Wybór M.

„Michalina, wracając wieczorem z pracy zostaje napadnięta. Lekarzom udaje się ją uratować, i o ile zdrowie fizyczne wraca do normy, to psychicznie jest w rozsypce. Funkcjonuje tylko dzięki lekom oraz mężowi – Igorowi, który bardzo ją wspiera. Początkowo ogarnięty wściekłością, chce na własną rękę znaleźć sprawców i wymierzyć im sprawiedliwość… Co sprawiło, że w pewnym momencie Igor odsuwa się od żony, zaczyna ją nienawidzić, brzydzić się nią?”

Natalia Nowak Lewandowska zadziwia mnie każdą kolejną książką. Naprawdę nigdy nie jestem dość przygotowana na zastrzyk emocji, który dostanę. Autorka potrafi zszokować, zaciekawić, a jej historie nigdy nie są opowiastkami, o których szybko zapominam. Natalia Nowak-Lewandowska nie boi się poruszać trudnych i bolesnych tematów i co najważniejsze opisuje je z niebywałym znawstwem. Potrafi opisać je bardzo naturalnie i przekazać czytelnikowi wszystko to, co najważniejsze. Nie gra na emocjach, pokazuje tylko i wyłącznie wszystko tak jak naprawdę to wygląda. Wybór M to kolejna książka, która zapadła w mej pamięci i zostawiła w sercu ślad. Na pewno jeszcze kiedyś wrócę do historii Michaliny, ale na razie muszę na spokojnie tę książkę przetrawić, bo to zdecydowanie najmocniejsza i najbardziej poruszająca powieść, jaka wyszła spod pióra autorki.

Nie będę opisywała fabuły, tak samo, jak nie przybliżę Wam zbytnio kreacji bohaterów. Uważam, że tak będzie najlepiej, bo do tej książki każdy musi przekonać się sam. Ja jestem pod ogromnym wrażeniem, bo autorka naprawdę zaserwowała mnie emocjonującą oraz wzruszającą opowieść, którą mogłoby napisać prawdziwe życie. To jedna z takich książek, której lektura staje się niezapomnianym przeżyciem i zostawia w sercu ślad.

Gwałt jest czymś okropnym i żadna kobieta nie powinna się stać się jego ofiarą. Niestety jak wiemy potwory chodzą po tym świecie i niejedna kobieta ma za sobą to traumatyczne przeżycie. Wtedy najważniejsze jest wsparcie bliskich, ale niestety główna bohaterka tego nie miała. Mąż skupił się na własnych uczuciach, odsunął się od niej i pałał chęcią zemsty, matka kobiety potrafiła tylko i wyłącznie obarczać córkę winą za zaistniałą sytuację. Serce się mnie krajało, gdy to wszystko czytałam, ale na całe szczęście Michalina tak zupełnie nie została sama, bo mogła liczyć na wsparcie Basi, czyli swojej przyjaciółki.

Wybór M to powieść, którą polecam Wam z czystym sumieniem. To dramatyczna historia, która zmusza do wielu bolesnych refleksji, Autorka nie bała się pokazać, jak czasami są traktowane kobiety i do czego może to doprowadzić. To historia przepełniona cierpieniem oraz bólem, w której znajdziecie wiele negatywnych emocji.

Gorąco polecam!

„Wybór M.” to moje kolejne spotkanie z twórczością Natalii Nowak – Lewandowskiej. Sięgając po tę powieść miałam zatem pełną świadomość tego, że lektura lekką nie będzie.

Czy faktycznie tak było? Czy i tym razem autorka zagnieździła się w moim umyśle i sercu?

Michalina, wracając wieczorem z pracy zostaje napadnięta. Lekarzom udaje się ją uratować, i o ile zdrowie fizyczne wraca do normy, to psychicznie jest w rozsypce. Funkcjonuje tylko dzięki lekom oraz mężowi – Igorowi, który bardzo ją wspiera. Początkowo ogarnięty wściekłością, chce na własną rękę znaleźć sprawców i wymierzyć im sprawiedliwość… Co sprawiło, że w pewnym momencie Igor odsuwa się od żony, zaczyna ją nienawidzić, brzydzić się nią?

„Wybór M.” to powieść, która wbiła się w mój umysł i moje serce niczym cierniowy kolec. Tkwi tam i uwiera mnie do dziś.

Natalia Nowak – Lewandowska kolejny raz nie zawiodła mnie swoim stylem pisania. To jedna z niewielu autorek, które nie boją się podejmowania trudnych, bolesnych i kontrowersyjnych tematów.

Tym razem głównym tematem nad jakim pochyliła się autorka jest problematyka przemocy na tle seksualnym. Gwałt, zgwałcenie - zmuszenie drugiej osoby do obcowania płciowego, poddania się innej czynności seksualnej lub wykonania takiej czynności przez jedną lub wiele osób, posługujących się siłą fizyczną, przymusem, nadużyciem władzy, podstępem lub wykorzystujących niemożność wyrażenia świadomej zgody przez daną osobę. Sprawcę zgwałcenia nazywamy gwałcicielem.

Życie bohaterów powieści toczy się zwyczajnym torem. Michalina i Igor kroczą ramię w ramię przez życie obdarzając się zrozumieniem, szacunkiem i wielką miłością. Aż do chwili kiedy ich droga zostaje przecięta przez trzech gwałcicieli. Po tym wieczorze życie Miśki i jej męża ulega ogromnej transformacji.

To, co spotkało Michalinę to najgorszy sposób upodlenia kobiety. Odarcie jej z kobiecości, uprzedmiotowienie. I o tyle, o ile rany cielesne są w stanie się zagoić, tak psychiczne zmasakrowanie kobiety zgwałconej to już zupełnie inna kwestia. Dzięki autorce mamy okazję śledzić, a wręcz współodczuwać wszystkie emocje wraz z główną bohaterką. Osobiście mogę Wam zdradzić, że rzadko kiedy tak mocno utożsamiam się z bohaterami czytanych przeze mnie powieści. Tym razem było inaczej. Każdy fizyczny i psychiczny ból odczuwalny przez Miśkę czułam we własnym wnętrzu. To było tak mocne i żywe uczucie, że nawet dziś kilka dni po zakończeniu lektury czuję to nieprzyjemne, natarczywe pulsowanie w swoich nerwach.

Natalia Nowak – Lewandowska wykreowała portret kobiety zgwałconej w stopniu wybitnie dobrym. Dobrym do tego stopnia, że czytelnik nie jest w stanie przejść obojętnie wobec tego co dzieje się z Michaliną.

Przerażenie, złość, bezsilność, żal, smutek towarzyszą nam od niemalże już pierwszych stronic.

Nie potrafiłam pogodzić się z tym, co spotkało Miśkę. Później zaś moje odczucia poleciały już lawinowo.

Łzy i bunt – bo za co i dlaczego to ją spotkało?

Strach – bo przecież to może spotkać każdą z nas, nawet mnie? Nie zbadane są nasze losy…

Smutek i wielkie cierpienie – widzieć jak zbrodnia seksualna potrafi z cudownej, radosnej młodej kobiety zrobić wrak człowieka.

Każdy krzyk Miśki odbijał się echem w mojej głowie, płakałam razem z nią kuląc się w pozycji embrionalnej, szukając jak ona bezpieczeństwa, pewności, że nie będzie mi nigdy dane przeżywać naprawdę tego, co ona.

„(...) jutro już nie istnieje. Odeszło wraz z marzeniami, nadziejami, zostawiając przeogromny ból, który przy każdym oddechu wyrywał część jej duszy (...)"

Autorka w „Wyborze M.” nie skupiła się jednak jedynie na głównej bohaterce. Natalia Nowak – Lewandowska w dużej mierze pokazała jak zbrodnia seksualna niszczy wszystko wokoło ofiary. To fakt, że największą poszkodowaną jest zgwałcona kobieta, bo to ona jest w oku cyklonu. Ale takie przestępstwo zbiera swoje żniwo w dużo szerszym zakresie. Jest jak tajfun, który rozpędzony nie baczy na nic, tnie, wyrywa, niszczy i dewastuje doszczętnie to, co napotka na swej drodze.

Poza Michaliną zniszczył również jej męża Igora. Początkowo byłam na niego wściekła. Chciałam nim potrząsnąć, nawrzeszczeć na niego, żeby się facet wreszcie obudził z letargu. Nie potrafiłam zrozumieć jak z czułego i kochającego mężczyzny mógł zamienić się w wypełnionego obrzydzeniem i nienawiścią palanta!

Czy to tak wygląda miłość?

Czy „na dobre i na złe” nie oznacza, że na każde złe?

Czy miłość jest łatwa tylko jak jest dobrze?

Dlaczego?

Poniekąd, pewien mężczyzna, wytłumaczył mi zachowanie Igora. Jednakże wciąż odczuwam wobec niego wielkie rozczarowanie. Tak, zawiodłam się na Igorze. Według mnie nie stanął na wysokości zadania jako mężczyzna, ani tym bardziej jako kochający mąż.

„Wybór M.” porusza również kwestię problemów między rodzinnych. Konflikt Michaliny z jej matką Marią widać od samego początku, a im dalej w las, tym gorzej. Maria jest typowym przykładem katolickiej dwulicowości i hipokryzji. Rzuca słowami w Miśkę niczym żarzącym się węglem, który piecze i parzy coraz mocniej. Nie potrafię tego zrozumieć jak, ktoś kto wierzy w Boga i modli się do niego może robić takie rzeczy? Jak może tak dotkliwie kopać leżącego? Gdzie jest matczyna miłość? Gdzie miłosierdzie?

„Wybór M.” to także Małgorzata, siostra Michaliny. Potulna i cicha żona pełnego fałszu, mocno despotycznego Karola. Małgosia pod wpływem tragedii Miśki obudziła się i otworzyła oczy. Powiedziała stanowcze „nie” dla codziennych mężowskich gwałtów, upokarzaniu i tłamszeniu. Początkowo postać bezbarwna nabrała lekkich rumieńców pod koniec. Okazało się, że cierpienie siostry wyzwoliło ją z kajdan jej własnej życiowej traumy. Jaka szkoda, że musiało dojść do zbrodni na Miśce, by Małgosia potrafiła stawić czoło swoim demonom.

„Wybór M.” to trzy kobiety o imionach na tę samą literę. Chociaż ulepione z tej samej gliny i wychowywane w podobny sposób, zupełnie od siebie różne. Każda z nich dokonywała własnych wyborów i każda ponosiła konsekwencje. Obraz ich złych wyborów wyostrzył się dopiero w chwili, gdy na jednej z nich dokonano brutalnego gwałtu. Michalina nie miała w tym danym momencie prawa wyboru. Przeżyła istne piekło, by po przebudzeniu wejść w kolejny etap horroru i jego konsekwencji. Pozostałe dwie – Maria i Małgosia – cały czas miały wybór.

Zakończenie powieści wskazuje na to, że i Miśka ostatecznie dokonała własnego wyboru.

Czy był on słuszny?

Nie mnie to oceniać.

Aczkolwiek bardzo rozumiem jej decyzję.

Jedno Wam powiem, wy również nie będziecie tego wiedzieć, czy postąpiła właściwie.

„Wybór M.” jest powieścią trudną i skomplikowaną w odbiorze, mocno wpływającą na czytelnika.

Jednakże w moim odczuciu jest powieścią bardzo ważną, poruszającą istotne problemy naszej współczesności. Gwałt, przemoc, patologia. O tym trzeba głośno mówić i pisać.

Nie można udawać, że takie rzeczy się nie dzieją, że skoro ich nie doświadczamy, to ich nie ma.

To nieprawda!

To rzeczywistość, która dzieje się tuż za rogiem, za zakrętem, w ciemnym zaułku, gdzie diabeł mówi dobranoc.

Recenzja na: http://przeczytajka.blogspot.com/2018/09/wybor-m-natalia-nowak-lewandowska.html

Kilka lat temu w mediach rozpętała się burza po wypowiedzi jednego polityków, a właściwie po jego pytaniu: „Czy można zgwałcić prostytutkę?”. Dołączył tym samym do rzeszy osób (w większości mężczyzn), którzy są przekonaniu, że za gwałt odpowiada sama kobieta, że to ona prowokuje, sama jest zatem sobie winna. Wystawia piersi na widok publiczny, ubiera krótkie spódniczki, eksponuje zgrabne nogi, na dodatek chodzi wieczorami sama. Taka postawa jest karygodna, choć – niestety – powszechna. Mężczyźni nie potrafią zrozumieć, że to, iż kobieta jest zadbana, że lubi eksponować swoje wdzięki, nie jest zaproszeniem do kontaktu, a przynajmniej nie jest zaproszeniem dla każdego. Bulwersujące przekonanie i zachowanie płci męskiej pogłębia jeszcze dramat zgwałconej kobiety, która nawet jeśli dojdzie do siebie fizycznie, to psychicznie zawsze już pozostaje poraniona. Tym większe jest cierpienie, im więcej osób obarcza ją winą – poczynając od lekarzy, poprzez przedstawicieli policji, po … rodzinę.

Właśnie w takiej trudnej sytuacji znalazła się Michalina Domańska, winna tylko jednego, Tego, że jest kobietą. I to piękną, wykształconą, mającą swoje zdanie na każdy temat. Ignorowana przez bogobojną matkę, gorliwą katoliczkę oraz piętnowaną przez rozmodlonego szwagra, swoje szczęście znajduje u boku Igora. Znajomość zawarta jeszcze na studiach z tym fotografem szybko przeradza się w miłość, a para staje się dla siebie całym światem. Tę sielankę uzupełnia jeszcze wspaniała przyjaciółka, Baśka, którą jako jedyną wpuszczają do swojej codzienności. Kto by pomyślał, że ta idylla może się kiedyś skończyć?

Przerywa ją brutalna napaść i gwałt. Michalina zostaje napadnięta niemal pod samym domem, kiedy wieczorem wraca z biura. Szarpiąca się kobieta zostaje obezwładniona przez trzech pijanych sprawców, ale nie na tyle pijanych, by nie mogli wykorzystać Michaliny seksualnie. Bezwładną kobietę odnajduje mąż, który już trzymając ja w ramionach wie, że zakończył się pewien etap ich życia. Zapatrzony w siebie żyje odtąd własnym bólem i wspomnieniami tego, co zostało mu tak brutalnie odebrane. Nie jest w stanie zapewnić Michalinie wsparcia, co więcej, jej poranione ciało, a także świadomość, że dotykało jej tylu mężczyzn, budzi w nim odrazę.

Przy Michalinie pozostaje jedynie jej najlepsza przyjaciółka, która sama zmaga się z dylematem. Zaczyna się bowiem spotykać z lekarzem Michaliny choć czuje, że każda randka oddala ją od przyjaciółki, że niemoralnym jest, by odczuwała radość miłości, podczas kiedy Michalina cierpi.

Jak zakończy się ta wstrząsająca i poruszająca serca opowieść? Czy Michalina będzie w stanie funkcjonować poza szpitalem, czy terapia pomoże jej pogodzić się z tym, co się stało? Czy Igor stanie w końcu na wysokości zadania, czy też wybierze ucieczkę? Przekonamy się dzięki lekturze najnowszej powieści Natalii Nowak-Lewandowskiej, pt. „Wybór M.”. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Replika powieść jest jedną z tych, które powinna przeczytać każda kobieta, podsuwając następnie książkę swojemu partnerowi. Autorka zdecydowała się poruszyć niepopularny, wrażliwy temat gwałtu i pokazać nie tylko dramat zgwałconej kobiety, ale i jej rodziny.

Nowak-Lewandowskiej doskonale udało się odsłonić przed nami dusze i umysły bohaterów, jesteśmy świadkami ich zmagania się z prawdą i – w przypadku Igora – klęski, którą poniósł. Obserwujemy również zachowanie katolików, którzy zapominając o bożym miłosierdziu i w imię źle pojętej świętości szybko wydają wyroki i wymierzają karę nie bacząc na wyrządzoną krzywdę. Jesteśmy również zmuszeni dokonać wraz z bohaterką wyboru, podjąć decyzję, która w sytuacji gwałtu wcale nie jest jednoznaczna. Jeśli do tych dylematów, z którymi musimy zmagać się na równi z bohaterami, dodamy zaskakujące i wstrząsające zakończenie otrzymujemy książkę, której się nie zapomina, która burzy nasz mały, ułożony świat, bulwersuje, ale i stanowi głos, który powinien być usłyszany.

Najnowsza powieść Natalii Nowak-Lewandowsk Wybór M. moim zdaniem zdeklasowała większość obyczajówek traktujących w jakikolwiek sposób o gwałcie. Można było spodziewać się, że napisze dobrą książkę – wszak z każdą kolejną czuć, jak bardzo rozwija się jej styl. Jednak chyba nikt nie spodziewał się, że będzie to aż tak dobre.

Wracająca z pracy późną porą młoda kobieta zostaje zaatakowana przez trzech mężczyzn i brutalnie zgwałcona. Wiadomo – młoda laska, szwendająca się po mieście wieczorem, pewnie jeszcze wyzywająco ubrana wręcz prosi się o to, żeby ją przelecieć. Łatka. I taką właśnie łatkę przypięła Michalinie policja oraz jej najbliższa rodzina, z matką na czele. Natalia Nowak-Lewandowska nie zaskakuje pomysłem na historię, bo – umówmy się – to już było. Jednak cóż oryginalnego można jeszcze stworzyć? Jedno jest pewne: autorka to idealny przykład tego, że nie trzeba silić się na oryginalne treści. Czasem po prostu wystarczy mieć pomysł na bohaterów i prowadzenie akcji. Wybór M. jest pod tym względem doskonały. Gwałt sam w sobie jest ważnym aspektem książki, ale tak naprawdę stanowi punkt wyjścia do genialnych charakterystyk postaci i obserwacji różnych sposobów radzenia sobie z traumą. Przyznaję – przeczytałam tę książkę trzy razy. Za pierwszym razem dla ogólnego wrażenia. Za drugim – dla Michaliny, a za trzecim dla pozostałych bohaterów. Tego jeszcze nie było. Miotałam się ciągle między pełną świadomością prawdopodobieństwa zachowań tych ludzi a niedowierzaniem, że są możliwe. Szarpało mną zawsze, gdy widziałam rozsypanego Igora, kompletnie nieradzącego sobie z sytuacją. Za każdym razem, gdy pojawiał się na horyzoncie Karol, wyobrażałam sobie, że żyję w XV wieku i pełnię funkcję kata. Dostawałam ataku furii na myśl o Marii, starej dewotce, która świetnie obrazuje zaściankowość wyznawców nie wiadomo czego (niby jest katoliczką, a zachowuje się, jakby przykazanie miłości bliźniego było jej zupełnie obce). W Wyborze M. pojawiają się jeszcze inni ważni bohaterowie, jednak nie chcę zabierać Wam szansy poznania i zinterpretowania ich zachowań. I Wy dajcie sobie tę szansę. Jestem przekonana, że nie pożałujecie. To jedna z lepszych powieści tego roku. Zakończenie rozwala system. Bez dwóch zdań.

Nie pamiętam, kiedy ostatnio książka aż tak mną wstrząsnęła. To historia, która porusza do głębi, pokazuje, jak działa ludzka psychika w obliczu tragedii, jaką jest gwałt. Nie tylko z perspektywy ofiary, ale też bliskich z jej otoczenia. Dramatyczny obraz dopełnia niełatwa sytuacja rodzinna bohaterki, a także kilka pobocznych wątków (również niełatwych). Nie chcę się zagłębiać w szczegóły, bo łatwo byłoby powiedzieć za dużo. Uwierzcie mi na słowo, że to wyjątkowa powieść, którą warto przeczytać. Autorka ma niesamowity talent.

Jedna chwila, moment i życie pęka jak szklana kula. Zostają tylko okruchy, które nawet posklejane nie stworzą gładkiej całości. Nie zachowają poprzedniego kształtu. Co, jeżeli nie mamy siły, by wklejać kawałek po kawałku? Co, jeżeli zabraknie spoiwa? Choć mnie samej ani nikomu z mojego najbliższego otoczenia gwałt nigdy nie dotyczył (i oby tak zostało), to nie miałam problemu z wyczuciem się w emocje głównej bohaterki. Natalia Nowak – Lewandowska potrafi przekazać, to co siedzi w ludzkiej duszy bardzo sugestywnie. Nie da się nie współodczuwać wszystkich targających Misza emocji. Kobieta jest na dnie, z którego próbuje wyciągnąć ja najlepsza przyjaciółka Basia. Na nikogo innego Michalina liczyć nie może, mąż sam nie potrafi poradzić sobie z własnymi emocjami. Matka wychowana w „tradycyjny katolicki” sposób wręcz obwinia córkę o to, co się stało. Siostra, zdominowana przez matkę i własnego męża nie potrafi wstawić się i obronić Miszy.

To stereotypowe myślenie o gwałcie jako o prowokacji, ze strony kobiety, jest w świadomości niektórych osób bardzo mocno zakorzenione. Autorka pokazała to dobitnie i z różnych punktów widzenia. Bardzo dobrze, że to zostało w książce poruszone, bo choć nie wiem, czy uda jej się zmienić tę krzywdzącą wobec ofiar postawę, to jednak warto próbować. Krótka spódniczka, uśmiech czy makijaż nie są przyzwoleniem.

Michalinę poznajemy jako młodą i zakochaną kobietę, Misza po gwałcie, jest swoim zupełnym przeciwieństwem. Zamknięta w sobie, każdy dźwięk, każdy dotyk przypomina, o tym co się stało. Przez całą książkę czuć jak bardzo życie kobiety się zmieniło, jednak końcówka jest najlepszym obrazem tych zmian. Kontrastem i jakby potwierdzeniem starej prawdy, że choćby nie wiadomo jak tragedia cię spotkała, to świat się nie zatrzyma, są zmiany, jakie zachodzą w relacjach damsko - męskich u Basi. Kobieta do tej pory zupełnie zamknięta na poważne związki zakochuje się ze wzajemnością. Jest szczęśliwa. Te huśtawki i skrajne emocje są znakiem rozpoznawczym książek Natalii Nowak – Lewandowskiej. Żadna z przeze mnie przeczytanych nie zostawiła mnie obojętną, każda zostawia po sobie trwały ślad. „Wybór M.” Jest moim zdaniem najlepszą powieścią autorki. Rzadko mi się to zdarza, ale podczas czytania miałam ochotę rozerwać książkę z bezsilności. Po prostu nie mogłam zrozumieć dlaczego? Książka nie ucierpiała, ale moja głowa na pewno. Tyle bólu na 304 stronach.

Polecam, bo naprawdę warto. Warto zapoznać się z każdą napisaną przez Natalię Nowak-Lewandowską książką, a z „Wyborem M.” szczególnie. Jest wstrząsająca i bardzo prawdziwa.