Są takie związki, których nawet Śmierć nie rozłączy, chociaż stale próbuje, siejąc wokół spustoszenie. I wznosi z tych starań mur, niezdolna odwrócić oczodołowej czerni od cierpienia. Bo cierpienie człowiecze, przyprawione świadomością, smakuje jej najlepiej.
Od autora:
Zajrzałem w każdy zakątek opisanego osiedla. Dotknąłem drzazg ławek, doskoczyłem do krawędzi daszków klatek schodowych, wykradłem dziecięce skarby gnijące pod ciężarem chodnikowych płytek czy pod obeschniętymi kępkami niegdysiejszych traw. I spacerowałem z Kubą wzdłuż garaży, środkiem kałuż. I spożywałem, co ogródki działkowe rodziły, a na pobliskiej górce czas zabijałem piwem. I paliłem, i umierałem, bo przecież skłamię, jeśli powiem, że żyłem.
I podnosiłem wzrok na okropieństwa, i opuszczałem ze wstydu.
I spadałem z trzepaka przekonany, że za moment umrę, i płakałem od piasku w oczach, bo jakiś dzieciak zamachnął się łopatką.
Ale już nie płaczę. Bo mam Was – Marek Zychla.
Marek Zychla (ur. 26 marca 1980 r. w Żarach) w 2007 roku ukończył studia na Wydziale Biologii UAM w Poznaniu, a następnie wyemigrował do Irlandii, gdzie założył rodzinę i mieszka do dzisiaj. Na co dzień pracuje jako księgowy oraz opiekun osób niepełnosprawnych w ośrodku KCAT Art & Study Centre w Callan w hrabstwie Kilkenny. Zazwyczaj pisuje opowieści grozy, w których protagoniści walczą z urojeniami własnych, schorowanych głów.
| Autor | Marek Zychla |
| Wydawnictwo | Wydawnictwo IX |
| Rok wydania | 2020 |
| Liczba stron | 152 |
| Format | 12.5 x 19.5 cm |
| Numer ISBN | 978-83-959166-7-0 |
| Kod paskowy (EAN) | 9788395916670 |
| Data premiery | 2020.12.01 |
| Data pojawienia się | 2020.12.01 |
Produkt niedostępny!
Ten produkt jest niedostępny. Sprawdź koszty dostawy innych produktów.
Świat zbudowany z szarości. Pozbawione kolorów ubrania, spalona trawa, wyblakłe budynki. Wszystko przygnębiająco nijakie. Ludzie pogodzeni z losem, bez nadziei na uwolnienie z osiedla otoczonego murem z ludzkich ciał. Ciał jęczących z bólu, choć ciężko uwierzyć, że wciąż żywych. A pośród tego przygnębiającego obrazka Ona — Locha. Wielka kobieta skrywająca w sobie dwie osoby. Powstała przez determinację i chęć zemsty. Będąca postrachem, choć ukrywająca w sobie skrzywdzoną przez życie kobietę oraz wrażliwego chłopca.
Marek Zychla kreśli brutalny świat, w którym rzeczywistość została załamana. Dwie osoby połączyły się w jedno ciało, powstało bliźniacze słońce oraz bliźniaczy księżyc, zwierzęta przyniosły tylko śmierć, a ludzki mur powiększał się o kolejne osoby, gdy tylko ktoś podszedł zbyt blisko lub gdy przyszło komuś umrzeć. W dodatku gdzieś w tle przemykały dziwne istoty, których zamiary trudno było odgadnąć, ale ich wpływ zdecydowanie nie przynosił niczego dobrego. Ludzie każdego dnia ogłupiali umysł alkoholem, by choć trochę stłumić jęki bliskich, którzy dołączyli do konstrukcji otaczającej osiedle. Oprócz trunków żyli dzięki flakom ze słoika oraz papierosowym oparom, a na ulicy obowiązywało prawo silniejszego.
Locha starała się wszystkich mieć na oku, by nie zapanował jeszcze większy chaos. Pilnując porządku sama często nadużywa swojej pozycji, zatracając się w agresji. Musiała jednak być silna, bo dla słabych miejsce było na murze. Dla słabych i wierzących, że dopiero, gdy wszyscy mieszkańcy dołączą do konstrukcji, wszystko runie i będą wolni. Niewiedza potęgowała przeróżne teorie, które czasami zamieniały się nawet w kulty religijne. Ludzie bowiem desperacko pragnęli wierzyć w coś, co przyniesie im ukojenie.
Wszystko to odpisane jest stylem, który początkowo uznawałam za trudny, ale wystarczył moment, bym dla niego przepadła. Bym polubiła się z tym, jak Autor budował swój świat. Ciekawym zabiegiem, o którym wręcz muszę wspomnieć, jest sprawienie, że czytelnik jest kimś, do kogo zwraca się dwójka głównych bohaterów. Opowiadają oni mu swoją historię, pokazują świat, w którym przyszło im żyć, a potem stopniowo coraz bardziej skupiają się na przebiegu wydarzeń, przez co widz staje się głównie ignorowanym obserwatorem. Zdecydowanie podobała mi się ta zabawa perspektywą. Podobała mi się też kreacja bohaterów i kreacja świata. Styl Autora i tempo akcji.
„Przesmyk" to po prostu dobra książka, która warta jest czytania. Wyciąga czytelnika ze strefy komfortu i zmusza do myślenia. Angażuje całą uwagę i zachwyca swoim brutalnym pięknem.
Plus! Strona wizualna książki zasługuje na pochwalenie!
W okolicach początku powieści znajduje się opis tworzenia substancji z popiołu, jaki powstaje po wypaleniu tytoniu, oraz z śliny. Jaki jest jej cel? Można nią rysować. Mam wrażenie, że właśnie tym miały być subtelne grafiki na początku każdego rozdziału. Początkowo wywołały one moje zdziwienie, ale z czasem zaczęłam je lubić i udało mi się docenić ich istnienie. Czasami przypominały ślad po szyciu, czasami zwykły rozmazany brud. Za każdym jednak razem kojarzyły się z czymś, co zostało stworzone przez człowieka z nieuwagi. Jakby ktoś palcem nakreślił cokolwiek, gdy jego myśli znajdowały się w zupełnie innym miejscu. Akcent ten zdaje się pasować do tekstu i podejrzewałam, że stoi za nimi Łukasz Gwiżdż — autor okładki, na której również dopatrzyć się możemy ciemnych smug. Okazało się jednak, że są one dziełem wydawcy — Krzysztofa Bilińskiego — i fakt ten ogrzał moje serducho, jako że kocham, gdy wydawcy naprawdę zależy na prezentowanych czytelnikom książkach. Oprócz wkładu tych dwóch panów mamy jeszcze ilustracje Dawida Longa, które są piękne w swojej brutalności. Zwykle ukazują ludzkie cierpienie i mają w sobie coś, co nie pozwala łatwo odwrócić oczu. Cudownie zdobią powieść i sprawiają, że lektura jest jeszcze przyjemniejsza. Ukłony w stronę wydawnictwa IX za tak dokładne dopieszczenie strony wizualnej książki. Już sama okładka przyciągnęła mój wzrok, ale to środek wkupił się w moje serce (i to podwójnie, bo przez grafikę oraz prozę).
Jeśli szukacie czegoś, co wyrwie Was z kapci, co zabawi się Waszym postrzeganiem rzeczywistości, co pokaże Wam coś odświeżającego i cuchnącego, co zapadnie w pamięć — „Przesmyk" jest dla Was!
Świat zbudowany z szarości. Pozbawione kolorów ubrania, spalona trawa, wyblakłe budynki. Wszystko przygnębiająco nijakie. Ludzie pogodzeni z losem, bez nadziei na uwolnienie z osiedla otoczonego murem z ludzkich ciał. Ciał jęczących z bólu, choć ciężko uwierzyć, że wciąż żywych. A pośród tego przygnębiającego obrazka Ona — Locha. Wielka kobieta skrywająca w sobie dwie osoby. Powstała przez determinację i chęć zemsty. Będąca postrachem, choć ukrywająca w sobie skrzywdzoną przez życie kobietę oraz wrażliwego chłopca.
Marek Zychla kreśli brutalny świat, w którym rzeczywistość została załamana. Dwie osoby połączyły się w jedno ciało, powstało bliźniacze słońce oraz bliźniaczy księżyc, zwierzęta przyniosły tylko śmierć, a ludzki mur powiększał się o kolejne osoby, gdy tylko ktoś podszedł zbyt blisko lub gdy przyszło komuś umrzeć. W dodatku gdzieś w tle przemykały dziwne istoty, których zamiary trudno było odgadnąć, ale ich wpływ zdecydowanie nie przynosił niczego dobrego. Ludzie każdego dnia ogłupiali umysł alkoholem, by choć trochę stłumić jęki bliskich, którzy dołączyli do konstrukcji otaczającej osiedle. Oprócz trunków żyli dzięki flakom ze słoika oraz papierosowym oparom, a na ulicy obowiązywało prawo silniejszego.
Locha starała się wszystkich mieć na oku, by nie zapanował jeszcze większy chaos. Pilnując porządku sama często nadużywa swojej pozycji, zatracając się w agresji. Musiała jednak być silna, bo dla słabych miejsce było na murze. Dla słabych i wierzących, że dopiero, gdy wszyscy mieszkańcy dołączą do konstrukcji, wszystko runie i będą wolni. Niewiedza potęgowała przeróżne teorie, które czasami zamieniały się nawet w kulty religijne. Ludzie bowiem desperacko pragnęli wierzyć w coś, co przyniesie im ukojenie.
Wszystko to odpisane jest stylem, który początkowo uznawałam za trudny, ale wystarczył moment, bym dla niego przepadła. Bym polubiła się z tym, jak Autor budował swój świat. Ciekawym zabiegiem, o którym wręcz muszę wspomnieć, jest sprawienie, że czytelnik jest kimś, do kogo zwraca się dwójka głównych bohaterów. Opowiadają oni mu swoją historię, pokazują świat, w którym przyszło im żyć, a potem stopniowo coraz bardziej skupiają się na przebiegu wydarzeń, przez co widz staje się głównie ignorowanym obserwatorem. Zdecydowanie podobała mi się ta zabawa perspektywą. Podobała mi się też kreacja bohaterów i kreacja świata. Styl Autora i tempo akcji.
„Przesmyk" to po prostu dobra książka, która warta jest czytania. Wyciąga czytelnika ze strefy komfortu i zmusza do myślenia. Angażuje całą uwagę i zachwyca swoim brutalnym pięknem.
Plus! Strona wizualna książki zasługuje na pochwalenie!
W okolicach początku powieści znajduje się opis tworzenia substancji z popiołu, jaki powstaje po wypaleniu tytoniu, oraz z śliny. Jaki jest jej cel? Można nią rysować. Mam wrażenie, że właśnie tym miały być subtelne grafiki na początku każdego rozdziału. Początkowo wywołały one moje zdziwienie, ale z czasem zaczęłam je lubić i udało mi się docenić ich istnienie. Czasami przypominały ślad po szyciu, czasami zwykły rozmazany brud. Za każdym jednak razem kojarzyły się z czymś, co zostało stworzone przez człowieka z nieuwagi. Jakby ktoś palcem nakreślił cokolwiek, gdy jego myśli znajdowały się w zupełnie innym miejscu. Akcent ten zdaje się pasować do tekstu i podejrzewałam, że stoi za nimi Łukasz Gwiżdż — autor okładki, na której również dopatrzyć się możemy ciemnych smug. Okazało się jednak, że są one dziełem wydawcy — Krzysztofa Bilińskiego — i fakt ten ogrzał moje serducho, jako że kocham, gdy wydawcy naprawdę zależy na prezentowanych czytelnikom książkach. Oprócz wkładu tych dwóch panów mamy jeszcze ilustracje Dawida Longa, które są piękne w swojej brutalności. Zwykle ukazują ludzkie cierpienie i mają w sobie coś, co nie pozwala łatwo odwrócić oczu. Cudownie zdobią powieść i sprawiają, że lektura jest jeszcze przyjemniejsza. Ukłony w stronę wydawnictwa IX za tak dokładne dopieszczenie strony wizualnej książki. Już sama okładka przyciągnęła mój wzrok, ale to środek wkupił się w moje serce (i to podwójnie, bo przez grafikę oraz prozę).
Jeśli szukacie czegoś, co wyrwie Was z kapci, co zabawi się Waszym postrzeganiem rzeczywistości, co pokaże Wam coś odświeżającego i cuchnącego, co zapadnie w pamięć — „Przesmyk" jest dla Was!
Nocne to miejsce, w którym możesz zasiąść na widowni i obserwować, jak pociesznie bezradni są ludzie postawieni wobec tego, co wykracza poza ramy ich percepcji. Popatrz zza weneckiego lustra na ich groteskowy i pełen beznadziejnych uników taniec. Zupełnie jakbyśmy przyszli tu szukać szczęśliwych zakończeń i pociechy. „Czym straszy nas Paweł Mateja? Mimo świadomości gatunkowej i szerokiego repertuaru grozowych rekwizytów nie są to konwencjonalne strachy. Autor stara się zgłębić i wywołać lęk egzystencjalny. Jego bohaterom przydarzają się sytuacje niecodzienne, które mogą wydawać się groźne, jednak prawdziwą grozą okazje się dekonstrukcja iluzorycznej rzeczywistości, będąca odpowiedzią na tę niecodzienność. Mówiąc inaczej: Nocne pokazują, jak...
Ta książka to antologia opowiadań grozy i historii o nawiedzonych miejscach pod redakcją Michała Stonawskiego. Jest wynikiem pracy wielu fanów i autorów polskiego horroru z czasów, zanim jeszcze gatunek ten na powrót szeroko zagościł na polskim rynku. Obecne wydanie zostało zmienione, udoskonalone i przeredagowane, a jego inspiracją stały się udokumentowane historie nawiedzonych miejsc w Małopolsce. Cechą szczególną książki są poprzedzające opowiadania relacje, które opisują autentycznie istniejące miejsca i związane z nimi historie. W nowym wydaniu zamieszczone są fotografie wybranych miejsc.
Literacka ofiara dla pradawnych Bogów. Piąta odsłona projektu „Słowiański Horror” trafiła pod skrzydła IX, a wraz z nią wyróżniający się autorzy polskiej literatury grozy sięgający w rodzimą przeszłość, aby przywołać z niej upiory, których słowiańska ziemia nigdy się nie pozbyła. Przewrotne, oryginalne historie pełne zarówno krwawej makabry jak i mocno uderzającej w psychikę wywrotowej wizji naszej niestabilnej rzeczywistości pojawiają się w czasie trwającej pory Welesa, który poniekąd patronuje naszemu przedsięwzięciu. Dzięki staraniom pomysłodawcy, Macieja Szymczaka, w tym niemal 500 stronicowym tomie znajdziecie opowiadania wyróżniających się polskich autorów grozy. Wstęp do antologii napisał Michał Cetnarowski, redaktor miesięcznika ...
Zły człowiek to opowieść z prawdziwym rozmachem rozgrywająca się na trzech odrębnych płaszczyznach czasowych. Będziecie w niej towarzyszami warszawskiego koronera, którego życie destabilizuje się coraz bardziej z każdym kolejnym dniem; spojrzycie na obcego przybysza oczami romantycznej, zakochanej kobiety żyjącej w niemal wiktoriańskim świecie otoczonym przez trujące morza; a wreszcie będziecie świadkami ogromnej kosmicznej operacji, dla której ludzkość jest tylko egzotycznym tłem. Te wszystkie wątki łączą się w zaskakującą, fantastyczną epopeję, wypełnioną mitologiczną symboliką. Bruno Grigori urodzony w 1972 roku w Krakowie. Absolwent Nowodworka i Uniwersytetu Jagiellońskiego. Były redaktor naczelny Gier-Online. Pisarz, wykładowca, programista i pr...
Drugi tom przygód Tadeusza Siekierskiego i jego demonicznej znajomej, rozpoczęty w powieści Alazza. Demonica Alazza nieoczekiwanie znika. Tadeusz Siekierski zaczyna szukać zaginionej na własną rękę, co sprowadza na niego wiele kłopotów. Jednym z nich jest Justyna Zawadzka z domu Twardowska. Czy rzeczywiście jest tą, za którą się podaje? W tym samym czasie w Bydgoszczy pojawia się tajemniczy Niemiec, poszukujący w całej Europie starych, hitlerowskich dokumentów z czasów wojny. Agent Roszczak wraz z Piotrem Kownackim ruszają jego tropem. Czy zdołają pokrzyżować złowieszcze plany nazistów? I co się stało z Alazzą?
Dreszcze to zbiór lęków. Tych najgłębszych, trawiących człowieka gdzieś na granicy świadomości. Często nie do końca sformułowanych, niejednoznacznych, niedookreślonych. To proza wynikająca z chęci swoistej autoterapii, oswajania własnych strachów, ale też komentowania rzeczywistości. Nie tyle próba oceny, co zadawania pytań. Ważną rolę pełni tu religia – przetwarzana, przekształcana, czasem wręcz profanowana w poszukiwaniu szerszego kontekstu, głębszego zrozumienia. Od mroźnej Moskwy, przez amerykańskie pustkowia z czasów wojny secesyjnej, oblicza polskiej prowincji i wsi, aż po krakowskie ulice. Wszędzie kryje się groza, która nie zawsze jest tak oczywista i jednoznaczna, jak nam się wydaje. Wampiry, zombie, wilkołaki, UFO i słowiańskie bóstwa ...
Książka poniekąd jest projektem, ponieważ wszystkie dziewięć historii zainspirowanych zostało obrazami Zdzisława Beksińskiego – stanowi interesującą fabularyzację malarstwa tego wyjątkowego artysty. Opowiadania napisane zostały w konwencji klasycznego weird fiction, a ich styl przywodzi skojarzenia z autorami, których doskonale pamiętamy z magazynu „Weird Tales”. Dzięki temu zabiegowi potrafią one zawiesić Czytelnika w czasie, a opisywana współczesność zaczyna nabierać osobliwego wymiaru, w którym kryjące się potężne siły, potrafią destrukcyjnie wpływać na losy tych, których ciekawość prowadzi o krok za daleko. Bartłomiej Fitas (ur. 1994), pochodzący ze Stalowej Woli pisarz szeroko pojętej grozy, z wykształcenia fotograf. Zadebiutował w 2018 r...
Jedna z najoryginalniejszych wizji ostatnich lat w polskiej fantastyce! Akcja książki rozgrywa się w tytułowym mieście Sepatem i jego okolicach (Lasach Nerwowych oraz sztolni Kopalni Albarys). Poszczególne opowiadania z rozmaitych perspektyw ukazują funkcjonowanie świadomej metropolii oraz życia jej mieszkańców. Emigrantów, strażników, zesłańców. Zwykłych obywateli ze swoimi niezwykłymi problemami, a także Archontów – władców tego osobliwego miejsca. Każde opowiadanie zbioru stanowi autonomiczną całość, choć niektóre z tekstów nawiązują do siebie opisywanymi wydarzeniami oraz pojawiającymi się bohaterami. Dzięki temu Miasto Wszystkich Zdrowych zyskuje formułę mozaiki. Dwa ze wzmiankowanych w zbiorze tekstów były wcześniej publikowane w „Nowej Fa...
Kiedy wrogie armie ścierają się koło twego domu, kiedy Zieloni Mściciele wkraczają do akcji, a potężna klątwa egipska zagraża wszystkim i wszystkiemu, pojawia się On. Nie jest super bohaterem, nadczłowiekiem, nie ratuje ludzkości w imię wyższych celów. Rozpoznacie go bez trudu. Walonki, kufajka, czapka uszanka i ten specyficzny... aromat? Najbardziej charakterystyczny bohater polskiej fantastyki. Bimbrownik, egzorcysta... po prostu Jakub Wędrowycz. Powraca w wielkim stylu! Wieszać każdy może, to kolejna książka o tej kultowej postaci. W typowo „wędrowyczowskich” opowiadaniach poznacie jedną z wojennych przygód bohatera, dowiecie się kim są „Zieloni Mściciele” oraz wysłuchacie wykładu na tematy fachowe. Autor ujawni wreszcie prawdziwe imię Baby Jagi i...
„Jest w tych opowiadaniach ironia ostra jak rapier kondotiera. Jest w tych opowiadaniach śmiech do łez i przez łzy. Grundkowski to Bareja polskiej fantastyki”. – Krzysztof Sokołowski, tłumacz, krytyk „Pamiętam jak byłem dumny, gdy wspólnie z Jerzym napisaliśmy opowiadanie Pociąg śmierci. Ja dopiero zaczynałem literacką przygodę, on należał już do nagradzanych pisarzy. Do dziś uważam, że był to jeden z najlepszych tekstów podpisanych – obok niego – moim nazwiskiem”. – Krzysztof Kochański, pisarz Jerzy Grundkowski (1953-2016) – ukończył historię na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Debiutował opowiadaniem Żółta cysterna (1977), emitowanym jako słuchowisko na antenie Polskiego Radia. Pierwszą książkę pisarza – Annopolis, miasto...
Tropem Pawła K. podąża tajemniczy prześladowca, który zdaje się wiedzieć, kim jest człowiek w masce Incognito. Przyparty do muru i opuszczony przez swoich sojuszników młody bohater nie ma wątpliwości, że gdy tej nocy zegar wybije północ, w mieście poleje się krew. Pytanie tylko czyja...
Próbując przypasować Podróż powietrzną do określonego podgatunku science fiction, z proponowanych przez Dominikę Oramus w pracy O pomieszaniu gatunków. Science fiction a postmodernizm, poświęconej przede wszystkim dziełom późniejszym niż Bilderdijka, możemy natrafić na pewne trudności. Niniejsza opowieść pozbawiona jest pewnych kluczowych elementów, jak wyznaczenie czasu czy charakterystyka pozostałych postaci, przez co analiza pod względem gatunkowym będzie bardzo ograniczona. Moglibyśmy pokusić się o założenie, iż Podróż powietrzna należy do SF kontaktowej, problemem pozostaje jednak to, czy napotkana istota rzeczywiście była obca. "Podróż…", nie będąc intencjonalnie pisana wedle ram jednego podgatunku science fiction, przypomina przede wszystkim...
Początek lat 90. XX wieku, niewielkie miasto w zachodniej Polsce. Przytłoczony szarą egzystencją dziewięcioletni Grześ pragnie przygód, przyjaźni i miłości. Gdy zaczyna pisać pamiętnik, czuje, że jego życie wreszcie się zmieni, że zapomni o nieszczęśliwym dzieciństwie. Opisuje zabawy na osiedlu, szkolne sukcesy, ale też coraz liczniejsze porażki. Z tygodnia na tydzień jednak jego zapał słabnie, podejrzewa też, że ktoś czyta jego zapiski i go obserwuje. Wiedziony smutkiem, lękiem i złością coraz częściej zagląda do piwnic, których ciemne zakamarki zdają się szeptać słowa ukojenia. Natrafia na dziwną zabawkę, a na duchu podnosi go przebojowy chłopak z sąsiedztwa, bratnia dusza, o której zawsze marzył. Za jego sprawą wpada na trop wiodący go do n...
Kiedy wydaje się, że wszystko wreszcie wróci na swoje miejsce, zło świata zostało pokonane, a bohaterowie mogą odpocząć, zająć się rodzinami, wychowywaniem dzieci i odbudowywaniem świata, nadciąga… Co? Zło. Najczystsze Zło. Monstrualne i niewyobrażalne, bo zrodzone, a właściwie rozrośnięte w głębinach wszechświata. Idzie i pożera, wiecznie nienasycone, wiecznie głodne i spragnione. Hoduje światy i zaraża je złem. Po co? Bo dzięki temu żyje i pęcznieje. Nasz świat jest dla niego tylko kolejnym zagonkiem do uprawy ziaren zła. Czy naszym bohaterom, zmęczonym już jednak poprzednimi bojami, uda się ocalić świat przed naprawdę ostateczną zagładą? Nie będzie to proste, zwłaszcza że Zło umie dobierać sobie pomocników. Wszystko wskazuje na to, ...
Wyobraźnia bez ograniczeń! Dla wszystkich! Dwunastoletnia Wiktoria i sześcioletni Artur przeprowadzają się z rodzicami do Irlandii. Czeka na nich nowy dom, nowe środowisko, nowe przyjaźnie. Lecz tuż po przylocie dzieci owiewa tajemniczy dym. Tak zaczyna się cudowna przygoda i... walka o przetrwanie. Łkające wróżki, tęczowe stworki, mówiące wilki, czarujący młodzieniec i tajemniczy Ior zadbają o to, by dzieci ani przez chwilę nie zaznały nudy. Marek Zychla zabiera czytelników do Krainy Młodych, w której odwieczny bój dobra ze złem nabiera współczesnego wymiaru. „Ior” jest jedną z tych powieści, przy których czytelnicy doskonale się bawią, a jednocześnie – zupełnie niepostrzeżenie – uczą ponadczasowych wartości! A zatem czytajcie, dzieci! Czytajc...
Trzymacie w dłoniach drugi tom przygód Kuby, jego siostry Agnieszki oraz towarzyszącej im grupy nietuzinkowych bohaterów! Przepełniona akcją kontynuacja gorąco przyjętej przez czytelników Schedy Gigantów zapewni Wam wiele godzin rozrywki, niejednokrotnie wzruszy i rozbawi do łez. Ludzie świętują zwycięstwo nad wiedźmą Badb, nie mając pojęcia, że pomogli sięgnąć po władzę wyjątkowemu złu. Złu, któremu zbyt dobrze z oczu patrzy, by wzbudzić w królu Jakubie lęk. Nie dziwcie się, skoro jest ono piękniejsze od wschodów czy zachodów słońca! I nienawidzi mężczyzn z całego… Czego? Serca? Nie, serce Greine – bo o tej królowej nimf tu mowa – już dawno pękło, a nienawiść wypełniła zarówno ją, jak i ósemkę jej podopiecznych, irlandzkich Bansh...
Wyobraźnia bez ograniczeń! Dla wszystkich! Dwunastoletnia Wiktoria i sześcioletni Artur przeprowadzają się z rodzicami do Irlandii. Czeka na nich nowy dom, nowe środowisko, nowe przyjaźnie. Lecz tuż po przylocie dzieci owiewa tajemniczy dym. Tak zaczyna się cudowna przygoda i... walka o przetrwanie. Łkające wróżki, tęczowe stworki, mówiące wilki, czarujący młodzieniec i tajemniczy Ior zadbają o to, by dzieci ani przez chwilę nie zaznały nudy. Marek Zychla zabiera czytelników do Krainy Młodych, w której odwieczny bój dobra ze złem nabiera współczesnego wymiaru. Ior jest jedną z tych powieści, przy których czytelnicy doskonale się bawią, a jednocześnie – zupełnie niepostrzeżenie – uczą ponadczasowych wartości! A zatem czytajcie, dzieci! Czytajcie,...
Słyszycie stąpnięcia? Giganci zmierzają do klifów Moheru, a od ich kroków drży wyspa! Naprzeciw kroczy diaboliczna wiedźma Badb… Światu grozi ostateczna zagłada. Gotowi na olbrzymią porcję przygody pełnej niebezpieczeństw i nieprzewidywalnej? Na wojnę o przetrwanie ludzkości? Na morze krwi i… romantyczną miłość w szalejącym wokół piekle? Na podróż w Zaświaty? Zapnijcie pasy i w drogę! W ślad za Kubą, który właśnie bukuje bilet do Irlandii. Nie ma pojęcia, że zamiast spokojnej pracy u boku przyjaciół czeka go przyszłość wprost z legend, wymagająca królewskich decyzji oraz heroicznych czynów. Czy okaże się godny przywilejów, które zgotowało mu przeznaczenie? A może odwaga polega właśnie na tym, by przyznać się do strachu przed odpowi...
„Marek Zychla od pierwszego zdania zmusza czytelnika do gry na swoich zasadach. Nie idzie na żadne kompromisy, ale jednocześnie potrafi okazane zaufanie wynagrodzić po wielokroć. To on rozdaje karty. I tak właśnie powinno się pisać. Gdybym miał określić Wi@rusa jednym słowem, byłoby to słowo: brawurowe. To popis stylu i eksplozja wyobraźni, która w poszukiwaniu najwłaściwszej formy z łatwością przełamuje bariery gatunków. To radykalne wyzwanie, rzucone zdolnościom percepcyjnym czytelnika, sytuujące się między science fiction a horrorem, między baśnią, mitem, powiastką filozoficzną a opowieścią o ludzkich uczuciach i ambicjach. To wreszcie fantastyka taka, jaką osobiście cenię najbardziej: erudycyjna, gęsta, ustawiająca wysoko poprzeczkę czytelnikow...
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro
Powiadomienie
