Lekcja hiszpańskiego 2

"I lubię to, jak się przy nim czuję. Bo to jedyny moment, kiedy staje się kimś więcej, jakbym była najważniejszą, najpiękniejszą i najbardziej seksowną kobietą na tej planecie."

Każda kobieta lubi czuć się Tą najważniejszą, najpiękniejszą dla kogoś. I nie ważne czy ta druga osoba jest młodsza czy starsza, bogatsza czy biedniejsza, ma wyższy czy niższy status społeczny. Ważne, że tylko przy tej osobie czujemy się 100% kobieco.

Adrianna po całkowitym upadku własnej wartości. Totalnym zniszczeniu przez męża tyrana, nareszcie dzięki pomocy przyjaciół i Maksa 😈 po mału odzyskuje siebie. Chociaż jej były nadal próbuje sztuczek i ją gnębi, to ona z każdą potyczką staje się silniejsza. Wstaję jak Feniks z popiołów. Czasem trzeba zaliczyć dno, by móc się odbić...

W tej części Adrianna musi się zmierzyć nie tylko z psychicznym mężem, ale także walczy o odzyskanie najważniejszej dla niej osoby. Dodatkowo opuszcza Hiszpanie i wraca do Polski. Tym samym zostaje z własnymi demonami i poplątanymi uczuciami. Zdaje sobie sprawę, iż Maks nie jest już dla niej tylko przyjacielem. Tylko co ten młody mężczyzna czuje do niej?

Gdy wszystko zaczyna się układać, akcja obraca się o 180st. I następuje taki zwrot akcji... Że mam ochotę udusić autorkę 🤣🤣 Oczywiście w żartach, ale ja się pytam jak?! Jak można tak skończyć?! Ja sądziłam iż to skończy się na 2 tomie jakimś Happy endem a tu 😱😱 Mam nadzieję, że 3 część powstanie, a najlepiej że już czeka na wydanie 🤣🤣

Kobieta, która zaczyna się obwiniać, że sama zdała się na taki los - przemocy domowej, ponieważ zaufała niewłaściwej osobie... pokochała potwora. Pomimo tego, że jest gnębiona przez mężczyznę sama siebie jeszcze dobija. Taka była Adrianna w pierwszej części. Zagubiona, zraniona i sama ze sobą. W tej książce kobieta staje na nogi, oczywiście bywają chwile zwątpienia, ale to już jest zupełnie inna kobieta. Kobieta, która czasami jest też pełna lęku, ale nie okazuję tego Jakubowi (swojemu prześladowcy - mężowi) tylko jest stanowcza, nawet mogę powiedzieć - władcza w swoich słowach, emanuje pewnością siebie. Do czego Jakub nie jest przyzwyczajony i się stopniowo wycofuje. Ale, ale gdy pomyślałam sobie, że w końcu będzie dobrze, autorka postanowiła dodać mi więcej emocji - wkracza Jakub i pokazuje Adriannie nowe mieszkanie, w którym mają zamieszkać ONI, jako rodzina.

W tej historii odnajdziesz miłość, strach, siłę. Będziesz chłonąć ją, aby przekonać się jak skończy się odzyskanie córki przed Adę, do czego jest gotowy człowiek, aby odzyskać rodzinę. Obiecuje Ci, że zakończenie sprawi, że poczujesz złość do autorki, że znowu daje Ci tyle emocji i każe Ci czekać na kolejny rozwój sytuacji. mniej

Pierwszy tom zakończył się tak, że nie mogłam się doczekać kolejnej części.

Tym razem przed Adrianną kolejne problemy. Nie dość że jest w Hiszpanii to jeszcze były mąż chce odebrać jej prawa rodzicielskie do córki. Głowna bohaterka ma już dosyć ciągłego użerania się z Jakubem, chciałaby po prostu odpocząć. Jednak jej były mąż nie poddaje się tak łatwo. Maks z lowelasa stał się mężczyzną wiernym jednej kobiecie. Jest wsparciem dla Adrianny, którego ona tak bardzo potrzebuje w obcym kraju i z daleka od rodziny.

Czy Adrianna odzyska prawa do córki? Jak poradzi sobie po powrocie do Polski?

W tej części główna bohaterka postanawia wytłumaczyć swoje zachowanie i opowiada współpracownikom co ją spotkało w przeszłości. Oczywiście pierwszy o wszystkim dowiaduje się Maks. To właśnie on przekonuje Adriannę do tego by zawalczyła o córkę, bo to przecież jej dziecko.

Tu szczerze mówiąc ciężko było mi zrozumieć główną postać. Z jednej strony domyślam się, że miała już serdecznie dość walki z byłym mężem, jednak z drugiej strony ta walka dotyczyła jej córki. Nie wyobrażam sobie bym miała odpuścić jeśli chodziło by o moje dziecko. Trochę zabrakło mi w tej części właśnie tej relacji matka –dziecko. Przez większość książki miałam wrażenie jakby Adrianna wcale nie miała córki.

Maks również postanawia wyjawić swoją tajemnicę, choć nie jest mu łatwo. W dalszym ciągu nie może się pogodzić z tym, że stracił rodziców w tym momencie gdy nie było między nimi najlepiej. A zwłaszcza ma żal do ojca za to co zrobił.

Ja z tej książki wyciągnęłam to, że zawsze warto walczyć o swoje, trzeba umieć przyznać się do błędu, ale również gdy zachodzi taka potrzeba, przyjąć pomoc od drugiej osoby.

Po zakończeniu w części pierwszej miałam wrażenie, że jestem gotowa na wszystko. Jednak tu autorka ponownie mnie zaskoczyła. Sama określiła to jako bajkowe zakończenie, lecz ja na taką bajkę się nie piszę, o na pewno nie! I już nie mogę się doczekać kolejnej części.

A jeśli wy nie czytaliście jeszcze książek Aleksandry Pakuły to koniecznie musicie to nadrobić.

"Nigdy więcej nie chcę być okładką, pragnę zostać interesującą i wartościową treścią, której okładka jest tylko dopełnieniem, a nie jedynym elementem, na który można zwrócić uwagę."

@aleksandrapakula

Komplikacje życiowe Adrianny ściegną szczytu klęski. Były mąż wciąż nie umie odpuścić, atakując co rusz kobietę. Chociaż Hiszpania jest odskocznią od problemów, to te nie znikają. Ada dostaje od Maksa, wujka i całej ekipy bardzo duże wsparcie, pomoc i przyjaźń, jednak nie są w stanie podjąć za nią walki. Zakompleksiona, zraniona i boleśnie naznaczona kobieta otwiera się kawałek po kawałku, wracając do ułamka dawnej siebie, za którą wielu tęskni. Decyzje do podjęcia będą ciężkie, relacja z Maksem jest niepewna, bo oboje nie bardzo wiedzą czego chcą od życia w danej chwili. Strach przed poważnym związkiem u obojga jest ogromną przeszkodą, psychicznie i mentalnie  trudną do pokonania.

Dalszy ciąg przeprawy Ady z Jakubem, wywlekanie bolesnych wspomnień. Trwa batalia, w której szansę nie są równo podzielone. Jakub ma władzę, pieniądze, znajomości i przewagę psychiczną nad Adą. Ta natomiast, musi wziąć się w garść, zebrać wszystkie siły i upór, oraz podjąć się największej i najcięższej walki w swoim życiu o Klarę. Dopiero później będzie mogła zawalczyć o dopełnienie szczęścia. Maks będzie dla kobiety powiernikiem, przyjacielem, kochankiem. Relacja ta ma pewne granice, które oboje obawiają się przekroczyć. Każde ma swoje powody, blizny z przeszłości, które wciąż są świeże, lecz zbyt długie czekanie może dodatkowo po komplikować wszystko. Adzie pobyt w Hiszpanii był niezmiernie potrzebny do zebrania sił, przypomnienia o dawnej sobie, odnalezienia tego, co odebrał jej były już mąż. Doświadczona boleśnie kobieta i młodszy mężczyzna, którego los równie nie szczędził. Mają szansę wyjść na prostą, odnaleźć swoje szczęście i stworzyć, co czego do końca nie będą pewni. Zakończenie mnie zaskoczyło, bo liczyłam na rozwiązanie spraw, a tutaj mega niespodzianka w momencie kulminacyjnym. Czekam na ciąg dalszy. Miłość, która na swojej drodze ma nie lada problemy. Emocjonalna, łzawa, głęboka historia, która na bardzo długo zostaje w pamięci i sercu.

„Szczęśliwe życie jest najlepszą zemstą”

„Lekcja hiszpańskiego 2” Aleksandry Pakuły to kontynuacja losów Ady i Maksa. Pierwsza część była świetna, ale ta jest genialna.

Jak wiele jest w stanie udźwignąć człowiek? Jak wiele tajemnic i bólu może w sobie skrywać? W przypadku Ady Małeckiej przeszłość oraz przyszłość będą już zawsze naznaczone piętnem pozostawionym przez jej byłego męża Jakuba. To historia kobiety, nad którą psychicznie, jak i fizycznie znęcała się ukochana osoba. Do czego jest w stanie posunąć się ten człowiek, aby zniszczyć życie byłej żonie, aby się zemścić. Ile jeszcze upokorzeń zniesie ta kobieta? CO jeszcze wymyśli jej były mąż? Czy Ada sobie z tym poradzi? Czy znajdzie gdzieś pomoc? I czy ta pomoc nie ściągnie na nią jeszcze większego nieszczęścia?

Muszę przyznać, że z niecierpliwością czekałam na tą część. To, w jaki sposób autorka zakończyła pierwszą część sprawiło , że jak najszybciej chciałam przeczytać kolejną . Chciałam wiedzieć jak potoczą się losy tej skrzywdzonej kobiety. Aleksandra w tych dwóch tomach porusza niezwykle ważny temat i problem, który dotyka wielu osób. Przemoc — zarówno ta psychiczna, jak i fizyczna — to najohydniejsza z rzeczy, które może zgotować człowiek człowiekowi. Dom , który miał być ostoją bezpieczeństwa staje się piekłem. W tej historii poznajemy losy kobiety, przez lata poniżanej przez byłego męża, który z każdym kolejnym dniem coraz bardziej odziera ją z człowieczeństwa. Był jej katem i nadal jest. Odbiera jej po kawałku to, co dla niej najcenniejsze. W tej historii znalazłam odpowiedzi na wszystkie pytanie, które nurtowały mnie w poprzedniej części. Brakuje mi słów, żeby opisać tę książkę, bo tak wielkie wyraźnie na mnie wywarła. Wzbudziła we mnie wiele emocji , których nie jestem w stanie do tej pory ogarnąć. Nie mogę się pozbierać po końcówce książki. Tak bardzo chciałabym wiedzieć co jeszcze się wydarzy, czy ta kobieta zazna w końcu odrobiny szczęścia i spokoju. Czy w końcu uwolni się od swojego oprawcy? Olu, należy Ci się wielki szacunek za to, że poruszyłaś tak ważny temat. Niewiele osób zdobyłoby się na to, żeby poprzez karty tej historii opowiedzieć o losach człowieka doświadczonego przemocą domową. Tą historią dotarłaś do wielu ludzi i otworzyłaś im oczy na krzywdę innych. Dziękuję tak z całego serducha. Tak po prostu, po ludzku dziękuje.

Ulubiony cytat : Pamiętam, kiedy pierwszy raz, tak świadomie, poczułem, że to miłość. Wystarczyło jej pytanie o to, jak mi minął dzień. Tak po prostu. Poczułem się jak w domu. Ona stała się tym bezpiecznym domem, do którego chciałem wracać.

Często druga część serii książek jest słabsza. Nie wiem czym to jest spowodowane. Mam wrażenie, że czeka nas trzecia część, w której wszystko wybuchnie niczym fajerwerki. Ogromnie na to liczę, szczególnie po tak dobrym zakończeniu.

W takim razie ta książka była tylko przejściową fazą - czyli rozwiniecie zakończenia poprzedniej i wstęp do kolejnej.

Pierwszą Lekcję pochłonęłam w całości i podobał mi się panujący tam klimat. Bohaterowie mieli w sobie pazur.

W Lekcji hiszpańskiego 2 akcja bardzo się dłużyła. Adrianna irytowała mnie swoim niezdecydowaniem i mimo prób odzyskania córki mam wrażenie, że brakowało jej woli walki. Rozumiem jak wiele przeszła, ale szczególnie z jej temperamentem powinna powstać z kolan jak lwica i rozszarpać byłego męża.

Opisane fragmenty z przeszłości mroziły krew w żyłach - za to chylę czoła, ponieważ są skonstruowane niesamowicie emocjonalne.

Dodatkowo postać Jakuba. Wow ! Nie mogłam się wtedy oderwać od czytania.

Relacja Maksa i Ady tym razem była jakaś powierzchowna i płytka. Zabrakło mi głębi i tej pasji, która była w pierwszej części.

Przemocy domowej doświadcza wiele kobiet na całym świecie i ma ona wiele twarzy. Bite, poniżane, gwałcone i zastraszane, traktowane w nieludzki sposób tracą resztki godności, godząc się z czasem taką codziennością. Niewielka liczba pań odnajduje w sobie siłę, by wyrwać się z piekła, które zgotowała im najbliższa i najukochańsza osoba. Jednak destrukcyjna musztra, zostawia trwałe ślady nie tylko w sercu i duszy, ale także i w psychice.

Ta książka porusza właśnie ten temat. Przybliża nam obraz kobiety, która przeżyła piekło i tylko cudem wyswobodziła się z rąk tyrana i kata. Jednak czy aby na pewno? Chorobliwa obsesja byłego męża nie daje spokoju Adrianie, który nawet po rozwodzie, doskonale wie jak uderzyć, by kobieta odczuła to najdotkliwiej. To nękanie wydaje się nie mieć końca i wyniszcza bohaterkę od środka.

Na szczęście nie jest sama. Wspiera ją rodzina i przyjaciele, którzy nie pozwalają jej stoczyć się w otchłań rozpaczy i bezsilności.

Chociaż walka z okrutnym małżonkiem wydaje się przegrana już na samym starcie, to kobieta rozpoczyna batalię, próbując odzyskać to co dla niej jest najcenniejsze.

Autorka w cudowny sposób opisała nam życie Ady, jej powolną wewnętrzną przemianę, walkę z duchami przeszłości i wiarę w siebie, w swoją kobiecość. Ta powieść nie jest kolejną banalną, romantyczną historyjką, tylko głosem wszystkich kobiet, które nie mają siły by walczyć.

Przyznam się wam, iż znany jest mi ten temat, bo ostatnio czytam wiele o przemocy w rodzinie. Jednak ta lektura otworzyła mi oczy i poszerzyła wiedzę na ten temat. Gdy poznawałam historię bohaterki, to poczułam ogromną niemoc, było mi jej tak strasznie żal. Serce mi pękało a łzy kąpały mocząc strony książki. Jeszcze nie mogę pojąć, jak ktoś, kto niby kocha, jest zdolny do tak haniebnych czynów. Dla mnie ten człowiek zalicza się do czubków i powinien znaleźć się w zakładzie chorób psychicznych.

Kochani, uważam, że powinniście przeczytać tę pozycję. Oprócz ogromu emocji i wzruszeń czekają was też zabawne momenty, dialogi pełne ciętych uwag i ripost, w których śmiałam się w głos.

Mimo trudnego tematu przez powieść się po prostu płynie.

Zakończenie wywróciło mnie z równowagi i zaskoczyło totalnie. Nasza droga pisarka wiedziała kiedy podrzucić bombę z opóźnionym zapłonem. Nie pozostaje nic innego tylko uzbroić się w cierpliwość i z wielkim mętlikiem w głowie czekać na część trzecią. Szczerze polecam. „Lekcja hiszpańskiego 2” jest genialna, dużo się tu dzieje i nie ma szans na nudę. Czego chcieć więcej.

Na koniec pierwszego tomu Adrianna dowiedziała się, że jej były mąż Jakub odebrał jej córeczkę Klarę podczas jej pobytu w Hiszpanii. Adrianna musi pojechać do Polski , bo jej były mąż Jakub chce odebrać jej prawa rodzicielskie w sądzie.

Mężczyzna mści się na Adriannie, a ona nie ma już sił na walkę.

Maks cały czas wspiera Adriannę i pomaga jej motywując ją do działania.

Czy Adrianna odzyska córeczkę?

I czy przetrwa jej relacja z Maksem?

Te książki powinny przeczytać kobiety, które żyją w toksycznych związkach.

Autorka swoimi powieściami pokazuje nam czytelnikom, że to co wydaje się piękne tak naprawdę może być piekłem. Właśnie takie życie miała Adrianna.

Podobała mi się jej przemiana. Bohaterka powieści dzięki wsparciu życzliwych osób zaczęła zmieniać się. Stała się silniejsza, by walczyć ze swoim byłym mężem. Jakub to prawdziwy psychopata, który bez przerwy ją dręczy, upokarza i krzywdzi.

Autorka pokazuje nam jak trudne jest życie kobiety, która padła ofiarą przemocy domowej oraz że bez pomocy innych osób nie jest możliwe podnieść się i uwolnić z tego piekła.

Wspaniale, że powstają takie książki, dzięki którym możemy zobaczyć, że zło istnieje, a autorka na pewno zmotywuje ofiary przemocy domowej do myślenia i działania.

Powieść nakłania do refleksji. Reagujmy na sygnały, gdy widzimy, że ktoś ma toksycznego partnera.

Bohaterka cały czas walczy o lepsze jutro.

Jak to wszystko zakończy się i jak ułoży się życie Adrianny? Myślę, że po takim zakończeniu tego tomu będzie kolejna część. Na to liczę i będę czekała z niecierpliwością.

Powieść zapewniła mi wiele emocji i wzruszeń.

Warto zapoznać się z tym tytułem.

Jeśli lubicie historie z życia wzięte to ta książka przypadnie Wam do gustu.

Polecam!

"Pływam po wzburzonych falach namiętności, wciąż wypatrując portu.”

„Lekcja hiszpańskiego2” – czyli dalszy ciąg gorącej historii Adrianny i Maksa, dziewczyny z włoską iskrą i przebojowego mężczyzny z pasją gotowania, którzy przez przypadek lub dzięki przeznaczeniu, spotkali się w Hiszpanii, gdzie kobieta zmuszona przez okoliczności postanowiła wyjechać do pracy w restauracji swojego wujka.

Druga część tej przewrotnej historii pozwala lepiej poznać jej bohaterów. Zrozumieć ich zachowania, emocje i uczucia oraz przeżyć z nimi kolejną słodko-gorzką lekcję życia.

Jesteśmy świadkami przemiany Adrianny, z kruchej i bezradnej ofiary przemocy, której mąż odebrał wszystko: godność, pewność siebie, wiarę we własne siły oraz ufność w bezinteresowność innych ludzi, z kobiety, która przetrwała emocjonalne tornado choć blizny zostały i na ciele i na duszy… w kobietę silną i zdeterminowaną, która dzięki ludziom, którzy stanęli na jej drodze, zaczyna wierzyć w to, że może ją w życiu spotkać jeszcze coś dobrego.

Czy Adrianna nie zabłądzi w emocjonalnym labiryncie?

Czy jej relacja z Maksem stanie się tak samo ważna dla ich obojga?

„Lekcja hiszpańskiego2” podobnie jak jej pierwsza część, to niezwykle kobieca powieść, gdzie pod przykrywką lekkiego love story Autorka zgrabnie wplotła niezwykle trudny temat jakim jest przemoc w związku.

O tym jak cienka jest granica pomiędzy dobrem a złem, o sile manipulacji, o woli przetrwania, o bezinteresownej miłości do dziecka i o emocjach, a w końcu o tym, że kiedy miłość staje się katem, czasami wie o tym tylko ofiara przemocy.

„Lekcja hiszpańskiego2” to nie lada uczta dla wielbicieli emocjonalnych karuzeli. Można się tu i pośmiać, i wzruszyć.

Jest brutalnie, upalnie, emocjonalnie i smacznie, a wszystko to w jednej książce.

Zakończenie pozostawia niedosyt.. mam nadzieję, że ciąg dalszy wkrótce nastąpi i pozamiata ten „magiczny bałagan”.

Polecam.