Począwszy od 18 marca 1865 roku, Paragwaj znajdował się w stanie wojny z dwoma największymi państwami Ameryki Południowej. 1 maja stało się jasne, że wojna będzie trwała aż do obalenia Lopeza. Ten ostatni był przekonany o ostatecznym zwycięstwie, ale przeczyła temu zwykła arytmetyka.
Dlaczego zatem zdecydował się na rozpoczęcie wojny w tak fatalnym dla siebie momencie, kiedy jego armia nie zakończyła procesu przezbrajania w nowszą broń, a marynarka wojenna nie otrzymała zamówionych okrętów pancernych?
Wydaje się, że prezydent Paragwaju nie wytrzymał nerwowo. Znany z popędliwości Lopez bał się, że Banda Oriental i – co za tym idzie – dorzecze La Plata wpadnie nieodwołalnie w ręce Brazylijczyków. Kiedy zaczęli oni inwazję na Urugwaj, Lopez wcale nie miał zamiaru wypowiadać im wojny. Przeciwnie, starał się zwlekać jak najdłużej, zwodząc przy tym wysłanników „blancos”. Była to słuszna taktyka. W europejskich portach budowano dla jego floty pięć potężnych okrętów pancernych, które zapewniłyby mu przewagę nad pełnomorskimi, ale drewnianymi okrętami Cesarstwa. Zajęcie przez Brazylijczyków terytorium Banda Oriental nie miałoby wówczas znaczenia. Jego silna armia lądowa, przerzucona na statkach transportowych osłanianych przez okręty pancerne, mogłaby – przy wsparciu „blancos” – wyrzucić nieprzyjaciół. Wątpliwe jest, czy w takiej sytuacji Mitre zaryzykowałby stawianie przeszkód Lopezowi. Prezydent Paragwaju, gdyby wstrzymał się z wypowiedzeniem wojny o rok, miałby duże szanse na jej zwycięskie zakończenie. Lopez junior nie był jednak Lopezem seniorem. Zbyt często w młodości widział, jak jego ojciec, ustępując przed siłą, zawiera kompromisy. Młody Lopez był inny – cenił swój honor osobisty i utożsamiał go z honorem kraju. Jeśli obraziło się obywatela Francisco Solano, obrażało się również wszystkich obywateli Paragwaju...
Jarosław Dobrzelewski (1971), absolwent Wydziału Filozoficzno-Historycznego Uniwersytetu Łódzkiego.
Specjalizuje sie w historii wojskowości. Szczególnie interesują go konflikty zbrojne w Ameryce Południowej i na Bliskim Wschodzie. Od kilku lat publikuje teksty w czasopiśmie „Taktyka i Strategia”. Jest autorem kilku książek, m.in. Wojna o Gran Chaco 1932–1935 (Zabrze – Tarnowskie Góry 2012), Wojna iracko-irańska 1980–1988 (Zabrze – Tarnowskie Góry 2014).
Autor | Jarosław Dobrzelewski |
Wydawnictwo | Infort Editions |
Rok wydania | 2017 |
Oprawa | miękka ze skrzydełkami |
Liczba stron | 319 |
Format | 14.5 x 20.5 cm |
Numer ISBN | 978-83-64023-84-2 |
Kod paskowy (EAN) | 9788364023842 |
Data premiery | 2017.01.31 |
Data pojawienia się | 2017.01.24 |
Produkt niedostępny!
Ten produkt jest niedostępny. Sprawdź koszty dostawy innych produktów.
To klasyczne już dziś opracowanie stanowi punkt wyjścia każdych studiów nad historią Polski. Od czasu ukazania się w 1989 r. Boże Igrzysko osiągnęło już nakład ponad 100 tys. egzemplarzy. „Ktokolwiek zechciałby zrozumieć to, co zdarzyło się w Polsce, musi wejść do owego ogromnego skarbca, jakim jest książka Davisa. Dzieło niezwykle przystępne, wzbogacone odpowiednimi cytatami źródłowymi, dobrymi anegdotami i dużą ilością poezji...” –„The Sunday Times”
Leksykon historii Rosji od momentu jej historycznego powstania do 2012 roku, wyboru po raz trzeci na stanowisko prezydenta Rosyjskiej Federacji Władimira Putina. Z bogatej historii swego państwa autor wybiera najciekawsze, jego zdaniem, postaci (w części historii dot. II wojny światowej nie ma np. nic o Żukowe, jest za to o Własowie), wydarzenia (w tym zajmujące polskich czytelników - o Katyniu). Każda strona poświęcona jest innej osobie, innemu wydarzeniu, dzięki czemu książkę można praktycznie czytać od dowolnego miejsca. Książka napisana jest z właściwym sankt- petersburskim historykom obiektywizmem i krytycyzmem Jegienij Annisomow: znany w Rosji pisarz i historyk, autor ponad 20 książek poświęconych historii Rosji, laureat Nagrody im. N.P Ancyferowa, przyzna...
Najpotężniejszy władca w historii Rosji, skąpany w chwale jak żaden inny, „pogromca Napoleona”, „wyzwoliciel Europy”. Cesarz Wszechrusi, król Polski, faktyczny pan Europy Wschodniej. Ale również jedna z najciekawszych postaci nowożytnych dziejów, której polityczna droga znakomicie odbija cały, ciągnący się po dziś dzień, dramat Rosji, wiecznie rozerwanej między pragnieniem oświecenia a mrocznymi realiami jedynowładztwa. Książka Andrzeja Andrusiewicza to pierwsza popularnonaukowa biografia cara Aleksandra I napisana przez polskiego autora. To ważne, bo bodaj żaden car nie był tak uwikłany w nasze sprawy. Polką była wybranka jego życia, wieloletnia metresa Maria Naryszkina. Przyjacielem od wczesnych lat – Adam Jerzy Czartoryski, którego uczynił minist...
Historii starożytnego Rzymu nigdy wcześniej nie opowiedziano w tak niezwykły sposób, opierając się na wizualizacji danych – infografikach. Wiedza i erudycja Johna Scheida, wraz ze wspaniałymi ilustracjami Nicolasa Guillerata pozwalają nam się zanurzyć w dziejach antycznego Rzymu, poznać jego system polityczny i gospodarczy oraz życie mieszkańców od republiki po upadek cesarstwa zachodniego. Autorzy dzięki drobiazgowym badaniom historycznym i wykorzystaniu źródeł z archiwów na całym świecie, dbając przy tym o jasność przekazu, napisali książę unikatową, tak ze względu na ilość zebranych danych, jak i niezwykłe ich przedstawienie. Stworzyli nową, nadzwyczaj atrakcyjną narrację, która trafia do czytelników w różnym wieku i o różnym poziomie wiedzy. J...
Coś zakłóca spokój odludnego miasteczka Dunwich. Krążą plotki o dziwnych poczynaniach niepokojącej rodziny Whateleyów. Ich związek z bezbożnymi demonicznymi rytuałami stał się tematem rozmów nielicznych mieszkańców wciąż zamieszkujących pośród surowych wzgórz Massachusetts. Czy z pomocą kolegów z Uniwersytetu Miskatonic uda Ci się rozwikłać zagadkę rodziny Whateleyów? Jakie rytuały i zaklęcia kryją się na kartach przerażającego Necronomiconu, którego pożądają Whateleyowie? Czy uda Ci się przetrwać spotkanie z horrorami, które czają się na farmach i w lasach Dunwich? W grze paragrafowej Choose Cthulhu 5: Zgroza w Dunwich kierujesz losami bohatera zmagającego się z wyzwaniami znanymi z opowiadania Zgroza w Dunwich H.P. Lovecrafta. Dzięki tw...
Na początek wieku XIX wAmeryce Południowej duży wpływ wywarł kryzys, który dotknął stare potęgi kolonialne – Portugalię iHiszpanię. Wojny epoki napoleońskiej, które ogarnęły Europę, doprowadziły do upadku znaczenia tych dwóch państw, aidee wolności szerzone przez rewolucyjną Francję znalazły naśladowców wNowym Świecie. Już w1804 roku niepodległość, po ciężkich walkach zwojskami przysłanymi zmetropolii, ogłosiła francuska kolonia Haiti. Wlatach 20. XIX wieku wAmeryce Południowej iŚrodkowej doszli do głosu zwolennicy niepodległości kolonii. Pierwsze powstanie kolonistów, które zaczęło się w1810 roku, zostało po sześciu latach walk stłumione przez wojska hiszpańskie, ale raz posiane ziarno niepodległości nie dało się całkowicie wyplenić...
Wojny toczone przez Irak z międzynarodową koalicją doczekały się wielu cennych publikacji. W przeciwieństwie jednak do innych prac, autor niniejszej książki postrzega działania zbrojne jakie miały miejsce w latach 1990-2003 jako ciąg zdarzeń przyczynowo-skutkowych wymierzonych w Irak i rządzącego nim Saddama Husajna. W książce oddanej w Państwa ręce autor szczegółowo analizuje przyczyny irackiej inwazji na Kuwejt, przebieg operacji znanej powszechnie pod nazwą Pustynna Burza i działania przeciwko Irakowi w latach 1992-2003. Czytelnik otrzymuje więc kompleksowy opis konfliktu jaki miał miejsce na przełomie XX i XXI w strategicznym rejonie Zatoki Perskiej.
Wojna między Irakiem aIranem była jednym znajdłuższych konfliktów zbrojnych, który miał miejsce po 1945 roku. Wbrew planom Bagdadu zamiast szybkiego „blitzkriegu” Irak uwikłał się wkrwawy, długotrwały konflikt, wktórym, jak oceniano, jego adwersarz miał znacznie większe szanse na zwycięstwo. Dla większego iludniejszego Iranu wojna na wyczerpanie była zdecydowanie mniejszym złem, ponadto zaś zagrożenie spowodowane iracką agresją umożliwiło mułłom skonsolidowanie zdobyczy rewolucji islamskiej. Po zatrzymaniu ofensywy wojsk „reżimu zBagdadu” armia rewolucyjna przeszła do zdecydowanych działań zaczepnych iwkroczyła na terytorium przeciwnika. Chomeini odrzucił wszelkie propozycje pokojowe inie ukrywał już, że chodzi mu oislamizację Iraku. Saddam Husa...
Wojna iracko-irańska była jednym z najdłuższych konfliktów zbrojnych, jakie miały miejsce w XX wieku. Rozpoczęła się jesienią 1980, a zakończyła latem 1988 roku, trwała więc bez mała osiem lat. Pomimo tego jej przebieg jest w zasadzie nieznany czytelnikom w naszym kraju. Oczywiście także w Polsce ukazały się książki na jej temat, przy czym za najbardziej wartościową uznałbym publikację Jerzego Biziewskiego Irak–Iran 1980–1988, dotyczyły one jednak – wyjąwszy cytowaną wyżej pracę – głównie pierwszego okresu konfliktu. Ich autorzy skupiali się na historii obu zwaśnionych krajów, reperkusjach politycznych i gospodarczych wojny, mniej miejsca poświęcając działaniom stricte militarnym. Pisząc niniejsze opracowanie, starałem się nie pominąć ża...
Wojnę iracko-irańską rozpoczął w 1980 roku Irak, zakładając, że będzie to błyskawiczna konfrontacja. Iracka armia nie była jednak do niej przygotowana, gdyż jednostki wojskowe szkolono do działań na zupełnie innych frontach i przeciwko innym przeciwnikom. Irackie siły zbrojne nie posiadały wystarczającego do prowadzenia długich i intensywnych walk zabezpieczenia logistycznego - stosunkowo niewielkie były bowiem zapasy amunicji i części zamiennych. Cały plan wojny z Iranem, a właściwie, jak zakładano w Bagdadzie, akcji przeciwko Iranowi, opierał się na fałszywych przesłankach, mówiących o możliwości wewnętrznego rozpadu tego kraju i o słabości jego sił zbrojnych. Iracki wywiad, koncentrujący się na czynnikach politycznych, zupełnie nie zauważył wzm...
Sukcesy marynarki indyjskiej nie uśpiły czujności jej dowództwa, które szczególnie obawiało się nowoczesnych pakistańskich okrętów podwodnych typu Daphne. Kiedy wieczorem 7 grudnia nasłuch namierzył transmisję radiową pochodzącą z pokładu okrętu podwodnego, natychmiast skierowano w rejon, skąd dochodziła, fregaty ZOP Kirpan i Khukri. Miały one odszukać i zniszczyć niebezpiecznego przeciwnika. Tymczasem to właśnie PNS Hangor o świcie 9 grudnia pierwszy dostrzegł wroga. Przez cały dzień okręt podwodny manewrował, usiłując zająć dogodną do przeprowadzenia ataku pozycję.
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro