Gorsza

„To wciąż dzieje się na nowo…”

Bardzo dobra książka z wartką akcją, wyrazistymi postaciami i przede wszystkim z poruszonym bardzo trudnym tematem.

Autor stworzył bardzo ciekawą historię, która brzmi tak realnie, jakby mogła wydarzyć się naprawdę. Nieprzyjemne wspomnienia z lat szkolnych nagle dość mocno o sobie przypominają i nie chcą odpuścić. Mamy możliwość stopniowego poznawania wydarzeń z teraźniejszości, przeplatanych wydarzeniami z przeszłości. I jak to w życiu bywa, przeszłość często rzuca długi cień na przyszłość. Tak też jest w książce „Gorsza”. Chociaż temat trudny, to bardzo dobrze i z dużym zainteresowaniem czytało mi się tę książkę. Napięcie towarzyszyło mi do ostatnich stron. A główny watek daje sporo do myślenia, bo „to wciąż dzieje się na nowo…”.

Jarosław Czechowicz stworzył genialną, wciągającą i trzymającą w napięciu historię, która wręcz zawładnęła moimi myślami. Mimo, że akcja nie pędzi w zawrotnym tempie, czytałam ją z zapartym tchem. Może dlatego, że ta historia przeniosła mnie kilkanaście lat wstecz, do wspomnień o moim dzieciństwie i czasach szkolnych. Z główną bohaterką utożsamiłam się jak z małą którą postacią fikcyjną. Kiedyś sama byłam taką gorszą, a przynajmniej ja siebie za taką uznawałam.

Magda, rozwódka która zawodowo prowadzi pojazd komunikacji miejskiej, wiedzie spokojne życie w Krakowie. W wolnym czasie uwielbia przejażdżki na swoim ukochanym motocyklu. Pewnego dnia, podczas kursu miejskim autobusem, natyka się na dawną znajomą z lat szkolnych. W kolejnych dniach kobieta spotyka jeszcze dwie osoby, bardzo dobrze jej znane z lat młodości. Tłumione latami koszmary i wspomnienia szkolnej przemocy wracają ze zdwojoną siłą i powodują, że w głowie Magdy pojawia się szalony pomysł. Bohaterka staje przed trudną decyzją, od której zależało będzie nie tylko jej życie.

Autor swoim od pierwszej strony zaprasza nas do wykreowanego przez siebie świata i sprawia, że wszystko inne może zniknąć na długie godziny. Styl pisarski od początku przypadł mi do gustu i mimo, że narracja prowadzona jest w trzeciej osobie, miałam wrażenie, że to ja jestem w skórze głównej bohaterki. W mojej ocenie “Gorsza” to świetny thriller psychologiczny, poruszający niezwykle ważny temat, jakim jest nieprzepracowana trauma z dzieciństwa. Jeżeli interesuje Was ta tematyka, czytajcie bez wahania. Ja na pewno sięgnę po inne książki pana Jarosława.

Do powieści Jarosława Czechowicza podchodziłam trochę jak pies do jeża. Z jednej strony byłam niezwykle ciekawa tego, co autor zaserwował tutaj czytelnikowi, ale z drugiej odczuwałam pewne obawy. W końcu mogłam zawsze się rozczarować - a tego oczywiście bym nie chciała. Na ratunek przyszedł mi maraton z książkami od wydawnictwa Czarna Owca, dzięki któremu przemogłam się i sięgnęłam nareszcie po ten tytuł. Czy było warto się bać?

Magda jest zwyczajną kobietą - pracuje, mieszka w przytulnym domu, a wolne chwile spędza, jeżdżąc na swoim motorze. Jej spokój, który sobie wypracowała, zaburza jedno spotkanie, po którym ciężko jest jej dojść do siebie. Później następuje jeszcze jedno i kolejne spotkanie, które całkowicie wyprowadzają ją z równowagi. Co jeśli przeszłość Magdy nigdy nie odeszła daleko i tylko czekała na odpowiedni moment? Kobieta będzie musiała teraz stawić czoła wszystkim swoim wspomnieniom oraz traumom.

O tej książce mogę powiedzieć na pewno to, że nie jest to typowy thriller psychologiczny. Owszem, autor porusza się tutaj po obszarach związanych ściśle z psychologią człowieka, a konkretnie tym, jak dane wydarzenia z przeszłości wpływają na jego postępowanie w życiu dorosłym, jednak miałam wrażenie, bardziej postanowił on skupić na tej historii w kontekście obyczajowym. Przedstawił główną bohaterkę oraz powoli zaczął wdrażać mnie w świat Magdy – jej pracę, przemyślenia, sposób spędzania wolnego czasu, a także pozwolił mi na poznanie jej przeszłości.

Skoro już wspomniałam o głównej bohaterce, to może powinnam powiedzieć o niej kilka słów. Tę postać bardzo polubiłam ze względu na jej siłę oraz pewność siebie. Magda doskonale wiedziała, czego chce, oraz jak ma osiągnąć dany cel. To właśnie mi zaimponowało. Oprócz tego poczułam w stosunku do niej współczucie - to, co przeżyła, będąc młodą dziewczyną, było okropne i nikomu nie życzę podobnych doświadczeń.

Pióro autora bardzo przypadło mi do gustu - czuć w nim, że Jarosław Czechowicz ma doświadczenie ze słowem pisanym i doskonale wie, co może zaciekawić czytelnika, a co wzbudzić w nim szok i niedowierzanie. Jestem w stanie nawet stwierdzić, że na tym właśnie bazował, pisząc "Gorszą". Dlaczego? No przede wszystkim uważam tak dlatego, że w tej książce dużo jest elementów, które po prostu mają szokować i wzbudzać niedowierzanie. Sytuacje opisywane w pamiętniku głównej bohaterki dosłownie jeżyły mi włosy na głowie, a gdy do tego doda się jeszcze główny wątek powracającej przeszłości Magdy – otrzymujemy coś piekielnie ciekawego i w pewien sposób oryginalnego.

Być może ta książka nie będzie należała do moich ulubionych, ale i tak będę polecać ją komu tylko się da. Pozycja ta zasługuje na uwagę wszelkich fanów i miłośników powieści z wątkiem dreszczowca czy też po prostu thrillerów właśnie psychologicznych. Jestem pod wrażeniem warsztatu autora i z pewnością będę sięgać po inne jego książki.

Jeżeli poszukujecie właśnie takiej pozycji, bo akurat macie ochotę na coś w troszkę mroczniejszym klimacie - "Gorsza" zdecydowanie może Was zainteresować i trafić w Wasze gusta.

Magda to niczym niewyróżniająca się kobieta, która zajmuje się prowadzeniem autobusów w krakowskim MPK. Mieszka w pięknym domu po rodzicach, do pracy jeździ swoim ukochanym chooperem. Na pierwszy rzut oka nie widać, by cokolwiek było z nią nie tak, a jednak. Kobieta skrywa w sobie tajemnice sprzed lat, nie może dojść do siebie po traumatycznych wydarzeniach z czasów szkolnych. Przypadkowe spotkania z oprawczyniami sprzed lat sprawiają, że Magda traci grunt pod nogami i spokój, o który wiele lat walczyła.

“Gorsza” to ciekawie skonstruowana powieść, która prowadzona jest dwutorowo. Pierwszy z nich należy do głównej bohaterki Magdy, drugi zaś do trzech porwanych kobiet, które muszą ze sobą współpracować, by w ciągu dwunastu godzin dojść do tego, dlaczego zostały zamknięte i co oznaczają przedmioty przy nich pozostawione. Te dwa sposoby prowadzenia powieści sprawiają, że czyta się z zapartym tchem, nie można się oderwać i jest sie niezmiernie ciekawym dalszych wydarzeń. W głębi książki mamy także do czynienia z pamiętnikiem, który pisała Magda oraz pamiętnikiem jednej z oprawczyń, który rzuca nieco inne światło na bohaterkę.

Czytając “Gorszą” odniosłam wrażenie, że całość została naprawdę skrupulatnie przygotowana, przemyślana. Nie gubiłam się, była ciekawa fabuła, tempo zaś było zróżnicowane, gdyż spore emocje przeplatane były czasem dość leniwymi opisami życia Magdy. Lektura “Gorszej” to ogrom smutku, bezradności jaki wylewa się spomiędzy kartek, to przedstawienie dwóch obozów - ofiary i oprawczyń, których motywy zostały wyjaśnione. Jarosław Czechowicz doskonale pokazał, jaki wpływ na ludzi może mieć szkolne zachowanie, szkolne okrucieństwo, które z niektórych wręcz się wylewa. Autor pokazał także bierność nauczycieli oraz trudy bycia dzieckiem z domu dziecka. Nie jest to łatwa lektura, gdyż autor skupił się na względach psychologicznych, ponadto zakończenie.. cóż, z pewnością nie spodziewałam się czegoś takiego, czegoś tak smutnego. Polecam, gdyż ta książka jest naprawdę ważną lekturą!

Magda to rozwódka po czterdziestce. Prowadzi ustabilizowane życie, które upływa jej na pracy w komunikacji miejskiej i jeździe na motocyklu. Jej spokój zakłóca przypadkowe spotkanie, które wywraca życie kobiety do góry nogami. Koszmary i traumy z przeszłości wracają do kobiety i nie dają o sobie zapomnieć.

"Gorsza" Jarosława Czechowicza to było moje pierwsze spotkania z twórczością Autora i wiem, że na pewno nie ostatnie. Fabuła książki skupia się na powszechnym i niezwykle trudnym temacie, jakim jest przemoc wśród dzieci. A te, nie ma co ukrywać, potrafią być okrutne.

Akcja rozgrywa się w Krakowie, gdzie na dwóch płaszczyznach czasowych możemy obserwować jak wydarzenia z przeszłości doprowadziły trzy obce sobie kobiety do miejsca, w którym będą musiały stawić jej czoła. Muszę przyznać, że Pan Czechowicz bardzo dobrze oddaje portrety psychologiczne kreowanych przez siebie postaci. Łatwo się z nimi utożsamić i zrozumieć motywy ich zachowań. Szczególnie ciężko czytało mi się pamiętnik pisany przez prześladowaną w szkole dziewczynkę. Te rozdziały były naprawdę przerażające i bardzo poruszające. Autor jest nauczycielem, problem przemocy w szkole miał więc okazję poznać jak mało kto. W "Gorszej" mówi o tym, jak dzieciństwo pełne upokorzeń, może wpłynąć na całe dorosłe życie. Myślę, że to bardzo ważny i mocny głos, a tę książkę powinien przeczytać każdy rodzic. Na mnie zrobiła duże wrażenie. Nie znajdziecie w niej spektakularnych zwrotów akcji, sprawcę poznacie już na samym początku. Jednak to nie zagadka jest tutaj najważniejsza, lecz poruszany przez Autora temat. "Gorsza" zmusza do refleksji, porusza i wzbudza w czytelniku ogrom emocji. Polecam!

To było moje pierwsze spotkanie z autorem i nie był to stracony czas, a dlatego że mam wiele wspólnego z bohaterką, a mianowicie obie jesteśmy kierowcą autobusu. Magda mieszka w Krakowie i oprócz zawodu, jaki wykonuje swój czas spędza jeżdżąc na motorze, którego uwielbia.

Od premiery minęło już jakiś czas, tzn, 14.04 ale dla mnie książka, która powinna być pokazywana non stop ze względu na przekaz, jaki wg. mnie jest w niej zawarty, a chodzi o dręczycielstwo w szkołach, a co za tym idzie dorastanie w poczuciu, że jest się gorszym, innym.

Magda główna bohaterka dzieciństwa nie wspomina przez różowe okulary. Częsta zmiana szkoły, nękanie ze strony rówieśników, brak stabilizacji emocjonalnej, rodziny zastępcze, potem rozwód. Magda na pierwszy rzut oka wygląda jak każda inna kobieta, ale niestety przeszłość lubi dawać o sobie znać w najmniej oczekiwanym przez nas momencie. Jedyna osoba, z którą ma kontakt to kolega z czasów szkolnych, czyli Gruby.

Kochani jestem zdania, że ile ta książka nie miałaby lat zawsze będzie na czasie. Od nas rodziców zależy jak wychowamy nasze dzieci. Z domu wynosi się fundamenty pod dorosłe życie. Jakie będą zależy od nas. W książce nasza bohaterka niestety nie miała skąd czerpać wzorca do tego szkoła w niczym nie ułatwiała jej zrozumienia tego, co się dzieje. Rówieśnice i nie tylko nękają na różne sposoby Magdę tylko, dlatego bo… (tu można wpisać wszystko to, co spotkało was) Do tego dochodzi nawet to, że ma lepsze oceny od najlepszej uczennicy szkole.

Jak napisałam wcześniej z domu wynosimy mnóstwo rzeczy, rodzice uczą nas prawidłowego funkcjonowania/radzenia sobie w dorosłości. Przykład, jaki pokazuje, że tak jest to ojciec, który ma wysokie ambicje, co do córki i mówi, że we wszystkim zawsze musi być najlepsza, a jak okazuje się, że nasza Magda jest ciut przed jego córka to dziewczyna u ojca nie ma lekko, a to powoduje, że dziewczyna postanawia odegrać się na przerwach.

Magda postanawia wymierzyć, sprawiedliwość, ale, w jaki sposób to już sami przekonacie się tylko odpowiedzcie na pytanie czy to czasem nie błędne koło? Nie lepiej zaprzestać tej spirali nienawiści i żyć dalej? Czy wyrządzenie krzywdy oprawcom ma sens i potwierdzenie, że dobrze robi?

Sama książka nie ma wzniosłych momentów, które zatykają dech w piersiach, ale to, co kryje w sobie powoduje, że mając córkę inaczej patrzę na pewne sprawy, postawy wobec Niej.

Nienawiść jest zła, hejt jest zły i musimy uczyć własne dzieci jak walczyć z tym, jak to unicestwić zanim zrobi komuś krzywdę. Inność to coś, czego nie akceptujemy, jako społeczeństwo przez to dochodzi do mnóstwa samobójstw wśród młodzieży i nie tylko.

Czy człowiek jest w stanie odnaleźć w sobie nienawiść tak niewyobrażalnie dużą i uwolnić ją dopiero po wielu latach?

Przemoc w szkole to zdecydowanie trudny temat i myślę Czechowicz, jako nauczyciel, odwalił na tej płaszczyźnie kawał dobrej roboty. „Gorsza” to kolejna książka w dorobku pisarza, jednak to moje pierwsze spotkanie z jego piórem. Zdecydowanie polecam miłośnikom thrillerów, aczkolwiek przestrzegam że na kartach powieści nie znajdziemy hektolitrów krwi. Tutaj główne skrzypce odgrywa to, co pozostawia blizny na psychice, a nie ciele.

Trzy uwięzione kobiety mają jedynie dwanaście godzin aby wziąć odpowiedzialność za czyny, których dopuściły się przed laty.

Magda prowadzi spokojne życie, mieszka w przytulnym domku i zajmuje się tym co lubi- jest kierowcą autobusu miejskiego. Niespodziewane spotkania po latach z osobami, których miała nadzieję już nigdy nie zobaczyć sprawiają że dawne rany znowu zaczynają krwawić.

Książka Jarosława Czechowicza nie zaskakuje. My, jako czytelnicy już od pierwszych stron doskonale wiemy kto stoi za uwięzieniem owych kobiet. Nie znajdziemy tu nagłych zwrotów akcji i nie poczujemy na karku gorącego powietrza. Niepokój który unosi się w powietrzu przez całą książkę, to nie niepokój wywołany paraliżującym lękiem, podkolorowany dantejskimi scenami. To niepokój wytworzony przez obraz psychologiczny postaci, który jest idealnie dopracowany. Wszystko znajduje ujście w emocjach. Niemal połowa dzieci w Polsce doświadczyła przemocy fizycznej lub dręczenia w szkole. I to że pisze o tym nauczyciel świadczy o tym, że ten problem wciąż jest aktualny i nie należy go lekceważyć. Książka zmusza do zastanowienia się nad pewnymi kwestiami, spojrzenia na sprawę z wielu perspektyw. Lecz zanim przejdziemy do meritum w książce, musimy przedrzeć się przez gąszcz opisów tras komunikacji miejskiej którymi na co dzień kursuje Magda- ta część sprawiała, że momentami opuszczałam parę kolejnych linijek tekstu. Główna bohaterka chwilami mnie irytowała. Jej (i jej przyjaciela Grubego) tok myślenia niekiedy przypominał myślenie dwunastolatki, a nie dorosłej kobiety. Nie jestem pewna czy to styl bycia bohaterów, czy celowy zabieg mający uwypuklić krzywdy psychiczne? Mam mieszane uczucia wobec tej książki – z jednej strony bardzo wprawnie i szczegółowo porusza ważny temat, a z drugiej fabuła raczej nie zaskakuje. Dla mnie, osoby lubiącej trzymające w akcji thrillery, zdecydowanie na nie. Oceńcie sami.

Poznałam Magdę, zwyczajną kobietę.

Wystarczy jedno spotkanie by jej życie było niespokojne.

Przeszłość wróciła i to ze zdwojoną siłą.

Koszmar i trauma uderzają ponownie.

Zemsta, która dojdzie o krok za daleko.

Czytając książkę nie wiedziałam czego mogę się po niej spodziewać. Prolog od razu mi się spodobał.. Kolejne rozdziały spokojne życie przed zemstą czyli niedaleka przeszłość. Później mamy rozdział godzinowy. Zemsta trwa dwanaście godzin i każdą godzinę mamy opisana. Później znajdują się rozdziały z dalekiej przeszłości z szkolnych lat. No i na końcu teraźniejszość. Wszystko co robimy ma swoje konsekwencje. Niektóre doświadczamy od razu, inne po latach. Tak jak w tej książce. Autor miał świetny plan oraz temat który moim zdaniem świetnie zrealizował. Czytałam z zaciekawieniem. A moje ulubione rozdziały to te godzinowe.

Napięcie i czekanie na zakończenie które na prawdę mnie zszokowało i tego się nie spodziewałam. Książka daje wiele do myślenia i trafia w umysł. Ja jako rodzic dostałam większy obraz na takie sprawy jakie autor opisał. Książka zdecydowanie warta uwagi. A wszystkie przykre momenty w człowieku potrafią pozostać na zawsze 🥺

Czy zastanawialiście się nad tym, że przemoc, którą człowiek doświadczył w szkole może wpłynąć na dorosłe życie? Niestety wpływa i to bardzo.

“Gorsza” @jaroslaw_czechowicz_autor porusza ten temat. Książka opowiada o Magdzie, która z pozoru prowadzi normalne życie. Jest po rozwodzie, pracuje w MPK w Krakowie, jeździ na motorze. Podczas kursu autobusowego zauważa jedną osobę ze szkoły, która przywołuje złe wspomnienia.  A później pojawiają się koleje spotkania. Jak wpłyną złe wspomnienia na Magdę? Czy uda się jej odciąć od przeszłości?

Kolejny polski thriller, który mnie zachwycił. Książka wciąga i trzyma w napięciu od samego początku. Do tego rozdziały zakończone są tak, żeby wzbudzać w nas ciekawość. A dzieje się tak ponieważ książka opowiada historie z trzech perspektyw: z teraźniejszości i przeszłości Magdy oraz z teraźniejszości uwięzionych kobiet. Nie ma tutaj zbędnych opisów, które ciągną się w nieskończoność. Co moim zdaniem jest dużym plusem, bo książka jest świetna a ma około 300 stron.

Oprócz dobrego thrillera książka porusza ważny temat jakim jest przemoc, zwłaszcza ta szkolna. Bo nie jest tak, że zapomina się o niej w dorosłym życiu. Dzięki bliskim osobom, można o niech chwilowo nie myśleć, ale na zawsze zostaje w człowieku. I mimo, że nie wszystkie ofiary tej przemocy działają tak drastycznie jak główna bohaterka, to zawsze wpłynie na dorosłe życie. Autor oprócz przedstawienia co czuje ofiara, pokazuje czym kierowały się oprawczynie.

Jeśli macie ochotę na dobry thriller psychologiczny to czytajcie “Gorszą”.

Na początku chce zaznaczyć, że chylę czoło w stronę autora za tę historię, którą mogłam przeczytać w jego książce.

Od razu przyznam iż myślałam, że nie polubię się z tą pozycją, ponieważ nie bardzo mi z początku pochodziła. Aczkolwiek kiedy zaczęłam odkrywać co @jaroslaw_czechowicz_autor chciał nam przekazać w "Gorszej" zaczęłam to wszystko składać w całość.

Magda.

Ewa.

Beata.

Renata.

Gruby.

Pięć postaci, a jakże istotnych!

Chociaż kluczową rolę odgrywają w tej historii kobiety, które w czasach szkolnych zaszły sobie za skórę...

Magda.

Zwyczajna kobieta, która pracuje w komunikacji miejskiej (tak swoją drogą jest to mój pierwszy raz, kiedy czytałam, że kobieta miała taką pracę!😁).

Pewnego razu dochodzi do spotkania, po którym kobieta nie potrafi dojść do siebie a demony z przeszłości zaczynają się budzić...

Pragnie zemsty.

Ewa, Beata, Renata.

Która z nich była najgorsza? Nie mnie to osądzać. Nie polubiłam żadnej z tych bohaterek. Początkowo bardzo żal bylo mi Ewy, kiedy zagłębiałam się w jej pamiętniku. Przeszła przez piekło, ale sama aniołkiem nie była.

Wszystkie trzy kobiety zostają zamknięte w piwnicy. Dlaczego? Po co?

Dowiecie się sięgając po książkę Jarosława Czechowicza, który w swojej powieści zawarł temat obojętności nauczycieli wobec krzywd uczniów. Takie sytuacje zostają w pamięci na zawsze. Nie chce nawet sobie myśleć co i jak mogą czuć się dzieci, które są dręczone w szkołach i nikomu tego nie mówią.

Zostawia to na nich piętno na całe życie.. A później mamy samobójstwa, depresje, lęki...

Nie bądźmy obojętni!

Autorowi gratuluję naprawdę ciekawej książki!

Co może łączyć trzy kobiety? Przeszłość. To, kim były będąc jeszcze dziećmi, a dokładnie dręczycielkami. Młody umysł broniąc się przed złem rozgrywającym się w domu, sam wyrządza zło w świecie rówieśników. Tam, gdzie dorośli nie mają kontroli. Ale czy to właściwy mechanizm obronny? Sami dobrze wiemy, że nie. "Gorsza" to książka, która pokazuje, jak znęcanie się nad słabszymi wpływa w przyszłości na te osoby. Jak często rozpamiętują to, co się wydarzyło na szkolnych korytarzach, szatniach czy w trakcie powrotu do domu. Jak wpływa to na ich pewność siebie, na życie w społeczeństwie, założenie rodziny.

"Staram się nie rzucać w oczy. Nauczyłam się tego w domu, a teraz wiem, że ta umiejętność jest też potrzebna w szkole. Bycie niewidzialną. Jeśli nie chcesz być gorsza, musisz zniknąć. A jeśli masz się gdzieś pojawić, to nie spodziewaj się niczego poza śmiechem i pogardą."

Książka również przedstawia przyczyny, dlaczego tak zachowują się oprawcy. Dla funu? Dla sławy, pozycji? Jest sposobem na radzenie sobie ze stresem? Autor z zawodu jest nauczycielem i bardzo realistycznie nakreślił problem znęcania się wśród uczniów. Jednak jaki procent sytuacji zachodzących między rówieśnikami znają tak naprawdę ludzie, którzy przekazują nam cenną wiedzę? Ilu młodych ludzi kieruje się z problemem do dorosłych - nauczycieli, rodziców, którzy powinni być dla nich oparciem? Niewiele. Bohaterka książki, Magda, była ofiarą nękania. Nie pomagała jej sytuacja rodzinna, finansowa, później adopcyjna.

"Pokażę im, że jestem ich najlepszym wyborem. Nie czuję się gorsza."

Zmieniając szkołę, zmieniali się oprawcy, ale o żadnym nie zapomniała. A najgorsze w tym wszystkim jest to, że były to dziewczyny. Spotyka je po latach i co się dzieje? Tego dowiecie się czytając tę właśnie historię. Według mnie jest to świetny thriller psychologiczny, który przedstawia obraz oprawcy oraz ofiary, co nimi kieruje i jak radzą sobie, bądź nie, z problemami.

Te 300 stron uświadamia, jak ważne jest zwracanie uwagi na nasze dzieci, budowanie im spokojnego domu, w którym przede wszystkim się rozmawia. Od zaczepek do nękania jest naprawdę cieniutka granica. Koniec książki mnie zaskoczył, mimo iż po części miałam w głowie obrazy, jak mogłaby się zakończyć historia Magdy i trzech kobiet. Bardzo polecam. Nie wiedziałam, czego się spodziewać, i dostałam naprawdę wartą poznania lekturę. Daje do myślenia.

Nigdy nie miałam okazji czytać tego autora, więc od razu myśl co to będzie. Książka od samego początku zbiera dobre opinie, a przy tym oczekiwania od razu wzrastają, opowiem Wam czy moje oczekiwania zostały zaspokojone.

Magda nie może uporać się z przeszłością. Prześladowana w szkole, poniżana, stara się ułożyć swoje życie. Niestety pomoc terapeutów na niewiele się zdaje, dziewczyna nie może zapomnieć tego upokorzenia. Pracuje w krakowskim MZK, pewnego dnia na jednej z tras spotyka swoje prześladowczynie. Wpierana przez przyjaciele układa sobie w głowie plan zemsty, chce sprawić by tamte czuły to co ona, upokorzenie strach, poczucie bycia gorszą. W trójkę, w piwnicy, przykute łańcuchami muszą sobie przypomnieć co zrobiły i mają na to 12 godzin.

Książka jest mocna, wstrząs, trzyma w napięciu i jednocześnie sama się czyta. Autor porusza ważny temat jakim jest przemoc w szkole, sam pracuje jako nauczyciel więc temat jest mu bliższy. Pokazuje jak zło rodzi zło, jak problemy z dzieciństwa mogą rzutować na nasze dorosłe życie i jak ciężko jest się z nimi uporać. Najgorsze że ta przemoc nadal istnieje, przenosi się również do internetu.

Polecam z czystym sumieniem. Nie dziwię się że książka ma tyle dobrych ocen bo inaczej nie da się jej ocenić. Chyba jeszcze nie czytałam książki która jest thrillerem a porusza tak ważne tematy psychologiczne.

Na sumę tego jacy jesteśmy, składa się nasze dzieciństwo, relacje z rodzicami, nasz temperament oraz środowisko w jakim dorastamy. Na niewiele z tych czynników mamy wpływ. Książka „Gorsza” obrazuje nam, jak trudno jest radzić sobie w dorosłym życiu, gdy koszmar z dzieciństwa powraca i jak wielką traumę mogą wyrządzić agresywne zachowania rówieśników.

Magda, główna bohaterka, prowadzi spokojne życie. Pracuje w krakowskim MPK i uwielbia prowadzić autobusy przegubowe. Jej koszmar z czasów szkolnych powraca, gdy orientuje się, że jednym z pasażerów, których wiezie, jest jej dręczyciel, a właściwie dręczycielka. Choć od wydarzeń z dzieciństwa minęło wiele lat, kobieta nie jest w stanie zapomnieć wyrządzonych jej krzywd. Postanawia zmierzyć się z przeszłością z nadzieją, że uda jej się raz na zawsze uwolnić od koszmaru ze szkolnych lat.

Książka porusza temat przemocy rówieśniczej, która dotyka nastolatków w szkole. Dzięki przedstawionej fabule, możemy poznać odczucia i spojrzenie na problem prześladowania nie tylko oczami ofiary, ale i jej oprawcy. I taki zabieg bardzo mi się podobał. Autor doskonale odwzorował bezradność i poczucie bezsensu prześladowanego, który w obawie przed kolejną falą agresji, nie szuka pomocy u dorosłych. Co powoduje u dręczyciela wrażenie bezkarności i popycha go do jeszcze większej chęci wyrządzenia krzywdy ofierze. Ukazanie motywów, które wpłynęły na zachowanie oprawcy sprawia, że dostrzegamy w nim również człowieka, choć zdecydowanie nie popieramy jego czynów.

Książka budzi w czytelniku wiele emocji. Nie da się uniknąć wrażenia, że przemoc rodzi przemoc. Jednak nie jest dla mnie dziwne, że żyjąc w poczuciu braku sprawiedliwości, nie da się uporać z demonami z przeszłości. Naprawdę pod względem psychologicznym, przedstawiona historia skłania do rozmyślań. Mnie jednak trochę zawiodła, bo okazała się mało trzymająca w napięciu. Praktycznie od samego początku wiemy, kto stoi za uwięzieniem trzech kobiet w piwnicy. I choć wydarzenia na samym końcu sprawiły, że byłam lekko zaskoczona, to nadal mam poczucie, że mało w niej jest z thrillera.

Nie zmienia to jednak faktu, że powieść zapada w pamięci i uważam, że warto poświęcić jej czas.

Dwanaście godzin. Tyle trwa główna akcja tej powieści. Magda jest główną bohaterką, mieszka w Krakowie i wiedzie spokojne życie, prowadząc autobusy miejskie. Mieszka w domu, który odziedziczyła po przybranych rodzicach. Jest samotną kobietą po rozwodzie, a jedyną bliską jej osobą jest Igor, z którym łączy ją wspólna szkolna przeszłość, w której obydwoje doświadczyli prześladowań ze strony Renaty Pęczak.

Po wielu latach dochodzi do przypadkowego spotkania z Renatą Pęczak, a później także z dwiema innymi kobietami, które Magda zapamiętała aż za dobrze – Beatą Kownacką i Ewą Kwiatkowską. Z ich rąk kobieta również doświadczyła przemocy, a te przypadkowe spotkania budzą w niej żądzę zemsty.

Jestem w stanie w jakiś sposób zrozumieć obsesję Magdy, jaka pojawiła się w jej głowie, gdy tylko spotkała dręczycielki na swojej drodze. W czasach szkolnych takie sytuacje zdarzają się, wydaje mi się, dość często, kiedy w grę wchodzi zazdrość o lepsze oceny czy markowe ubrania. Magda dodatkowo miała o tyle trudniej, że trafiła ośrodka adopcyjnego, a później do rodziny zastępczej, więc naprawdę zależało jej na dobrych stopniach i nienagannym zachowaniu. Jej oprawczynie jej tego nie ułatwiały, przez co dziewczyna straciła jedną rodzinę, trafiając do kolejnej i znów czekała ją zmiana szkoły. Trochę dziwnym jest dla mnie fakt, że w każdej szkole trafiała na kogoś, kto ją prześladował i życzył jej źle. Musiała mieć naprawdę olbrzymiego pecha i przyciągać do siebie takich ludzi.

Pomimo tych paru wątpliwości, co do realności fabuły – wiadomo, wcale nie musi taka być – uważam Gorszą za bardzo dobry thriller i polecam się z nim zapoznać!

Czy zemsta pomoże Magdzie uporać się z przeszłością i przyniesie ulgę, czy doprowadzi do tragedii?

„Zawsze byłaś i pozostaniesz tą gorszą”

3 kobiety. Porwane. Zakneblowane. Zamknięte. Mają 12 godzin, żeby zrozumieć dlaczego się tutaj znalazły. Kobiety się nie znają... a jednak coś je łączy. Czy zdążą zrozumieć dlaczego się tutaj znalazły? Czy będzie już za późno...

Podobała mi się ta książka! Obawiałam się jej sama nie wiem dlaczego ale jak po nią sięgnęłam to przepadłam. Styl autora bardzo przyjemny, pochłonęła mnie ta książka.

Bardzo wciągnęła mnie ta lektura. Po odłożeniu książki myślałam tylko o tym jak zakończy się ta historia, dlaczego tak się stało i jakie będzie logiczne wytłumaczenie. Wszystko ze sobą współgrało, wszystko było dopięte na ostatni guzik.

Lubię jak w książkach są poruszane trudne tematy. Opis prześladowania w szkole był opisywany genialnie i przerażająco jednoczenie. Genialnie bo zostało to opisane naprawdę dobrze, a przerażająco bo niestety takie rzeczy się dzieją... podobało mi się również, że mogliśmy zrozumieć zachowania pewnych osób, poznać ich punkt widzenia.

Zakończenie? Totalnie wbiło mnie w fotel, takiego obrotu spraw się nie spodziewałam. Jestem bardzo usatysfakcjonowana! Czekam na kolejne książki autora bo szczerze powiem to moje pierwsze spotkanie, ale za to jakie przyjemne!

Przeszłość może do nas powrócić w każdej chwili, nawet po wielu latach, gdy staramy się o niej zapomnieć. Niełatwo jest od niej uciec, zwłaszcza jeśli wciąż pamiętamy o jej demonach. Doskonale zdaje sobie z tego sprawę Magda, która pewnego dnia zmuszona jest wrócić myślami do czasów, o których wolałaby już nie pamiętać. Sprawia to, że jej życie się komplikuje, a w głowie zaczyna kiełkować niepokojący pomysł na to, jak pozbyć się traumy z przeszłości.

"Gorsza" wciągnęła mnie od pierwszej strony. Jako miłośniczka thrillerów psychologicznych byłam nią zachwycona. Niepokojąca, ukazująca problem szkolnego prześladowania przez rówieśników z dwóch różnych perspektyw - osoby pokrzywdzonej oraz tej, która krzywdzi. Dzięki temu możemy zrozumieć obie strony, niekoniecznie jedną z nich rozgrzeszyć, lecz dowiedzieć się jakie były powody zachowań często nawet agresywnych. Bardzo podobały mi się konkretne wstawki z pamiętnika Magdy - gdyby dorosła Magda prowadziła retrospekcje, patrząc na dzieciństwo z "dorosłej" perspektywy wydaje mi się, że rzeczywistość byłaby już delikatnie nagięta. Natomiast czytanie o uczuciach nastoletniej dziewczyny, które opisywała na bieżąco daje nam całkowicie inny obraz tego, co czuła: upokorzenie, wstyd, a także uczucie, że jest niepotrzebna i gorsza od innych. Żaden ze szkolnych prześladowców nie myślał wówczas o tym, co czuje Magda i jak takie wydarzenia mogą wpłynąć na jej psychikę i późniejsze, dorosłe życie. Zdecydowanie polecam "Gorszą". Niesamowita powieść, po której przeczytaniu brakuje nam słów, by ją opisać.