. Moja niepewność wynika z tego, że coraz częściej zauważam niedopracowanie takich książek pod względem merytorycznym, co mnie najzwyczajniej w świecie denerwuje. Jednak nadal wierzę w polskich autorów, że potrafią się przyłożyć do swojego debiutu i z tą wiarą zabrałam się za książkę Grety Drawskiej pod tytułem „Rytuał”.

Historia opisywana w książce „Rytuał” spodobała mi się już od pierwszych stron. Okazała się być bardzo klimatyczna. Czuć tą małomiasteczkowość oraz szczyptę słowiańskich wierzeń. Od początku wraz z bohaterami rozwiązywałam sprawę morderstwa. Zostałam zwiedziona w ten sam sposób co oni i mordercę odkryłam dopiero na sam koniec, kiedy to autorka zadecydowała, że to już czas, aby zdradzić kto zabił. Wszystkie wydarzenia toczyły się swoim własnym, nieśpiesznym tempem. Wiem, że niektórzy oczekują od kryminału, aby dużo się działo w krótkim czasie, więc ten raczej nie przypadnie im do gustu. Jednak mi nie przeszkadza wolniejsze tempo. Mam wrażenie, że właśnie to wolniejsze tempo sprawiło, że czułam jakbym płynęła przez tą powieść, a nie tylko wskoczyłam zobaczyć, co się zadziało i zaraz wyskoczyłam. Idealna pozycja do rozkoszowania się historią.

Książka Grety Drawskiej pod tytułem „Rytuał” to świetny kryminał, przy którym spędziłam bardzo przyjemne dwa wieczory. Jestem zaskoczona, że to debiut autorki, bo czytało mi się go świetnie i nie zauważyłam jakichkolwiek błędów. Mam wielką ochotę sięgnąć po drugą część i mam nadzieję, że już się ona tworzy.

Greta Drawska debiutuje na rynku książki pierwszym tomem cyklu kryminalnego „Wanda Just i Piotr Dereń”. Zawsze w przypadku debiutu staram się nie nastawiać, bo łatwo się rozczarować. Jak więc było w przypadku „Rytuału”?

Wanda obejmuje posadę prokuratora w swoich rodzinnych stronach, z których niegdyś uciekła. Aby uniknąć niewygodnych pytań ze strony starych znajomych, na przykład kolegi ze szkoły Piotra Derenia, odgradza się od wszystkich murem i rzuca w wir pracy. A ta znajduje się bardzo szybko – odcięta głowa przybita do drzewa włócznią, a na korze wyryte tajemnicze symbole. Wszystko wskazuje na to, że prokurator ma do czynienia z rytualnym morderstwem. Kto jednak posunąłby się do tak okrutnej zbrodni w XXI wieku? Wanda stopniowo zgłębia historię regionu i jego mroczne tajemnice, a sprawa nabiera tempa, gdy ktoś zaczyna z nią pogrywać.

Do tej pory czytałam tylko jedną książkę, która przypominałaby „Rytuał” i były to „Kości proroka” Ałbeny Grabowskiej, którą bardzo dobrze wspominam. Tu sytuacja jest o tyle ciekawa, że Pani Drawska opiera swoją historię o rzeczywiste wydarzenia ubarwione fikcją literacką. Możemy poznać niektóre ze zwyczajów dawnych Słowian, trochę historii Pojezierza Drawskiego, a wszystko okraszone tajemnicami i ukrytym skarbem. Czytało się naprawdę świetnie i z ciekawością, mimo że akcja nie pędzi na łeb, na szyję. Jest raczej spokojna, skupiona na jednej toczącej się sprawie, czyli znalezieniu sprawcy brutalnego morderstwa. Dużym plusem jest to, że zakończenie nie jest tak do końca oczywiste, pozostawia nas z pewną dozą niepewności i domysłów. Okazuje się, że sprawa jest bardziej skomplikowana, niż mogłoby się wydawać, a odpowiedzi nie są jednoznaczne.

Bardzo podobały mi się wątki z przeszłości, które odkrywały tajemnice regionu – książka dzięki temu nabiera pewnych cech literatury przygodowej, co może się niektórym czytelnikom bardzo spodobać. Nie jest to typowy kryminał, dzięki czemu zdecydowanie wyróżnia się na tle innych książek.

Autorka zostawiła pewne „niedomknięte furtki”, które z pewnością rozwinie w kolejnych tomach i powiem szczerze, że jestem bardzo ciekawa, jak ta seria się potoczy i czego będzie dotyczyć. Szczerze kibicuję i mam nadzieję, że następny tom będzie równie dobry bądź jeszcze lepszy.

"Im mniejsze miasteczko, tym więcej do ukrycia"

Greta Drawska swoją pisarską przygodę rozpoczyna pierwszym tomem z cyklu: Wanda Just i Piotr Dereń, i trzeba przyznać, że jest to całkiem niezły debiut.

W okolicach Pojezierza Drawskiego zostaje odkryta makabryczna zbrodnia.

Do drzewa została przybita głowa, a dodatkowo tkwi w niej włócznia.

Przed Panią prokurator Wandą Just i policją nie lada wyzwanie, bo trzeba znaleźć resztę ciała, a jakby tego było mało, wszystko wskazuje na pogańskie rytuały, które mogą mieć związek ze zbrodnią...

Początek książki zapowiadał, że będzie to dość mocna lektura, jednak nie do końca tak było.

Nie nastawiajcie się na historię, gdzie trup ściele się gęsto. Jest jedna konkretna zbrodnia, i próba znalezienia mordercy, ale w tym przypadku tyle wystarczy, by stworzyć dość interesującą powieść.

Szczególnie przypadły mi do gustu zapiski sprzed wielu lat, które zgrabnie łączą się z teraźniejszymi wydarzeniami.

Również główni bohaterowie są dość intrygujący. Każdy ma za sobą przeszłość, z którą chciałby skończyć, choć nie jest to wcale takie proste.

Mnie Greta Drawska zainteresowała na tyle, że z przyjemnością sięgnę po kolejny tom serii.

"Rytuał" to pierwszy tom serii od Grety Drawskiej. Jest to też debiut autorki, a historia opowiedziana w powieści jest czymś nowym i świeżym.

Książka to obyczajowy kryminał w stylu Camili Lackberg czy Kasi Puzyńskiej. Ja lubię tego typu literaturę, lubię łączenie wątków obyczajowych ze śledztwem, a jeśli w dodatku dochodzenie zmierza ku odkryciu zagadek historycznych - to tym lepiej. Mamy słowiańskie wierzenia, tutułowy rytuał, który rzuca podejrzenie na nowo przybyłych wyznawców pogańskich wierzeń. Sprawa nie okaże się łatwa, a Wanda Just dodatkowo musi przegonić własne demony. Ta dwójka, razem z Piotrem Dereniem, mimo uprzedzeń, muszą szybko wytropić sprawcę, by nie doszło do samosądu.

Powieść może nie jest idealna, momentami czuć bezruch, jednak całość oceniam bardzo dobrze. Głowni bohaterowie dają się lubić i nie są wyidealizowani. Dochodzenie posuwa się wolno i mozolnie, bo nie są przedstawieni jako superbohaterzy. Zagadka jest ciekawa, a wzmianki sięgające XVIII dodają klimatu.

Powieść jest ciekawa i absorbująca. Czuję, że kolejne tomy będą tylko lepsze, bo autorka ma duży potencjał i bardzo przyjemny styl. Może bez dużych oczekiwań, ale uważam, że jest to książka godna uwagi i już czekam na kontynuację.

“Wokół przybitej do drzewa głowy krążyły muchy. Burza odświeżyła powietrze tylko na chwile i znowu zrobiło się parno”

Prokurator Wanda Just zostaje wezwana na miejsce makabrycznego zabójstwa. Głowa ofiary została przybita do drzewa, a w jednym z oczu tkwi włócznia, a pod nią został wyryty pogański symbol. Wszystko wskazuje na to, że był to rytualny mord. Wanda wie, że w małym miasteczku mogą kryć się straszne tajemnice. Morderca cały czas zaciera ślady i podejmuje grę z prokurator Just. Śledztwo prowadzi podkomisarz Piotr Dereń, którego Wanda Just zna go jeszcze z dzieciństwa. Teraz muszą połączyć swoje siły, aby odnaleźć mordercę.

“Rytuał” to debiut Grety Drawskiej. Autorka zabiera nas do małego miasteczka, w którym trwa walka o władzę, a przeszłość powraca. Akcja toczy się powoli, a przed czytelnikiem odkrywane są kolejne tajemnice. Na początku fabuła zapowiadała bardzo dobry kryminał, jednak mam wrażenie, że w im bliżej końca to wszystko działo się coraz wolniej. W pewnym momencie bardziej interesowało mnie życie prywatne Wandy i Piotra, niż samo śledztwo. Trzeba również zaznaczyć, że zarówno prokurator, jak i podkomisarz mają za sobą bolesną przeszłość z którą muszą się zmierzyć. Podsumowując “Rytuał” to całkiem udany debiut pomimo tego, że śledztwo chwilami trochę się wlecze to fabuła jest całkiem niezła.

Z chęcią sięgnę po kolejne części o prokurator Wandzie Just i podkomisarzu Piotrze Dereniu.

Piotr cierpi z powodu rozwodu. Wanda zaś próbuje uwolnić się od męża i zapomnieć o przeszłości. Oboje rozpoczynają pracę w rodzinnym Czaplinku, gdzie wydarzyła się makabryczna zbrodnia. Głowa mężczyzny została przybita włócznią do drzewa. Pani prokurator i policjanci muszą odnaleźć zwłoki i dowiedzieć się, kim jest ofiara i dlaczego zginęła. Wszystko wskazuje na pogańskie rytuały związane ze składaniem ofiar z ludzi.

To był naprawdę dobry i przemyślany kryminał. Przez całą książkę nie czułam debiutu, wręcz przeciwnie. Autorka zaskoczyła mnie piórem, świetnie poprowadzonym śledztwem, które wciąga czytelnika i retrospekcjami, które są tak bardzo realne, że nie odczułam, że są fikcją literacką. Postacie wykorzystane w książce są barwne, a sama Wanda i Piotr bardzo wyraziści. Odkrywamy teraźniejszość i przeszłość głównych śledczych, oraz wydarzenia z 18 wieku.

Muszę przyznać, że ciężko mi się do czegokolwiek przyczepić. Rozdziały są krótkie, ciekawe, nie mają zbędnych i długich opisów, co często dotyczy kryminałów. Samo zakończenie nie zaskoczyło mnie spektakularnie. Mimo to jestem jak najbardziej na tak i z miłą chęcią przeczytam kolejną część. Szczerze wam polecam "Rytuał".