Rok na Kwiatowej. Tom 8. Grudniowe kwiaty

To już ósmy tom serii "Rok na Kwiatowej" i oczywiście wcześniejszych części jeszcze nie czytałam. Pewnie dla osób, które miały okazję poznać już bohaterów to nic nowego, ale ogromnym zaskoczeniem był sposób w jaki opisana jest ta historia. Nie spotkałam się jeszcze nigdy z takim bezpośrednim zwracaniem się bohatera do czytelnika. Mamy wrażenie, że rozmawiamy ze znajomym! Było to jednocześnie dziwne jak i takie świeże. Do teraz nie mogę stwierdzić czy taka forma podoba mi się czy raczej nie.
Sama historia jest typowo obyczajowa, z elementami świątecznymi, łączy się z poprzednimi częściami, jednak w taki sposób, że można czytać bez znajomości wcześniejszych losów bohaterów. Dużo tutaj wzajemnych relacji, uczuć, takich ciepłych jak i chłodniejszych, życzliwości jak i codziennych trudności.
Było to bardzo ciekawe spotkanie, bardzo oryginalne. Autorka miała pomysł, konsekwentnie trzymała się go, styl był przyjemny, a książka interesująca. Może to nie będzie mój faworyt, jeśli chodzi o świąteczne powieści, ale powieść podobała mi się.

Tęskniliście za Kwiatową?
Tym razem autorka przenosi nas w zimowy czas pełen magii i cudów.
Nie będę Wam streszczać fabuły, bo według mnie jest to bez sensu, aby opowiadać o którymś tomie z kolei. Przyznaję, że "Grudniowe kwiaty" mają w sobie jakiś urok. Nie potrafię tego do końca określić, ale jak zaczęłam czytać tę historię to nie mogłam się od niej oderwać. Może nie należę do osób, które uwielbiają pióro autorki, i raczej po książki pani Karoliny nie sięgam, ale ta bardzo mi się podobała. Autorka pokazuje zwykłą, prostą codzienność, która dzieje się w czasie przedświątecznych zawirowań. Być może to mnie ujęło najbardziej? Tego nie jestem w stanie określić, ale autorka w przepiękny sposób potrafi opisać bożonarodzeniowy klimat - aż zatęskniłam za śniegiem i chciałąbym, aby był już grudzień ;) .
"Grudniowe kwiaty" to pełna ciepła i emocji historia, która rozgrzeje serca czytelniczek. Zdecydowanie polecam.