Zodiaki. Genokracja

„Zodiaki. Genokracja” to biopunkowa powieść science-fiction, która jest zarazem jedną z najbardziej specyficznych i nietypowych książek, jakie miałam okazje czytać. Świat stworzony przez Kucenty jest złożony, ciekawy oraz pełen fascynujących zjawisk. Nie mogę jednak zaprzeczyć, że chwilami czułam się zagubiona. Dezorientująca bywała również fabuła, ponieważ akcję poznajemy z perspektywy licznych bohaterów. Niemniej Kucenty stworzyła wyjątkowy świat, który wciąga i sprawia, że trudno się od niego oderwać. Pomagają w tym barwne postacie oraz niezwykle trafne użycie języka. Autorka ma bardzo dobry styl i liczę, że napisze kolejny tom historii, bo chętnie go poznam!

Science fiction jest gatunkiem trudnym, bo mimo szerokiego pola popisu bardzo łatwo można przedobrzyć, wymyślając bajania wydające się nierealnymi nawet w dalekiej, zawiłej przyszłości. Magdalena Kucenty nie dość, że doskonale poradziła sobie z kreacją świata po zagładzie, to dodatkowo wplotła w fabułę prawdziwą duszę, przez co "Zodiaki. Genokracja" właściwie żyły własnym życiem... choć akurat nie w tym celu ich stworzono.

W celu poznania szczegółów, zapraszam do dalszej recenzji. :)

Jak wskazuje tytuł książki, głównymi bohaterami są Zodiaki, czyli stworzone laboratoryjnie obiekty doświadczalne, wyglądem, zachowaniem i myśleniem zwykle przypominające ludzi, choć posiadające dodatkowo wyjątkowe zdolności. Capricorn (koziorożec), na przykład, potrafi w przeciągu kilku sekund obliczyć z niemal stuprocentowym prawdopodobieństwem, jak potoczy się dana sytuacja, czy przewidzieć dalsze czyny rozmówcy, często kompletnie obcej. Nie chcąc, by konkretne wydarzenie miało miejsce, wystarczy, że wypowie słowo "cofnij", a wszystko wraca do poprzedniego stanu. Gemini (bliźnięta) łączą dwie osobowości w jednym ciele: istnieje emocjonalna i delikatna Inni oraz twardsza Gemma. Dziewczyny potrafią przymusić każdego do spełnienia ich woli. Virgo (panna) to postać krucha niczym porcelana, żyjąca w odosobnieniu, a dokładnie zamknięta w leczniczym inkubatorze. Chłopak umie zaglądać w najgłębsze zakamarki duszy. A Pisces... Cóż, powiedzmy, że Ryby są jedyne w swoim rodzaju.

Każdy ze wspomnianych bohaterów (głównych, bo jak wiadomo istnieje aż dwanaście znaków zodiaku) zmierza do własnych celów. Albo szuka głęboko zakorzenionej prawdy bądź mierzy z niesprawiedliwym systemem kastowym, na jakim zbudowano aktualny świat. Albo tworzy wręcz niemożliwe do spełniania plany, intrygi czy zasadzki.

W książce tajemnice znajdą się na porządku dziennym. Podobnie jak włamania, kradzieże, bijatyki... morderstwa z zimną krwią? Przepowiednie wieszczek? Smoki i cyborgi? Tutaj tylko jedna rzecz jest pewna: rodzina. Choć w przypadku Zodiaków z rodziną, podług przysłowia, rzeczywiście najlepiej wychodzi się na zdjęciach...

"Zodiaki. Genokracja" to moja pierwsza styczność z autorką, a po lekturze wiem, że z pewnością nie ostatnia. Było fascynująco do tego stopnia, że gdyby doba nie miała ograniczonej liczby godzin, z pewnością pochłonęłabym książkę na raz. Nie znalazłam żadnego nudnego momentu, a losy Capriego, Virgo, Pisces czy Gemini śledziłam z ogromnym zaangażowaniem, zachwycając, irytując czy wzruszając razem z nimi.

Magdalena Kucenty wprowadza powiew świeżości do świata science fiction, kreując interesujących bohaterów z nietuzinkowymi zdolnościami oraz tworząc przygnębiający, ale jakże wciągający destrukcyjny obraz świata po zagładzie biologiczno-cybernetycznej. Dodatkowo umiejętne posługiwanie się językiem oraz opracowanie indywidualnego stylu sprawia, że "Zodiaki. Genokracja" to książka jedyna w swoim rodzaju. Czytelnicy otrzymują oryginalną wizję przyszłości, w której autorka postanowiła wymieszać cyborgi, pojęcia znane z mitologii i biogenetykę molekularną, co z kolei sprawia, że lektura momentami wymaga skupienia.

Mimo świetnej wizji przyszłości, zabrakło mi dokładniejszego opisu świata, zwłaszcza na początku książki, bo strasznie się gubiłam. Nie mogłam sprostać dziwnym nazwom poszczególnych klas czy sprzętów używanych przez bohaterów. Pod koniec lektury, wiadomo, było łatwiej, ale wyłącznie w obrębie zamkniętej kopułą Oony. Jeśli rzecz tyczyła się innych miast/miejsc, nadal nie poznałam wielu szczegółów, a chciałabym. Uwierzcie, bardzo bym chciała.

Wspomnę jeszcze szybko, że stworzenie specjalnego oddziału Zodiaków ujęło moje serce w swojej prostocie, a zarazem skomplikowaniu. Pomysł wydaje się wręcz infantylny: pseudoludzie z parapsychicznymi zdolnościami - coś, co spotyka się niemal w każdej fantastyce. Autorka do tego stopnia jednak urozmaiciła psychologię bohaterów, że nic w książce nie było pewne - a to koniec końców okazało się genialne.

Podsumowując, "Zodiaki. Genokracja" to powieść, którą polecam z czystym sercem. Książka nie jest kolejną bezmyślną opowiastką, a ewidentnie przemyślaną i rozbudowaną, innowacyjną, choć czasami skomplikowaną, historią pełną plot twistów. Magdalena Kucenty potrafi zaskoczyć i sprawić, że czytelnik już we wstępie wpadnie w wir zakręconych wydarzeń, próbując rozpracować główny wątek fabuły. Podkreślę tutaj słowo "próbuje", bo efekt z pewnością okaże się daleki od założeń. :)

Jak wyobrażacie sobie świat po globalnej zagładzie? Macie przed oczami same czarne scenariusze, a może rzeczywistość zmieni się o 180 stopni? Muszę przyznać, że ja rozważam obydwie opcje. Ludzkość może rozwinąć się, ale obawiam się, że po drodze istnieje niebezpieczeństwo utraty człowieczeństwa. A jak było w przypadku "Zodiaków?"

Świat odbudował się po zagładzie. Każdy człowiek ma przypiętą metkę, panuje system kastowy. Dla jednych jest to przekleństwem, bo bez odpowiedniej łatki mogą zapomnieć o godnym życiu. Jednak właśnie dla Zodiaków wydaje się ona być spełnieniem marzeń. Są tworzone w zakładach inżynierii genetycznej. To tylko i wyłącznie obiekty doświadczalne o niezwykłych umiejętnościach. Każdy z nich jest inny. Capricorn skupia się na rozwijaniu swoich mocy. Pisces nie uznaje zasad. Potrafi być okrutna, szalona, ale w głębi duszy skrywa wrażliwość. Dla Capriego zrobi wszystko. Virgo to sparaliżowany chłopiec. Trzymany w sarkofagu pod mnóstwem rurek, nie może nawet poruszyć palcem. To jednak nie przeszkadza mu, by czuwać nad rodzeństwem. Gemini są bliźniaczkami w jednym ciele. Właśnie one czuwają nad resztą Zodiaków, aby żyło im się lepiej w tym dziwnym świecie.

Na początku uznałam tę książkę za bardzo dziwną. Fabuła w ogóle się nie kleiła, wydawało mi się, że los każdego z bohaterów to osobna historia. Brakowało mi głównego wątku. Dopiero po jakimś czasie wszystko powoli zaczęło układać się w spójną całość. Przyznam szczerze, że trochę zmęczyła mnie ta książka. Według mnie niektóre wątki ani trochę się ze sobą nie łączą, przez co nie wiedziałam, co tak właściwie czytam. Autorka chciała upchać wiele rzeczy, co spowodowało chaos. Na jednej z grup książkowych rzuciło mi się w oczy pytanie o wątek kazirodczy. Występuje on, ale pojawia się rzadko. Sceny zawierające go są opisane krótko, bez wdawania się w szczegóły.

Muszę przyznać, że zakochałam się w bohaterach, ba, nawet się z nimi utożsamiam. Z całej gromadki najbardziej polubiłam Virgo i Pisces. Każdy z nich jest wyjątkowy, wnosi coś do fabuły, a nie po prostu sobie istnieje. Nie ma podziału na dobrych i złych – postacie chcą po prostu być sobą i odnaleźć swoje miejsce w świecie, pomimo narzuconych ról. Jeśli chodzi o umiejętności, które posiadają, to również autorka wykazała się oryginalnością. Myślę, że pisarka zainspirowała się postaciami z anime, ponieważ nigdzie indziej nie widziałam takich mocy.

"Zodiaki. Genokracja" to oryginalna, nietuzinkowa powieść. Nigdy wcześniej nie miałam okazji, aby przeczytać coś takiego. Autorka spisała się na medal, gdyż naprawdę ciężko stworzyć coś nowego i nie powielać tych samych motywów. Do tego wie, kiedy przemycić między wierszami mądre treści, a kiedy sypnąć niezłym żartem. Science fiction to nie są moje klimaty, ale muszę przyznać, że zostałam pozytywnie zaskoczona. Polecam wszystkim fanom fantastyki i jej podgatunków, a także osobom, które tak jak ja eksperymentują i szukają powiewu świeżości.

Kilka miesięcy temu mogliśmy poznać intrygujące opowiadanie Magdaleny Kucenty pt. "Dziewczyna, której nie było", wchodzące w skład udanej antologii "Cyberpunk Girls". I to właśnie ta interesujące, nieszablonowa i zaskakująca historia o mrocznym świecie post epidemicznej przyszłości, kazała nam przyjrzeć się bliżej osobie jej twórczyni. Dziś mamy okazję uczynić w tym względzie znacznie więcej - poznać debiutancką, pełnowymiarową powieść pani Magdaleny pt. "Zodiak. Genokreacja", która ukazała się nakładem Wydawnictwa Uroboros! Skoro jest okazja, to z niej skorzystajmy...

Fabuła książka została osadzona w nieodległym świecie przyszłości, który po przejściu przerażającej pandemii zmienił się już na zawsze. Po pierwsze ludzie zamknęli się w wielkich miastach pod kopułami, chroniąc tym samym przez zniszczeniem na Zewnątrz. Po drugie, dotknęły ich liczne mutacje i schorzenia, uniemożliwiając im dawną, szczęśliwą egzystencją. Po trzecie wreszcie zostały powołane w laboratoriach do życia nowe, ludzkie istoty - tzw. Zodiaki, których głównym celem jest istnienie w roli doświadczalnych modeli. Tyle tylko, że wbrew założeniom twórców, mają one swoje własne uczucia, pragnienia i chęci do tego, by ów stan rzeczy zmienić...

Niniejsza powieść określana jest mianem biopunkowej, apokaliptycznej wizji świata. I niewątpliwie należy zgodzić się z tym stwierdzeniem, dodając jedynie to, że jest to bardzo pomysłowa, odważna i klimatyczna wizja. Cechuje ją przede wszystkim znamienity pomysł na ukazanie zaskakującego obrazu tego, co może stać się z naszym światem i nami samymi w niedalekiej przyszłości..., a w dalszej kolejności potężna porcja przygody, mroczna atmosfera, solidna dawka czarnego humoru i wielkie emocje, które czasami każą się nam się bać, innym razem cieszyć, a jeszcze niekiedy smucić losem bohaterów, którzy wbrew sobie zostali powołani do życia takimi, jakimi ktoś ich zaplanował...

Fabuła... - jest przedziwna, nieprzewidywalna, ale przez to i porywająca, gdy oto poznajemy najpierw krok po kroku poszczególnych bohaterów, czyli Zodiaki. To na pozór niepowiązane ze sobą relacje i historie o nich, ich egzystencji i kłopotach, w jakie się wikłają, które jednak mniej więcej od połowy zaczynają łączyć się w spójną, logiczną i fascynującą całość. Czegóż my tu nie mamy, począwszy od walki, poprzez ucieczki, a skończywszy na egzystencjalnych rozważaniach i bardzo specyficznej miłości. Najważniejsze jednak i tak czeka na nas w finałowych rozdziałach, które rzucają sobą zupełnie inne spojrzenie na bohaterów i ten dziwny świat... I powiem szczerze, że tak wyjątkowej fabularnej relacji, to chyba jeszcze w swoim życiu nigdy nie uświadczyłam!

Wyjątkowość ta bierze się w dużej mierze z niezwykłości kreacji bohaterów i świata w jakim żyją. Pogodzony z losem niewolnika i skoncentrowany na ulepszaniu własnych możliwości "Capricorn"; ambitna, walcząca z całym światem i nieustraszona "Pisces"; chory, okaleczony i uwieziony we własnym ciele, ale wcale nie bezsilny "Virgo"; czy też dbający o całą rodzinę Zodiaków - "Gemini"... To właśnie oni nas tu zachwycają, zaskakują, wzbudzają silne emocje i bawią tym, jacy są. A są niezwykle barwni, nieprzewidywalni i inni od wszystkich mi znanych, książkowych bohaterów...

Inny jest także ten świat, który z jednej strony wydaje się stanowić apokaliptyczny obraz naszej przyszłości, ale z drugiej też i zaskakuje pewnymi ważnymi różnicami, co każe traktować go jako alternatywny obraz Ziemi. Jakoby nie było ważne jest to, że oczarowuje nas on swoją niezwykłością, technologicznym postępem i pomysłowością na ukazanie tego, czym może być genetyka. By jednak nie było tak pięknie i słodko, odsłania on również swoje mroczne oblicze, które wiąże się z kastowym systemem społecznym, zanikiem ludzkiej empatii i upadkiem człowieczeństwa - tak w duchowej, jak i w fizycznej formie.

Tak jak różne są znaki zodiaki i osoby im przypisane, tak różne oblicza przedstawia nam sobą niniejsza powieść Magdaleny Kucenty. Znajdziemy tu wartką akcję i wielką przygodę, ale jednocześnie też i dotkniemy niezwykle ważnego aspektu spojrzenia na ludzką wolność oraz prawo do decydowania o sobie i bycia takim, jakim pragniemy. Oczywiście jest to pozycja stricte rozrywkowa, gwarantująca nam świetną zabawę i moc emocji, ale jednocześnie też i skłaniająca do wielu ważnych przemyśleń.

I to też wydaje się być w mej ocenie największą wartością powieści "Zodiak. Genokreacja" - połączenie barwnej i nieszablonowej rozrywki z czymś znacznie większym i ważniejszym. Ze swej strony oczywiście zachęcam was do sięgnięcia po ten tytuł, który prawdopodobnie stanowi sobą dopiera pierwszą odsłonę tajemnic świata Zodiaku...