25 marca 1942 roku prawie tysiąc młodych niezamężnych dziewcząt wsiadło do pociągu, który miał je zawieźć do obozu Auschwitz. Były to słowackie Żydówki – przekonane, że przez kilka najbliższych miesięcy będą pracować w fabryce. Założyły na siebie najlepsze ubrania i z radością machały na pożegnanie zebranym na peronie bliskim. W rzeczywistości były przedmiotem transakcji pomiędzy słowackim rządem a Niemcami i jechały do niewolniczej pracy. Zaledwie kilku spośród nich udało się przeżyć.
Pierwszy kobiecy transport do Auschwitz był przez długie lata zapomniany. Nie było w nim osób związanych z ruchem oporu ani jeńców wojennych. Były tylko bezbronne młode kobiety, przyzwyczajone do dobrych manier i wygodnego życia, które nagle znalazły się w piekle, w którym je bito, rozbierano do naga, golono, trzymano na wielogodzinnych apelach na mrozie, poddawano drakońskim karom i zaganiano do ciężkiej pracy, często prowadzącej do śmierci. Ta książka przypomina niezwykłą historię pierwszych 999 kobiet, które trafiły do Auschwitz, ich cierpienie, heroizm i wolę przetrwania.
Heather Dune Macadam – amerykańska autorka, której prace na temat Holokaustu zyskały uznanie zarówno instytutu Yad Vashem, jak i USC Shoah Foundation, Muzeum Kultury Żydowskiej w Bratysławie, a także Muzeum Auschwitz-Birkenau. Jej najnowsza książka – 999 – już w niespełna rok po premierze została przetłumaczona na kilkanaście języków. Heather Dune Macadam jest również znaną publicystką. Pisuje dla „New York Timesa”, „National Geographic”, „The Guardian UK”, „The Daily Mail”, „Marie Claire” i „Newsweeka”.
| Autor | Heather Dune Macadam |
| Wydawnictwo | Prószyński |
| Rok wydania | 2021 |
| Oprawa | twarda |
| Liczba stron | 512 |
| Format | 13.5 x 20.6 cm |
| Numer ISBN | 978-83-8234-097-6 |
| Kod paskowy (EAN) | 9788382340976 |
| Data premiery | 2021.04.08 |
| Data pojawienia się | 2021.02.04 |
Produkt niedostępny!
Ten produkt jest niedostępny. Sprawdź koszty dostawy innych produktów.
To nie jest powieść, którą czyta się z zapartym tchem i czeka na szczęśliwe zakończenie. To kompendium wiedzy o zagładzie Żydów, o dzielnych kobietach usiłujących przeżyć potworności obozu w Auschwitz. Jest to bardzo ważny dokument i świadectwo bólu wielu ludzi. Pozycja obowiązkowa dla wszystkich, którzy chcą uzupełnić swoją wiedzę.
„Wszystkie niezamężne żydowskie dziewczyny i kobiety w wieku od szesnastu do trzydziestu sześciu lat muszą się zgłosić … 20 marca na badania lekarskie w celu skierowania na trzymiesięczne roboty rządowe. Żadna nie może zabrać do punktu rejestracji więcej niż czterdzieści kilogramów rzeczy osobistych”.
O tym właśnie traktuje ta niezwykła książka. O deportacji słowackich Żydówek. Dobrze ubranych, zdrowych, schludnych, miłych, prawych, lubiących kontakty społeczne, marzących o świetlanej przyszłości, wychuchanym przez rodziców. Niektóre po tym feralnym obwieszczeniu były smutne, inne przerażone a kilkanaście z nich cieszyło się wręcz, że „dorosłą” pracą zasłużą na szacunek, podreperują domowe budżety, nabędą doświadczenia i będą pracowały dla dobra swojego kraju.
Niewinność i naiwność cechowała wszystkie 999 dziewcząt. Nie wiedziały, że zacznie się gehenna, koszmar, z którego się nie wybudzą, a tylko garstka z nich przeżyje. Nie wiedziały, wsiadając do pociągu, że to początek nie podróży do fabryki obuwia, ale początek ich końca. Te z bogatszych rodzin miały szansę na ratunek, jednak machina biurokracji była za bardzo opieszała i dokumenty zwalniające z pracy były dostarczone zbyt późno. Płakałam, gdy czytałam, jak ojciec jednej z dziewcząt ze stosownym dokumentem gnał samochodem na złamanie karku po swoją ukochaną córeczkę, jednak pociąg ciągnący wagony bydlęce, w których dziewczyny podróżowały, przekroczył już granice Polski…
Czym zawiniły? Tylko tym, że urodziły się w złym miejscu i czasie…
Często przy czytaniu miałam ściśnięte gardło, a chusteczka trzymana blisko oczu powoli wilgotniała. Z każdą kolejną stroną, z każdym kolejnym podanym świadectwem byłam coraz bardziej wstrząśnięta, smutna i rozgoryczona. Tym bardziej że to nie była literacka fikcja, tylko niestety - samo życie. Zdjęcia, które Autorka znalazła i zamieściła w książce, dodatkowo potęgowały emocje. Kobiety opisywane w historii nagle nabrały realnych kształtów, zyskały twarze i przestały być dla mnie całkowicie anonimowe. To było jeszcze bardziej dołujące.
Chylę czoła przed Autorką, za profesjonalizm, za zagłębienie faktów, przekopywanie się przez archiwalne dokumenty, filmy, zeznania znajdujące się w USC Shoah Archive, Yad Vashem, Słowackim Archiwum Narodowym. Za odszukanie i namówienie do wywiadu jeszcze żyjących ocalałych i ich rodzin, by w pełni przedstawić świadectwa tego, co się wydarzyło. Z niezwykłą dbałością zagłębiła się w szczegóły i przedstawiła w sposób przejrzysty i obrazowy historię pierwszego transportu kobiecego do Auschwitz w ramach planu „ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej” Adolfa Eichmanna. To była trudna, żmudna i przygnębiająca praca. Uważam, że takie książki muszą powstawać, by przypominać dzisiejszym czytelnikom o wydarzeniach, które nie powinny być zapomniane.
Straszne czasy, oby nigdy nie wróciły. Gdzieś w tyle głowy przy czytaniu książki miałam w pamięci wspaniałe, mądre, wzruszające i niesłychanie ważne przemówienie Mariana Turskiego „Auschwitz nie spadło z nieba”. Z przesłaniem… nie bądźmy obojętni… pamiętajmy…
Heather Dune Macadam 999 Nadzwyczajne dziewczyny z pierwszego transportu kobiecego do Auschwitz,
"Nie powinniśmy nigdy mówić, że wszyscy są tacy sami. Nie, myślę, że zawsze są jakieś wyjątki. W każdej niedoli zdarzają się lepsze chwile. Muszą być. Z każdego piekła ktoś musi powrócić." Takim cytatem, słowami więźniarki o numerze 1741 Marthy Mangel zaczyna się jeden z rozdziałów książki, historii prawie tysiąca młodych słowackich dziewcząt Żydówek, które wywiezione zostały do Auschwitz w marcu 1942 roku.
Uzupełniona o liczne zdjęcia, listy i dokumenty książka, przywraca pamięć o tych młodych, często tylko kilkunastoletnich dziewczętach, będących przedmiotem niewiarygodnej transakcji przeprowadzonej pomiędzy rządem słowackim a nazistowskimi Niemcami, wywiezionych w pierwszym, a następnie w wielu kolejnych transportach do Auschwitz. Przekonanych, że jadą do pracy w fabryce, czasem wręcz podekscytowanych możliwością wyrwania się z domu, a tak naprawdę stanowiących pierwszą w obozie kobiecą siłę roboczą.
Chociaż główną swoją bohaterką czyni autorka Edith Friedman (numer 1790), z którą miała okazję spotkać się i wielokrotnie rozmawiać, oraz jej siostrę Leę, w rzeczywistości głos oddaje wielu innym więźniarkom, których personalia oraz obozowe doświadczenia udało się ustalić i odtworzyć. To powoduje, że otrzymujemy przejmującą wielogłosowość przeżyć i odczuć, widzimy przeróżne postawy i zachowania, w końcu dowiadujemy się, w jaki sposób więźniarki radziły sobie z obozową codziennością.
Autorka wykonała wieloletnią, tytaniczną pracę, przekopując się przez setki dokumentów, wywiadów, wspomnień, w dużej mierze zdeponowanych w założonej przez Stevena Spielberga, znajdującej się w Stanach Zjednoczonych USC Shoah Fundation, by je później z kronikarską wręcz dokładnością wpleść w tworzoną przez siebie narrację. Rozmawiała również z ostatnimi żyjącymi jeszcze więźniarkami oraz ich rodzinami.
Na koniec jeszcze cytat znajdujący się w zakończeniu książki, słowa Edith Friedman Grosman (numer 1970)
"Drogi Czytelniku
Bardzo Cię proszę, musisz zrozumieć, że na wojnie nie ma zwycięzców. Nawet zwycięzcy tracą dzieci, domy, majątki, wszystko. To nie jest żadne zwycięstwo! Wojna jest najgorszą rzeczą, jaka się może przytrafić ludzkości. To chciałabym Ci przekazać: żebyś rozumował według serca, a nie według uszu, bo tylko tak możesz zrozumieć co się wydarzyło w tamtych latach."
Historia drugiej wojny światowej to tak naprawdę niekończąca się historia.. Choć nie są to jakoś specjalnie odległe czasy, to wiele rzeczy pozostaje tajemnicą, pamięć po wielu osobach została zapomniana, a wielu osób nie odnaleziono po dziś dzień bądź nikt nie zna ich tożsamości.
Od pewnego czasu uwielbiam czytać książki, które nawiązują do tego okresu. Dlaczego? Sama nie wiem, w końcu nie ma w nich nic cudownego jedynie ból, wspomnienia, wojna, brak nadziei.. Jednak mimo to ciągnie mnie do tego typu literatury, ponieważ mam wrażenie, że dzięki temu pamięć o wszystkich którzy walczyli o naszą niepodległość nie zaginie.
"999. Nadzwyczajne dziewczyny z pierwszego transportu Auschwitz" to historia niezwykła, wstrząsająca, nie dająca zapomnieć. Polecam zaczytać się w tej historii by móc zatrzymać się, zapomnieć o swoich problemach i pomyśleć o trudnym życiu osób, które walczyły o swoje życie w Auschwitz. Z historii doskonale pamiętamy, że zginęło tam wiele osób w tym kobiet i dzieci. Ta książka to niezwykły hołd ze strony autorki, która oddaje go wszystkim niezależnie od pochodzenia, wieku czy płci.
Takich książek potrzeba więcej i potrzeba więcej osób, które w końcu zaczną interesować się historią.
Zdecydowanie polecam.
„Wszystkie niezamężne żydowskie dziewczyny i kobiety w wieku od szesnastu do trzydziestu sześciu lat muszą się zgłosić … 20 marca na badania lekarskie w celu skierowania na trzymiesięczne roboty rządowe. Żadna nie może zabrać do punktu rejestracji więcej niż czterdzieści kilogramów rzeczy osobistych”.
O tym właśnie traktuje ta niezwykła książka. O deportacji słowackich Żydówek. Dobrze ubranych, zdrowych, schludnych, miłych, prawych, lubiących kontakty społeczne, marzących o świetlanej przyszłości, wychuchanym przez rodziców. Niektóre po tym feralnym obwieszczeniu były smutne, inne przerażone a kilkanaście z nich cieszyło się wręcz, że „dorosłą” pracą zasłużą na szacunek, podreperują domowe budżety, nabędą doświadczenia i będą pracowały dla dobra swojego kraju.
Niewinność i naiwność cechowała wszystkie 999 dziewcząt. Nie wiedziały, że zacznie się gehenna, koszmar, z którego się nie wybudzą, a tylko garstka z nich przeżyje. Nie wiedziały, wsiadając do pociągu, że to początek nie podróży do fabryki obuwia, ale początek ich końca. Te z bogatszych rodzin miały szansę na ratunek, jednak machina biurokracji była za bardzo opieszała i dokumenty zwalniające z pracy były dostarczone zbyt późno. Płakałam, gdy czytałam, jak ojciec jednej z dziewcząt ze stosownym dokumentem gnał samochodem na złamanie karku po swoją ukochaną córeczkę, jednak pociąg ciągnący wagony bydlęce, w których dziewczyny podróżowały, przekroczył już granice Polski…
Czym zawiniły? Tylko tym, że urodziły się w złym miejscu i czasie…
Często przy czytaniu miałam ściśnięte gardło, a chusteczka trzymana blisko oczu powoli wilgotniała. Z każdą kolejną stroną, z każdym kolejnym podanym świadectwem byłam coraz bardziej wstrząśnięta, smutna i rozgoryczona. Tym bardziej że to nie była literacka fikcja, tylko niestety - samo życie. Zdjęcia, które Autorka znalazła i zamieściła w książce, dodatkowo potęgowały emocje. Kobiety opisywane w historii nagle nabrały realnych kształtów, zyskały twarze i przestały być dla mnie całkowicie anonimowe. To było jeszcze bardziej dołujące.
Chylę czoła przed Autorką, za profesjonalizm, za zagłębienie faktów, przekopywanie się przez archiwalne dokumenty, filmy, zeznania znajdujące się w USC Shoah Archive, Yad Vashem, Słowackim Archiwum Narodowym. Za odszukanie i namówienie do wywiadu jeszcze żyjących ocalałych i ich rodzin, by w pełni przedstawić świadectwa tego, co się wydarzyło. Z niezwykłą dbałością zagłębiła się w szczegóły i przedstawiła w sposób przejrzysty i obrazowy historię pierwszego transportu kobiecego do Auschwitz w ramach planu „ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej” Adolfa Eichmanna. To była trudna, żmudna i przygnębiająca praca. Uważam, że takie książki muszą powstawać, by przypominać dzisiejszym czytelnikom o wydarzeniach, które nie powinny być zapomniane.
Straszne czasy, oby nigdy nie wróciły. Gdzieś w tyle głowy przy czytaniu książki miałam w pamięci wspaniałe, mądre, wzruszające i niesłychanie ważne przemówienie Mariana Turskiego „Auschwitz nie spadło z nieba”. Z przesłaniem… nie bądźmy obojętni… pamiętajmy…
Przejmujące wspomnienia dwunastu kobiet, które przeżyły piekło niemieckiego nazistowskiego obozu zagłady Auschwitz-Birkenau. Książka jest efektem rozmów autorki z każdą z bohaterek. Leokadia Rowińska do obozu trafiła w trzecim miesiącu ciąży. Wspomina, jak okrutnie traktowane były kobiety oczekujące potomstwa. Ireneusz, bo takie imię nadała swojemu synkowi, stał się najmłodszą ofiarą Marszu Śmierci. Pochowała go w pudełku po makaronie. Zofia Wareluk urodziła się w Auschwitz. Swoją smutną historię opowiada na podstawie wspomnień matki. Poród Zosi odbierała Stanisława Leszczyńska. Urszula Koperska do obozu trafiła jako 8-letnie dziecko. Opowiada o głodzie, tęsknocie i strachu. Jej wspomnienia to historia każdego dziecka w Auschwitz. W baraku, w któr...
Oparta na historii więźniarki obozu Auschwitz-Birkenau, Dity Kraus, opowieść o nastolatce, która ryzykowała życie, aby ocalić magię literatury w piekle Holokaustu. „W bloku 31 (w obozie zagłady Auschwitz), póki istniał, przebywało 500 dzieci razem z grupą więźniów pełniących funkcję „opiekunów” i mimo surowej kontroli funkcjonowała tam tajna biblioteka dziecięca. Naprawdę niewielka: zgromadzonych w niej było osiem książek, wśród nich Historia świata H. G. Wellsa, podręcznik rosyjskiego i podręcznik geometrii analitycznej (…). Pod koniec dnia książki, razem z innymi skarbami, takimi jak lekarstwa czy okruchy jedzenia, przekazywane były pod opiekę starszej dziewczynki, której zadaniem było ukryć je każdego wieczoru w innym miejscu” – Albert...
Cudze oczy patrzą na was. Zawsze. Ona ma takie piękne oczy. Muszę je mieć… Nowy kryminał autora, który w ciągu jednego tylko roku podbił wszystkie listy bestsellerów! W pustym mieszkaniu w jednym z gdańskich bloków zostaje znalezione makabrycznie okaleczone ciało mężczyzny. Sprawa zostaje przydzielona komisarz Lizie Langer, która musi zmierzyć się także z własnymi problemami z przeszłości. Do zespołu śledczych dołącza Orest Rembert – młody profiler, który zdaje się bardziej zafascynowany tworzeniem portretu psychologicznego komisarz niż zabójcy. Langer i Rembert tworzą szczególny duet, razem stawiając czoła seryjnemu mordercy. Sprawa jednak stanęła w martwym punkcie do momentu, kiedy morderca znowu daje o sobie znać. Po raz kolejny ze szczególnym...
Stali się niewolnikami nieobliczalnego człowieka, który porwał ich córkę, a potem zawładnął ich życiem. Nowy thriller psychologiczny Maksa Czornyja, autora bestsellerów. Porwana dziewczynka, okrutna śmierć, tajemnice z przeszłości i szantaż. Trzy różne osoby, trzy różne historie, jedna obsesja. W kulminacyjnym momencie kampanii wyborczej ginie kandydatka na prezydenta. Wstępne ustalenia nie dają odpowiedzi na najważniejsze pytanie: czy było to samobójstwo, czy morderstwo? Tymczasem z przydomowego ogrodu kontrkandydata zmarłej zostaje porwana jego kilkuletnia córka. Wydaje się, że za wszystkie sznurki pociąga jedna osoba. Kim jest? Patologicznym prześladowcą, podglądaczem czy bezwzględnym mordercą? Co miała na celu od wielu lat opracowując swój chory pl...
Wszyscy stojący na naszym szlaku muszą zostać zniszczeni i starci w proch. Obywatel Uljanow. Władimir Iljicz. Lenin. Studium zła w jego najczystszej postaci. Historia człowieka, który przedłożył szalone idee nad życie całych narodów. Opowieść o drodze do bezgranicznej władzy. Drodze usłanej trupami, krwawymi pieniędzmi oraz psychopatycznym cynizmem. Drodze tajnego agenta, zdrajcy i bezwzględnego ideologa opętanego manią wielkości. Twarze się zmieniają, dyktator zostaje ten sam... Tym razem prawda jest bardziej przerażająca od najmakabryczniejszej fikcji. Rewolucja potrzebuje ofiar… Rewolucja rodzi się przez cierpienie i ból. „Prawda dzieje się na naszych oczach, nowy dyktator kroczy śladami Lenina. Spoglądając w przeszłość, możemy ujrzeć przyszłoś...
W piekle na Ziemi pojawiały się także anioły: położne, pielęgniarki i inne kobiety, które z narażeniem własnego życia próbowały ocalić nowe istnienia. Jedną z nich była Stanisława Leszczyńska. Położna, która trafiając do Auschwitz, nie tylko nie straciła nadziei, ale pobyt tam potraktowała jak misję. W koszmarnych warunkach panujących w obozowych barakach robiła wszystko, aby nie umarł ani jeden noworodek i ani jedna matka. Anioł życia z Auschwitz to opowieść o Magdzie i Maćku, młodym małżeństwie należącym do pokolenia Kolumbów, którzy w dramatycznych okolicznościach trafiają do Auschwitz. Tuż przed rozstaniem Magda oznajmia swojemu mężowi, że spodziewa się dziecka. Najpiękniejszy czas w życiu kobiety przyszło jej spędzić w piekle na Zie...
Od śmierci nie można uciec. Nigdzie. W trakcie sprzątania domu, w którym niedawno natrafiono na zwłoki, zostaje odnaleziona sieć tuneli. Firma specjalizująca się w porządkowaniu miejsc zbrodni, odnajduje w nich makabrycznie upozowane ciała dzieci. Czy lubiany przez wszystkich, emerytowany nauczyciel był seryjnym mordercą? Czy to on odpowiadał za zaginięcia sprzed lat? Tymczasem zostaje porwana kolejna osoba. Honoriusz Mond, wyzuty z emocji były kierownik katedry mortalistyki, jest specjalistą od umierania. Wie, że każda śmierć stanowi zagadkę, a po świecie chodzą zbrodniarze, którzy nigdy nie odpowiedzą za swoje czyny. Musi zrobić wszystko, by rozwiązać tę tajemnicę. Póki nie będzie za późno i śmierć nie sięgnie po kolejną ofiarę. ... Nowa seria aut...
Przeszłość jest niczym cień. Czasami widać go wyraźnie, a niekiedy podąża za nami niezauważenie. Ewa Kuszewska wie o tym najlepiej. Na co dzień mieszka w Warszawie, odnosi sukcesy w życiu zawodowym i prywatnym. Ma stanowisko dyrektora w agencji konsultingowej, jest w trakcie przygotowań do ślubu z miłością swojego życia – Markiem, otaczają ją sami przyjaciele. Czuje się bardzo szczęśliwa. Ewa swoje życie dzieli na "przed” i "po” liczone od momentu pewnych tragicznych wydarzeń, które rozegrały się w jej rodzinnej miejscowości Zalesie. Skrywana latami tajemnica nie daje jednak o sobie zapomnieć i domaga się ujawnienia w najmniej oczekiwanym dla kobiety momencie. Jeden niespodziewany telefon odmieni jej życie. Rodzinna tragedia, utracona miłość, zdrada...
Pierwsza część nowej serii kryminalnej Camilli Läckberg i Henrika Fexeusa! W centrum Sztokholmu zostaje znaleziona skrzynia ze zwłokami młodej kobiety przebitej mieczami. Policja staje wobec pytania: czy ma do czynienia z nieudaną sztuczką magiczną, czy z brutalnym morderstwem? Inspektor Mina Dabiri, która prowadzi śledztwo, zwraca się z prośbą o pomoc do Vincenta Waldera, mentalisty, eksperta od mowy ciała i świata iluzji. Szybko ustalają, że ta sprawa jest podobna do wcześniejszej zbrodni. Wtedy staje się jasne, że ścigają bezwzględnego seryjnego mordercę. Muszą go powstrzymać, zanim ofiar będzie więcej... Camilla Läckberg – jedna z najciekawszych szwedzkich pisarek. Światową sławę przyniosła jej seria o Fjällbace. Jest także autorką thrillerów ps...
Młoda Polka, osadzona w KL Auschwitz jako więzień polityczny, rozgrywa partie szachów, w których stawką jest jej własne życie. Maria Florkowska jest kochającą córką, zapaloną szachistką, a także nad wiek odważną działaczką ruchu oporu w okupowanej Warszawie. Aresztowana przez gestapo trafia do Auschwitz, gdzie tylko przypadkiem unika losu swojej rodziny. Dostrzegając szachowe umiejętności Marii, sadystyczny zastępca komendanta Karl Fritzsch zmusza ją do rywalizacji, która ma dostarczać rozrywki jemu i strażnikom obozu. Nie ukrywa przy tym, że kiedy znudzi go jej gra, bez wahania ją zastrzeli. Maria zaprzyjaźnia się z ojcem Maksymilianem Kolbem, który staje się dla niej wzorem i dodaje jej otuchy. Próbuje przezwyciężyć ból i za wszelką cenę przeżyć....
Są ludzie, którzy twierdzą, że zło to brak dobra. A ja jestem pewny, że zło to tylko i wyłącznie człowiek. Retlowowie przyjeżdżają do Polski jako repatrianci. Osiadają w spokojnej wiosce, a ich największym marzeniem jest stać się „swoimi”. Co muszą zrobić, żeby zostali zaakceptowani? Czy to w ogóle możliwe? Szybko okazuje się, że nic nie jest takie, jak wydawało się na początku. Wszędzie może zagościć zło. Czy przyjezdni nie mają czegoś na sumieniu? Zachowują się, jakby mieli coś do ukrycia. Chcesz poznać ich głęboko skrywaną tajemnicę?
KsiążkaOcalona z Auschwitz nowa bestsellerowa powieść Niny Majewskiej-Brown. Wzruszająca powieść o rodzinnych dramatach rozgrywających się w obozie Auschwitz i jego okolicach. Z Auschwitz nie ma ucieczki, jednak udało się to Janowi Nowaczkowi w 1941 roku, który w brawurowy sposób wyjeżdża rowerem, ubrany w niemiecki mundur dodatkowo uzbrojony jeszcze w pistolet. Uciekając przed pościgiem, kieruje się do okolicznego domostwa Franciszki i Wawrzyńca Kuligów. Rodzina na przekór zdrowemu rozsądkowi pomaga uciekinierowi. Ich zdziwienie jest ogromne, gdy po wielu tygodniach Nowaczek ponownie pojawia się w ich domu w towarzystwie niemieckich strażników z pobliskiego obozu i zdradza osoby, które pomogły mu w ucieczce. W efekcie tych wydarzeń do obozu trafia Franciszka w...
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro
Powiadomienie
