Bad Boy's Girl. Tom 1

"Bad Boy's Girl" to kolejna współczesna adaptacja bajki o Kopciuszku. Tessa, szkolna ofiara, prześladowana jest przez swoją byłą przyjaciółkę Nicole, której boi się cała szkoła. Nicole od kilku lat jest również w związku z wielką miłością Tessy, Jay'em. Żeby tego było mało, po prawie czterech latach wraca do miasteczka dawny prześladowca Tessy i przyrodni brat Jay'a, Cole. Przerażona dziewczyna boi się tego, w jaki koszmar zmieni się jej życie, jeśli dwójka jej wrogów połączy siły. Nic takiego się jednak nie dzieje, a Cole z jakiegoś powodu próbuje się do niej zbliżyć, pomóc, chronić, zmienić jej życie na lepsze. Jak zareaguje na jego starania Tessa? Czy przestanie być szkolnym wyrzutkiem? Jakie są przyczyny zmiany Cole'a? Czy Nicole po raz kolejny uda się wygrać i upokorzyć swoją byłą przyjaciółkę? Przeczytajcie.

Cóż, nie jestem zachwycona tą książką, choć muszę przyznać, że przywróciła w mojej głowie parę niemiłych wspomnień. Na samym początku zrobiła na mnie ogromne wrażenie, lecz im bardziej się w nią zagłębiałam, tym bardziej zaczynała mnie irytować. Szkolny wyrzutek, zawsze stojący z boku, kalka z mojego życia z czasów szkoły. Ja również w swoich dziecięcych marzeniach czekałam na rycerza w lśniącej zbroi, który mnie ochroni. I o to jestem bardzo zła na autorkę. Kolejna powieść w której karmimy młode dziewczyny informacjami, że same są zbyt słabe być uwierzyć w siebie i przezwyciężyć życiowe przeciwności, że, by to osiągnąć, potrzebują mężczyzny, faceta, który to nada im poczucie własnej wartości i będzie ich tarczą. Nie, cholera, nie zgadzam się. Patrzę na moją córkę i nie zgadzam się, by w przyszłości podobne lektury kreowały jej rzeczywistość. Kolejny zarzut: w treści pomiędzy Tessą a jej przyjaciółkami pojawia się rozmowa o seksie, która poraża swoją infantylnością. Również okres nie zostaje nazwany wprost, ukrywanie tamponów, jakby było to coś wstydliwego. Seksistowskie uwagi "jak baba" też nie omijają tej pozycji. I najgorsze z najgorszych, usprawiedliwianie tzw "końskich zalotów", dokuczania, wrzucania w błoto, sytuacji, po których Tessa lądowała w szpitalu, jako próby zwrócenia na siebie jej uwagi i okazywanie uczuć. Nie, to jest przemoc, i takich rzeczy nie wolno ignorować, jak robiło to otoczenie Tessy "bo my wszyscy wiedzieliśmy, że on się w Tobie kocha". Żadna przemoc w takiej sytuacji nie ma usprawiedliwienia.

Plusy? Poza lekkim piórem autorki, i tym, że pomimo objętości, książkę czyta się szybko, jest jeden: solidarność Megan i Beth wobec Tessy, przykład pięknej kobiecej przyjaźni, pomimo dzielących je różnic. Dziewczyny same chciały zaprzyjaźnić z Tessą, decydując się tym samym towarzyszyć jej i stać się kolejnymi ofiarami Nicole i jej świty.

Czy polecam? Jeśli lubicie tanie romanse dla nastolatek.... Jeśli szukacie jednak literatury wyższych lotów, zdecydowanie nie.

Tessa nie ma łatwego życia, zwłaszcza w ostatniej klasie liceum. Jej najlepsza przyjaciółka stała się największym wrogiem i nieustannie niszczy jej życie i reputację. Była przyjaciółka, by dobić dziewczyna, zaczyna umawiać się z Jasonem, jej obiektem westchnień. Wisienką na torcie okazuje się wiadomość, że na ten ostatni rok ma powrócić osoba, która od małego niszczyła dziewczynie życie. Czy może być jeszcze gorzej? Co czeka Tessę w tym ostatnim roku?

Przez pewien czas bałam się sięgnąć po tę powieść. Jak widziałam podpis "fenomen Wattpada" to tak jakoś automatycznie mnie zrażało. Kiedyś sama korzystałam z tej aplikacji i wiem na co czasami trafiałam. Jednak tak nadszedł ten nowy rok i postanowiłam dać szansę. Czytałam i słuchałam naprawdę wiele pozytywnych recenzji, to zaryzykowałam.

Historia jak da się zauważyć, powiela wiele znanych i oklepanych schematów. Jednak mimo to, nie odebrało mi to przyjemności z czytania powieści. Jasne, zauważyłam, że mamy zazdrosną byłą, przyjaciółkę, która stała się największym wrogiem, cicha myszka i bad boy i jeszcze wiele innych powielań, ale to i tak czytało się bardzo przyjemnie. Musze jednak przyznać, że niektóre momenty były nużące, przez co dłużyła mi się powieść.

Bohaterowie zostali całkiem nieźle wykreowani. Autorka wielokrotnie mnie zaskakiwała. Tessa to dziewczyna, która przez większość książki bardzo mnie przypominała. Przy tej powieści wzięło mnie na wspomnienia moich początków związku, jak to wszystko wyglądało. Dlatego mnie na to wzięło, ponieważ Tassa miała dokładnie takie same przemyślenia jak ja. Bała się próbować, nie miała pewności siebie, wszystko milion razy analizowała i miała obawy przed próbowaniem przejmowania inicjatywy. Mówię Wam, normalnie moja książkowa odpowiedniczka. Pewnie, były decyzje, których kompletnie nie rozumiałam, no ale, nie można mieć wszystkiego. Cola za to został wykreowanych na chłopaka idealnego. Zawsze wiedział co powiedzieć, zrobić by przełamać lody i zdobyć kobiece serce. Na szczęście pod koniec zaczął popełniać błędy i stał się bardziej ludzki. Niekiedy miałam wrażenie jakby był przerysowany z innej książki, ale nawet nie potrafiłam określić z jakiej. Jest jeszcze Jason, ale szczerze Wam powiem, że nie podobał mi się od samego początku i jakbym mogła to nie raz by ode mnie dostał liścia za takie traktowanie.

Powieść czyta się szybko i z wielką przyjemnością, jednak zdarzały się momenty nużące i spowalniające akcje. Moim zdaniem, gdyby kilka momentów usunąć, stałaby się bardziej dynamiczna przez co szybciej by się ją jeszcze czytało. Ogólnie to powieść jest zabawna i urocza. Nie raz miałam momenty śmiania się w głos. Riposty Tessy rozbrajały mnie i nie mogłam się powstrzymać.

Jak dla mnie powieść jest naprawdę dobra. Nie sądziłam, że na Wattpadzie można znaleźć takie perełki. Jednak nie powiem, obawiam się kolejnych tomów, że będzie to trochę w stylu After, że będą się tylko kłócić i godzić. Mam nadzieję, że się nie zawiodę, a tematy poruszone w kolejnych częściach będą łamały i sklejały serce wielokrotnie! Ja, jak najbardziej polecam!

Tessa nie była oszczędzana przez rówieśników ze szkoły, a było to spowodowane jej nadwagą. Ciągłe dokuczanie, a czasem nawet przemoc... Nic dziwnego, że teraz ma tylko jeden cel - przetrwać ostatnią klasę szkoły średniej. Zaczyna stosować kilka trików, które mogą jej w tym pomóc - trzymanie głowy nisko, nie rzucanie się w oczu i nie wchodzenie w drogę innym. Największą prześladowczynią dziewczyny jest jej była przyjaciółka - Nicole, która jest obecnie dziewczyną boskiego Jasona.

Niestety nie wszystko idzie po myśli Tessy, do miasta, po kilkuletnim pobycie w szkole wojskowej, wraca Cole Stone. Chłopak od czasów przedszkola uprzykrzał bohaterce życie. Jest facetem odpowiedzialnym za większość jej upokorzeń... Tessa miała nadzieję nigdy więcej go nie zobaczyć.

Byłam bardzo ciekawa tej lektury, słyszałam o niej sporo różnych opinii. I w końcu trafiła i w moje łapki ;) Pierwsze spostrzeżenia? Pisana bardzo fajnym, młodzieżowym, luźnym językiem, dzięki czemu czytało się ją całkiem fajnie. Dodatkowym plusem były zabawne i sarkastyczne postaci, które polubiłam... Niestety z kolejnymi stronami robiło się już gorzej. Zaczęłam się nudzić. Ciężko było mi brnąć dalej, bo jak dla mnie, to jest to bardzo przesadzona i nieco nudnawa historia. W końcu też i bohaterka stała się irytująca. Żeby jednak nie było, że tylko narzekam! Bohaterzy są ciekawi, a ich emocje zostały bardzo fajnie przedstawione. A dodatkowo czasami można się pośmiać! :)

Moim zdaniem sam pomysł na tę powieść jest super, sposób jej napisania także jest rewelacyjny i naprawdę kilka razy głośno się zaśmiałam podczas czytania i uśmiech na buzi często mi się pojawiał :) Poczucia humoru zdecydowanie nie można odmówić tej autorce, jej teksty są naprawdę zabawne. Postacie, które tutaj wykreowała także są w porządku. Chociaż mogłabym się czepiać, że główna bohaterka czasami zachowywała się bardzo naiwnie i dziecięco, natomiast główny bohater wydaje się wręcz za bardzo idealny, to jednak nie były to cechy, które jakoś bardzo przeszkadzałyby podczas czytania. Książka ta jest ciekawa i pomysłowa, czytało mi się ją szybko, wciągała mnie na tyle, że miałam ochotę czytać dalej i dalej bez zważania na to co się dzieje wokół mnie. Jednak tak się nie dało, Obojętnie jak bardzo bym chciała to obowiązki domowe nie chcą same się wykonać :) No, ale nie ma co tutaj przedłużać, czas napisać jeszcze tylko to, że kolejne dwie części lada moment będą do kupienia :) Ja już nie uha się doczekać!

Nigdy nie byłam jakoś specjalnie przekonana do dzieł wywodzących się z zyskującego na popularności serwisu Wattpad. Zazwyczaj po kilku stronach albo umierałam z nudów albo kończyłam plaskając się w czoło ze zdumienia, jak można takie szroty przepuszczać do druku. Dla niewtajemniczonych, Wattpad jest stroną, gdzie dosłownie każdy może opublikować własną książkę - w całości, lub częściach i na postawie polubień czytelników otrzymują odpowiednie miejsce w rankingu. W ten sposób powstała spora społeczność aktywnie działających tam, aspirujących pisarzy. O ile ten pomysł bardzo mi się podoba, bo popularyzacja tego typu inicjatyw jest jak najbardziej rzeczą pozytywną, to niestety łatwo o natrafienie na koszmarek, którego później nie da się odzobaczyć (przykładem mogą być te wszystkie dziwaczne fanowskie opowiadania o członkach boys bandów). Nie powiem, Bad Boy's Girl zapewne w którąś z tych specyficznych nisz trafia, ale mimo wszystko całkiem ładnie wybiła się na tle Wattpadowych cudaków. Dlaczego?

Tessa zdecydowanie nie jest osobą, o której można by powiedzieć, że miała życie usłane różami. Trudne dzieciństwo, pełne szyderstw ze strony rówieśników odnośnie jej obfitej tuszy skutecznie stłamsiło poczucie własnej wartości dziewczyny. Na domiar złego Jason, którego od zawsze darzyła uczuciem widzi w niej jedynie przyjaciółkę, a jego przyrodni brat Cole jest największym utrapieniem na świecie, starającym się za wszelką cenę obrzydzić jej egzystencję. Później wcale nie jest lepiej - zostawia ją najlepsza przyjaciółka Nicole, stając się nagle jej największym oprawcą. Co gorsza, zaczyna chodzić z obiektem westchnień Tessy. Akcja rozgrywa się w ostatniej klasie szkoły średniej, gdy nastolatka marzy jedynie o tym, aby szkoła dobiegła już końca i robi absolutnie wszystko, by pozostać niezauważoną. Niestety, przyszłość ma dla niej inne plany i stawia na jej drodze osobę, której miała nadzieję już nigdy nie zobaczyć. Cole Stone wraca do miasta po kilkuletnim pobycie w szkole wojskowej i wszystkie dawne koszmary znów mogą wrócić do porządku dziennego.

Ok, uściślijmy sobie jedno - nikt mi nie płacił, ani nie stał nade mną z biczem, kiedy pisałam ten tekst. Skąd w ogóle takie stwierdzenie? Bo muszę się Wam przyznać, że tytuł ten mi się...spodobał. Sama bym się nigdy nie spodziewała po sobie takich słów, na temat niesamowicie schematycznej książki z tak stereotypowym przebiegiem fabuły. No bo hej, co jest bardziej oczywistego od wroga, który nagle w magiczny sposób staje się obiektem westchnień? A tu klops, bo wszystko jest opisane tak konkretnie, z porządnym uzasadnieniem poszczególnych wydarzeń, że aż mam ochotę klaskać. Może to syndrom sztokholmski? Bo jak inaczej opisać fakt, że typowe romansidło mogło tak bardzo zaangażować mnie emocjonalnie? Znów czułam się jak podjarana nastolatka i przeżywałam wszystko na równi z główną bohaterką, choć dramatyzmu tu nie ma za wiele.

Postaci nakreślone są poprawnie. Nigdzie nie uświadczymy przesady czy wyolbrzymienia pewnych wzorców - ot, zwykli ludzie z równie zwykłym życiem. Jak dla mnie to właśnie ta kwestia jest największym urokiem tego tytułu, bo pozwala on odpocząć od przesadzonych bohaterów, w ostatnim czasie nagminnie tworzonych przez pisarzy. Według mnie, to właśnie normalność jest czymś pożądanym bo właśnie z nią najlepiej nam się utożsamia. Co do samej akcji, jest dość liniowa i oczywista, aczkolwiek satysfakcjonująca i dająca czytelnikowi dokładnie to, czego oczekuje. Niestety największą wadą jest zakończenie i to nie ze względu na fakt, że zostało ono źle napisane, ale dlatego, że go zwyczajnie nie ma. Jak do tego doszło? Za sprawą specyficznej struktury Wattpadowych książek, które są wydawane często rozdziałami, trudno jest nie stworzyć po druku kolosa. Tak było i w tym przypadku, bo rozdziałów jest mnóstwo, co przełożyło się na dość grubą książkę, nie mieszczącą całej treści, w wyniku czego wydawnictwo zostało zmuszone do ucięcia fabuły w dziwnym miejscu. Lekki niesmak pozostał, tym bardziej że kontynuacja ma kawałek części pierwszej i resztę części drugiej. Może jednak lepiej byłoby stworzyć tomiszcze, ale za to z konkretnie postawioną kropką na opowiadanej historii?

Wiosna trwa w najlepsze, już powoli wchodzimy w lato i w takim okresie Bad Boy's Girl sprawdzi się zapewne wyśmienicie. Lekka, mało ambitna, jednak niesamowicie angażująca emocjonalnie historia jest czymś perfekcyjnym na ciepłe, leniwe dni. Może być też naprawdę dobrym wstępem do zapoznania się z samym serwisem, z którego się wywodzi. Nie powiem, sama zaczęłam go częściej przeglądać i kto wie? Może znów trafię na jakąś perełkę?

Spora nadwaga, masa kompleksów, drastycznie niska samoocena - życie nastolatki bywa naprawdę trudne. W przypadku Tessy O'Connell to jednak nie wszystko. Choć udało jej się schudnąć i etap Baryły ma już za sobą, problemów - wbrew pozorom - wcale jej nie ubywa. Wręcz przeciwnie. Ostatni rok szkoły średniej zapowiada się wprost fatalnie. Czy dziewczyna zdoła stawić czoła dręczycielom i przezwycięży własne lęki?

Tessa przyjaźniła się z Nicole od czasów przedszkola. A przynajmniej tak jej się wydawało. Przez lata zwierzała się jej ze wszystkich sekretów, w tym także ze swoich uczuć do Jaya Stone'a. Przeżyła więc ciężki szok, gdy Nicole niespodziewanie porzuciła ją na rzecz szkolnej popularności. Nastolatka pokornie usunęła się w cień, starając się pogodzić z sytuacją. Okazało się jednak, że to dopiero początek zmian. Wyzwiska, nieustanne złośliwości i zastraszanie na stałe weszły do programu dnia, ale decydujący cios, w samo serce, przyszedł później. Nicole zabrała miłość jej życia, owijając sobie Jaya wokół palca i ograniczając ich kontakty do minimum.

Tymczasem ze szkoły wojskowej wraca Cole, przyrodni brat Jaya, który gnębił Tessę przez 10 lat. Na samą myśl o nim dziewczynę ogarnia autentyczna panika. Zmuszona przez rodziców do wizyty w domu Stone'ów, przygotowuje się na najgorsze. Wprawdzie znów pada ofiarą głupiego dowcipu, jednak Cole uparcie twierdzi, że się zmienił i chce się z nią zaprzyjaźnić. Czy to w ogóle możliwe? I jak zaufać byłemu dręczycielowi?

Zabierając się za powieść "Bad Boy's Girl", znałam już mniej więcej przebieg fabuły. Skąd? Za sprawą gry o tym samym tytule, na którą natknęłam się jakiś czas temu w aplikacji Episode - Choose Your Story. Spodobała mi się, więc gdy tylko dowiedziałam się o książce, stwierdziłam, że absolutnie muszę ją przeczytać. Tym sposobem zyskałam zdecydowanie więcej akcji (a to dopiero pierwszy z trzech tomów), bardziej rozbudowany portret psychologiczny bohaterów, no i przeogromną dawkę humoru! Choć nie zawsze było wesoło, bo trudnych i przygnębiających wątków wbrew pozorom tu nie brakuje, to przy lekturze świetnie się bawiłam.

Ogromnie polubiłam Tessę i mimo że jej bierna postawa wobec Nicole i Jaya mocno mnie irytowała, to w pewnym stopniu mogłam się z nią identyfikować. Chociażby pod względem miłości do spania, czekolady i przemożnej chęci ukrycia się przed całym światem w stresujących sytuacjach. Cole również wywarł na mnie dobre wrażenie, ale w wielu sytuacjach zachowywał się zbyt idealnie. To, że w końcu czymś poważnie podpadnie, było więc tylko kwestią czasu. Co do Nicole i Jaya... wkurzali mnie oboje, jednak z nich dwojga to chyba Jay bardziej działał mi na nerwy. Żałuję trochę, że brata Tessy, Travisa, było tu tak mało. On i Beth (jedna z przyjaciółek głównej bohaterki) to moim zdaniem postaci z dużym potencjałem.

Pierwszą część cyklu Blair Holden czytało mi się szybko i nadzwyczaj przyjemnie. Poczucie humoru autorki idealnie wpasowuje się w mój gust, chyba w każdym rozdziale znalazło się coś, co mnie rozbawiło. Nie zawsze było mi jednak do śmiechu. Problemy, jakim bohaterowie tej powieści muszą stawić czoła, wcale do błahych nie należą. Zaniżona samoocena, znęcanie się, alkoholizm, rozpad rodziny czy utrata rodzica to tylko część z nich. W tych niełatwych warunkach nawiązują przyjaźnie, zakochują się, uczą się ufać sobie nawzajem, budują poczucie własnej wartości i ze wszystkich sił walczą o szczęście. Blair Holden mocno mnie zaintrygowała i czekam na więcej. Kolejne tomy "Bad Boy's Girl" mają już zarezerwowane miejsce na mojej półce. Jeśli gustujecie w dobrych i tryskających humorem młodzieżówkach - polecam!

Miłość i nienawiść to motyw, który znajdziemy w naprawdę wielu książkach. Jednakże nie każdy autor potrafi posługiwać się nim w sposób, który zaciekawi czytelnika. Czy Blair Holden się to udało? Zapraszam na recenzję Bad boy’s girl.

„Nienawidziłam cię, teraz cię kocham.”

Tessa nie ma łatwo w życiu i chyba nigdy łatwo nie miała. Od lat gnębiona jest w szkole przez swoją byłą najlepszą przyjaciółkę oraz jej świtę. Życia miłosnego nie ma, bo chłopaka, w którym się kochała, także zawłaszczyła sobie Nicole. Jej rodzina to tylko pozory, rodzice się nie dogadują, brat popadł w alkoholizm, a na domiar złego do miasta wrócił Cole Stone, chłopak, który przez lata był jej największym koszmarem i który doprowadził do wielu jej upokorzeń. Tymczasem powrót Cole'a wywrócił do góry nogami jej w miarę poukładane życie, ale nie w sposób, jakiego się spodziewała. Czy dziewczyna będzie w stanie mu zaufać? Przekonajcie się sami.

„Bad boy’s girl to fenomen wattpada, który osiągnął aż 183 mln pobrań. Ja jednak nigdy nie sugeruję się liczbami, czy opiniami innych i tak oczywiście było i tym razem. Do przeczytania tej książki zachęcił mnie jej opis, bo bardzo lubię historie, które oparte są na motywie miłości i nienawiści, które dzieli naprawdę bardzo cienka granica. Obawiałam się, jak autorka sobie z tym poradziła, bo nie ukrywam, że bardzo łatwo w takich historiach popaść w banał. Na całe szczęście Blair Holden tego uniknęła i stworzyła bardzo ciekawą historią, która porusza wiele trudnych tematów, między innymi znęcanie psychiczne i fizyczne, alkoholizm, trudne relacje rodzinne, a także brak akceptacji. I choć czasami odnosiłam wrażenie, że te problemy zostały trochę przez autorkę przekoloryzowane i wyolbrzymione, to nie wpłynęło to w ogóle na zmianę mojej opinii o książce.

Na pewno na ogromny plus zasługuje kreacja bohaterów. Tessa to dziewczyna niepewna siebie, nieśmiała, zakompleksiona, która wiele razy chciała stać się niewidzialna. Jednak za sprawą Cole'a w dziewczynie z czasem zachodzi ogromna przemiana, nabiera pewności siebie i niejednokrotnie potrafi postawić się swoim prześladowcom. Nie ukrywam, że bardzo ją polubiłam, choć momentami mnie irytowała, szczególnie w sytuacjach, kiedy pozwalała wrednej Nicole sobą pomiatać, tak jakby uważała, że sobie na to zasłużyła. Jeżeli chodzi o Cole'a, to jest to chłopak wręcz idealny, któremu naprawdę daleko do tytułowego złego chłopca. Ale jeżeli spojrzymy na jego przeszłość, to wiemy, jaki był kiedyś względem Tessy, no i zakończenie książki także stawia go w innym świetle. W ogóle jak już jestem przy zakończeniu, to muszę Wam napisać, że strasznie mnie ono zaskoczyło, chyba też rozczarowało i według mnie zostało przekombinowane. Wiem, że autorzy, jak i czytelnicy lubią dramaty, ale tutaj mnie to jakoś nie pasowało. Nic więcej na ten temat nie napisze, ale jestem ciekawa, jak Wy je odbierzecie.

Jeżeli chodzi o postacie drugoplanowe, to im także nie można nic zarzucić, autorka naprawdę każdemu z nich poświęciła dużo uwagi i dała nam ich poznać od podszewki.

„Bad boy’s girl” to powieść, która bardzo mi się podobała i świetnie spędziłam przy niej czas. Zdecydowanie jest to powieść, która dostarczy Wam wielu emocji i razem z bohaterami będziecie przeżywać ich historię.

Polecam!

Taktyka Tessy na przetrwanie ostatniego roku w liceum przedstawia się następująco: nie wychylać się i przetrwać. Kiedy jej była najlepsza przyjaciółka, a aktualnie jedna z osób, które z godną podziwu wytrwałością starają się uprzykrzyć jej życie, zaczyna umawiać się z Jasonem – wielką miłością Tessie, dziewczyna wie, że nawet najmniejsze ostatnie szczątki przyjaźni pomiędzy dziewczynami są już przeszłością. Jednak nie jest to jej jedyny problem: wkrótce do miasta powraca Cole Stone - prześladowca Tessy sprzed kilku lat, którego przybycie wywróci jej życie do góry nogami. Jednak zupełnie nie w taki sposób, w jaki Tessa się spodziewa…

Moją relację z Bad Boy’s Girl można by opisać krótko – od miłości do nienawiści, z nieba do piekła, od zachwytu do… bolesnego rozczarowania. Gdybym miała przedstawić swoje zadowolenie z lektury na wykresie, linia trzymałaby się na wysokim poziomie gdzieś do połowy, a potem w zastraszającym tempie zmierzałaby ku dołowi, aby zakończyć swój lot niezapomnianym upadkiem. Ale zacznijmy od początku…

Muszę podkreślić, że kilka lat temu miałam fioła na punkcie fanfiction i różnego rodzaju opowiadań pisanych przez anonimowych ludzi w bardziej lub mniej podejrzanych zakątkach Internetu. Można więc powiedzieć, że orientuję się, jaką specyfiką charakteryzują się historie umieszczane na portalach typu Wattpad, skąd pochodzi właśnie książka Blair Holden, o której dziś piszę. Mówiąc oględnie, większość z nich nie jest zbyt ambitna i dziś nie byłabym już w stanie czerpać z czytania ich takiej przyjemności jak wtedy, gdy byłam młodsza. Jednak początkowo Bad Boy’s Girl nie pasowała mi do tego schematu – nie była jednym z tych prostych, błahych, momentami żenujących opowiadań, jakie spodziewałam się ujrzeć. Co więcej, była szalenie wciągająca! Ani się nie obejrzałam, a jedna setka stron za drugą była już za mną, a ja czytałam z zapartym tchem i chciałam więcej i więcej…

Niestety nie trwało to długo. Mniej więcej w połowie książki, kilka elementów na raz zaczęło mi działać na nerwy – po pierwsze, Tessa miała momenty, w których zaczynała obwiniać się o całe zło wszechświata, jęczeć i użalać się nad sobą, generalnie będąc godną politowania bohaterką. Co więcej, zachowanie innych postaci (na przykład wspomnianego już Jasona, obiektu uwielbienia Tessy) było dla mnie totalnie irracjonalne – chłopak przed długi czas odgrywał rolę pachołka swojej dziewczyny Nicole, nie odważając się kiwnąć palcem na jej okrutne zachowanie w stosunku do Tessy, która, jakby nie patrzeć, była także jego przyjaciółką, w pewnym momencie, z powodu, który pozostanie chyba największą tajemnicą ludzkości, zapałał do Tessy nagłym uczuciem, posyłając w niepamięć wszystkie przypadki swojego żałosnego tchórzostwa i unikania konfrontacji z Nicole. Ponadto, byłam ogromnie zawiedziona tym, w jakim kierunku podążyła kreacja postaci Tessy. Początkowo bohaterka ta jest nam przedstawiona jako zmagająca się z otyłością, nieśmiała nastolatka, która mistrzowsko opanowała sztukę wtapiania się w tło i niewyróżniania się. Początkowo byłam naprawdę zadowolona, ponieważ myślałam, że udało mi się odnaleźć nieoczywistą i nieidealną bohaterkę, których przecież jest tak mało. Okazało się, że moja radość była przedwczesna, ponieważ Tessa nagle okazała się być obiektem westchnień nie jednej, ale kilku osób! Jej postać zaczęła być opisywana w samych superlatywach, jako piękna, atrakcyjna i tym podobne, co autentycznie gryzło mi się z opisami, które dostajemy na początku książki…

Do tej całej litanii zarzutów mam jeszcze niestety coś do dodania: pewne tematy, jakie porusza autorka, zostały potraktowane z ogromnym brakiem dbałości. Miałam wrażenie, że kiedy tylko wprowadzała ona jakiś bardziej ambitny wątek, który prawdopodobnie wpłynąłby pozytywnie na książkę, gdyby tylko został dobrze wykonany, unikała jego rozwinięcia i szybko zamykała go w najprostszy możliwy sposób. Przykładowo, brat głównej bohaterki od dwóch lat zmagał się z poważną depresją, wskutek czego praktycznie nie wychodził ze swojego pokoju, stale natomiast towarzyszyła mu butelka z alkoholem. Okazuje się, że kiedy Tessa nagle postanawia porozmawiać ze swoim bratem (jakoś ciężko mi uwierzyć, że przez okres dwóch lat, żadne z rodziców nie próbowało zrobić czegokolwiek z chorobą syna), od razu udaje jej się cudownie magicznym sposobem wpłynąć na jego nastawienie do życia i już kolejnego dnia widać znaczącą poprawę w jego samopoczuciu. Poważnie, z Tessy musi być niewiarygodnie dobry terapeuta, skoro w mgnieniu oka potrafi zaradzić trwającemu od dłuższego czasu problemowi… Jak widzicie, autorka sama nie potrafiła zgrabnie i mądrze wybrnąć z wątków wymagających nieco większej rozwagi i przemyślenia.

Skutkiem unikania przez autorkę poważniejszych tematów w książce było to, że praktycznie przez cały czas jesteśmy świadkami rozwijającej się relacji Tessa-Cole. I może początkowo faktycznie było to ciekawe i fascynujące, jednak szybko stało się nużące i trudne do zniesienia. To tak, jakbyście mieli przez długi czas siedzieć w jednym pokoju ze stale całującą się parą – na początku może jest to nawet słodkie i urocze, ale z biegiem czasu macie już ochotę albo odlepić tych dwoje od siebie, albo zwyczajnie wyjść. Takie kurczowe trzymanie się tylko tego jednego wątku miłosnego bardzo ograniczyło potencjał tej historii. Jestem pewna, że dałoby się wyciągnąć z niej dużo, dużo więcej.

W zasadzie jedynym bohaterem, do którego w trakcie lektury pałałam jaką taką sympatią, był Cole – chłopak, który w przeszłości popełnił pewne błędy i do wielu rzeczy zabrał się nie tak, jak należy, ale ostatecznie naprawdę starał się zmienić i naprawić własne błędy. Miał też w sobie coś zadziornego, co nadawało charakter całej powieści. Okazuje się jednak, że nawet ten jeden jedyny pozytywny element powieści na końcu został zmarnowany. Otóż na ostatnich kilkudziesięciu stronach następuje zmiana perspektywy i śledzimy wydarzenia właśnie oczami Cole’a, który wspomina swoją przeszłość, powrót do miasta i stopniowe zdobywanie zaufania Tessy. Naprawdę żałuję, że tak się stało, ale Cole pod sam koniec książki wydał mi się prawdziwym prostakiem i w ogóle ubyło mu całego tego uroku, który zauważałam wcześniej. Wciąż zadawałam sobie pytanie, gdzie podział się ten zabawny, troskliwy i uparty bohater, ale widocznie bardzo pomyliłam się z wcześniejszą oceną.

Bad Boy’s Girl to książka, która pomimo ogromnego potencjału i obiecującego początku okazała się bolesnym rozczarowaniem. Chciałabym mieć w pamięci tylko pierwsze 200 stron, które mnie zachwyciło i nastroiło pozytywnie na dalszą lekturę, i zapomnieć o tym, co działo się po nich, ale cóż – obie te części są nierozłącznym elementem powieści Blair Holden. Niestety nie mogę polecić tej książki, choć bardzo bym chciała. Takiej dawki irytacji i sfrustrowania nie otrzymałam od żadnej powieści od bardzo dawna.

booksofsouls.blogspot.com

Tessa jest typową nastolatką o niskiej samoocenie. Do tego stanu przyczyniły się lata wypełnione złośliwościami i drwinami Cole’a.. Działo się tak aż do momentu, w którym to niespodziewanie wyjechał. Teraz, po kilku latach wrócił i zachowuje się kompletnie jak nie on.

Podczas nieobecności Cole’a uprzykrzaniem życia Tessy zajęła się jej była, najlepsza przyjaciółka, popularna cheerleaderka Nicole. Dziewczyna skutecznie nastawiła wszystkich uczniów przeciwko Tessie tak, że ta nie miała okazji nawiązać z nikim przyjaźni.

Nietypowe zachowanie dawnego prześladowcy wzbudza niepewności Tessy i całkowicie ją dezorientuje. Jak zakończy się ostatni rok liceum?

Blair Holden zaciekawiła mnie swoim pomysłem na książkę. Jak tylko zobaczyłam tę okładkę i przeczytałam opis, to zwariowałam. Koniecznie musiałam wziąć się za jej przeczytanie. Na szczęście moja ekscytacja nie była przesadzona, lektura mnie zachwyciła.

Fabuła może i nie jest do końca niestandardowa, ale zaciekawia swoją wielowątkowością, w tym wątkiem nienawiści przeradzającej się w miłość. Wszystko logicznie i spójnie się ze sobą łączy. W treści obecna też jest humorystyczna nuta, której wydźwięk wywoływał mój szczery uśmieszek. Akcja jest wartka, chociaż niekiedy z porywającej trochę przyhamowuje i staje się mniej dynamiczna. Autorka posługuje się lekkim i przystępnym piórem, dzięki czemu lektura idzie naprawdę gładko. Niektóre sytuacje są widocznie naciągane, przez co zanika gdzieś całkowita wiarygodność. Co do kreacji bohaterów, to nie widzę w nich większych wad. Bohaterowie są wyraziści i z łatwością wzbudzają sympatię. To słodka i przyjemna historia, która motywuje do docenienia siebie.

Czasem trudno zauważyć prawdziwe motywy czyjegoś postępowania oraz rzeczywistą twarz człowieka pod maską, którą przybrał. Pomiędzy żartem, a kpiną przebiega bardzo cienka granica i bywa często tak, że zostaje ona przekroczona, ale zauważają to jedynie dwie osoby – ten kto zostaje wyśmiany i ten kto szydzi. Ale niekiedy jednym i drugim należy się druga szansa …

Cole nie kojarzy się Tessie z niczym pozytywnym, lata mniej lub bardziej wyszukanych kawałów, niezbyt śmiesznych dla niej, pozostawiły głęboki ślad nie tylko w pamięci dziewczyny. Ale niedługo wszystko to zostanie zamknięte i koszmar lat szkolnych dobiegnie końca. Ona wie doskonale jak unikać bycia na pierwszym planie, przez lat stała się prawdziwą mistrzynią w wtapianiu się w szkolne tło. Niestety nie tylko ten chłopak zakłócał jej spokój, Nicole z jeszcze większym zapałem lub raczej zawziętością uderza w Tessę i wie gdzie celować by najbardziej zabolało. Jednak ta ostatnia jakoś stara się przetrwać w szkolnej dżungli, jeszcze tylko ostatnia klasa liceum i będzie można zapomnieć o tym co tak doskwiera. Los albo jak to chce – fatum ma inne plany, wraca Cole, była przyjaciółka nie zamierza odpuścić prawie na mecie wspólnej edukacji, co jeszcze szykuje się? Z jednym wrogiem na raz można dać sobie radę, lecz z dwoma sprawa nie jest już taka prosta, nawet jeśli jest się mistrzynią w unikaniu kłopotów. A może szykuje się wielka niespodzianka? Tessa nie wierzy w cuda i przygotowuje się na niewybredne żarty oraz kolejną porcję upokorzeń … Czy Cole rzeczywiście jest taki zły jak ona go pamięta? Nadeszły niezwykłe chwile dla kilku osób, do tego grona zalicza się Tessa O`Connell, już ktoś się o to postara i wcale nie będzie tak jak sobie to wyobrażacie. Każdemu w końcu należy się coś od życia, tylko czasem trzeba wyjść naprzeciw wyzwaniu, zwłaszcza gdy ma ono obłędnie błękitne oczy!

Od jakiegoś czasu nie zaliczam się do grona wiekowego New i Young Adult, ale niektóre książki z tego nurtu trafiają w gusta i starszej grupy wiekowej. Tak właśnie jest „Bad Boy`s Girl” historią wywołującą uśmiech na twarzy, lecz i skłaniającą do zastanowienia nad pewnymi poruszanymi problemami. Autorka w dowcipny sposób prowadzi fabułę, tak, że czytamy kolejne strony prawie w mgnieniu oka. Jednak pod tą warstwą lekkości i humoru skrywa się ból i smutek, jedno z drugim zamaskowane jest ogromną dawką żartobliwości i dystansu głównej bohaterki do siebie. Taka atmosfera oraz znakomicie wykreowane postacie pozwalają na cieszenie się opowieścią o młodych ludziach i ich perypetiach. Schemat dziewczyny z dobrego domu i „złego chłopca” o złotym sercu został nieco przełamany, ale w jaki sposób – to już powinno zostać odkryte, przez każdego czytającego, osobiście. Pomiędzy beztroską i pierwszymi poważnymi wyborami jest miejsce na spostrzeżenia związane z tym co powinno być ważne w rodzinnym życiu oraz jak łatwo zamaskować problemy przed dorosłymi. W świecie gdzie największym kłopotem wydaje się pryszcz lub kłótnia z przyjaciółką jest i ciemniejsza strona, to ona od czasu do czasu pokazuje swą twarz, czym sprawia, że lżejsze tony nie dominują i nie upraszczają całości. „Bad Boy`s Girl” jest książką gdzie znajdziemy komizm, będziemy obserwować dojrzewanie oraz stawianie czoła temu co omijano do tej pory szerokim łukiem. Niekiedy słodycz wcale nie jest przelukrowanym smakiem i ma w sobie niespodziewanie tony, które sprawiają, że zamiast nierzeczywistej bajkowej rzeczywistości czytelnicy otrzymują dobrze napisaną powieść.

Nastoletnia Tessa ma jeden cel - przetrwać ostatni rok liceum. Aby tego dokonać wymyśliła plan: trzymać głowę nisko, nie rzucać się w oczy i nie wchodzić nikomu w drogę - zwłaszcza Nicole, czyli byłej przyjaciółce i królowej wredoty.

Niestety, po kilku latach nieobecności do miasta wraca Cole Stone, czyli chłopak, który uprzykrzał Tessie życie i niejednokrotnie wysyłał ją na ostry dyżur. Chłopak, którego dziewczyna miała nadzieję więcej nie zobaczyć.

Ja wiedziałam. Ja to po prostu wiedziałam, że ta książka tak bardzo mi się spodoba, że po jej skończeniu będę bardzo tęsknić za głównymi bohaterami. Ale nie wyprzedzając faktów.

Tessa, czyli główna bohaterka jest dziewczyną o bardzo niskiej samoocenie, co jest spowodowane latami prześladowań. Mimo złej przeszłości, jest to naprawdę silna nastolatka, która swoimi ciętymi ripostami potrafi naprawdę człowieka zagiąć. W tym bardzo przypomina mi Emily, czyli główną bohaterkę książek Lato koloru wiśni oraz Zima koloru turkusu.

Cole Stone, o którym wspomniałam wyżej jest... prawdziwym dupkiem. I to tak z krwi i kości. Chociaż powiem szczerze, że jak już się pojawił i przyzwyczaiłam się do jego obecności, zauważyłam, że nie jest aż tak irytujący, jak był na początku. Doszło nawet do tego, że ten bohater naprawdę zyskał moją sympatię.

Jeśli chodzi o nieszczęsną Nicole, to nie chcę o niej tutaj pisać. Przeklinać nie chcę, bo to nieładnie,a wiem że gdybym za bardzo się rozkręciła, to poleciałoby kilka wulgaryzmów.

Fabuła bardzo trafiła w mój gust i choć trójkąt miłosny (lub nawet czworokąt, jak ktoś by się uparł) jest już czymś co pojawia się w każdej młodzieżówce, to jednak wątek ten szalenie mi się spodobał w Bad Boy's Girl. Autorka ma lekkie pióro i dzięki temu książkę się nie czyta, a pożera w całości. Dzięki wielu zabawnym momentom nie raz płakałam ze śmiechu i tak teraz sobie myślę, że niektóre cytaty sobie chyba gdzieś zapiszę i będę nimi wszystkich zamęczać. Czy to już obsesja?

Po skończeniu tej pozycji przez blisko 10 minut zbierałam szczękę z podłogi. Co to za zakończenie?! Dzięki Bogu, że to pierwsza część a nie jedna książka, bo przysięgam, że załamałabym się. Teraz z niecierpliwością czekam na kolejne tomy, bo bardzo polubiłam tych bohaterów i tą historię.

Podsumowując: jest to naprawdę lekka i przyjemna lektura dla tych, którzy potrzebują oderwać się od świata rzeczywistego na kilka godzin. Ostatnie sto stron czytałam bez przerwy i chyba co chwilę zapominałam jak się oddycha.

Według mnie, jedynym minusem tej książki jest to, że się kończy.

EX-GRUBASKA I EX-GNĘBICIEL

Główna bohaterka to dziewczyna, która padła ofiarą szkolnego nękania. Wycofana z życia towarzyskiego i chwilami bierna, kiedy chce, potrafi skutecznie dogryźć ciętą ripostą. Urzekła mnie poczuciem humoru i zabawnymi wypowiedziami. Całkiem pozytywna postać, choć w niektórych z jej wypowiedzi zauważyłam niekonsekwentność. Z kolei Cole wcale nie jest taki straszny, jak zapowiadano. I nie miałabym nic do jego serdeczności, gdyby nie fakt, że nastawiałam się na prawdziwego bad boy’a, którym kiedyś ponoć był. Kiedyś, czyli w powieści już tego nie dostrzegamy. Zdecydowanie negatywną postacią (pod względem osobowości) jest Nicole, która w trochę naciągany sposób stara się dokuczyć głównej bohaterce. Czy tacy ludzie w ogóle istnieją? Jeśli tak, chwała za to, że nigdy ich nie spotkałam. Podobało mi się to, że autorka konsekwentnie pociągnęła akcję zgodnie z naszkicowanymi we wstępie charakterami, a przy tym pokazała, że niektórzy ludzie potrafią się zmienić – na dobre czy na złe - i przy tym zaskoczyć.

HATE WE WSPOMNIENIACH

Akcja powieści, pomimo rozterek Tessy, to raczej słodka i nieobciążająca emocjonalnie historia. Skupiona wokół relacji głównej bohaterki z byłym wrogiem, ex przyjaciółką i chłopakiem, w którym się zakochała. Książka jest zabawna, ma pozytywny wydźwięk, a przy tym wszystkim niesie spore pokłady motywacji, by zawalczyć o własne szczęście. Ci, którzy jednak nastawiają się na romantyczną historię opartą na schemacie hate-love, czyli nienawiści, która na oczach czytelnika przeradza się w coś głębszego, mogą czuć się rozczarowani. Bo wrogość przybiera tutaj zaledwie postać wspomnień.

WĄTKI POBOCZNE

Podobało mi się to, że pojawiły się wątki poboczne. Obok walki z niskim poczuciem własnej wartości (takiej prawdziwej, z konkursem piękności na czele!), wpleciona została kwestia fałszywych ludzi i alkoholizmu. Zaskoczyła mnie końcowa niespodzianka polegająca na chwilowej zmianie narratora, co zdecydowanie oceniam na plus. Jednak do pełni satysfakcji, oprócz wspomnianego powyżej, kulejącego romantyzmu, dochodzą niektóre naciągane sytuacje, które chwilami naprawdę przekraczały granice wiarygodności.

PODSUMOWANIE

Lekki styl, konsekwentna kreacja bohaterów, niestety także jakieś „ale”. „Bad Boy’s Girl” to nie jest zła książka, ale nie mogę powiedzieć, bym wybornie bawiła się u jej boku. Trochę się pośmiałam, trochę wynudziłam i może zasugeruję ją osobom, które szukają pozytywnego klimatu, motywacji do walki z niską samooceną i zabawnej bohaterki. Jeśli jednak nastawiacie się na romantyczną i angażującą opowieść o miłości, w pierwszym tomie serii raczej tego nie znajdziecie.

"Bad Boy's Girl" z pewnością nie wprowadza niczego świeżego do tego typu literatury, ale jako lekka i przyjemna lektura sprawdza się w sam raz. Autorka stopniowo buduje fabułę. Postacie są dobrze wykreowane, każda z nich ma swoje wady i zalety, nie od razu dowiadujemy się o nich wszystkiego. Widać, że autorka zadbała, o każdy najmniejszy szczegół, ale niekiedy miałam wrażenie, że książka się ciągnie. Moim zdaniem można by usunąć parę wątków. Bardzo podobało mi się to, że Blair Holden postanowiła stopniowo rozwijać relację pomiędzy Tessą i Cole'm. Wypadło to bardzo naturalnie, a ich wspólne przekomarzanki i to jak chłopak stopniowo zaskarbiał zaufanie Tessy, czytało mi się świetnie. Nie raz się uśmiałam, bo niektóre dialogi były zabawne. Historia jest może nieco cukierkowa, bo miałam wrażenie, że Cole jest zbyt idealny, ale aż tak mi to nie przeszkadzało. Autorka stworzyła ciepłą i uroczą powieść, którą czyta się szybko. Fabuła w książce nie skupia się tylko na wątku romansowym, bo Blar Holden porusza również takie tematy jak przyjażń, prześladowanie w szkole, relacje rodzinne czy zwyczajnie dorastanie.

Samotność i uczucie odrzucenia prze bliskie nam osoby. Najbardziej spodobała mi się zmiana jaką stopniowo przechodziła główna bohaterka. Jak z nieśmiałej dziewczyny, stawała się dorosłą, młodą kobietą, która zyskała na pewności siebie.

Jeśli lubisz lekkie i nieskomplikowane młodzieżówki to ta książka będzie w sam raz dla Ciebie.

"Bad boy's girl" to historia, która powstała na portalu ''wattpad''. Znam ten portal doskonale i szczerze mówiąc, czytam tam tylko i wyłącznie kiedy jestem bardzo zmęczona i nie chce zaczynać czegoś, co wymaga myślenia i wielkich pokładów inteligencji. Na tej stronie rzadko da się znaleźć opowiadanie, które jest ciekawe i wyróżnia się z oceanu innych. Bo szczerze mówiąc, tam powstają tysiące takich samych opowiadań, o prawie identycznych fabułach. Po skończeniu jakiejś historii nie potrafię na przykład określić które to było, bo wszystkie przeczytane zlewają się w jedną wielką plamę. Nie mówię, że ze wszystkimi tak jest, jednak większa część to jednak to samo. "Bad boy's girl" - idealny przykład właśnie takiego opowiadania. Historia jedna z wielu, może lepsza od połowy opublikowanych w Internecie, jednak od niej też istnieją lepsze.

"I don't think she realizes that the only thing that could hurt me is if I was never part of her life at all. As long as I'm here and as long as she'll let me, I'll do what I can to be there for her"

Tessie to dziewczyna, która mimo młodego wieku przeszła już wiele. Upokarzanie, ośmieszanie i obrażanie to zaledwie wierzchołek góry lodowej. Dziewczyna nigdy nie miała lekko, rówieśnicy ją obrażali, a rodzina nie zwracała na nią uwagi. Do tego, jej była najlepsza przyjaciółka zaczęła się spotykać z chłopakiem, który podobał jej się od przedszkola. Tessa myśli, że gorzeć być nie może, jednak życie lubi pokazywać, że właśnie może. Do szkoły po trzech latach nieobecności wraca najgorszy wróg dziewczyny, Cole Stone. Chłopak który od przedszkola poniżał nastolatkę i ją obrażał. Jej najgorszy koszmar. Jednak przez tyle lat ludzie się zmieniają i wszystko może ulec zmianie. Czy Cole się zmienił? A może dalej jest najgorszym mężczyzną stąpającym po powierzchni ziemi?

"Stop over thinking Tessie, just enjoy the moment"

Siadając do tej pozycji nie miałam nie wiadomo jak wielkich oczekiwań. Miałam nadzieję, na spędzę miło czas przy tej książce. Szczerze mówiąc, sama nie wiem jak mam ocenić tę pozycję. Nie była bardzo zła, jednak do nazwania jej "dobrą" trochę brakuje. Zacznę może od bohaterów, bo są najważniejszym aspektem tej książki, a wiele im brakuje. Tessa to dziewczyna, która przeszła wiele, a życie dalej rzuca jej kłody pod nogi. Problemy w domu, brat alkoholik i do tego wszystkiego wraca jej największy koszmar z dzieciństwa. Najbardziej denerwowało mnie w niej to, że sama sobie zaprzeczała, w kółko! Mówiła, że ma zły nastrój, a dwadzieścia jeden linijek (policzyłam) dalej ma jednak dobry. Inny przykład: mówi, że nienawidzi tego w niedzielny poranek, a dziewiętnaście linijek dalej (znowu policzyłam) mówi o tym samym, ale nagle mamy sobotę, i bądź tu człowieku cierpliwy...Zresztą było takich sytuacji więcej, ale gdybym miała wyliczać, to ta recenzja stałaby się niekrótkim elaboratem. Cole'a w pewnych momentach odbierałam jako nierealnego i fikcyjnego przez jego zachowanie. Chłopak starał się pomagać głównej bohaterce, za to swoje problemy zrzucał na drugi plan, a później do nich w ogóle nie wracał. Czekałam, aż te problemy wybuchną, aż zacznie się coś dziać, jednak one po prostu znikały. Były problemy, a teraz ich nie ma. Podczas poznawania historii nie zapałałam do niego nie wiadomo jak wielką miłością. Koniec książki trochę uratował jego image w moich oczach, jednak dalej nie pałam do niego sympatią. Najbardziej do gustu przypadł mi starszy brat Tessie, Travis. Mężczyzna, którego poznajemy od jego wad, przez całą powieść się rozwijał, poprawiał i walczył. Nie powiem, zrobił na mnie wrażenie, bo wydaje mi się, że jako nieliczny podczas czytania rozwijał się w jakikolwiek sposób. Żałuję trochę, że tak mało się o nim dowiadujemy w tej pozycji.

Książka przedstawia nam zwykłą, szarą rzeczywistość głównej bohaterki. Przez większość powieści nie dzieje się kompletnie nic, do tego w fabule występuje strasznie naciągane sytuacje. Osobiście bardzo rzucały mi się one w oczy. Momenty po prostu jak z bajki, a później zabrakło mi tylko zakończenia "żyli długo i szczęśliwie". Sądziłam, że przeczytam tę powieść dosyć szybko, jednak męczyłam ją prawie tydzień. Fabuła jest w miarę ciekawa w swojej prostocie, jednak zdarzają się sytuacje przez które nie potrafiłam przebrnąć, bo się ciągnęły jak guma u podeszwy. Powieść posiada również plusy, o których myślę, że warto wspomnieć. "Bad boy's girl" pięknie pokazuje jak może czuć się dziewczyna, u której w domu rodzice nie potrafią się dogadać i nie zwracają na nią uwagi, a brat po stracie czegoś na czym mu bardzo zależało załamał się i stał się wzorowym alkoholikiem. Muszę przyznać, że podczas czytania było mi żal głównej bohaterki, nigdy nie chciałabym znaleźć w takiej sytuacji jak ona.

Kolejną rzeczą do której muszę się przyczepić jest okładka tej książki. Niektóre oprawy graficzne przyciągają uwagę czytelnika, inne jednak jedynie odpychają. Tak jest właśnie w jej przypadku. Gdybym zobaczyła ją w księgarni, to przeszłabym obok niej obojętna i nawet bym o niej nie pomyślała. Szczerze mówiąc myślę, że okładka mogła być stworzona na trochę wyższym poziomie. Finał powieści należy do jednego z tych naciąganych do granic możliwości momentów. Do tego ten romans zakończył się tak, że dla osoby, której książka przypadła do gustu będzie zmuszona sięgnąć po dalsze tomy. Ja, szczerze mówiąc nie odczuwam przymusu, aby dowiedzieć się jak zakończyła się ta seria, jednak z czystej ciekawości chyba to zrobię.

"Bad boy's girl' to historia jedna z wielu. Mi książka nie podobała się nie wiadomo jak, jednak mimo to sięgnę po drugi tom. Każdy jest inny i każdy tę powieść odbierze w inny sposób, dlatego sami musicie się przekonać po której stronie barykady jesteście.