Nie wiesz nic

Po lekturze "Nie wiesz wszystkiego" Marcela Mossa byłam ciekawa co autor wymyśli w drugiej części. Czy pisarz nie zawiódł moich oczekiwań?

Bohaterowie z pierwszego tomu próbują wrócić do normalności po tragicznych wydarzeniach. Marta integruje się z resztą grupy i nadal trzyma pieczę nad skrzynką zwierzeń. Hubert bardzo mocno pragnie zastąpić Alana jako kapitan drużyny siatkówki. Wyjeżdża z chłopakami w Bieszczady jednak z pozoru lajtowy wyjazd zmienia się w obóz przetrwania.. Ktoś również zna prawdziwy przebieg wydarzeń tragicznej nocy i grozi, że ujawni prawdę jeśli winni nie przyznają się policji. Zaczyna się walka z czasem.

Autor kolejny raz dał nam popalić. Znów poznajemy fabułę z różnych perspektyw. Tylko tym razem miałam problem ustalić co naprawdę się dzieje, gdyż niektóre zdarzenia działy się w głowie bohaterów. Przyprawiało mnie to o mętlik w głowie. Zachowania nastolatków wydawały się absurdalne, jednak po nitce do kłębka, odkrywaliśmy kolejne fakty. Fajne było pojawienie się Sandry, postaci z innej serii książek autora. Lubię takie zagrania. Najbardziej wstrząsnęła mną historia Kariny. Nie wyobrażam sobie ile odwagi kosztowało ją by się ujawnić. Jak ważna jest akceptacja. A w tych czasach strasznie jesteśmy oceniani. Jakiekolwiek odstępstwo od normy jest wręcz tępione. Myślę, że idzie to w bardzo złym kierunku. Książka zakończyła się już mi znanymi wydarzeniami gdyż "Wszyscy muszą zginąć" już za mną. A muszę przyznać, że ta książka zrobiła na mnie piorunujące wrażenie. Pozostało mi tylko dokończyć tę serię. Tak mocno jak lubię twórczość autora tak też jej się obawiam. A wam zdecydowanie polecam.

To już moje czwarte spotkanie z twórczością Marcela Mossa. Zdążyłam zatem przywyknąć do jego stylu i doskonale zdałam sobie sprawę, że nie każdy będzie miał ochotę na czytanie jego powieści. Żeby po nie sięgać, należy przygotować się nie na lekkie opowiadania i błahe kłopoty. Wręcz przeciwnie- Marcel Moss słynie z tego, że nie omija on żadnego tematu tabu i nie tworzy przesłodzonych opowiastek. Autor pisze o gwałtach, przemocy fizycznej oraz psychicznej, morderstwach, mobbingu, stalkingu, prześladowaniach, rywalizacji, napadach lub chorobach. Sporo tego prawda? A jeśli jeszcze autor w jednej powieści zbierze kilka wymienionych dewiacji naraz? Czy nie jest to czasem za dużo jak na jeden raz? Jedni uważają że tak, dlatego jest to najlepszy dowód na to, by dobrze przygotować się do jakiejkolwiek książki Marcela Mossa.

Tym razem autor skupił się na kolejnych uczniach prestiżowego LICEUM FREUDA. Myślę, że historia Huberta, nowego kapitana drużyny siatkówki, jest dużo prostsza i o wiele bardziej przystępna. Muszę jednak podkreślić, że w wątku z Hubertem będą przeplatać się także postaci z części pierwszej („Nie wiesz wszystkiego”), dlatego warto poznać wcześniej ówczesne perypetie konkretnych osób. Lektura będzie wtedy o wiele bardziej przystępna, a czytelnicy nie pogubią się w wygłaszanych wzajemnych żalach czy pretensjach. Hubert pragnie takiego samego rozgłosu, jakim niejaki Alan, zmarły kapitan, cieszył się przed śmiercią. Alan był także blisko z niejaką Sarą Haman, córką bogatej i wpływowej aktorki, co czyniło z Sary żeńską gwiazdę szkoły. Ona i Alan stali niemal na piedestale, a kto nie pragnie się wyróżniać? Tego samego oczekuje od życia Hubert, ale jak na razie jest on raczej odtrącany. Drużyna już tak dobrze nie gra, a na dodatek chłopak ma w swoim otoczeniu rywala numer jeden, niejakiego Pawła. Dlaczego młodzi mężczyźni tak się nienawidzą? Dlaczego ciągle podkładają sobie kłody pod nogi? Warto się tego dowiedzieć. Ale to nie wszystko- dyrekcja szkoły zgadza się, by Hubert mógł zorganizować wyjazd integracyjny w Bieszczady. Na wyjeździe pojawi się Paweł, a także trójka innych zawodników. Bieszczady wielu z nas kojarzą się raczej mrocznie- przecież to totalna głusza, często bez zasięgu i możliwości innej formy kontaktu… Co takiego się tam wydarzy? Czy Hubert i Paweł dojdą do porozumienia? Ja niczego nie zdradzę, ale będzie to bardzo mroczna część powieści, na dodatek z dawną historią w tle…

Drugi, szalenie istotny wątek powieści, dotyczy niejakiej Kariny i… No właśnie. Nigdy nie sądziłam, że tekst podany przez autora będzie dla mnie tak trudny w odbiorze. Karina to osoba transpłciowa i już samo to stwierdzenie powodowało, że w mojej głowie tworzył się mętlik. Wiele jestem w stanie zrozumieć, organizacje LGBT bardzo przybliżyły nam niektóre sprawy związane z seksualnością człowieka. Ja jednak nigdy nie spotkałam w swoim życiu osoby transpłciowej i nie wiem, co musi dziać się w umyśle człowieka, by uważać się za kogoś zupełnie innego. Nie przekreślam takich dramatów i nie piętnuje ich. Po prostu bardzo trudno było mi zrozumieć postępowanie Kariny . Jak na wieść o byciu innym człowiekiem zareagują uczniowie szkoły? Co na na to wszystko powiedzą rodzice Kariny? Ja tego nie zdradzę. Nie powiem też, czy autor dobrze zaprojektował ten wątek. Znając jednak jego wcześniejsze teksty, mogę zakładać, że bardzo przyłożył się do tak trudnego tematu.

Spośród wielu zawartych w książce wątków zainteresowała mnie też postawa Sary Haman (patrz: część pierwsza). Wcześniej była to dziewczyna uwielbiana, żerująca nieco na sławie swojej matki. Co się jednak stanie, gdy matka Sary utraci swoją telewizyjną moc i dosięgną ją dramatyczne problemy? Czy Sara odwróci się od kobiety, która wcześniej niemal jej nie zauważała i obchodziły ją tylko lajki na portalach społecznościowych? Czy matka i córka będą umiały w końcu się porozumieć? Zapraszam do lektury i samodzielnej oceny sytuacji.

Czytelnicy dowiedzą się także, jak to jest żyć z piętnem przeszłości. Każdy człowiek ma jakiś tajemnice- jedne większe, drugie wręcz błahe. Jeśli jednak mroczne sekrety nie pozwalają nam normalnie funkcjonować, to czy jest jakieś sensowne wyjście? Czy warto się przyznać i zrujnować sobie dotychczasowe jestestwo? A może wyjawienie najgorszych historii to swoiste katharsis dla duszy? Warto o tym pomyśleć, także w kontekście osobistych przeżyć.

Przede mną jeszcze jedna część cyklu LICEUM FREUDA, którą na pewno przeczytam. Autor znowu stworzył coś mocnego, kontrowersyjnego, szokującego. Czy polecam tę powieść? Tak, ale z całą pewnością nie jest to książka dla każdego czytelnika. Jeśli umiesz panować nad adrenaliną- czytaj. Pamiętajmy także o tym, jaką niszczycielską siłę może mieć Internet. Czy warto ufać komuś, kogo nawet się zna? No właśnie…

Marcel Moss kupił mnie swoją serią 'Liceum Freuda', napięciem, niespodziankami i finałowymi rozstrzygnięciami. Będąc po lekturze tomu trzeciego, już rozumiem opinie innych, że jego fabuła łączy się z częścią pierwszą. I tak naprawdę wydarzenia z "Nie wiesz nic" rozgrywają się wcześniej niż te z tomu drugiego.

Autor tradycyjnie zaczyna od punktu kulminacyjnego, czyli wydarzeń najgorszych, najtragiczniejszych. Tym razem jest to zaskakujący przebieg obozu w Bieszczadach, gdzie Hubert - nowy kapitan drużyny siatkówki pragnie scalić zespół i tchnąć w niego nowego ducha walki. Niestety, nie wszystko poszło jego myśli...

Aktualnie wygłodzony i przemoczony Hubi ucieka przez las przed mężczyznami w kominiarkach, którzy zabrali im telefony i kazali biec... Kim są? Czym licealiści im się narazili? Czy zależy im na śmierci siatkarzy?

Po mocnym wstępie powracamy w mury Freuda, gdzie grupa związana wspólną tajemnicą (z pierwszego tomu) próbuje dociec, kto ich szantażuje. Kto prócz Marty, Sary i reszty wie, co się wtedy wydarzyło i może chcieć zgłosić to policji...?

Wyjaśnienie było dla mnie mega zaskakujące!

Jednocześnie poznajemy trudną sytuację Sary i jej matki, ich relacje po raz kolejny zostają wystawione na próbę, gdy do ich domu zawitała ONA - choroba. Autor umiejętnie pokazał, co w takich chwilach jest najważniejsze, zarówno dla osoby chorej, jak i jej bliskich.

Bardzo ciekawym i jakże ważnym w dzisiejszych czasach jest wątek tolerancji dla odmienności. Początkowo czytelnik zupełnie nie domyśla się, co takiego przełomowego ma zrobić Karina, uczennica Freuda, która z wahaniem wkracza pewnego dnia do szatni. Śmierć brata rok wcześniej, uzmysłowił jej, że nie powinna się bać prawdy i żyć w zgodzie ze sobą... Chwilę musimy cierpliwie poczekać na wyjaśnienie tej tajemnicy.

Zaskoczenie? Owszem, ale i poznanie odczuć takiej osoby, reakcji otoczenia - zarówno rówieśników, nauczycieli, jak i rodziców.

Marcel Moss ma specyficzny styl pisania, tylko sobie znanymi sposobami dąży do wyjaśnienia nam dlaczego stało się to czy coś innego. Dlaczego losy bohaterów potoczyły się właśnie w tym kierunku. Kto za co ponosi winę, karę, kto się mści. Niezmiernie zaskakujące są często sposoby docierania do prawdy przez bohaterów, ich reakcje, ale jednak autor dąży do tego, by pokazać nam dobro i zło. Opisane postacie są bardzo charakterystyczne, mają swoje humorki, specyficzny styl bycia.

Oprócz tolerancji pojawia się też motyw osaczania przez osoby poznane w sieci oraz wątek poszukiwania kogoś, kto zaginął w tomie pierwszym. Te dwa tematy wpłyną w dużej mierze na licealistów i spowodują niezły stres. Aha, jeszcze jedno - ostra jazda bez trzymanki z nauczycielką aktorstwa Elżbietą :)

Podsumowując - "Nie wiesz nic" to trzymający w napięciu thriller psychologiczny, który sprawia, że nie zawsze i nie wszystko jest tylko białe lub czarne. To historia przepełniona zemstą, odtrąceniem, potrzebą wsparcia i akceptacji, pokazująca jak jesteśmy różni, ale niekoniecznie gorsi. Opowieść o rozpaczy po śmierci bliskich, o motywowaniu innych do walki; o rozpaczy, depresji, nienawiści czy niesprawiedliwości. Gorąco polecam!

Wracamy do liceum im. Freuda, którego uczniowie próbują pozbierać się po tragicznej śmierci Alana i Otylii. Hubert, nowy kapitan drużyny siatkarskiej, zauważa znaczny spadek motywacji zawodników. Kiedy w teamie pojawiają się konflikty, postanawia zabrać kolegów na wyjazd integracyjny w Bieszczady. Beztroski długi weekend niespodziewanie zamienia się w koszmar, a chłopcy zmuszeni są walczyć o przetrwanie w niezbyt równej rozgrywce.

Tymczasem paczka przyjaciół, skrywających pewną tajemnicę, zaczyna otrzymywać listy z pogróżkami. Marta, Sara, Kuba i Wiktoria mają się zgłosić na policje, w innym wypadku szantażysta wyjawi ich sekret. Nastolatkowie rozpoczynają wyścig z czasem, próbując zdemaskować stalkera.

Dobrze, że nie zaczęłam czytać tej książki kilkanaście dni temu, kiedy sama spędzałam weekend w Bieszczadach, bo moja psychika mogłaby na tym ucierpieć 🙊

Ta część jest bezpośrednią kontynuacją “Nie wiesz wszystkiego” i zapowiedzią książki “Wszyscy muszą zginąć”. Ja czytałam ją jako trzecią i teraz trochę żałuję, że nie wybrałam innej kolejności. Czyta się błyskawicznie, jak chyba wszystkie książki Marcela. Jest też dostępna bardzo dobra wersja audio, czytana przez Mikołaja Krawczyka i Aleksandrę Domańską.

Podziwiam autora za to, że wydał już sporo książek, a jego pomysły są wciąż świeże, dzięki czemu kolejne utwory nie są oklepane i przewidywalne. Duże brawa także za poruszanie tematów ważnych, trudnych, na czasie i takich, o których się na głos nie mówi, a powinno ❤️

Prolog. Wyjazd, który zamienił się w dramatyczną walkę o przetrwanie.

Strach.

Bezradność.

Łzy.

Uciekaj!

Kim oni są?

Hubert czuje na plecach ich oddech, a ja mam ochotę się odwrócić, jakby to za mną miał się ktoś czaić.

Znana nam już z poprzedniej części ekipa, a także kilku nowych bohaterów. Rozdziały, charakterystyczne już dla mnie u Marcela Mossa, z kilku perspektyw. Z każdej tej ważnej strony, co dla mnie zdecydowanie jest plusem.

Trochę miałam problem z tym, że po tak długim czasie, nie pamiętałam wszystkich szczegółów. (No okey, w przypadku Mossa ten czas i tak nie jest aż tak długi, całkiem szybko dostajemy do łapek kolejne jego książki!)

Autor jak zwykle porusza sporo ważnych, bardzo życiowych tematów. Zaznaczyłam sobie kilka naprawdę dobrych cytatów, takich prawdziwych, czasem przygnębiających, taka smutna prawda.

Hubert, który po śmierci Alana został nowym kapitanem, jego drużyna nie potrafi poradzić sobie z tym co się stało, ruszyć dalej. Czy obóz w Bieszczadach pomoże im znów stać się drużyną?

Karina... Historia Kariny potoczyła się w całkiem zaskakującym dla mnie kierunku!

Marta, Wiki, Sara, Kuba i Nina. Ich już znamy. Pora, żeby i oni wrócili do normalności. Ktoś jednak zdecydowanie nie chce im na to pozwolić. Czy prawda wyjdzie na jaw?

Życie jest zbyt krótkie, żeby udawać, bać się, żyć pod publiczkę, nie być sobą.

Idziemy jakby trzema drogami, śledzimy trzy wątki, ale gdzieś się one przecinają, łączą się. Tylko czy w końcu utworzy się jedna ścieżka?

Dużo się dzieje, dodatkowo, każdy z bohaterów ma swoje własne problemy. Plusem jest to, że widać, że wydarzenia z pierwszej części książki coś w tych dzieciakach zmieniło.

Czytając, momentami miałam skojarzenia z Igrzyskami Śmierci i z serialem Pretty Little Liars. O ile Igrzyska autor może kojarzyć, tak wydaje mi się, że przy tytule PLL, reakcją mogłoby być co najwyżej takie "he?" :P

Dodatkowym smaczkiem jest zgrabne wplecenie przez autora innej napisanej przez siebie książki. Agencja ECHO się kłania! :)

Przez pierwsze strony książki poznajemy nowych bohaterów, nowe wątki i może dla mnie dopiero tak od setnej strony, ale z każdą kolejną robi się naprawdę coraz ciekawiej i było mi bardzo trudno przerwać lekturę! A wątek fuksówki był naprawdę mocny, szokujący!

Nie do końca jestem jednak usatysfakcjonowana zakończeniem. Może nie tyle samym zakończeniem (epilogiem), bo ono naprawdę mi się podobało! ale rozwiązaniem pewnych spraw.

I żeby jeszcze trochę się uczepić ;) wyłapałam też mały błąd w narracji, w rozdziale Sary nagle głos dostała Marta ;)

Pomimo paru zgrzytów, myślę, że książki Mossa warto czytać!

Uczniowie Freuda próbują wrócić do normalności po tragicznych wydarzeniach, jednak nie jest to takie proste. Hubert wraz z kolegami walczy o przetrwanie, a Marta z resztą uczniów stara się uchronić ich tajemnicę.

Ostatnie książki autora średnio mi się podobały, a właściwie to wcale. Miałam do nich masę zastrzeżeń, ale tym razem na szczęście jest ich mniej. "Nie wiesz nic" mnie nie porwało i nie przewracałam kartek z ogromnym zainteresowaniem, ale jednocześnie mnie nie irytowało i nie wzbudzało negatywnych emocji. Dodatkowo chyba mogę powiedzieć, że się nie nudziłam, także jest dobrze 🤣 Jednak mimo to totalnie nie była to książka dla mnie. Czułam lekki zgrzyt pomiędzy przedstawionymi wydarzeniami. Z jednej strony autor chciał przestawić problemy współczesnych nastolatków i okej. Znamy już ten zabieg i tym razem te problemy były dla mnie dużo bardziej sensowne niż w poprzednich częściach. Jednak z drugiej strony pojawił się tutaj problem morderstw wśród młodzieży i dla mnie jest to trochę wyssane z palca. Tym bardziej, że nie ponosili oni za to żadnych konsekwencji, także średnio mi się to podobało.

Mimo tego, co przed chwilą napisałam, dalej mi ta książka jakoś mocno nie przeszkadzała. Była bardzo przecięta, taka do przeczytania i zapomnienia. Na tym etapie wahałam się jeszcze nad wyższą oceną, ale... Ale przyszedł czas na koniec i wtedy moja ocena poleciała w dół. W książce pojawiają się tak jakby trzy zakończenia. Jedno z nich było całkiem spoko, miało sens, ale nie robiło efektu wow. Drugie było totalnie beznadziejne i w ogóle nie byłam nim usatysfakcjonowana. Miałam wrażenie, że tutaj wszystko zostało wyjaśnione na odwal, a do tego trochę wzięte z kosmosu. No i było też trzecie zakończenie, które w moim odczuciu było najgorsze. Najbardziej naciągane, abstrakcyjne i przekombinowane. Wtedy już się załamałam i miałam dosyć.

Po czasie wiem, że pierwszą część serii o liceum Freuda oceniłam stanowczo za wysoko, ale mimo wszystko uważam, że "Nie wiesz wszystkiego" było ciekawsze od tej książki. Po przeczytaniu tamtej części średnio miałam ochotę sięgać po historie z Freuda, ale mimo wszystko to zrobiłam. Dałam szansę jeszcze dwóm tytułom i teraz już mam 100% pewność, że spokojnie mogę odpuścić sobie tę serię.

Hubert, nowy kapitan drużyny siatkarskiej postanawia zorganizować zawodnikom wyjazd w Bieszczady. Po śmierci poprzedniego kapitana wszyscy potrzebują restartu, by wrócić do formy. Wyjazd okazuje się śmiertelną pułapką, a ktoś postanowił zorganizować sobie na nich polowanie. Kto chciałby śmierci młodych chłopaków? Czy któremuś z nich uda się przeżyć? Międzyczasie do niedawna unikana przez towarzystwo Marta staje się powierniczką sekretu paczki popularnych dziewczyn. Prawda nie może wyjść na jaw, a ktoś ewidentnie chce je zmusić do pójścia na policje grożąc zdemaskowaniem. Kto jeszcze wie co takiego ukrywają, i dlaczego tak bardzo zależy tej osobie na wyjawieniu sekretu?

Tak naprawdę książka nie przedstawia historii jedynie Huberta i Marty. Mamy tu również wydarzenia przedstawione oczami innych bohaterów, między innymi Sary, Wiki czy Kariny. Każda z tych osób ma swoje tajemnice, sekrety, a także demony, które każdego dnia utrudniają im funkcjonowanie. Czy to strach przed ujawnieniem tajemnicy bądź odrzuceniem czy wyrzuty sumienia. Człowiek pomyślałby, że jakież to towarzystwo jeszcze chodzące do szkoły może mieć problemy. I właściwie tak to często wygląda w codziennym życiu. Młodych zazwyczaj nikt nie słucha, problemy najłatwiej zbagatelizować i zignorować.

No, ale wracając bezpośrednio do książki. Niby wszystko było świetnie. Fabuła mnie wciągnęła, warsztat autora zachęca do zagłębienia się w lekturze, ale im bliżej końca tym bardziej coś było nie tak. Zakończenie każdej historii z osobna wydało mi się tak nierealne i wręcz momentami bezsensowne, że przysłoniło mi na chwilę zalety książki. No bo jak na początku mogło iść świetnie, a potem nagle wychodzi coś takiego. Odebrałam to jako takie załatanie dziury i szczerze przyznam byłam zawiedziona. Tak czy inaczej nie zamierzam na tym poprzestać i chciałabym wiedzieć co tu się jeszcze może wydarzyć.

"Nie wiesz nic" to thriller psychologiczny w którym według mnie brakło warstwy psychologicznej. Nie byłam zszokowana czy chociaż zaskoczona. Jest to powieść o nastolatkach, którzy "jakoś" radzą sobie w szkolnej rzeczywistości. Mają problemy wszelakiej natury, od tych w domu, poprzez te z własną tożsamością, aż po te największego kalibru.

Narracja prowadzona jest z kilku perspektyw, przez co mamy wgląd do myśli każdego bohatera, co niestety tutaj nie zdało egzaminu, bo dla mnie gubi to całą mroczność i klimat. Cały czas mam wrażenie, że to taka "Szkoła" czy "19+", ale z wątkiem sensacyjnym. Niestety nie podobało mi się, nie miałam ochoty wracać do przerwanego czytania. A rozwiązanie okazało się banalnie proste.

"Dlaczego ludzie oceniają innych wyłącznie przez pryzmat wyglądu? Przecież oprócz nowej fryzury i ubrań pozostałam dokładnie tą samą osobą."

"Nie wiesz nic" Marcel MossKontynuacja "Nie wiesz wszystkiego" 

Wracamy do liceum Freuda. Tragiczne wydarzenia, które miały miejsce w poprzedniej książce, rzutują na na dalsze losy bohaterów. 

Drużyna siatkówki po śmierci kapitana, nie funkcjonuje zbyt dobrze. Nowy kapitan zabiera kolegów w Bieszczady, aby ponownie rozbudzić chęci do gry. Obóz integracyjny, zamienia się jednak w obóz przetrwania. Kto i dlaczego czyha na życie chłopaków? 

Grupa przyjaciół nie może otrząsnąć się po tragicznych wydarzeniach. A tajemnica, którą skrywają, zostaje przez kogoś odkryta. Kto chce ujawnić sekret nastolatków? Jak zakończy się walka z czasem? 

Fikcja literacka potrafi wzbogacić naszą wiedzę, przynieść wiele odpowiedzi i dostarczyć emocji, tak jest w przypadku  książki Marcela Mossa "Nie wiesz nic", która porusza trudne tematy w łatwo przyswajalny sposób. 

Transseksualizm, homoseksualizm, narkotyki, alkohol, depresja, presja rówieśnicza to główne tematy poruszane przez autora. Moss ukazuje jak ważne w kształtowaniu się osobowości młodego człowieka są akceptacja, zrozumienie przez najbliższych. Ale to nie wszystko, w książce mają również swoje miejsce problemy, z którymi stykają się dorośli. 

Mimo trudnych tematów książkę czyta się szybko, a wręcz pochłania. Historia niesie ze sobą wiele emocji, zarówno negatywnych jak i pozytywnych. Pomaga otworzyć oczy i lepiej poznać problemy nastolatków, a lepiej zrozumiane, dają szansę niesienia pomocy. 

"W naszych czasach wyrazem najwyższej odwagi jest bycie sobą" czy naprawdę to musi tak wyglądać? Bądźmy sobą i nie udawajmy kogoś innego! 

"Jesteśmy tacy, jakimi ukształtowało nas całe życie." 

Może pomóc wielu z nas! Reagujmy na wołanie o pomoc. Rozmawiajmy ze sobą, mówmy o naszych problemach. 

Ukłony dla autora i dziękuję za tę historię.

Ponownie spotykamy uczniów z Liceum Freuda.

Po tragicznej śmierci Alana, kapitana drużyny siatkówki nastroje w szkole nie są najlepsze. Nowym kapitanem drużyny zostaje Hubert, któremu trudno zbudować autorytet przez porównania do Alana. Postanawia zabrać zawodników w Bieszczady, aby wspólnie oczyścić atmosferę i się zjednoczyć.

W tym samym czasie przyjaciele Alana dostają maile z groźbą, że ich sekret zostanie ujawniony. Zaczyna się walka z czasem.

"Nie wiesz nic" to trzecia część z cyklu Liceum Freuda, jeśli nie czytaliście poprzednich to polecam od nich zacząć, aby utrzymać chronologie wydarzeń. Autor po raz kolejny porusza tu wiele ważnych tematów, dlatego jak zawsze chylę czoła za odwagę. W powieści mamy przedstawione historie z perspektywy różnych bohaterów, takie działanie daje możliwość bliższego ich poznania, ale jednocześnie wymaga od czytelnika dużego skupienia, aby nie pomyśli wątków i osób.

Momentami wydaje mi się, że jest tutaj zbyt dużo problemów i sytuacji mało rzeczywistych. Bo ile z tego mogło zdarzyć się nastolatkom w prawdziwym życiu? I to jeszcze równocześnie? Staram się jednak spojrzeć na to z dystansem, bo być może Autor chciał, aby w natłoku zdarzeń każdy mógł odnaleźć cząstkę dla siebie.

Książki Marcela Mossa zawsze trzymają w napięciu, przez całą lekturę odczuwałam lęk i niepokój. Czyta się je w ekspresowym tempie, nawet na chwilę nie można ich odłożyć. I tak było oczywiście i tym razem.

Książki autora zawsze polecam, choć w ostatnim czasie jest ich tak dużo, że powoli przestaję nadążać z czytaniem ich na bieżąco.

Problemy młodych ludzi często są bagatelizowane przez starsze pokolenia, które nie maja pojęcia, jak wielką krzywdę wyrządzają tym swoim bliskim. Każdy człowiek bez względu na wiek zasługuje na uwagę, pomoc, poradę i nigdy czyichś problemów nie należy bagatelizować, bo dla jednych są błahe, a dla innych ogromne. Tylko rodzina i rówieśnicy pomogą przezwyciężyć ból i pokonać największe problemy, bo samotnie może okazać się to niewykonalne.

Zarys fabuły

W książce spotykamy Karola, który wreszcie postanowił dokonać u siebie przemiany płciowej, o której marzył od dawna. Przy pomocy Angel, która niegdyś również tego dokonała Karol stał się Kariną zgodnie z własną świadomością. W szkole przez jakiś czas był wyśmiewany, ale najgorszym ciosem było starcie z ojcem, który kazał jej się wynosić i nie wracać, dopóki nie będzie dalej Karolem. Ojciec tak zareagował, gdyż rok wcześniej stracił syna w wypadku, a teraz nie chce tracić kolejnego. Pojawiają się również losy trzech dziewczyn i ich przyjaciół: Marty, Wiktorii i Sary. Marta poznaje w sieci romantycznego mężczyznę, który pisze wiersze. Wiktoria nie może sobie poradzić z mroczną przeszłością wszystkich dziewczyn z grupy, a Sara wkrótce dowiaduje się o śmiertelnej chorobie swojej mamy i postanawia walczyć razem z nią. Całą trójkę ktoś szantażuje, bowiem twierdzi, że wie, co zrobiły i wymaga, by oddały się w ręce wymiaru sprawiedliwości, czego oczywiście zrobić nie chcą. Hubert zostaje kapitanem drużyny siatkarskiej i od razu zdobywa konkurencję w postaci Pawła, który twierdzi, iż Hubert nie nadaje się na to stanowisko i tak samo nie zasługuje na uznanie Sary, gdyż od zawsze chciał zastąpić poprzedniego kapitana zarówno w drużynie, jak i w miłości. Alan jego poprzednik nie żyje, więc według Pawła Hubert wykorzystał do tego okazję. Natomiast Hubert to samo opowiada na temat Pawła, więc dyrektor nakazał, by Paweł pojechał z Huberem i resztą chłopaków na kilka dni do pewnego domku w lesie aby się pogodzili i podjęli się współpracy w drużynie. Niestety Hubertowi i pozostałym pomysł dyrektora nie przypadł do gustu. Jak dalej będzie przebiegała przemiana Kariny i co z jej ojcem? Jak potoczy się relacja Marty z Natanem, nieznajomym z Internetu? Kto prześladuje dziewczyny? Jaki przebieg i skutki będzie mieć wyprawa młodych mężczyzn do domku w lesie? Jakie niebezpieczeństwa czekają bohaterów? O tym w książce „Nie wiesz nic” autorstwa Marcela Mossa.

Problemy młodych

Autor porusza w książce bardzo ważne problemy, które są dość często spotykane w szkołach i na studiach już od kilkunastu lat. Świadomość ludzi, co do zmian orientacji u innych dopiero zaczyna się zakorzeniać, ale też coraz częściej dochodzi do takich sytuacji, co niewątpliwie jest lepsze, aniżeli ciągłe ukrywanie się, które prowadzi do frustracji, depresji i do wciąż licznych samobójstw. Stalking i hejt jest z nami od dawna, tylko kiedyś było to inaczej nazywane, więc widać, że te karygodne zachowania są doskonale rozpoznawane i tępione przez osoby do tego upoważnione oraz przez samo społeczeństwo. Kolejnym problemem jest wartościowa pomoc ze strony najbliższych w walce ze śmiertelną chorobą, jeśli tego nie ma, to chory ma nikłe szanse na wyleczenie, gdyż sam sobie z tym nie poradzi. Te i inne problemy ukazują jak ważne i wartościowe tematy zostały poruszone w tejże książce.

Wrażenia

Dla mnie osobiście książka nie jest thrillerem, gdyż jedyny dreszczyk jaki poczułem to był pod koniec książki, ale taki dość delikatny i sama końcówka zapowiadająca kolejny tom również coś z tego gatunku wnosiła. Fabuła tego tomu bardziej przypomina mi obyczajówkę z elementami thrillera psychologicznego, a to dlatego, że dla mojego pokolenia opisane problemy nie są niczym nowym i są dość często spotykane. Sam mam znajomych, co przeszli przemiany, a stalking, hejt, czy walka z chorobą to już powszechne zjawisko z którym należy walczyć i nigdy się nie poddawać. Wydaje mi się, że dla starszych pokoleń opisywane zjawiska będą bardziej zaskakujące i ukazujące pewne sprawy, których nie byli świadomi, iż mogą być stresogenne dla młodych ludzi. Były pewne sytuacje, które mnie zaskoczyły, tak jak to kim była osoba prześladująca grupę przyjaciół lub wydarzenia związane z wyjazdem drużyny siatkarskiej. Zakończenie książki jest mega niespodziewane i przygotowuje nas na kolejny prawdopodobnie iście ciekawy tom.

Podsumowanie

Książkę czyta się dość płynnie, gdyż fabuła powoli idzie do przodu i nie zatrzymuje się na niepotrzebnych szczegółach, które mogłyby nic nie wnosić do sprawy, co się czasem zdarza w tego typu książkach innych autorów. Tematyka może być odkrywcza dla starszych pokoleń, ale ta pozycja jest też drogowskazem dla młodszych, bo ukazane jest, jak niektóre postępowania mogą wpłynąć na dalszy rozwój wypadków. Okładka jest matowa, natomiast posiada elementy wypukłe oraz błyszczące, co z pewnością przykuwa wzrok czytelnika. Można czytać książkę osobno tak jak ja, ale polecam zacząć od pierwszego tomu to pewne kwestie będą bardziej jasne. Polecam książkę wszystkim czytelnikom pragnącym zmierzyć się z problemami, które obecnie dość często spotykają młodych ludzi.

Marcel Moss kolejny raz bierze na tapet ważne problemy młodego pokolenia, problemy o których nie można milczeć.

“Nie wiesz nic” porusza głośny obecnie temat LGBT, braku akceptacji i zrozumienia zarówno ze strony dorosłych, jak i rówieśników. Moss w umiejętny sposób łączy cechy dobrego thrillera z rozbudowaną warstwą psychologiczną i aspektem edukacyjnym.

Po tragicznej śmierci Alana, kapitana drużyny siatkówki, reszta zawodników nie potrafi zmobilizować się do gry. Nowy kapitan, Hubert, wpada na pomysł wyjazdu w Bieszczady, którego celem jest integracja drużyny i tchnięcie w nią nowego ducha rywalizacji. Nie wiedzą jednak, że na miejscu czeka ich dramatyczna walka o życie. W tym samym czasie, Marta wraz z grupą przyjaciół próbuje wrócić do normalności po tragicznych wydarzeniach. Ktoś jednak zna ich tajemnicę i grozi ujawnieniem prawdy.

“Nie wiesz nic” to kolejna część przygód uczniów z liceum Freuda. Myślę, że to dobra młodzieżówka, choć rodzicom nastolatków również ją polecam, chociażby ze względu na lepsze zrozumienie swoich dzieci, ich rzeczywistości i problemów, z jakimi się mierzą. To książka, która ukazuje nową pandemię naszych czasów, jaką jest samotność i depresja wśród nastolatków, bo “w naszych czasach wyrazem najwyższej odwagi jest bycie sobą.”

www.instagram.com/agnethaczyta

„Nie wiesz nic” to kontynuacja książki „Nie wiesz wszystkiego” – losów przyjaciół z liceum Freuda, którzy po śmierci Otylii i Alana, starają się wrócić do normalności. Niestety ktoś, kto zna ich sekrety wzorowo im to utrudnia.

Woow! – To pierwsze co nasunęło mi się na myśl po przeczytaniu tej historii. @marcelmoss.autor po raz kolejny udowodnił, że pisząc czuje się jak ryba w wodzie. Książka czytała się sama, a ja nie mogłam się wręcz od niej oderwać.

Historię przedstawioną mamy z perspektywy kilku bohaterów. Zakończenie prawie każdego rozdziału, serwowało mi ciekawość najwyższego stopnia, przez co kończąc jeden, brnęłam w kolejne aby dotrzeć do dalszych wydarzeń!

Po raz kolejny nie zawiodłam się. Zdecydowanie czekam na ciąg dalszy. Ta część ożywiła i przywołała emocje które towarzyszyły mi przy czytaniu „Nie wiesz wszystkiego”.

Czasami bywa tak, że każda kolejna kontynuacja wypada z rytmu, a my czujemy się zawiedzeni. Lecz w tym wypadku możecie być pewni, że tak się wcale nie dzieje!

Polecam! Jeżeli nie mieliście okazji przeczytać jeszcze części pierwszej to zachęcam Was do nadrobienia. Sądzę, że nie będziecie żałować!

Natomiast jeżeli macie ją już za sobą – nie zwlekajcie aby sięgnąć po kontynuację!

Ostatnimi czasy zaczytywałam się w romansach i obyczajówkach, bo co tu dużo mówić, miałam na nie fazę. Ale przyjemnie było wrócić do thrillerów i chyba nie mogłam wybrać lepiej niż zacząć ten powrót wraz z Marcelem Mossem.

Jakiś czas temu w liceum Freuda wydarzyła się tragedia. Jeden z uczniów zginął, a reszta nadal to przeżywa. Hubert, nowy kapitan drużyny koszykówki chce zgrać całą drużynę, dlatego organizuje obóz w Bieszczadach. Nie ma jednak pojęcia, że czas odpoczynku zmieni się w walkę o przetrwanie. W tym samym czasie Marta wraz z przyjaciółmi próbuje otrząsnąć się po tragedii. Ale ktoś jej grozi, ponoć zna prawdę. Pytanie tylko co z tym zrobi.

Wszyscy żyją w napięciu, czy uda im się skończyć ze strachem i pójść krok dalej?

Nie znałam wcześniej twórczości Marcela Mossa i teraz już wiem jak wielki to błąd z mojej strony. "Nie wiesz nic" to kolejny tom z serii o uczniach liceum Freuda. Wydawać by się mogło, że nastolatki i młodzi dorośli nie mają dużych zmartwień. Nic bardziej mylnego, każdy z bohaterów boryka się z jakimiś problemami, mniejszymi bądź większymi, jednak żadnego z nich nie powinno się bagatelizować. Książka jest naprawdę genialna, powoli buduje napięcie powodując, że nie można jej odłożyć choćby na chwilę. Całość jest bardzo wartościowa, dzięki temu, że autor porusza w niej wiele tematów. Rozprawia o samoakceptacji, depresji, uzależnieniach, wyobcowaniu ze społeczeństwa. Nie sposób wymienić wszystkie ważne kwestie z tej powieści, ponieważ jest ich naprawdę wiele. Duże ukłony za umiejętność połączenia treści z obecnie występującymi trudnościami społecznymi. Zakończenie wbija w fotel i każe mi czekać na kolejną książkę autora. Nie wiem jak to wyrazić, ale to istna przejażdżka kolejką górską bez trzymanki. Nie da się nie wczuć w tą historię i nie przeżywać wszystkiego wraz z bohaterami. Czuję, że jestem kupiona tą książką. Koniecznie muszę sięgnąć po inne dzieła Marcela Mossa, Wy też to zróbcie! 🙌

Są książki, które po lekturze szybko giną w zakamarkach pamięci. Są też takie, które wychodzą spod pióra Mossa. Każda książka autora, którą przeczytałam, tkwi w mojej pamięci do dziś nie tylko ze względu na mocne wątki kryminalne, ale też podejmowane tematy i towarzyszące im emocje.

"Nie wiesz nic" to kolejne spotkanie z grupą uczniów prestiżowego warszawskiego Liceum Freuda, którzy po tragicznych wydarzeniach i samobójczej śmierci dwojga nastolatków, próbują wrócić do normalności. Ktoś jednak zna ich tajemnicę i grozi, że ujawni prawdę. Rozpoczyna się walka z czasem.

W tym samym czasie kilkudniowy pobyt w leśnej głuszy kolegów z drużyny siatkówki zamienia się w dramatyczną walkę o przetrwanie. Komu tak bardzo zależy na śmierci licealistów??

Autor kreśli wiele prawd o współczesnej młodzieży i problemach, z jakimi muszą mierzyć się młodzi ludzie. Tym razem porusza temat transseksualizmu, homoseksualizmu i braku tolerancji oraz zagrożeń, jakie niosą aplikacje internetowe.

"W naszych czasach wyrazem najwyższej odwagi jest bycie sobą" - to myśl przewodnia tej historii, niestety odwaga nie zawsze popłaca, o czym przekonali się bohaterowie. W społeczeństwie wciąż głęboko zakorzenione jest przekonanie, że jeśli ktoś jest inny, jest zły. To powoduje, że młodzi ludzie w obawie przed odrzuceniem i nie chcąc być ofiarą złośliwości i traktowania z pogardą, muszą ukrywać swoje prawdziwe 'ja'.

Książki tego autora to mocny, ale potrzebny głos na polskim rynku wydawniczym. Historie, które tworzy, nie pozostawiają czytelnika obojętnym, intrygują, często szokują i zmuszają do głębszych refleksji nad otaczającym światem. Polecam.

“Prawdziwi przyjaciele to ludzie, którzy wspierają cię w dobrych chwilach, ale przede wszystkim stoją za tobą murem w tych gorszych. Jeśli ktoś jest przy tobie tylko wtedy, gdy odnosisz sukcesy, szkoda dla niego czasu”

Śmierci Alana, który był kapitanem drużyny siatkówki z liceum Freuda, wpłynęła bardzo niekorzystnie na nastroje zawodników. Nowym kapitanem został Hubert. Żeby zintegrować drużynę chłopak wymyśla wyjazd na obóz w Bieszczady. Nie wie, że będą tam musieli walczyć o przetrwanie.

Marta wraz z przyjaciółmi próbuje wrócić do normalności po tragicznych wydarzeniach. Ktoś jednak zna ich tajemnice i grozi, że ujawni prawdę. Przyjaciele zaczynają walkę z czasem.

“Nie wiesz nic” to kolejna część z cyklu “Liceum Freuda”. Autor porusza tu tematy inności i braku akceptacji. Prolog mnie mega wciągnął i zainteresował ale z początkowymi rozdziałami miałam problem. Nie mogłam się wkręcić, a fabuła strasznie mi się dłużyła. Na szczęście im dalej tym było lepiej, a autor z każdą stroną, coraz bardziej budował napięcie. “Nie wiesz nic” to historia pełna tajemnic, której zakończenie zaskakuje. Z niecierpliwością czekam na kolejne książki autora.

Kontynuacja "Nie wiesz wszystkiego"

Powracamy do liceum Freuda.

Nowy kapitan drużyny Hubert organizuje wyjazd integracyjny w Bieszczady, by ocieplić swoje relacje z członkami drużyny. Po śmierci poprzedniego kapitana Alana stosunki drużyny uległy zmianie. Niestety nie mają pojęcia, z czym przyjdzie im się zmierzyć na wyjeździe i na jakie niebezpieczeństwo natrafią.

Poznajemy również nową postać Karinę, która postanawia odkryć swoją prawdziwą tożsamość i żyć w zgodzie samej ze sobą.

Marta i jej przyjaciele ciągle żyją w strachu, bo ktoś odkrył ich wspólną tajemnicę. Postanawiają dowiedzieć się kto za tym stoi, ale niestety sprawa nie jest taka prosta. W rzeczywistości przysparza jeszcze więcej problemów i niedomówień.

Gdy przeczytałam pierwszą część, nie byłam zachwycona. Kontynuacja jest zdecydowanie lepsza. Nie jestem największą fanką twórczości autora, ale ciekawią mnie jego nowości. W tym przypadku byłam usatysfakcjonowana. Najbardziej intrygujący był wątek Huberta i mrożąca krew w żyłach walka o przeżycie w lesie. Naprawdę zrobiło to na mnie ogromne wrażenie! Momentami się bałam.

W książce "Nie wiesz nic" są poruszane trudne tematy i problemy młodych ludzi. Muszę przyznać, że uczniowie liceum Freuda lekko nie mają.

Zakończenie wydawało mi się takie naciągane. Kompletnie się takiego nie spodziewałam, ale na pewno sięgnę po następną część, bo jestem ciekawa, jak historia dalej się potoczy.

Jeśli szukacie emocjonującego thrillera, który trzyma w napięciu, to myślę, że jest to pozycja dla Was.

Zatrzymaj się na chwilę. Zastanów się czy Twoje dziecko zawsze może liczyć na Twoje wsparcie? Czy poświęcasz mu wystarczająco dużo uwagi?

Autor w swej książce po raz kolejny porusza temat młodzieży zmagającej się z problemami, brakiem akceptacji i uwagi ze strony rodziców. To historia o zagubionych dzieciakach, którym nikt nie pokazał właściwej drogi. Skrywane tajemnice i żal tkwią w nich głęboko nie pozwalając normalnie funkcjonować.

Zaskoczył mnie epizod z panią Ratajczak, to było koszmarne! A jego wyjaśnienie odebrało mi mowę😳

W moim odczuciu zbyt dużo tutaj dramatów, które spotykają w kółko te same osoby co nie bardzo do mnie przemawia, do niczego więcej przyczepić się nie mogę

Myślę, że z książką powinien zapoznać się każdy rodzic, by zrozumieć jak ważną rolę odgrywa w życiu swojego dziecka i jak ważne jest jego wsparcie, zrozumienie problemu choćby nawet nam wydawał się błahy. Jesteśmy po to by pomóc naszym dzieciom podążać właściwą drogą ale nigdy w życiu nie narzucać im jak mają żyć. Jesteśmy po to by je rozumieć i być wsparciem każdego dnia. Zakończenie pozostaje otwarte więc czekam na kontynuację🖤

Jak dobrze wiecie Marcel Moss to jeden z moich ulubionych autorów. Przeczytałam wszystkie jego książki. Jedne podobają mi się bardziej, drugie mniej, ale po jego książkach nigdy nie wiem, czego mogę się spodziewać. Każda z nich jest wielką niewiadomą i za każdym razem udaje mu się mnie zaskoczyć, a raczej zszokować.

Nie wiesz nic" to już trzeci tom cyklu "Liceum Freuda". Książkę czyta się w ekspresowym tempie, bo już sam prolog wciąga, szokuje i jest napisany w taki sposób, że chcemy od razu wiedzieć, co dalej się wydarzy. Niektórych może przytłoczyć ilość wydarzeń, bo przecież jak takie rzeczy się mogą dziać w jednym liceum?!

Książki Marcela wymagają ode mnie skupienia podczas czytania, ale dzięki temu jestem w stanie przeżywać podwójnie te wszystkie emocje. Kolejny raz po przeczytaniu jego książki mam książkowego kaca, co więcej tym razem ta książka tak rozwaliła mnie emocjonalnie, że godzinę po przeczytaniu ostatniej strony nie mogłam przestać płakać. Kiedy wszystkie puzzle poskładały się w całość i zaczęłam analizować to wszystko, co Marcel przekazał nam na kartach tej powieści, to się rozsypałam. Dosłownie. Potrzebowałam czasu, żeby pozbierać swoje myśli po przeczytaniu tej książki. Jak zawsze Marcel porusza ważne tematy i ja uważam, że takie książki są bardzo potrzebne. Marcel jak mało kto wie, jak zrobić czytelnikowi papkę z mózgu i zmusić do przemyśleń. Mam w domu dwie nastolatki, całe szczęście te problemy nas omijają i mam nadzieję, że tak zostanie. W czerwcu miałam okazję być w szpitalu, gdzie jednym z oddziałów był oddział psychiatryczny dla dzieci. Uwierzcie mi na słowo, że to, co się zobaczy tego odzobaczyć się nie da.... Niestety coraz więcej dzieciaków ma problemy. Brak rozmowy, pozostawienie samych sobie, brak akceptacji i można tak wymieniać do bólu. Otwórzmy oczy na niektóre sprawy. Zacznijmy rozmawiać. Nie bójmy się być sobą i akceptujmy innych i przede wszystkim pamiętajmy o tym, że "W naszych czasach wyrazem najwyższej odwagi jest bycie sobą"...

Ta seria może się wydawać słabsza, ale czy na pewno taka jest? Zostawię Was z tym pytaniem i zachęcam do lektury. Ta seria to #mustread dla rodziców, ale również dla nastolatków.

Pamiętajcie, żeby zacząć od pierwszego tomu.

Marcel Moss niezmiennie zaskakuje mnie za każdym razem, nie wspominając o tym, że jego nowe książki ostatnio bombardują nas z każdej strony więc na nudę nie będziemy narzekać. A już na horyzoncie widać kolejną nowość. 😉Kto zna twórczość autora wie, że tematy poruszane w książkach jak i sama fabuła nie należą do najprostszych, ale są bardzo ważne i myślę, że to właśnie przyczynia się do fenomenu Marcela Mossa. Liceum Freuda-chyba najbardziej kontrowersyjne o jakim słyszałam, choć pozornie bardzo ułożone. To tutaj przewija się szereg problemów i emocji nastolatków, co nie zawsze kończy się szczęśliwe. W „Nie wiesz nic” powracamy do grupy uczniów znanej nam z poprzedniej części, która za sprawą wspólnych przeżyć i sekretów musiała dorosnąć w szybkim tempie i stawić czoła własnym słabościom. Ale pojawiają się także nowe postacie, które wnoszą do fabuły ciekawe wątki. Sam prolog książki jest już bardzo odważny i nie ukrywam, że po jego przeczytaniu zaczęłam się bać z czym tym razem skonfrontuje nas autor. Bardzo podobało mi się też zakończenie łączące w sobie różne książki. Co do stylu autora tutaj nic się nie zmieniło. Nadal jest odważnie, kontrowersyjnie, ale mimo trudnych tematów książkę czyta się błyskawicznie. W książkach Marcela Mossa bardzo podoba mi się pokazywanie wydarzeń z punkt widzenia danego bohatera, dzięki czemu można zapoznać się z jego odczuciami i problemami i lepiej wczuć się w całą historię. Myślę, że fani Marcela Mossa i tym razem będą zadowoleni, a tym którzy jeszcze nie znają jego twórczości polecam. 😊

Po śmierci Alana - kapitana drużyny siatkarskiej, jego miejsce zastępuje Hubert. Niestety nie wszystkim podoba się taki obrót wydarzeń. Jako że ekipa nie dogaduje się najlepiej, Hubert postanawia zorganizować kilkudniowy wypad w ustronne miejsce, gdzie będą mogli potrenować oraz się zintegrować. Niestety nie mają pojęcia, jak dramatyczne zdarzenia czekają na nich podczas pobytu na obozie.

W tym samym czasie grupa znajomych, która ukrywa przed światem swój sekret, dostaje anonimowe pogróżki, których autor twierdzi, że o wszystkim wie i jeśli sami tego nie zrobią, on pójdzie na policję. Marcie, Sarze, Wiktorii i Kubie zostaje niewiele czasu, by podjąć decyzję lub zdemaskować szantażystę.

Za każdym razem o tym wspominam i zrobię to kolejny raz: uwielbiam książki Marcela Mossa. Prócz tego, że są wciągającymi thrillerami, to jeszcze za każdym razem poruszają ważne tematy: polityczne, społeczne, religijne. Tym razem prócz głównych bohaterów, poznajemy również Karola, a raczej Karinę. Jest to osoba, która nie czuje się dobrze we własnej skórze. Od uroczenia czuje się dziewczyną, nie chłopakiem. Kiedy postanawia się z tym ujawniać, czeka na nią fala niezrozumienia, hejtu i dyskryminacji. To smutne, że nasz kraj wygląda, jak wygląda i nie widać perspektyw na zmiany. Starczy miejsca dla wszystkich, dlaczego po prostu każdy nie może zająć się sobą i dać żyć innym tak, jak chcą?

Zakończenie mnie zaskoczyło pod każdym względem, zupełnie nie spodziewałam się takiego obrotu spraw. Kiedy wszystkie elementy układanki wskoczyły na odpowiednie miejsce, pozostało mi jedynie zbierać szczękę z podłogi. To właśnie lubię w dreszczowcach, element zaskoczenia. Autor ma zawsze asa w rękawie, którego wykorzystuje w najmniej spodziewanym momencie.

Ta książka ma wielu narratorów. Poznajemy historię z perspektywy trzech koleżanek, które pilnie strzegą swojego sekretu. Jeśli chcecie wiedzieć, o co chodzi, to polecam Wam zacząć serię od początku. Tylko w ten sposób, będziecie mogli w pełni zrozumieć tę historię. Kolejną narratorką, jest wspomniana przeze mnie wyżej Karina. Bardzo współczułam jej ze względu na sytuację, w której się znalazła. Sama w szkole przeżywałam koszmar, co prawda z innego powodu, ale jestem w stanie zrozumieć, co czuła. Ostatnim głównym narratorem jest Hubert i to jego historia intrygowała mnie najbardziej. Wyobraźcie sobie domek na odludziu, dookoła las, burza i wichura, klimatycznie prawda? To, co tam jednak się wydarzyło, zaparło mi dech w piersi.

Komu polecam tę pozycję? Przede wszystkim fanom Marcela Mossa, jeśli spodobały Wam się jego poprzednie książki, to ta na pewno również przypadnie Wam do gustu. Polecam ją również miłośnikom thrillerów, książek, których akcja toczy się wśród nastolatków. Tak, jak napisałam wyżej, zalecam zacząć od początku serii, by móc zrozumieć wszystkie zdarzenia, które miały miejsce w „Nie wiesz nic”.

Po tragicznych wydarzeniach Marta wraz z przyjaciółmi próbuje wrócić do normalności. Niestety, ktoś wie, co zrobili i grozi, że ujawni ich tajemnice.

Hubert, nowy kapitan drużyny siatkówki Liceum Freuda, widzi jak śmierć Alana wpłynęła na niektórych zawodników. Wyjazd na kilkudniowy obóz w Bieszczadach ma być nowym początkiem dla drużyny. Niestety, wyjazd zamieni się dla tych młodych ludzi, w walkę o przetrwanie.

"Nie wiesz nic" to kolejne spotkanie z bohaterami znanymi z książki "Nie wiesz wszystkiego". Nie ukrywam, że czekałam na kontynuację tej historii i byłam bardzo ciekawa, jak potoczą się losy bohaterów. Kolejny raz Marcel Moss zafundował mi emocjonującą lekturę, od której nie sposób się oderwać. Nie wiem jak Autor to robi, ale jego książki są dla mnie nieodkładalne. Znowu wkraczamy w niezwykle trudny i skomplikowany świat nastolatków. Wydarzenia obserwujemy z perspektywy kilkorga bohaterów, co pomaga nam spojrzeć na całą historię z ich perspektywy i lepiej zrozumieć podejmowane przez nich decyzje. Ogromne brawa należą się Autorowi za mówienie o problemach młodzieży. Często nie zdajemy sobie sprawy, z czym muszą się mierzyć każdego dnia, a Moss pokazuje nam to w bardzo dosadny sposób. Mówi o transpłciowości, braku zrozumienia, depresji czy samotności, ucząc nas empatii. Dużo się w tej książce dzieje, a ogrom tragedii spotykających bohaterów momentami przytłacza. W ten sposób Moss otwiera nam oczy na pewne sprawy. Nie da się ukryć, że obok tej książki nie sposób przejść obojętnie.

"Nie wiesz nic" to niezwykle poruszająca i ważna powieść, którą powinien przeczytać każdy rodzic. Polecam!

Marcel Moss po raz kolejny mnie nie zawiódł! I chociaż walka była zażarta, to coś mi się wydaje, że cykl opowiadający o uczniach z Liceum Freuda podoba mi się nawet bardziej od Trylogii Hejterskiej. A Trylogia zrobiła na mnie naprawdę pozytywne wrażenie!

"Nie wiesz nic" to bezpośrednia kontynuacja książki "Nie wiesz wszystkiego", natomiast wydarzenia mające miejsce w książce "Wszyscy muszą zginąć" zaczynają się po tych z "Nie wiesz nic". Tutaj możemy poświęcić chwilę na zastanowienie się, dlaczego w takim razie WMZ to część druga, a NWN trzecia... Nie wiecie? Spokojnie, ja też nie, więc lećmy dalej, a nad tym porozmyślamy kiedy indziej.

Książki Marcela są o tyle specyficzne, że z jednej strony to pełnokrwiste thrillery, które od początku do końca trzymają w napięciu. Z drugiej, gdyby wyeliminować wątki kryminalne, byłaby z tych książek fenomenalna młodzieżówka! Autor jak zwykle porusza mnóstwo ważnych wątków i nie boi się kontrowersyjnych tematów. Homofobia i brak akceptacji, poczucie winy, choroby fizyczne oraz psychiczne. A to nie wszystko, te książki kryją w sobie dużo, dużo więcej. I chyba właśnie to połączenie nastoletnich (i nie tylko) problemów z klimatycznym thrillerem sprawia, że tak bardzo lubię ten cykl.

Co do samej akcji - jak już wspomniałam, trzyma w napięciu od genialnego prologu i nie odpuszcza aż do epilogu. Co prawda niektóre wydarzenia wydawały mi się trochę nieprawdopodobne, ale nie odebrało mi to przyjemności z lektury. Wystarczyła świadomość, że niektórzy ludzie są naprawdę nieprzewidywalni, żebym uświadomiła sobie, że coś takiego rzeczywiście mogłoby się wydarzyć.

Książka jest naprawdę bardzo dobra. Fabuła trzyma się kupy, a bohaterowie są prawdziwi - popełniają błędy, czasem irytują, często zachowują się nielogicznie. Ale mają do tego prawo, bo często tacy właśnie są licealiści. Dlatego zawsze jestem zdania, że taki zabieg dodaje książce autentyczności i bardzo, bardzo go lubię. Jeśli wy też, sięgnięcie po cykl Marcela Mossa o uczniach z liceum Freuda. Nie pożałujecie!

Z niecierpliwością czekałam na drugą część książki. ''Nie wiesz wszystkiego'' było świetne, poruszało bardzo ważne tematy. Tolerancja, szacunek, homofobia. Autor na kontynuację kazał nam trochę czekać, ale ja mam bardzo dobrą pamięć. Bohaterów doskonale pamiętałam. Czy ''Nie wiesz nic'' było dobre i trzymało poziom? Zdecydowanie tak. Ode mnie wielkie brawa za prolog, brawo, brawo. Świetny! Czułam ten dreszcz. Później moje emocje nieco opadły, ale prolog mnie kupił. Marcel Moss przyzwyczaił nas do tego, że w swoich książkach porusza bardzo ważne tematy. Tak jest i tym razem. Każdy z naszych bohaterów zmaga się z innymi problemami. Młodzi ludzie, a problemy całkiem dorosłe. Choroba, brak akceptacji, brak tolerancji, poczucie winy, rodzinne tragedie, depresja. Z tym wszystkim musi sobie poradzić młodzież licealna. A dorośli? Często nie wiedzą o tych problemach, a może nie chcą wiedzieć. Dorośli często nie słuchają, a oceniają. Może warto choć na chwilę zatrzymać się, i zadać sobie pytanie. Kim jest ten młody człowiek? Jaki jest jego ulubiony zespół? film? a może kolor? No właśnie, życie nie jest tylko czarne i białe. Jest w nim również miejsce na kolor. Nie narzucać, nie oceniać, zawsze wspierać, być oparciem bez względu na wszystko. Jeżeli macie ochotę na książki które skłaniają do refleksji polecam serdecznie. "Nie wiesz wszystkiego" i "Nie wiesz nic".

🎒

Po śmierci Alana, Hubert staje na czele szkolnej drużyny. Chłopcy nie potrafią się ze sobą zgrać. Paweł twierdzi, że to przez Huberta. Wypad w Bieszczady ma rozwiązać problemy w drużynie. Niestety nie wszyscy wrócą do domu... Chcecie wiedzieć co się wydarzy? Jeżeli tak zapraszam do książki. Polecam.

"Nie wiesz nic" Marcela Mossa to kontynuacja wydarzeń z "Nie wiesz wszystkiego". Znowu przenosimy się do Liceum Freuda, znowu spotykamy tych samych bohaterów. Pojawiają się oczywiście nowe postacie i nowa tragiczna sprawa. Wszystko jest świetnie przemyślane i rozegrane.

.

Sara, Wiktoria, Kuba, Marta, Nina - oni starają się wrócić do normalności po tym co stało się z Otylią i Alanem. Jednak ktoś nie daje im zapomnieć o tym co się wydarzyło. Hubert - nowy kapitan drużyny siatkówki, którym został po Alanie stara się podnieść morale drużyny, więc organizuje wyjazd w Bieszczady dla kilku chłopaków. Tam jednak okazuje się, że wyjazd będzie ich najgorszym wspomnieniem.

.

Ta książka ma kilka wątków głównych. Jedne mi się podobały bardziej, inne mniej. Bardzo podobał mi się wątek Kariny, osoby transseksualnej. Było to coś nowego, oryginalnego, trochę szokującego, a jednak szalenie ciekawego. Wątek Marty, która okazuje się mieć stalkera świetnie napędza akcję, jest jednym z najbardziej dynamicznych wątków. Najbardziej dynamiczny i dramatyczny jest jednak wątek Huberta i chłopaków, którzy wyjechali w Bieszczady, to on rozpoczyna i kończy w zasadzie książkę, łącząc ze sobą drogi wszystkich postaci. Są jednak dwie sprawy, które mnie irytowały. Pierwszy to wątek Wiktorii i jej szalonej "korepetytorki". To mnie strasznie irytowało, dobrze, że jednak na końcu miało to swój sens. A druga rzecz to to, że zastanawiam się czy to już trochę nie za dużo jak na jedną szkołę? Mam wrażenie jakby wszystkie plagi świata w jednym momencie dotknęły tej szkoły i jej bohaterów. Dodając do tego szokujące zakończenie powieści naprawdę się tak wydaje.

.

Ta książka ma jednak mieć kontynuację i myślę, że autor wie co robi i tak to wszystko złączy, że pozostawi nas z wielkim osłupieniem. Jeśli chodzi o ogólną ocenę to uważam, że pierwsza część była troszkę lepsza od tej, ale tu też dążenie do rozwiązania głównych wątków było szalenie ciekawe. Tak więc polecam tę książkę i mam nadzieję, że razem będziemy odkrywać dalsze losy Liceum Freuda.

Dwa wątki główne i sporo pobocznych motywów. Młodzież zmaga się z rodzinnymi tragediami, chorobą wśród najbliższych, z tożsamością płciową, brakiem akceptacji i brakiem szczerości. Nie każdy ma odwagę by mówić o swoich problemach głośno. Dlatego świetnym rozwiązaniem jest Skrzynka Zwierzeń która pojawiła się w liceum Freuda.

Dialogi, czaty, SMS-y dostosowane są do wieku odbiorców. To książka która zainteresuje licealistów, ale i nieco starsi będą czuć satysfakcję. Sporo tutaj psychologii: poczucie winy i nieprzepracowane tragedie potrafią zniszczyć człowieka. Emocje, konflikty i problemy nastolatków to główny trzon tej powieści. Jak ważna jest relacja rodzic - dziecko? Zaufanie i wsparcie? Czy dorośli usłyszą wołanie o pomoc? I czy bycie sobą to faktycznie tak trudna sprawa?

Nastawiałam się na lekturę pełną emocji, trzymającą w napięciu analizę życia dzisiejszych nastolatków. I zdecydowanie to dostałam. Ta książka wzbudza nie jedną refleksję, a autor nie boi się poruszania kontrowersyjnych tematów.

Polecam

"Możemy staracie wypierać nieprzyjemne wydarzenia, ale one i tak pozostaną w nas głęboko ukryte i przypomną o sobie w najmniej oczekiwanym momencie".

Demony przeszłości to jedne z licznych demonów, z jakimi walczą licealiści Freuda. Skrywają w sobie mroczne tajemnice, które powoli zaczynają przejmować kontrolę nad ich codziennością. A to nie jedyne z czym muszą walczyć. Brak akceptacji ze strony rówieśników i najbliższych, utrata bliskich osób czy pogodzenie się ze swoją odmiennością seksualną to codzienność naszych bohaterów. Codzienność, która powoli ciągnie ich w dół, przeraża i nie pozwala spokojnie spać w nocy.

Marcel Moss fajnie buduje napięcie. Akcja rozbudza ciekawość, nie pozwalając nam na odłożenie książki nim nie odkryjemy wszystkich tajemnic. Przeszkadzała mi trochę dwutorowość historii - chyba wolała bym czytać je w osobnych tomach, bo ciągle czekałam na połączenie się wątków i się niestety nie doczekałam. Bohaterowie to nastolatki, z którymi można się bez problemu utożsamiać - są dobrze scharakteryzowani, trójwymiarowi i realni. Minus w tej kwestii - było ich trochę za dużo. Lubię mieć obraz sytuacji z kilku stron, bo pozwala to na jeszcze lepsze wczucie się w rozwój wydarzeń, jednak tu trochę zaczynałam się gubić w tym co, kto opowiada, wielokrotnie musiałam sprawdzić w trakcie rozdziału kto jest narratorem i utrudniało mi to czytanie. Całość robi wrażenie, z chęcią zapoznam się z innymi pozycjami tego autora.

Marcel Moss zabiera nas ponownie do warszawskiego liceum, w którym doszło do samobójstwa dwojga nastolatków. Uczniowie próbują uporać się z ich śmiercią, żyć dalej. Jednak sekret, który skrywają, nie należy już tylko do nich, ktoś o nim wie i zaczyna ich szantażować. Jeszcze więcej emocji towarzyszy nam podczas wyjazdu integracyjnego kilku zawodników drużyny siatkarskiej, których ktoś obiera sobie za cel w bezlitosnym polowaniu, niczym z koszmaru.

I tak, autor ponownie uderzył mnie prosto w serce. Czy dlatego, że sama mam nastoletnich synów i życzyłabym im, by nigdy nie doświadczyli takiego braku zrozumienia, odrzucenia i depresji? By nigdy nie musieli w samotności dławić się wyrzutami sumienia, by nigdy nie pomyśleli, że nie mają po co żyć?

Autor pokazuje jak trudny, skomplikowany i bolesny może być proces dorastania. Jak bardzo młodzi ludzie potrzebują oparcia, bratniej duszy, zrozumienia i akceptacji. Jak często rodzice i najbliższe otoczenie bagatelizuje, lub nie dostrzega sygnałów, które mogą być zapowiedzią tragedii.

Porusza również kontrowersyjny temat odmienności seksualnej, kształtowania świadomości płciowej. Strachu przed ujawnieniem się i jego konsekwencji. Reakcji społeczeństwa, kolegów, rodziców, nauczycieli.

Kolejna nieodkładalna, pełna emocji i poruszająca ważne tematy książka autora.

Uczniowie z liceum Freuda nadal przeżywają tragiczną śmierć Alana, kapitana drużyny siatkówki. Nowym kapitanem zostaje Hubert, który nie jest mile widziany na tym stanowisku. Chcąc poprawić swoje relacje z zawodnikami postanawia wyjechać z nimi na kilkudniowy obóz w Bieszczady. Nie ma jednak pojęcia, że czeka ich tam przerażająca walka o przetrwanie. Kto chce się ich wszystkich zabić i dlaczego? Uczennica Marta razem ze swoimi przyjaciółmi stara się poukładać życie po tragicznych wydarzeniach, które ich spotkały. Ktoś jednak zna ich skrywaną tajemnicę i ich szantażuje. Czy prawda wyjdzie na jaw? Czy Marta i jej znajomi wygrają walkę z czasem?

Każda z książek Marcela Mossa, którą do tej pory przeczytałam bardzo mi się podobała. Ta również dołącza do tego grona, bo to kolejna powieść autora, od której ciężko było mi się oderwać. Pisarz znany jest z tego, że w swoich książkach porusza ważne tematy społeczne, które skłaniają do przemyśleń i dyskusji. Tutaj również ich nie brakuje. W tej części cyklu przeczytacie m.in. o tolerancji, o odwadze, o zemście, o braku wsparcia ze strony najbliższych, depresji. Wiele tutaj ważnych tematów, o których powinno się czytać jak najwięcej. Tak jak w przypadku innych książek autora tak i tutaj nie brakuje napięcia i zwrotów akcji i kolejny raz udało się autorowi mnie zaskoczyć. Powieści Marcela Mossa nie są przewidywalne, nie można tutaj niczego być pewnym. I gdy ma się wrażenie, że wszystko zostało już wyjaśnione to okazuje, że to jeszcze nie koniec i to zakończenie szokuje najbardziej. Mnie ta książka wciągnęła od pierwszych stron, jak już zaczęłam ją czytać to nie chciałam jej odkładać aż do samego końca. Bardzo szybko przeczytałam tę powieść, bo czyta się ją błyskawicznie i tak bardzo chce się wiedzieć co będzie dalej. To trzecia część cyklu i chociaż można przeczytać ją bez znajomości poprzednich tomów to jednak polecam zacząć go od początku. Już teraz z niecierpliwością czekam na kolejną część, bo ta zakończyła się w takim momencie, że od razu chciałabym wiedzieć co dalej z bohaterami. Polecam tę książkę nie tylko fanom autora, ale wszystkim tym, którzy mają ochotę na intrygujący thriller.

W tej części wracamy do bohaterów, których mieliśmy okazję poznać w książce "Nie wiesz wszystkiego". Marta i jej przyjaciele w poprzedniej książce zrobili coś przerażającego, co próbują ukryć. W tym tomie te wydarzenia do nich wracają, ktoś nie daje im zapomnieć o tym, co zrobili. Poznacie tutaj dalsze losy nie tylko Marty, ale także Kuby, Sary, Wiki, Niny. Łączy ich wspólny sekret, który za wszelką cenę starają się ukryć. Kolejną ważną postacią jest Karina, która zdobyła się w końcu na odwagę i ujawnia swoją prawdziwą tożsamość. Musi zmierzyć się z nietolerancją innych uczniów, a nawet dorosłych. Jest wyśmiewana i nie ma wsparcia nawet w najbliższych. Kolejnym głównym bohaterem jest Hubert, który po śmierci Alana zostaje kapitanem drużyny siatkówki. Jego wyjazd z kolegami w Bieszczady ma tragiczne konsekwencje, których żaden z nich nie zapomni. O każdym z tych bohaterów czytałam z ogromnym zainteresowaniem i nie potrafiłabym wskazać najciekawszej historii, bo każda wciągnęła mnie tak samo. Muszę przyznać, że zaskoczyła mnie Sara i jej przemiana. Nie lubiłam tej bohaterki w poprzedniej części, a tutaj pokazała się z zupełnie innej strony. Jestem zaskoczona wydarzeniami, które spotkały bohaterów, tutaj każdy odgrywa ważną rolę. Chociaż może się wydawać, że to mało prawdopodobne, żeby ich wszystkich spotykało coś takiego to ja jednak uważam, że to atut tego cyklu. Dzięki temu co chwilę coś się dzieje, mamy wiele nieprzewidzianych sytuacji i wyczuwalne napięcie. Dla mnie to żaden problem, a każdą książkę autora czytam z ogromnym zainteresowaniem.

Bardzo lubię styl pisania autora. Jest tak lekki, że książkę czyta się bardzo szybko. Nie ma tu zbędnych opisów, nie ma nudy. Narracja tak jak w poprzednich częściach jego pierwszoosobowa. Prawie każdy z głównych bohaterów jest tutaj narratorem.

"Nie wiesz nic" to kolejna świetna książka autora, od której ciężko się oderwać. Autor porusza tutaj ważne tematy, nie brakuje tu napięcia i zaskoczeń. Do samego końca nie wiadomo jak potoczą się losy bohaterów i czego można się spodziewać. Mnie wciągnęła od pierwszych stron i trzymała w niepewności do samego końca. Polecam tę książkę nie tylko fanom thrillerów.

"W naszych czasach wyrazem najwyższej odwagi jest bycie sobą".

A gdyby słowa zostawiały widoczne ślady? Każde wyzwisko zamieniałoby się w siniak, oplucie działałoby jak żrący kwas, a obgadywanie rozrywałoby skórę, czy wówczas przestalibyście to robić? Czy wówczas zastanowilibyście się jakie słowa z siebie wypluwacie i jak one dogłębnie ranią? Jeśli nie wiecie jak odpowiedzieć, to czas zapoznać się z książkami Marcela Mossa. Autor postawił sobie za cel uświadamianie, z jakimi problemami mierzą się nastolatki każdego dnia. Często są to tematy niewygodne, drażniące, uwierające współczesne społeczeństwo, które ma w czterech literach uczucia innych. Nie zdajemy sobie sprawy, że głupie odzywki ranią od środka i często potem odbijają swoje piętno na dorosłym życiu ofiary. Bardzo emocjonalnie przeżyłam książkę "Nie wiesz wszystkiego", gdzie ogrom szykanowania przypomniał mi moje czasy gimnazjum. W "Nie wiesz nic" Moss poruszył temat transseksualizmu, nieprzepracowanych traum, osamotnienia, czy depresji. Jest to książka ważna, po którą powinien sięgnąć każdy rodzic, jak i młody człowiek, który czuje zagubienie w pędzącym świecie. Autor uczy nas współodczuwać, słuchać, a przede wszystkim nie oceniać i te lekcje przyjęłam z otwartym umysłem. Wy również powinniście spróbować.

"Nie wiesz nic" to kontynuacja historii z "Nie wiesz wszystkiego". Wracamy do liceum Freuda i jego bohaterów, których w poprzedniej części połączyła tajemnica. Każdy z nich nadal boryka się ze swoimi problemami, które każdego dnia tylko się nawarstwiają. Obok licealnego życia obserwujemy też wyprawę w Bieszczady, która ma pomóc zjednoczyć się na nowo drużynie siatkówki. Niestety wyjazd niespodziewanie zamienia się w walkę o życie.

Marcel Moss umiejętnie porusza tematy tabu. Bez oceniania, bez zbytniego patosu, bez narzucania własnego zdania. Otwarcie i lekko pisze o problemach młodych ludzi, dzięki czemu ułatwia zrozumienie ich psychiki. Szkoda, że nie mogłam przeczytać jego książek, gdy sama miałam te naście lat. Myślę, że może wówczas byłoby mi łatwiej przebrnąć przez szkolny hejt, brak zrozumienia i może bardziej otwarcie rozmawiałabym o tym z rodzicami. A tak do dziś liżę rany z tego okresu. Niestety wyparcie nie zadziałało, ale psychoterapia już tak.

"Nie wiesz nic" to książka trudna, wymagająca skupienia i odnalezienia w sobie wielu pokładów empatii. Niemniej powaga poruszanych tematów jak orientacja seksualna, ciężka trauma czy choroba nie powodują zbytniej melancholii podczas lektury, bo jest to nadal thriller, który potrafi trzymać w napięciu i nieśpiesznie podaje nam rozwiązania każdego z wątków. Moją uwagę zwrócił również motyw zemsty, która doskonale pokazuje walkę człowieka zranionego, który łapie się najgorszych rzeczy, aby tylko sprawdzić, czy to przyniesie upragnioną ulgę.

Moss mnie nie zaskoczył, ale zdecydowanie wciągnął w historię, z której sama wyciągnęłam swoje prawdy. A finał każdego z wątków doskonale je wyjaśnił, nie zostawiając niedopowiedzeń. Mam nadzieję, że autor nie poprzestanie na uczeniu czytelników empatii i wybaczania, bo może w końcu, chociaż cześć osób ugryzie się w język, nim powie coś, co może kogoś skrzywdzić na lata.

Uczniowie prestiżowego liceum Freuda próbują wrócić do normalności po śmierci dwójki uczniów, Alana i Oliwii.

Alan był kapitanem drużyny siatkówki, która po jego śmierci, przeżywa kryzys. Nowy kapitan, Hubert organizuje wyjazd integracyjny w Bieszczady dla zawodników. Jednak fajna zabawa szybko się kończy, a chłopcy stają się zwierzyną łowną i muszą walczyć o przetrwanie.

Marta i jej przyjaciele dostają wiadomość. Ktoś zna ich sekret i chce aby go ujawnili. Czy uda im się tego uniknąć?

"Nie wiesz nic" to 3 tom z cyklu o liceum Freuda. Jednak wydarzenia w niej rozgrywają się tuż po części pierwszej. Bardzo się cieszę, że najpierw sięgnęłam po "Nie wiesz wszystkiego". Łatwiej mi było odnaleźć się w tej historii.

I tym razem @marcelmoss.autor nie zawodzi. Książkę czyta się błyskawicznie. Akcja jest wartka. Ciągle coś się dzieje, tak że trudno się od tej książki oderwać.

W tej części spotykamy bohaterów poznanych w pierwszej części. Ale pojawiają się też nowi, którzy są równie ciekawi. Pojawiają się nowe problemy i wyzwania przed którymi muszą stanąć uczniowie i ich rodziny.

Sporo miejsca tutaj autor poświęcił społeczności LGBT. Strach przed ujawnieniem prawdziwej tożsamości, brak tolerancji, wyśmiewanie, agresja to tylko nie które problemy z którymi muszą się zmierzyć młode osoby.

Ja oczywiście kolejny raz jestem pod wrażeniem. Autor nie oszczędza czytelnika i serwuje sporą dawkę emocji.

Autor jak zawsze rozpoczął od mocnego i wstrząsającego wstępu. Jest intrygująco i tajemniczo, a ja uwielbiam ten mroczny, trzymający w napięciu klimat. Z każdym kolejnym rozdziałem Moss odkrywa przed czytelnikiem fragmenty układanki, a fabuła zdaje się być tak zawiła, jak pajęcza sieć. Historia opowiedziana jest z perspektywy kilku osób, co pozwala na dokładniejszą analizę, poznanie ich motywacji, sposobu myślenia i działania. Ku mojemu zaskoczeniu pojawiła się postać Sandry Milton, znanej z poprzedniej książki autora Utraceni.

Życie nastolatków nie zawsze jest beztroskie i kolorowe, jak mogłoby się wydawać. Autor przedstawił w książce grupkę dzieciaków, którzy próbują poradzić sobie z traumą tragicznych wydarzeń z przeszłości. Każdy robi to na swój sposób, co czasem jest tragiczne w skutkach. Po raz kolejny Moss pokazał, że nie boi się podejmować tematów tabu. Opisał problemy, z którymi zmagają się młodzi ludzie, takie jak depresja, tożsamość i orientacja seksualna, czy choroba bliskiej osoby. Często borykają się z brakiem akceptacji ze strony rówieśników i samotnością. Na uwagę z pewnością zasługuje Karina, która wcześniej była Karolem. Po zmianie płci najwięcej złego doświadczyła we własnym domu, od swoich najbliższych.

Nie wiesz nic to według mnie świetna kontynuacja tak lubianego przeze mnie cyklu Liceum Freuda. Po raz kolejny dałam się wciągnąć w fascynującą historię, której zakończenie totalnie mnie zaskoczyło. Serię polecam czytać w kolejności wydania, by dobrze zrozumieć wszystkie wydarzenia. Marcel Moss ponownie napisał książkę, którą koniecznie trzeba przeczytać!

Uczniowie Freuda zdecydowanie nie mogą narzekać na brak wrażeń, a co za tym idzie wspomnień. No niestety te niekoniecznie należą do szczęśliwych.

Nie wiesz nic- czyli kolejna książka Marcela Mossa, której akcja dzieje się we warszawskim liceum. Jest to kontynuacja wydarzeń z Nie wiesz wszystkiego i tutaj niewielki spoiler kończy się kluczowym wydarzeniem z Wszyscy muszą zginąć (wydaje mi się jednak, że ta informacja nie wpływa na odbiór obydwu książek- chciałam zaznaczyć tylko chronologię :) ) Poznajemy dalszy los uczniów będących świadkiem "samobójstwa". Ktoś grozi ujawnieniem ich sekretu. Nie wiedzą kto to gdyż osoba ta dobrze się maskuje. Nie trudno się im dziwić, że próbują namierzyć tę osobę.

Nasza dobrze znana z pierwszego tomu grupka i jej sekret nie są jednak jedynym źródłem akcji, gdyż dostarcza jej również Hubert- nowy kapitan drużyny siatkarskiej, który w ramach integracji wybrał się ze swoją drużyną do chatki w lesie, gdzie zostali zaatakowani. To właśnie tą sceną zaczyna się Nie wiesz nic- w sumie jej kulminacyjnym punktem. Na kolejnych stronach dowiadujemy się jak dokładnie przebiegało cale to wydarzenie oraz co było motywem i kto zaś nim stoi :)

W książce przedstawiona jest również postać Kariny, która budzi kontrowersje zarówno w szkole jak i w swojej rodzinie. Dowiadujemy się również o mamie Sary, która ostatnio zachowuje się nie jak gwiazda filmowa.

Jak zwykle książkę Marcela Mossa brałam w ciemno. Tym razem znowu dostałam porządną dawkę emocji i adrenaliny. Gdyby nie obowiązki domowe i praca pewnie skończyłabym ją tego samego dnia co zaczęłam. Niesamowicie wyciągnęłam się w świat uczniów Freuda. Niemożliwe jest to jaki los zgotował im autor. Przez jakie piekło muszą przechodzić i ile nieszczęść ich spotyka. Mama nadzieję, że szkoła taka jak Freud nie jest prawdziwa. Zdaję sobie jednak sprawę, iż niestety takie rzeczy w mniejszym natężeniu mogą mieć miejsce - nie w jednej placówce lecz we wszystkich.

„Nie wiesz nic” to kolejna książka Autora, po jaką sięgnęłam. Od pewnego czasu czytam je regularnie, bo uwielbiam styl pisania Marcela Mossa. Nigdy się nie nudzę, a Autor serwuje mi niezłą jazdę bez trzymanki. Nie inaczej było i tym razem.

Ponownie wracamy do warszawskiego Liceum Freuda. Po tragicznych wydarzeniach uczniowie znani z poprzedniej części próbują wrócić do normalności, co nie przychodzi im łatwo. Hubert zostaje nowym kapitanem drużyny siatkarskiej, co nie wszystkim przypada do gustu. Tymczasem Marta i jej przyjaciele są szantażowani przez kogoś kto rzekomo zna ich sekret. Chce, żeby winni zostali ukarani…

Kolejny raz w moje ręce trafia świetny thriller, który trzyma w napięciu od początku do samego końca. Jak zawsze Autor porusza tu wiele problemów, tym razem te, z którymi musi się zmierzyć dzisiejsza młodzież. I za to bardzo cenię Autora, gdyż nie boi się poruszać tych kwestii. Zwraca na nie szczególną uwagę i udowadnia, że nie zawsze wszystko widać na pierwszy rzut oka. Dlatego tak ważne jest, aby nie być obojętnym na problemy nastolatków, bo często prowadzi to do poważnych konsekwencji. Do tego świetnie wykreowani bohaterowie i zakończenie, które zaskakuje i sprawia, że chcemy więcej.

Jeśli szukacie mocnych wrażeń, to polecam tę książkę!

„Nie wiesz nic” – Marcel Moss

Po tragicznej śmierci Alana, nowym kapitanem drużyny siatkarskiej zostaje Hubert. Niestety, nie każdy jest w stanie zaakceptować go w nowej roli. Między nim a resztą drużyny nie dzieje się dobrze. To Paweł chciałby był głową drużyny, który wie jak zmotywować kolegów do walki. Hubert czuje się zagrożony i chce wyeliminować Pawła.

Hubert aby „scalić” drużynę do większego zaangażowanie i lepszej gry postanawia zorganizować wyjazd w Bieszczady, który będzie miał za zadanie zjednoczyć chłopaków. Jak się później okaże, wyjazd ten stanie się dla nich miejscem walki o przetrwanie. Ich walka to tak zwany mecz o wszystko, a nagrodą będzie możliwość dalszego życia i przezwyciężenie śmierci.

Marta po śmierci dwojga przyjaciół próbuje wrócić do normalności. Wraz z grupką znajomych mają tajemnicę, która nie powinna nigdy ujrzeć światła dziennego. Jeżeli ktoś ją odkryje ich życie będzie skończone. Powrót do normalnego życia będzie musiał poczekać. Każde z nich otrzymuje wiadomość na skrzynkę pocztową z informacją, że mają iść na policję i przyznać się czynów. Które skutecznie próbują zataić. Kto w tej walce wyjdzie jako zwycięzca? Czy ktokolwiek będzie umiał żyć z wyrzutami sumienia?

„Zrozumiałam, że czasem wyrzuty sumienia i poczucie winy są tak silne, że odbierają nam zdolność trzeźwej oceny sytuacji”

Marcel Moss w swoich powieściach pisze o rzeczach ważnych. Sytuacje, które możemy tu dostrzec mogą się zdarzyć każdemu z nas, bądź dzieją się tuż obok. Bądźmy uważni i starajmy się dostrzec to co chce nam przekazać życie.

Często nastolatkowie mają swoje problemy, które my dorośli bagatelizujemy. A może warto otworzyć i wytężyć słuch, aby pomóc temu młodemu człowiekowi. Pamiętajmy, że pomimo tego, iż ktoś urodził się jako chłopiec bądź dziewczynka, to nie zawsze jest w stanie siebie zaakceptować. Tak samo jak Karol, który w swoim ciele nie czuł się komfortowo. Pomimo tego, że sygnalizował to swoim najbliższym to oni nie byli w stanie tego dostrzec, a gdy przyszedł czas przemiany okazali mu brak szacunku.

Bądźmy odważni i starajmy się żyć w zgodzie ze swoją naturą. Nie dajmy się szufladkować. Nie gardźmy drugą osobą. Jedni nic sobie z tym nie zrobią, inni popadną w depresję.

„W naszych czasach wyrazem najwyższej odwagi jest bycie sobą”

Młodzi ludzie często są agresywni, bez tolerancji. Może warto od małego wpajać im wiedzę, że czarne czasami może być białe.

Nie oceniajmy a starajmy się zrozumieć. Każdy z nas chciałby cieszyć się życiem, a nie jedynie codziennie toczyć walkę o przetrwanie.

Kolejny poruszany temat to choroba najbliższej osoby – matki. Kobieta sukcesu, która jest popularna nagle znika z sieci. Nigdy nie miała czasu dla własnego dziecka, które przeżyło poronienie i śmierć ukochanego. Matka, która właśnie dla dziecka powinna walczyć poddała się. Ludzie się od niej odwrócili bo poprzestała dodawać nowe posty, czy tak to powinno wyglądać? Dobrze, że Sara pomimo iż odczuwa żal do mamy to karze jej walczyć z rakiem. Niech dumna kroczy przez życie i się nie poddaje. Wspaniale, że przy swoim boku może mieć takiego Anioła Stróża.

Od książek Marcela Mossa ciężko się oderwać. Pełne emocji, trudnych tematów, których my często nie zauważamy. Otwierają oczy, że mimo tego iż świat z zewnątrz jest piękny to w środku pełno w nim złych emocji

„Nie wiesz nic” – Marcel Moss

Po tragicznej śmierci Alana, nowym kapitanem drużyny siatkarskiej zostaje Hubert. Niestety, nie każdy jest w stanie zaakceptować go w nowej roli. Między nim a resztą drużyny nie dzieje się dobrze. To Paweł chciałby był głową drużyny, który wie jak zmotywować kolegów do walki. Hubert czuje się zagrożony i chce wyeliminować Pawła.

Hubert aby „scalić” drużynę do większego zaangażowanie i lepszej gry postanawia zorganizować wyjazd w Bieszczady, który będzie miał za zadanie zjednoczyć chłopaków. Jak się później okaże, wyjazd ten stanie się dla nich miejscem walki o przetrwanie. Ich walka to tak zwany mecz o wszystko, a nagrodą będzie możliwość dalszego życia i przezwyciężenie śmierci.

Marta po śmierci dwojga przyjaciół próbuje wrócić do normalności. Wraz z grupką znajomych mają tajemnicę, która nie powinna nigdy ujrzeć światła dziennego. Jeżeli ktoś ją odkryje ich życie będzie skończone. Powrót do normalnego życia będzie musiał poczekać. Każde z nich otrzymuje wiadomość na skrzynkę pocztową z informacją, że mają iść na policję i przyznać się czynów. Które skutecznie próbują zataić. Kto w tej walce wyjdzie jako zwycięzca? Czy ktokolwiek będzie umiał żyć z wyrzutami sumienia?

„Zrozumiałam, że czasem wyrzuty sumienia i poczucie winy są tak silne, że odbierają nam zdolność trzeźwej oceny sytuacji”

Marcel Moss w swoich powieściach pisze o rzeczach ważnych. Sytuacje, które możemy tu dostrzec mogą się zdarzyć każdemu z nas, bądź dzieją się tuż obok. Bądźmy uważni i starajmy się dostrzec to co chce nam przekazać życie.

Często nastolatkowie mają swoje problemy, które my dorośli bagatelizujemy. A może warto otworzyć i wytężyć słuch, aby pomóc temu młodemu człowiekowi. Pamiętajmy, że pomimo tego, iż ktoś urodził się jako chłopiec bądź dziewczynka, to nie zawsze jest w stanie siebie zaakceptować. Tak samo jak Karol, który w swoim ciele nie czuł się komfortowo. Pomimo tego, że sygnalizował to swoim najbliższym to oni nie byli w stanie tego dostrzec, a gdy przyszedł czas przemiany okazali mu brak szacunku.

Bądźmy odważni i starajmy się żyć w zgodzie ze swoją naturą. Nie dajmy się szufladkować. Nie gardźmy drugą osobą. Jedni nic sobie z tym nie zrobią, inni popadną w depresję.

„W naszych czasach wyrazem najwyższej odwagi jest bycie sobą”

Młodzi ludzie często są agresywni, bez tolerancji. Może warto od małego wpajać im wiedzę, że czarne czasami może być białe.

Nie oceniajmy a starajmy się zrozumieć. Każdy z nas chciałby cieszyć się życiem, a nie jedynie codziennie toczyć walkę o przetrwanie.

Kolejny poruszany temat to choroba najbliższej osoby – matki. Kobieta sukcesu, która jest popularna nagle znika z sieci. Nigdy nie miała czasu dla własnego dziecka, które przeżyło poronienie i śmierć ukochanego. Matka, która właśnie dla dziecka powinna walczyć poddała się. Ludzie się od niej odwrócili bo poprzestała dodawać nowe posty, czy tak to powinno wyglądać? Dobrze, że Sara pomimo iż odczuwa żal do mamy to karze jej walczyć z rakiem. Niech dumna kroczy przez życie i się nie poddaje. Wspaniale, że przy swoim boku może mieć takiego Anioła Stróża.

Od książek Marcela Mossa ciężko się oderwać. Pełne emocji, trudnych tematów, których my często nie zauważamy. Otwierają oczy, że mimo tego iż świat z zewnątrz jest piękny to w środku pełno w nim złych emocji.

Och... co to była za książka! Marcel Moss po raz kolejny przekazał nam, że warto czekać na książkę spod jego ręki. Jednocześnie niesamowicie pokazuje, jak tragedie w życiu mogą zmienić nasze postrzeganie na świat i na inne osoby.

Bohaterowie książki próbują się podnieść po śmierci Alana i Oliwii. Mają wspólną tajemnicę, która ich łączy, a jednocześnie powoduje wzajemną motywację, by odnaleźć osobę, która wysłała im niepokojącego maila.

Hubert, nowy kapitan drużyny siatkówki, stoi przed trudnym zadaniem zastąpienia Alana i wskrzeszenia trochę energii i chęci do dalszej walki w chłopakach. Dlatego proponuje wyjazd integracyjny w góry, by móc zacieśnić więzi. Czy to jednak jest dobry pomysł?

Już od pierwszych stron zaczynamy się wkręcać w historię i to w taki sposób, że nie jesteśmy w stanie się oderwać. Tym razem dostajemy usystematyzowane podrozdziały, zazwyczaj napisane w tej samej kolejności, pokazujący tydzień z życia bohaterów. Tematy jak zwykle są dość kontrowersyjne, ale właśnie takie są książki Marcela i wiem, że on zawsze świetnie poprowadzi każdy wątek, żeby na koniec pojawiło się niezbyt jasne rozwiązanie.

Po prologu byłam wbita w krzesło, później wprowadzenie do fabuły i wątki innych postaci pozwoliły mi na rozluźnienie, by od połowy napięcie rosło z każdą minutą. Później już nie mogłam się oderwać, chciałam wiedzieć co się wydarzy i co będzie dalej. Jedno jest pewne, nic nie wiedziałam do końca! Czułam się niczym Jon Snow w Grze o Tron. Myślę że Autor coraz lepiej prowadzi historie i coraz bardziej skutecznie nas szokuje. Jak zwykle w powieści Marcela Mossa, poruszane są dość niełatwe tematy, które zazwyczaj są tematem tabu w naszym otoczeniu, jednak i tutaj czułam pozytywne emocje.

Rozwój każdej postaci i to jak zmieniły się w porównaniu z Nie wiesz wszystkiego jest widoczny i dla mnie ta część już nie jest typowym thrillerem dla młodszych czytelników, przy tej części każdy by miał zapewnioną rozrywkę.

W Liceum Freuda poznajemy grupa uczniów, których wiąże tajemnica. Każde z nich zmaga się z innymi problemami. Jest mrocznie, niebezpiecznie i tajemniczo. Na pewno nie jest przyjemnie, ale kurczę, jak to wciąga!

"Nie wiesz nic" jest kontynuacją innej powieści Marcela Mossa, ale bez problemu odnalazłam się w tym świecie bez znajomości innych jego książek. Wątki, które mogły budzić moje wątpliwości, tylko zachęciły mnie do sięgnięcia po inne pozycje w najbliższej przyszłości. W trakcie lektury wielokrotnie czułam napięcie i strach, niektóre fragmenty były wręcz bolesne. To thriller mocno osadzony we współczesności, który obrazuje aktualne problemy nie tylko nastolatków.

Autor świetnie oddał psychologię postaci. Każdy bohater jest jak żywy, do każdego będziemy mieć inny stosunek, doskonale zrozumiemy ich emocje, myśli i reakcje. Taka lektura pomaga uświadomić sobie, jak wychowanie dziecka wpływa nie tylko na niego, ale też na jego rówieśników, którzy chcą się dopasować do grupy. Na zmianę obserwujemy zachowania grupy i problemy jednostek, a do tego dochodzi jeszcze wątek kryminalny.

Wydarzenia nie są czytelnikowi wyjaśnione od razu, podane jak na tacy, tylko trzeba czytać dalej, zagłębiać się w lekturę, żeby znaleźć odpowiedzi na nurtujące nas pytania. Bardzo podobała mi się historia Kariny, dziewczyny, która urodziła się w ciele chłopca i właśnie postanowiła powiedzieć o tym światu. Rozdziały z nią były za każdym razem bardzo poruszające, tym bardziej, że mamy do czynienia z narracją z jej perspektywy i gdyby nie inni bohaterowie, którzy są dla niej nieprzyjemni, nie domyślilibyśmy się, że coś ją wyróżnia.

Bardzo, bardzo zaskoczyło mnie odkrycie fuksówki. W pierwszej chwili pomyślałam, że to jakiś rodzaj BDSM, ale nie kleiło mi się to wytłumaczenie. To było przesadzone, nierealne, jak autor mógł nagle popełnić taki bubel? Zaczęłam szukać i okazało się, że takie coś faktycznie istnieje. Brak mi słów po prostu...

Mam w notatkach więcej uwag, ale brakuje mi już miejsca. Polecam, jeśli szukacie mocnych wrażeń!

Nie wiesz nic to kolejna część o bohaterach z liceum Freuda. I choć nie czytałam wszystkich książek to od samego początku ta historia mnie zaintrygowała.😉

.

Książka opowiada o grupce licealistów, która zmaga się z różnymi demonami przeszłości. Gdy ginie kapitan drużyny siatkarskiej z liceum, przyjaciele Alana nie mogą sobie z tym poradzić. Równie źle sytuacja wpłynęła na całą drużynę. Nowym kapitanem zostaje Hubert, który robi wszystko by przejąć drużynę. Dyrektor zezwala więc na integracyjny wyjazd chłopaków na parę dni w celu zgrania zespołu nie tylko na boisku. Niestety nikt nie przypuszcza, że miejsce do którego się udadzą będzie areną, na której będzie trzeba walczyć o przetrwanie niczym na Igrzyskach Śmierci.☠️

Marta wraz z przyjaciółmi próbuje się otrząsnąć po wydarzeniach które ich spotkały. Ktoś jednak poznał ich tajemnice i teraz grozi im, że jeśli nie zgłoszą sprawy na policje to sprawa się wyda i wszyscy pójdą siedzieć za zatajenie śledztwa. Czy młodzież poradzi sobie z tajemniczym stalkerem?. Czy Karina odnajdzie się w szkole po tym, co zrobi? Jak będzie toczyć się dalej życie dzieciaków w liceum Freuda?

Książka ma kilka wątków, ale wszystko jest tak razem złączone, że nie ma obaw, że się w fabule pogubimy. Pojawiają się także wątki tolerancyjności, LGBT, choć na mój gust jest ich nieco za dużo jak na jedną historię, choć jasno rozumiem jaki przekaz niesie nimi autor. Skupiałam się jednak podczas czytania bardziej na wątkach śledzenia i zespołu siatkarskiego. Całość zwieńczona zakończeniem, które jak zwykle wbija w fotel i daje do myślenia jak bardzo autor dał nam popalić i myśleć, że jest inaczej. To kolejna świetna powieść autora i muszę przyznać, że ma on ogromny potencjał. Choć ze swojej strony wolałabym mniej wyżej wspomnianych wątków, jak i polityki i wiary, bo też w każdej dotychczas czytanej pozycji autora się pojawiały, a być może niektórych czytelników takie wątki odstraszają? Niemniej jednak i tak polecam lekturę Zapadnie w pamięci na długo.

Duży plus dla autora jak zwykle za dość realne oddawanie rzeczywistości współczesnych nastolatków i ich problemów z samoakceptacją.

Po raz kolejny przenosimy się do licealistów z warszawskiego Freuda gdzie po śmierci Alana, kapitana szkolnej drużyny siatkówki rolę lidera przejmuje Hubert.

Aby zmotywować zespół do gry chłopak organizuje krótką wycieczkę integracyjną w Bieszczady. Z dala od miejskiego zgiełku i szkoły drużyna ma rozwikłać drobne spory. Niespodziewanie w okolicach domku położonego w głębokiej głuszy pojawia się kilkoro osiłków.

Autor powraca również do Marty, Sary, Niny, Wiktorii i Kariny których ktoś próbuje szantażować emailami z pogróżkami.

Twierdzi, że zna ich największą tajemnicę i każe wyjawić im ją na policji, albo sam to zrobi.



Książka zaczyna się dość dramatycznie co automatycznie rozbudza naszą ciekawość co do dalszych losów bohaterów.

Dramatyczne sceny jakie rozgrywają się w Bieszczadach, nagle się urywają i autor zaczyna nas zaznajamiać z resztą bohaterów. Każda z młodych osób ma jakiś problem. Mamy Karola, który czuje się Kariną i planuje w przyszłości zmianę płci.

Wiktorię próbującą wyjść z traumy po gwałcie i na nowo ułożyć sobie życie. A także Sarę, która z powodu pewnych wieści musi szybko wydorośleć.



W książce dużo się dzieje, przez co początkowo trudno było mi zapamiętać bohaterów. Przeraził mnie świat w jakim żyją współcześni licealiści. Mam nadzieję jednak, że prócz sexu, alkoholu, narkotyków i szantażu chociaż trochę się uczą.

„Nie wiesz nic” to kolejny thriller Marcela Mossa, który hipnotyzuje czytelnika nie pozwalając mu odłożyć książki nawet na krótką chwilę.

Tytuł ten jest trzecim tomem z cyklu Liceum Freuda. Książki będące częścią różnych cykli i serii czytam wybiórczo i nie po kolei, zasada ta obejmuje również książki pana Mossa. I chociaż czytałam „Nie wiesz wszystkiego” to bardzo mi się podobało, że są wyjaśnione nawiązania do poprzedniego tomu, a czytelnik nie jest zagubiony w fabule.

„Nie wiesz nic” naprawdę wciąga. Jak wodny wir albo trąba powietrzna – porywa nagle siejąc spustoszenie. I z wyjątkiem pierwszego rozdziału i wątku z nim związanym, przepadłam. A zdarza mi się podchodzić dość krytycznie do książek autora. Tym razem jednak to do mnie trafiło. Szeroki wachlarz problemów, z którymi młodzież musi się zmagać, bez względu na ich popularność czy stan portfela, umiejętne stopniowane napięcie, granie na emocjach czytelnika – Marcel Moss po mistrzowsku stworzył niebanalny i niezwykle ciekawy thriller.

Drugi tom („Wszyscy muszą zginąć”) nie wpadł mi jeszcze w ręce, ale ogromnie Wam polecam cykl Liceum Freuda – cykl, w którym świat współczesnej młodzieży jest brutalny, samotny i pełen cierpienia.

Zarwałam przez tę książkę noc! Myślałam, że przed snem przeczytam kilka rozdziałów i przepadłam. Musiałam ją skończyć bo ciekawość nie pozwoliłaby mi zasnąć.

Autor udowodnił , że fantastycznie operuje piórem a jego historie są mocne, pełne pasji i bardzo realistyczne. Już sam początek mnie zaskoczył i pobudził ciekawość do granic wytrzymałości. Z każdą stronicą historia mnie wciągała coraz bardziej a domysłom nie było końca. Zaskoczyło mnie zakończenie, nie domyślałam się niczego. Moss umiejętnie poprowadził fabułę by trzymać napięcie, podsycać naszą ciekawość i podsyłał fałszywe tropy by zmylić czujność czytelnika. Wartka akcja nie pozwala na nudę i odłożenie lektury chociaż na moment, historia tu ukazana jest niezwykle ciekawa, intryguje i uczy. Poruszone są tu tematy nieakceptowane jeszcze zbytnio w społeczeństwie, uważane za tabu, jednak dobrze jest się z nimi zapoznać byśmy nie przeżyli szoku i umieli się odpowiednio zachować w takich sytuacjach.

Znane z wcześniejszych części liceum Freuda opisuje przygody kilku młodych osób uczęszczających do tej szkoły. Grupa siatkarzy przeżywa śmierć kapitana Alana. By odciąć się od tragicznych wydarzeń wyjeżdżają na integracyjny weekend w Bieszczady. Sytuacja na miejscu się komplikuje, narastają konflikty a później chłopcy zaczynają zmagać się z tajemniczymi, zamaskowanymi prześladowcami. Trwa dramatyczna walka o życie, ale czy siatkarze mają jakieś szanse? Czy ocalą swe życie? Kto ich ściga i dlaczego się mści?

Poznajemy też problemy innych nastolatków, którzy mają na swym koncie zatuszowane morderstwo oraz inne problemy, które ich przerastają. Szantażowani panikują, jednak fakt, że trzymają się razem jest dla nich wielkim wsparciem.

Chociaż w książce dużo się dzieje, przewija się mnóstwo postaci, to wszystko jest tak poprowadzone, że nie można się pogubić. Kibicowałam bohaterom, cierpiałam wraz z tymi, którzy przeżywali dramaty oraz starałam zrozumieć ich pokręcone nieraz działania. Polecam z całego serca tę powieść, gdyż jest to wartościowa pozycja, dobrze napisana i z sensem. Cudownie spędziłam czas na czytaniu i zapewniam, że i wam przypadnie do gustu. Czekam na kolejny tom.

Trzecia część serii o „Liceum Freuda” jest bezpośrednio związana z pierwszą, także chcąc poznać tę konkretną historię, warto czytać książki właśnie w takiej kolejności. Pamiętam, że pierwszy tom wywołał u mnie dużo emocji, czułam się lekko przytłoczona ogromem nieszczęść i problemów, jakie spadły na bohaterów. Tymczasem „Nic nie wiesz” to książka petarda i śmiało mogę powiedzieć, że chcę więcej. Znani mi już bohaterowie stają twarzą w twarz z konsekwencjami swoich czynów i tajemnic. Poczucie winy, choroba, zazdrość czy zemsta to uczucia władające tą historią. Polecam bardzo po uprzednim przeczytaniu „Nie wiesz wszystkiego”, która jest zapalnikiem do całej fabuły. Zakończenie sugeruje, że autor nie powiedział ostatniego słowa i czeka nas kolejna zakręcona i dobra lektura.

W przypadku tego autora, wystarczy mi nazwisko Moss na okładce, żebym wiedziała, że przepadnę na kilka godzin i dostanę kawał naprawdę dobrej lektury. Poprzedni tom tej serii zrobił mi taki bałagan w głowie, że bez zastanowienia sięgnęłam po „Nie wiesz nic” i po raz kolejny jestem pełna podziwu dla talentu autora.

Jak wszystkie książki Marcela Mossa, „Nie wiesz nic” to kompulsywny, pokręcony thriller psychologiczny, między stronami którego kryje się zniewalająca tajemnica, dzięki której nie byłam w stanie nawet na chwilę odłożyć książki na bok. Tak porywająca, jak ludzka i prawdziwa, i myślę, że w naprawdę dużym stopniu to wpływa na odbiór tej historii. Tematy poruszane w tej książce po raz kolejny wywołują mnóstwo skrajnie różnych emocji. Marcel Moss snuje dzięki nim głęboko niepokojącą i przerażającą w swojej prawdzie opowieść, ukazując najciemniejsze zakamarki ludzkiej psychiki. Utrzymuje tym samym napięcie na wysokim poziomie aż do samego końca.

Samo zakończenie jest tak oszałamiające, że miałam ochotę wrócić do początku, aby szukać jakichkolwiek wskazówek, które mogłyby mnie na nie odprowadzić. Totalnie nie byłam w stanie się do tego przygotować! Ale w przypadku tego autora nie powinno mnie to w ogóle dziwić.

Od genialnego, emocjonującego rozpoczęcia historii, poprzez perfekcyjnie dopracowane postaci i intrygujące szczegóły, aż do maksymalnie trzymającej w napięciu fabuły – ta książka to idealna pozycja dla fanów mocnych, ale przede wszystkich intensywnych wrażeń. Polecam!

Nie wiesz nic to kontynuacja -Nie wiesz wszystkiego, której nie miałam okazję jeszcze czytać. Jednak, mimo iż nie miałam okazji czytać tego tomu to nic straconego. Koniecznie nadrobię zaległości.

Śmierć Alana i Otylii wpłynęła na uczniów Liceum Freuda. Morale męskiej drużyny siatkówki opadły. Hubert- nowy kapitan postanawia obudzić ducha rywalizacji. Postanawia zorganizować wypad w Bieszczady, licząc na to, że to ich na nowo scali drużynę. Nie wie jednak, że kilkudniowy osób zamieni się w miejsce walki o przetrwanie. Marta stara się wrócić do normalności… niestety nie będzie to takie proste. Kiedy dostaje pierwszego e-maila z groźbą o ujawnieniu tajemnicy, zaczyna się robić bardzo gorąco. Czy uda się w porę odszyfrować tożsamość nieznajomego nadawcy?

W tej historii mamy wiele bohaterów i poznajemy uczucia każdego z nich.

Każda z osób ma własną historię, co było rewelacyjne. Czułam się, jakbym czytała kilka różnych książek. Wątek jest bardzo tajemniczy.

Poza tym autor porusza kilka innych ważnych tematów takich jak: bulimia, próby samobójcze czy problemy z orientacją seksualną.

Marcel Moss kolejny raz pozytywnie mnie zaskoczył. Od tej historii nie da się oderwać. Czytając, miałam ciarki na plecach. Historia trzyma w napięciu do samego końca.’

Jak już kiedyś wam pisałam, po książki Marcela Mossa sięgam w ciemno. Wiem, że nigdy się nie zawiodę. Zawsze otrzymam bardzo dobry thriller psychologiczny, który powali mnie na kolana i wyciśnie wszystkie łzy. Tak było i tym razem. „Nie wiesz nic” to trzeci tom z cyklu „Liceum Freuda”.

W tej części wyjaśni się kilka zagadek z poprzednie części, ale pozostaną z nami kolejne tajemnice, na których wyjaśnienie musimy poczekać do kolejnej części. Mam nadzieję, że Marcel Moss jest w trakcie jej pisania.

„Życie jest za krótkie, by tracić je na nieustanny strach. Nie chcę już dłużej się bać.”

Pamiętacie? W poprzednich częściach grożono uczniom. Ktoś zna prawdę i chce ją ujawnić. Czy nasi bohaterowie pójdą do więzienia? Za wszelką cenę paczka „przyjaciół” musi poznać kim jest szantażysta – nim ujawni wszystkim prawdę.

Poznamy losy bohaterów:

- Hubert – objął stanowisko kapitana szkolnej drużyny piłki siatkowej – po tragicznej śmierci Alana. Komuś to się nie podoba.

- Marta – w szkole prowadzi „Skrzynkę Zwierzeń”. Czy uczniowie chętnie dzielą się swoimi problemami?

- Karina – to tajemnicza osoba, która przeszła sporą przemianę. Chce być uczciwa wobec siebie i się ujawnia. Czy wyjdzie jej to na dobre?

- Wiktoria – dziewczyna z kompleksami. Uważa, że to przez nią zginęli jej przyjaciele. Według niej to ona powinna zginąć. Czy słusznie?

- Sara – dziewczyna pochodzi z bogatej rodziny. Jej matka jest sławną aktorką i dzięki niej każdy chce się z nią przyjaźnić.

Ze wszystkich tych bohaterów najbardziej polubiłam Martę. Dziewczyna mimo sporych kompleksów zyskała prawdziwych przyjaciół. Potrafi dobrze doradzić. Ma zmysł dedukcji.

Marcel Moss w swojej najnowszej powieści porusza bardzo ważne tematy. Między innymi:

- zemsta, nienawiść oko za oko i ząb za ząb

- problemy z akceptacją samego siebie

- trauma po stracie

- dopasowywanie się do świata i ukrywanie prawdziwego ja

- prześladowania w szkole, mobbing

- kompleks wyższości

- walka z chorobą

- do celu po trupach

Wszystkie powieści Marcela Mossa to moje top 10 – wstrząsających thrillerów lat 2020-2021.

Po przeczytaniu „Nie wiesz nic” nie będziecie mogli spokojnie zasnąć. Zwłaszcza po przeczytaniu zakończenia. Do tej pory jestem w szoku i płacze po nocach, bo nie wiem, jak zakończy się ta historia. Jestem przerażona. Przypuszczam, że będzie źle.

Tym razem wylałam morze łez.

Czytając prolog i potem dalszą część związaną z Hubertem nie mogłam przestać płakać. To co tam się wydarzyło jest bardzo szokujące. Pytanie: Jak mogło do tego dojść?

Marcel Moss potrafi sprawić, że czytelnicy z przyjemnością sięgają po jego powieści.

Znakomity thriller psychologiczny. Tutaj nie wszystko jest takie na jakie wygląda. Ukryta prawda pragnie wyjść na wolność.

Znajdziecie tutaj kilku głównych bohaterów, znakomitą fabułę, trudne, dramatyczne tematy i rewelacyjną akcję. Nie ma czasu na nudę. Książkę połyka się jednym tchem.

Uwielbiasz thrillery psychologiczne – to śmiało sięgnij po książki Marcela Mossa.

Jeżeli nie czytaliście poprzednich dwóch części to radzę szybciutko nadrobić.

Zacznijcie od: „Nie wiesz wszystkiego”, „Wszyscy muszą zginąć” i „Nie wiesz nic”.

Marcel Moss wzbudza wiele różnych emocji. Chcecie się przekonać? Przeczytajcie jego dzieła.

Wakacje wakacjami a ja was zapraszam do przeczytania „Nie wiesz nic”.

Marcel Moss potrafi pisać. Zdecydowanie. A jego seria Liceum Freuda, która właśnie doczekała się trzeciego tomu, wypada chyba najlepiej na tle całej jego świetnie prezentującej się twórczości.

Pewnie zastanawiacie się czy trzecia część jest potrzebna, czy czasem autor nie przesadza rozbudowując historię, która spokojnie mogłaby być hitem już w pierwszym tomie. Może Was zaskoczę, ale ja nie widzę tutaj żadnej przesady. Wręcz przeciwnie z każdym kolejnym tomem ta historia wydaje się bardziej kompletna i zaskakująca, bardziej mroczna, dojrzalsza, po prostu bardziej w każdym możliwym aspekcie. Sądzę, że to styl autora działa tutaj cuda a w duecie z jego nieograniczoną wyobraźnią otrzymujemy właśnie cykl, który fanom kryminałów na pewno przypadnie do gustu.

Nie zdradzę Wam fabuły, ponieważ nie byłoby wówczas radości z czytania. Całość bowiem opiera się na tym co aktualne, choć podparte doświadczeniami z ostatnich wydarzeń. Wybieramy się więc z poznaną wcześniej ekipą w Bieszczady, by zapomnieć choć na chwilę i odbudować swoje morale, ale jak się okazuje i tam na młodych bohaterów czekają wyzwania oraz prawdziwe niebezpieczeństwo. Ktoś grozi, że ujawni prawdę, ktoś próbuje pokrzyżować plany Huberta. A czytelnik siedzi w tym wszystkim po uszy i z niemym zachwytem przerzuca kolejne strony.

Plus za fabułę, większy plus za kreację bohaterów. Bez nich na pewno ta historia nie byłaby taka dobra. Gdybyśmy otrzymali licealistów bez charyzmy i płaskich jak papier, nie byłoby tej dramaturgii, która aktualna jest w działaniach Huberta czy Marty. Tutaj wszystko żyje, tętni emocjami, sprawia że wydarzenia rozgrywają się w naszej głowie niczym najlepszy film akcji a klimat thrillera jedynie potęguje poczucie dobrej zabawy. Jednocześnie zagłębiamy się w świat dorastających ludzi, poznajemy ich prywatne problemy z jakimi się zmagają, sięgamy po tematy odrzucenia, braku bezpieczeństwa, braku akceptacji czy depresji.

To ważna powieść pod wieloma względami. Dla jednych będzie kontynuacją jakże udanej serii. Dla innych będzie wyznacznikiem do zmian. Każdy z nas odnajdzie w gronie bohaterów tą postać z którą utożsami się najmocniej i na własnej skórze przeżyje tragedię jaka ich spotkała. "Nie wiesz nic" to kawał świetnie napisanej historii, aktualnej i odpowiadającej na wiele współczesnych pytań a to wszystko zmiksowane w thrillerze od którego nie można się oderwać.

Po śmierci Alana, Hubert zostaje nowym kapitanem drużyny siatkówki z liceum Freuda. Chłopak postanawia wyjechać z kolegami na kilkudniowy obóz i zadbać o to żeby drużyna na nowo poczuła ducha rywalizacji. Hubert nie spodziewa się, że wyprawa okaże się dla nich śmiertelną grą.

W tym samym czasie paczka przyjaciół z tego samego liceum dostaje wiadomości od anonimowego nadawcy, który grozi, że ujawni ich skrywany sekret.

"Nie wiesz nic" to już trzeci tom z cyklu "Liceum Freuda". Muszę przyznać, że nie czytałam pierwszego i na początku było mi trochę ciężko połapać się w opisywanych wydarzeniach. Co ciekawe czytałam drugi tom, który jak się okazało dzieje się bezpośrednio po wydarzeniach kończących trzecią część. Można więc się trochę w tym pogubić jeżeli nie czyta się książek w odpowiedniej kolejności. Jednak z każdym przeczytanym rozdziałem wyjaśniało się coraz więcej wydarzeń, które miały miejsce w książce rozpoczynającej cykl oraz oczywiście pojawiały się nowe, interesujące historie. Książka Marcela Mossa podzielona jest na perspektywy, aż 6 osób, a każda z nich przedstawia swoją, wciągającą historię. Lektura porusza wiele trudnych tematów, przeczytamy, więc o strasznych sekretach, które trawią bohaterów od środka, o chorobie rodzica czy transseksualnej nastolatce, która postanawia się ujawnić. Nie zabraknie również przerażającej gry, w której stawką jest życie. Autor stworzył kolejną książkę, która zabiera czytelnika do świata nastolatków, którzy zmagają się z naprawdę poważnymi problemami. Świata pełnego bólu, cierpienia i śmierci. Świata, który szokuje, ale również wciąga w emocjonującą podróż. Polecam!

"… musimy stworzyć swój własny świat. Jeśli chcesz, nauczę cię, jak się otwierać tylko na te osoby, które mogą wnieść do naszego życia choć trochę słońca"

"… jeżeli krzywdzimy ludzi, którzy są dla nas najważniejsi, to znaczy, że nasze uczucia do nich nie są szczere"

Marcel Moss to autor, który w mojej ocenie, z niezwykłą łatwością potrafi poruszać sprawy trudne, kontrowersyjne, budzące sprzeczne poglądy. Co więcej, stanowią ono doskonałe, spójne i logiczne tło do zatrważających wydarzeń, które nawet przez chwilę nie przestają trzymać czytelnika w napięciu. Właśnie takie odczucia towarzyszyły mi przy czytaniu "Nic nie wiesz", która jest bezpośrednią kontynuacją "Nie wiesz wszystkiego", ale która idealnie scala się też z "Wszyscy muszą zginąć", czy niedawno wydaną książką "Utraceni". I mimo, że mam za sobą już wszystkie wydane książki autora, mimo, że znam jego styl, sposób łączenia wątków, przy "Nie wiesz nic" kolejny raz dałam się wyprowadzić w las… Było zaskakująco, emocjonalnie, momentami strasznie i szokująco

Huber, który przejął po zmarłym Alanie, funkcję kapitana drużyny siatkówki liceum Freuda, chce zintegrować się z kolegami. Chłopcy wyjeżdżają na kilkudniowy pobyt w Bieszczady. Na miejscu okazuje się, że zmuszeni będą do podjęcia gry i własne życie. W międzyczasie Marta wraz z przyjaciółmi otrzymuje pogróżki, ktoś grozi, że ujawni prawdę dotyczącą okoliczności śmierci Alana i Otylii. Czy te dwie sprawy jakoś się łączą? Czy nastolatkowie uporają się z dręczącymi ich demonami? Kto okaże się prawdziwym zagrożeniem?

.

Zachwiane relacje rodzinne, walka z nieuleczalną chorobą, transpłciowość, stalking, gwałt, nie umyśle spowodowanie śmieci, ucieczka z miejsca wypadku - autor kolejny raz zasypuje nas tematami trudnymi, mocnymi w swoim przekazie, jednak podaje je w sposób bardzo przystępny. Kreacja postaci, zawoalowane intrygi, dziwne zachowania, niespodziewane zmiany akcji - wszystko to przyczyniło się do tego, że na prawdę ciężko było mi się oderwać od lektury. Szczerze polubiłam te dziwne, niepewne siebie, niedojrzałe, pełne sprzeczności dzieciaki z Freuda. Fajnie, że podczas czytania mogłam poznać ich perspektywy i dowiedzieć się o nich jeszcze więcej. Po zakończeniu natomiast wiem, że będę z niecierpliwością oczekiwać na kolejną książkę opisującą ich losy. Autorowi szczerze gratuluję - ta seria uczy, porusza, zmusza do refleksji. Wam natomiast szczerze polecam! Dla mnie "Nie wiesz nic" to genialnie poprowadzony thriller psychologiczny, który na pewno nie pozwoli mi o sobie zapomnieć

Porusza ważne tematy. Świetnie się czyta!