Schronisko

Trzeba przyznać, że „Schronisko” Sama Lloyda wcale nie wygląda na literacki debiut, choć faktycznie nim jest. To książka zasługująca na wszystkie entuzjastyczne opinie, jakie dostała. Fajnie gra na motywach znanych baśni i trochę mniej znanych mitologii – przez to zderzenie z bajkami, fabuła powieści wydaje się jeszcze mroczniejsza. Skupiona jest na porwaniu 13letniej dziewczynki, młodej szachistki. Fabuła przedstawiona jest z punktu widzenia trzech postaci – porwanej Elissy, 12letniego Elijaha i policjantki, która dowodzi śledztwem w sprawie zaginięcia. Autor sprytnie stworzył mocno wyróżniające się postacie dzieci na tle ich rówieśników, które patrzą na świat inaczej, przez co rozdziały im poświęcone fascynują i ciekawią, nie są specjalnie dziecinne, a uważne i, głównie w przypadku Elijaha, którzy żyje z rodziną z dala od cywilizacji, intrygujące, trochę też niepokojące. Akcja powieści toczy się dosyć spokojnie, jednak kilka konkretnych zwrotów akcji zapewnia ciągłą uwagę, czujność czytelnika, który cały czas wszystko musi analizować od nowa. Reszta postaci w powieści nadaje jej uczucia niepokoju i tajemniczości, a nawet skołowania – nie za bardzo wiemy kto jaką rolę tutaj pełni. Ostatecznie więc muszę przyznać, że była to naprawdę ciekawa przygoda, książka z dobrym pomysłem, świetnie skonstruowaną intrygą, a poprzez nawiązania do baśni i aurę tajemniczości dająca poczucie świeżości. Na pewno nazwisko autora wpisuję do tych wartych uwagi!

Opowieść o nastolatce, zdolnej szachistce Ellis, która zostaje porwana przez nieznajomego sprawcę. Zamknięta i przytłuta łańcuchem, w pomieszczeniu bez okien, światła, ukrytego pod ziemią, w inteligentny sposób stara się analizować swoją sytuację i jak najwięcej przypomnieć sobie szczegółów sprzed porwania. Walczy o każdy dzień mając niesamowitą wolę przetrwania. Którego dnia w piwnicy zjawia się dwunastoletni Elijah, dziewczyna liczy że jej pomoże w uwolnieniu się, niestety on nie rozumie czemu ona chce uciekać, czemu tak bardzo chce się uwolnić. Ellis podejmuje ryzykowną grę ale wie że musi, od tego zależy jej życie.
Zaczęłam czytać i przepadałam. Nie mogłam uwierzyć że to debiutancka powieść autora. Książka dostarcza emocji, dajemy się wciągnąć w grę psychologiczną, a Sam Lloyd pogrywa z nami jak chce. Zakończenie jest zaskakujące i ciężko się go domyślić. Ja już wiem że będzie to najlepszy thriller tego roku a tym co jeszcze nie czytali polecam się o tym przekonać.

Psychologicznych thrillerów nigdy sobie nie odmawiam. Ale lubię gdy w powieści jest klimat, wciągająca fabuła i zakończenie, które wbija w fotel. I takie właśnie jest "Schronisko".
Pierwsze co można poczuć przy czytaniu tej powieści to ciężka i przytłaczająca atmosfera. Ten klimat jest tutaj mocno namacalny, wręcz duszący. Muszę się przyznać, że musiałam robić przerwy na czytanie czegoś lżejszego, żeby w pełni docenić fabułę. A i ona jest świetnie skonstruowana, pogmatwana, tak że na początku mamy tylko strzępy informacji, ale zbiegiem czasu (i czytania) próbujemy rozwikłać tą zagadkę. Bohaterami są dzieci, co niesie za sobą dodatkowy emocjonalny bagaż. Porwanie, przetrzymywanie dziewczynki dzieje się na oczach chłopca, który stanowi wielką zagadkę. A w tym wszystkim są jeszcze szachy!
Ta książka jest debiutem, ale takim przez duże "D", inteligentna, wciągająca, mroczna i świetnie napisana. Bardzo dobry thriller, o którym ciężko zapomnieć.

Moja opinia
Rewelacyjna książka! Aż nie chce się wierzyć, że to pisarski debiut autora!
Już sam początek jest mocny i sprawia, że czytelnik czuje się ogromnie zaintrygowany całą historią. A potem jest już tylko lepiej.
Uprowadzona z turnieju szachowego Elissa, mimo kiepskiej sytuacji w jakiej się znalazła, nie poddaje się. Wykorzystuje opanowanie i logikę, którymi posługuje się w swojej ulubionej grze, aby ocenić swoje możliwości przetrwania. Gdy do jej celi wchodzi chłopak mniej więcej w jej wieku, dziewczynka widzi szansę na ratunek. Szybko się jednak okazuje, że Elijah ma wobec dziewczynki inne plany. W końcu w jego życiu pojawiła się osoba, z którą może spędzać czas i wspólnie się bawić.
Obie postacie zostały bardzo dobrze wykreowane. Współczujemy Elissie i razem z nią próbujemy zrozumieć zasady, które obowiązują w więzieniu. Elijah za to od samego początku jest dla nas postacią tajemniczą, pełną sprzeczności i nie jesteśmy w stanie odgadnąć jego intencji. Ich relacja wygląda jak pojedynek w szachach. Elissa wymyśla coraz to nowsze sposoby, by zwiększyć swoją szansę na ratunek, a Elijah dość skutecznie potrafi przewidzieć jej ruchy i w porę uniemożliwić jej ucieczkę.
Autor stworzył historię tak realną, że aż przeraża. Czytając „Schronisko” czuć niepewność, niepokój i grozę. Nie mogłam się od tej książki oderwać. Wywarła na mnie ogromny wpływ i wzbudziła różne emocje. Autor doskonale opisuje uczucia, które przeżywa uwięziona trzynastolatka, jej matka oraz bliscy, a także pracujący nad śledztwem funkcjonariusze policji.
A zakończenie całkowicie zmienia nasze zdanie o całej historii. To co się tutaj dzieje sprawia, że zupełnie inaczej postrzegamy zachowanie bohaterów książki. Mi przedstawiona historia na długo zostanie w pamięci.
Naprawdę genialny thriller psychologiczny! Z całego serca Wam go polecam!

Lubicie bajki? Opowiem Wam bajkę, tylko uważajcie, po jej przeczytaniu możecie nie usnąć...
Byli sobie Jaś i Małgosia. Ona została uwięziona w Piernikowej chatce strzeżonej przez złego ghula, on jako jedyny mógł ją ocalić. Ale tego nie mógł jej przecież obiecać. Obiecał jednak, że wróci.
Czy to bajka? Nie, to brutalna rzeczywistość, z którą musi zmierzyć się trzynastoletnia Elissa, genialna szachistka, uprowadzona i przetrzymywana w ciemnej piwnicy porzuconego w lesie domu. Czy snuta przez dziewczynkę fantazja jest dla niej ucieczką w tej budzącej przerażenie sytuacji? Sposobem na przetrwanie?
Odwiedzający ją w jej więzieniu, dwunastoletni Elijah jest jedyną szansą na ratunek. Jednak mimo zapewnień, nie próbuje jej pomóc. W desperackiej walce o przeżycie, Elissa podejmuje grę z umysłem równie przebiegłym jak jej własny. Bo to oni, Jaś i Małgosia są bierkami na tej osobliwej szachownicy, królem i królową w rozgrywce, w której stawką jest życie.
I właśnie ta upiorna gra bohaterów, których autor obdarza ponadprzeciętną inteligencją, stanowi clou opowieści i czyni ją tak ekscytującą. Każdy kolejny ruch ma olbrzymie znaczenie i może dać zwycięstwo, lub pogrzebać wszelką nadzieję. Kto okaże się bardziej przebiegły?
Zafascynowała mnie znakomicie poprowadzona fabuła, wzbudzająca niepokój i ciekawość. Intrygująca niedopowiedzeniami, kreacją bohaterów i narracją szytą na miarę każdego z nich. Zapowiedź mroku i szaleństwa, wyraźnie dostrzegalna już w pierwszym rozdziale, towarzyszyła mi nieustannie. Czy dostrzeżecie niepozorne sygnały sugerujące kierunek, w którym akcja się rozwinie? Mnie częściowo się to udało, co nie miało jednak wpływu na doświadczane przeze mnie emocje.
To thriller, który powraca w myślach, budzi chęć by sięgnąć po niego ponownie i poszukać niuansów, które za pierwszym razem mogły umknąć. Wrócić do Lasu Pamięci, Chatki z piernika, Jasia i Małgosi. Przecież lubimy wracać do ulubionych bajek? Nawet tych budzących grozę. A ta opowieść właśnie trafiła do moich ulubionych.

„Schronisko” to zdecydowanie jeden z lepszych thrillerów, które miałam możliwość czytać w ostatnim czasie. A nawet nie wiem czy nie najlepszy. Znalazłam tu praktycznie wszystko, czego zawsze szukam w takich książkach. Ale od początku.
Genialna szachistka Elissa zostaje porwana podczas zawodów szachowych. Trafia do piwnicy, w której jest przetrzymywana przez nieznanego mężczyznę i zmuszana do posłuszeństwa. Każda niesubordynacja jest karana. Jej jedynym towarzyszem jest małpka, która zawsze przynosiła jej szczęście podczas zawodów….Gdy pewnego dnia u drzwi jej „celi” pojawia się Elijah, dziewczynka widzi szanse na ratunek….ale czy aby na pewno?
Nie dziwie się, że „Schronisko” jest jednym z najgłośniejszych zagranicznych thrillerów ostatnich lat. To, co ta książka pozostawiła w mojej głowie po sobie, to jakieś totalne zgliszcza. Nie mogę przestać o niej myśleć. Nic z początku nie zapowiadało, takiej genialnej historii. Owszem, książka wciągnęła mnie już od pierwszych stron, bowiem motyw porwania i przetrzymywania w ciemnej celi, wywołał u mnie gęsią skórkę na rękach. Do tego, cały czas byłam ciekawa dalszych wydarzeń. Ogromnym zaskoczeniem była dla mnie postać Elissy, która pomimo swojego młodego wieku ( w końcu była to trzynastolatka ), miała dosłownie „łeb na karku”. Byłam pod ogromnym wrażeniem jej mądrości, logicznego myślenia i zaradności. Cały czas jej kibicowałam i też cierpiałam razem z nią, podczas każdych spotkań z jej oprawcą. A Elijah był dla mnie cały czas zagadką, której nie mogłam rozgryźć do samego końca. W momencie gdy już stworzyłam jakąś swoją historię w głowie, autor tak poprowadził historię, że wszystko co z początku zakładałam, legło w gruzach. To, co myślałam, że było takie oczywiste, naraz tak mocno mnie zaskoczyło i zszokowało, że ze zdziwienia aż otwierałam buzię. No w życiu, nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy! Myślę, że żaden czytelnik, nie będzie w stanie przewidzieć tego, co przygotował dla niego autor! I właśnie tym kupiło mnie „Schronisko” – swoją nieprzewidywalnością i zwrotami akcji, które za każdym razem wciągały mnie jeszcze bardziej w całą historię. Książkę czytałam z zapartym tchem, nie chciałam odkładać jej nawet na chwilę – a jak już odłożyłam, to moje myśli cały czas wracały do Elissy i Elijaha. Pochłonęłam ją w jeden dzień, co jest idealnym przykładem tego, jak ta książka wciąga. Ostatnie 100 stron, to już nawet nie wiem kiedy zleciało ;) Polecam całym sercem! U mnie ma mocne 10 i zazdroszczę czytelnikom, którzy dopiero będą ją czytać!