Kobieta na krawędzi

Na zapowiedź książki „Kobieta na krawędzi" patrzyłam kilka razy. Za każdym razem ciekawiła mnie coraz bardziej. Lubię czytać thrillery, a ten zapowiadał się dobrze. Już po przeczytaniu samego opisu w mojej głowie pojawiły się pierwsze domysły dotyczące fabuły. To tylko zwiększyło moje zainteresowanie książką pani Bailey. Nie zostało mi nic innego jak się za nią zabrać.

Książkę „Kobieta na krawędzi" czyta się dobrze już od pierwszych stron. Trafiła ona na dość trudny czas w moim życiu. Potrzebowałam wtedy ciekawej historii, która nie będzie wymagała ode mnie zbyt wiele, a pozwoli mi zapomnieć o codziennych problemach. Ta pozycja taka była. Oderwałam się przy niej od rzeczywistości. Przeniosłam się do świata, gdzie trzeba było rozwiązać intrygującą zagadkę.

Podczas czytania książki „Kobieta na krawędzi" w mojej głowie pojawiały się przeróżne teorie. Myślę, że nie da się czytać tej książki bez zastanawiania się, jak zakończy się ta historia. Niektóre z moich hipotez się sprawdziły, a inne nie. Nie wpłynęło to za bardzo na moją ogólną ocenę tej książki, gdyż książkę od początku czytało mi się dobrze i uważam, że do końca trzymała poziom. Nie jest to może książka, która sprawia, że zapomina się o wszystkim dookoła póki nie skończą się strony, ale jest to na pewno dobry thriller, który nie zawodzi.

„Kobieta na krawędzi” to pierwszy, ale jakże świetny, thriller Samanthy M. Bailey.

Kryminał opowiada historię dwóch, różnych kobiet.

Nicole to kobieta sukcesu. Ma własną firmę, męża i nieplanowane dziecko w drodze. W momencie gdy jej życie tak wspaniale się układa, kobieta dostaje tajemniczy list „Nie zasługujesz na dziewczynkę. Jesteś morderczynią. Nie zapewnisz jej bezpieczeństwa”. W tym momencie do przyszłej matki wracają demony przeszłości.

Z kolei Morgan, z trudem odnajduje się w rzeczywistości po samobójstwie męża, który dopuścił się defraudacji, i z którego długami i problemami musi się ona teraz zmierzać praktycznie sama, gdyż prawie wszystkie bliskie jej osoby się od niej odwróciły.

Historia zaczyna się w momencie, w którym Morgan stoi na stacji, czekając na kurs do domu. Nagle podchodzi do niej obca kobieta i wciska jej w ramiona maleńkie dziecko, prosząc by się nim zaopiekowała i kochała ją za nią, po czym sama rzuca się pod koła nadjeżdżającego pociągu. Tajemniczą kobietą była Nicole. Na Morgan spadają podejrzenia w związku ze śmiercią młodej matki. Kobieta stara się na własną rękę udowodnić, że jest niewinna, jednocześnie poszukując odpowiedzi na pytanie, dlaczego to właśnie jej Nicole powierzyła dziecko.

Fabuła przedstawiona jest za pomocą rozdziałów, które na przemian prezentują teraźniejszość z perspektywy Morgan, która jest przesłuchiwana po wydarzeniu na torach oraz dowiaduje się, że ma się zajmować Quinn, oraz przeszłość (od 7 tygodni przed zdarzeniem) z życia Nicole, które pozwalają nam powoli dowiadywać się o tym, co sprawiło, ze kobieta zdecydowała się odebrać sobie życie. Uwielbia mtego typu zabiegi w książkach. W tej również sprawdził się on świetnie. Idealnie buduje napięcie i sprawia, że książka intryguje jeszcze bardziej.

Ten thriller po prostu wciąga od pierwszych stron. Groza i tajemniczość pojawiają się już na pierwszej stronie. To nie jest książka, w której akcja rozkręca się w połowie. Tutaj dzieje się to od samego początku.

Bohaterowie zostali przedstawieni w bardzo ciekawy sposób z punktu widzenia psychologicznego.

Książka bardzo szybko i przyjemnie się czyta. Została napisana w bardzo przystępny sposób, bez zbędnych, długich opisów. Jednocześnie ogromnie skłania ona do przemyśleń i zwraca uwagę na istotne kwestie takie jak: depresja, lęki, samobójstwo. Zaprezentowano w niej jak niezamknięta przeszłość i nieporadzenie sobie z demonami przeszłości może zniszczyć późniejsze życie oraz jakie są skutki braku dzielenia się problemami z bliskimi, samotności.

Jak zakończy się ta historia? Dlaczego Nicole wybrała właśnie Morgan i co skłoniło kobietę do samobójstwa? Przekonajcie się sami. Gwarantuje, że nie będziecie żałować, szczególnie jeśli lubicie trzymające w napięciu thrillery. Dla mnie to jedna z lepszych książek, jakie przeczytałam w tym roku ;)

Nicole jest kobietą sukcesu. Zdobyła to, co sobie wymarzyła. Jest bogata, rozpoznawalna, spełnia się zawodowo i ma kochającego męża. Niestety ten świat zaczyna się sypać w momencie, gdy Nicole zachodzi w ciążę. List, który otrzymuje kobieta sprawia, że duchy przeszłości ponownie zaczynają ją atakować. Jedno zdanie - "Nie zapewnisz jej bezpieczeństwa" - wciąż rozbrzmiewa w głowie Nicole...

Morgan przechodzi trudny czas w życiu. Niespodziewana śmierć męża i odkrycie jego tajemnic sprawiają, że trudno jej zacząć normalnie żyć. Pewnego dnia na peronie metra zaczepia ją kobieta z dzieckiem na rękach. Wszystko dzieje się bardzo szybko i zanim Morgan orientuje się co się dzieje, w rękach trzyma malutkie dziecko, a kobiety już nie ma...

Sięgając po tę książkę oczekiwałam mocnych wrażeń i to właśnie otrzymałam. Pomysł na fabułę jest genialny. Tak samo zresztą jak wykonanie. Historia wciąga od pierwszej strony. Znajdziecie tu mnóstwo emocji, niebezpieczeństwa i niespodziewanych zwrotów akcji. Autorka pokazuje do czego może doprowadzić strach, samotność, zawiść i nieprzepracowane traumy. Taka mieszanka bardzo źle wpływa na psychikę człowieka i może doprowadzić do tragedii. Tak na prawdę do końca nie wiadomo kto za tym wszystkim stoi i o co w ogóle chodzi. Krok po kroku odkrywamy tę tajemnicę. Książka poprowadzona jest z dwóch perspektyw. Morgan pokazuje co dzieje się w chwili obecnej, natomiast Nicole opowiada co działo się kilka tygodni wcześniej. Ciekawie skonstruowana intryga nie pozwala odłożyć książki dopóki nie poznamy prawdy. Historia ta ma troszkę ponad 300 stron, w dodatku czyta się ją bardzo szybko. Można więc powiedzieć, że jest to zdecydowanie lektura na jeden wieczór. Co do zakończenia, zaczęłam domyślać się kto jest wszystkiemu winien, ale dopiero przy samym końcu. Są również momenty, które mnie zaskoczyły. Całość jest dokładnie przemyślana, a postaci świetnie wykreowane. Krótko mówiąc jest to bardzo dobry thriller psychologiczny, który z czystym sumieniem mogę Wam polecić.

Książka "Kobieta na krawędzi" autorstwa Samanthy M. Bailey to niezwykle udany thriller psychologiczny. Od samego początku trzyma w napięciu sprawiając, że nie sposób się od niej oderwać. Myślę, że miłośnicy gatunku będą zachwyceni.

Jeden dzień, dwie kobiety i spotkanie, które zmienia wszystko. Morgan od zawsze chciała mieć rodzinę. Niestety jej plany legły w gruzach wraz z samobójczą śmiercią Ryana. Tragedia, której doświadczyła i podejrzenia o współudział w defraudacjach męża spowodowały, że została całkiem sama, nie mogąc liczyć na wsparcie, nawet ze strony najbliższych jej osób. Nicole natomiast to silna, pewna siebie założycielka i dyrektor naczelna świetnie prosperującej firmy. Ma kochającego męża i wiedzie życie o jakim zawsze marzyła. Niestety nie może uwolnić się od ciążącego na jej sumieniu traumatycznego wydarzenia z przeszłości. W momencie gdy zostaje matką, dawne dzieje dają o sobie znać sprawiając, że Nicole zaczyna popadać w obłęd. Pewnego dnia, z pozoru dwie całkowicie różne i obce sobie kobiety spotykają się na peronie metra. Nicole przekazuje maleńką Quinn w ręce zszokowanej Morgan, a następnie rzuca się pod nadjeżdżający pociąg. Co tak naprawdę się wydarzyło? Czy można było zapobiec tragedii?

Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona tą książką. Nie spodziewałam się, że będzie to aż tak dobry thriller psychologiczny. Nie dość, że trzyma w napięciu, to w dodatku porusza trudne tematy. Ukazuje macierzyństwo w mniej słodkiej odsłonie, gdzie każdy dzień wypełniony jest strachem o własne dziecko. To z kolei, tak jak u Nicole, może prowadzić do bezsennych nocy, nie pozostawiania dziecka samego nawet na chwilę, zaprzestania wychodzenia z domu i powolnego rozpadania się dotychczasowego życia na kawałki. To także książka, która pokazuje jak traumatyczne wydarzenia z przeszłości potrafią destrukcyjnie wpłynąć na nasze życie. Co więcej, jest to pozycja dająca do zrozumienia, że nie zawsze bliskie nam osoby są tymi, za kogo je uważamy. Fabuła pełna jest zwrotów akcji, bohaterowie ciekawi i barwni, a zakończenie zaskakujące. Książka dostarczyła mi szerokiego spektrum emocji, od niepokoju, poprzez szok i współczucie, aż po niedowierzanie. Jest to niewątpliwie pozycja skłaniająca do refleksji, o której nie da się szybko zapomnieć. Myślę, że spodoba się nie tylko miłośnikom gatunku. Polecam serdecznie.

Jeśli chodzi o thrillery psychologiczne, to nie trzeba mnie długo namawiać. Gorzej jednak z trafieniem w taki, który rzeczywiście będzie dobry. "Kobieta na krawędzi" zainteresowała mnie już opisem, a styl i pomysł na fabułę idealnie spełnił moje oczekiwania.

Narracja tej powieści biegnie dwutorowo. Poznajemy odczucia Morgan i Nicole tak jakby z pierwszej ręki. Autorka świetnie buduje napięcie, bo z każdą stroną odkrywamy kolejne części układanki. Możemy próbować się domyślić, kto stoi za złem wyrządzonym bohaterkom, jednak wątki się mieszają, a podejrzani mnożą. Według mnie powieść ta świetnie pokazuje problem depresji poporodowej, nie jest to może medyczne studium, ale mocno sygnalizuje, że takie zjawisko istnieje. Niezrozumienie, niechęć do przyjęcia pomocy, nawarstwiajace się problemy - to wszystko może prowadzić do ostateczności i do dramatycznej decyzji podjętej przez Nicole. Jest to też historia o matczynej miłości, poświęceniu pomimo wielkich trudności i o tym, że przeszłość nie da o sobie zapomnieć.

Książkę przeczytałam dosłownie na dwa razy, nie jest to długa lektura, ale bardzo treściwa. Nie ma tam zbędnych opisów, przegadanych scen czy zapychaczy. Styl autorki jest przyjemny i swobodny, przez to czytanie to czysta przyjemność. Myślę, że każdy fan gatunku będzie zadowolony, a ta powieść zapadnie mi w pamięć na dłużej. Polecam gorąco.

Thriller pt. ''Kobieta na krawędzi'' autorstwa Pani Samantha M. Bailey przyznam, że przedstawiona w nim historia opowiada o losach dwóch różniących się od siebie kobiet.

Dwa kobiece różne życia, w których to właściwie jedno z nich się kończy, a drugie zaczyna.

Według mnie fabuła została bardzo dobrze opracowana przez autorkę, która zadbała o to, aby czuło, się w trakcie jej czytania momenty prawdziwej grozy.

Akcja w tym thrillerze nabiera tempa, a to lubię najbardziej, kiedy zapoznaję się z dalszym jej przebiegiem, a który tworzył wiele dramatycznych niepewnych sytuacji, a wystawieni byli w nich na próbę czasu bohaterowie.

Nicole i Morgan różniły się bardzo od siebie, ale potrafiły za to kochać oraz zaufać nieodpowiednim osobom. Polubiłam je obie.

Były takie chwile, kiedy zastanawiałam się, co ja bym zrobiła, na będąc na miejscu jednej z głównej bohaterek Morgan, czy bym podjęła się wychowania dziecka, które jest mi obce, a o jego rodzicach nie posiadam wiedzy na temat jego korzeni i skąd ono pochodzi?

Nie ma nic najgorszego, jeśli życie dziecka i jego mamy jest zagrożone, a żyją oni w otoczeniu ludzi umiejących czerpać korzyści z tego, co ktoś wypracował sobie latami.

Tutaj wystawiona na próbę była, myślę czujność i sprawdzenie, czy Morgan poradziłaby sobie jako mama bez względu na jej przeszłość?

Zwróciłam szczególną uwagę czy w tym thrillerze autorka umiała we właściwy sposób opisać główny podjęty przez nią temat.

Podobały się mi u występujących tutaj bohaterów głównych, jak i drugoplanowych odpowiednio dopasowane do ich charakterów dialogi.

Najmniej podobała mi się bezsilność oraz występujący notoryczny brak zaufania ze strony detektyw Martinez do bohaterów, która to wzbudzała we mnie niechęć. Być może autorka nie rozbudowała dobrze tej postaci, a szkoda.

Słowa uznania kieruje dla tłumacza Pana Mieczysław Godynia, dzięki któremu mogłam zrozumieć płynący od autorki przekaz oraz wnioski, jakie nasuwają się po dokładnym zapoznaniu się z treścią tego thrillera.

Polecam przeczytać ten thriller.

Już Alfred Hitchcock wspominał, że film powinien się zaczynać trzęsieniem ziemi, a potem napięcie powinno stopniowo wzrastać. Z książkami czasami jest podobnie . Taki własnie jest psychologiczny thriller "Kobieta na krawędzi" autorstwa Samanty M. Bailey, który zaczyna niby przypadkowe spotkanie na peronie, kończące się tragedią. Jednak czy na pewno takie przypadkowe?

Historia opowiadana jest z perspektywy przeszłości i teraźniejszości, widziana oczami dwóch nieznajomych kobiet Nicole i Morgan.

Nie można zaprzeczyć że faktycznie"Kobieta na krawędzi" niesamowicie wciąga, chociaż nie ukrywam, że zdarzają się  sytuacje, w których jest jest nieco przewidywalna. Opowiadana historia pokazuje, że macierzyństwo to nie tylko sama radość, cudowność czy szczęście nieustające. To też odpowiedzialność, strach i niejednokrotnie stres. I łzy. Czasami pojawia się depresja poporodowa. Jednak, pojawia się pytanie, czy może za nią, kryje się coś więcej?

Dokładnie przemyślana powieść,pełna energicznych zwrotów akcji, zaskakująca, strona za stroną. Stawiająca pytania zarówno w zakresie trudności samego macierzyństwa i ale zaufania wzajemnego do bliskich. Język autorki sprawia, że historia z każdym rozdziałem coraz bardziej wciąga. Skłania do refleksji. I istotne, absolutnie nie należy do takich historii, które się szybko zapomina. Warto. Absolutnie warto.

“Jej życie zatoczyło pełne koło. Jedna dziewczynka stracona, jedna zyskana”

Życie Nicole przypomina bajkę ma dobra praca, wymarzony dom, mąż - jest szczęśliwa. Kiedy dziewczyna dowiaduje się, że jest w ciąży, przeszłość do niej wraca i zaczyna dostawać listy z groźbami. Jej życie zaczyna się sypać.

Morgan stara się nauczyć żyć po śmierci męża. Pewnego dnia na peronie podchodzi do niej kobieta z noworodkiem. Morgan nie rozumie co się dzieje. Kobieta podaje Morgan swoje dziecko i skacze pod nadjeżdżający pociąg. Kim jest tajemnicza nieznajoma? Dlaczego oddała swoje dziecko Morgan i popełniła samobójstwo?

“Kobieta na krawędzi” to bardzo wciągający thriller. Opowiada on historię dwóch kobiet Morgan i Nicole. Morgan jest świadkiem samobójstwa, przed którym tajemnicza nieznajoma oddaje jej swoje dziecko. Przytulając noworodka, kobieta nie wie jak wielkie niebezpieczeństwo grozi nie tylko dziecku ale i jej. “Kobieta na krawędzi” niesamowicie wciąga. Przeczytałam ją w jedną noc. Zakończenie niestety tylko częściowo mnie zaskoczyło, bo trochę się go domyślam. Jednak historia jako całość bardzo mi się podobała.

Już skończyłam lekturę i nie mogę się po niej otrząsnąć. Zastanawiam się, jak bardzo kobieta musi być zdesperowana i pozbawiona wszelkiej nadziei, że podejmuje tak drastyczną decyzję o życiu swoim i swojego dziecka. Dlaczego? Czy depresja poporodowa zbiera aż takie żniwo? Czy nie ma dla kobiet, które się zmagają z bólem po porodzie, żadnej pomocy? Sytuacja często się zmienia, gdy w rodzinie pojawia się nowy członek. Kobieta nie potrafi sobie poradzić z nagłą zmianą w jej życiu, często małżonek czuje się odtrącony i nie widzi dla siebie miejsca w tej rodzinie. Tak też było w przypadku tej smutnej historii …

Nicole jest młodą i atrakcyjną kobietą, która spełnia się zawodowo. Jest też w szczęśliwym związku z Gregiem. Wkrótce zostają rodzicami Quinny. Jednak kobieta wpada w depresję poporodową, która diametralnie zmienia jej życie. A do tego do głosu dochodzi skrywana od lat tajemnica, do której Nicole wraca myślami niemal codzienne. Mając w głowie niechlubną przeszłość, kobieta zadaje sobie pytanie, czy będzie w stanie zaopiekować się córeczką? A jeśli jej też grozi niebezpieczeństwo ze strony matki? Jednak kobieta nie mogąc poradzić sobie z całą tą nową sytuacją, podejmuje desperacką decyzję. Decyzję, do podjęcia której zmusiły ją nowe okoliczności, w tym problemy w pracy oraz kryzys w związku małżeńskim. W oswojeniu się z nową sytuacją wspiera ją przyjaciółka. Tak myślę sobie, że gdyby miała prawdziwe i pełne zaufania wsparcie w mężu i najbliższych, to może nigdy nie doszłoby do tej tragedii. A co Nicole łączy z Morgan? Czy się wcześniej znały, Morgan twierdzi, że się nigdy nie spotkały. Dlaczego Nicole zaufała obcej kobiecie i powierzyła jej swoje największe szczęście? Nie chcę więcej wam zdradzać, z przyjemnością zachęcam do sięgnięcia po tę powieść. Nie będę uchylać więcej tajemnic, które się ujawnią podczas tej lektury, ale emocje będą niesamowite, tą historią będziecie żyć w najbliższym czasie, jej tak szybko nie jest się w stanie zapomnieć.

Kobieta na krawędzi to wzruszająca historia o trudnej przeszłości, która w teraźniejszości dochodzi do głosu i wywiera wpływ na życie bohaterów. Nie zawsze można zapomnieć o przeszłości i iść do przodu, zostawiając ją za sobą. Ale to również obraz wewnętrznej walki kobiety ze swoimi emocjami, rozterkami i złudzeniami. Autorka też ukazuje wartość kobiecej przyjaźni i pomocy przyjacielskiej. Na szybko rodzi się pytanie, czy zawsze możemy liczyć na swoich przyjaciół? Czy jesteśmy pewni ich proponowanej bezgranicznej i bezinteresownej pomocy? Warte rozważenia w kontekście własnych relacji z najbliższymi.

To opowieść o dwóch kobietach, które nie mogą się odnaleźć w życiu. Nicole walczy z przeszłością i depresją poporodową, Morgan nie miała okazji zostać matką, o czym marzyła każdego dnia. Co połączy kobiety? Dziecko. Narracja w tej powieści jest prowadzona dwutorowo, przez każdą z kobiet. Morgan przedstawia obecną sytuację, a Nicole swoją historię z przeszłości. Dzięki temu zabiegowi mamy możliwość oceny pobudek, jakimi się kierowała Nicole, kiedy dokonywała tak krytycznego kroku. Morgan natomiast próbuje dojść do prawdy i odkryć, kto wpływał na decyzje podejmowane przez Nicole.

Powieść intryguje od pierwszej strony, osacza nas i niepokoi. Fabuła skomponowana z wielkim pietyzmem i dokładnością, wszystkie elementy całej układanki sprawnie się zazębiają i uzupełniają. Muszę przyznać, że powieść czyta się szybko i z wypiekami na twarzy. Chęć poznania dalszych losów bohaterów, podejmowanych przez nich kroków i działań sprawia, że żyjemy tylko tą historią, wczuwamy się w rolę każdej z tych kobiet.

Autorka trzyma w niepewności do ostatniej chwili, jak w rasowych thrillerze psychologicznym, wyraziście zarysowała emocje i napięcie, przeżycia na najwyższym poziomie. Przy tej książce nie można się nudzić. Ekscytacja gwarantowana. Paleta wrażeń szeroka jak niebiański wachlarz. Polecam, nawet przez chwilę się nie zastanawiajcie, nie traćcie czasu, który miło możecie spędzić w objęciach intrygującej Kobiety na krawędzi.

Samantha M. Bailey Kobieta na krawędzi, "Weź moje dziecko".- tak brzmią pierwsze słowa. Opowiadana przez autorkę historia zaczyna się niespodziewanie, od mocnego uderzenia, wstrząsa wręcz czytelnikiem, by potem jeszcze długi czas trzymać w napięciu.

Dwie kobiety, które nigdy wcześniej się znały, spotykają się na peronie metra. Kilka wypowiedzianych słów, zaskoczenie, następnie przerażona, mocno zaniedbana kobieta przekazuje swoje dziecko w ręce drugiej, oszołomionej niespodziewaną sytuacją, w której przed chwilą się znalazła. Kim jest Nicole - matka dziecka? Dlaczego zdecydowała się oddać swoją córkę obcej sobie Morgan? Jakie tajemnice przeszłości ukrywa każda z nich? Wreszcie, kto i dlaczego do takiej sytuacji doprowadził?

Akcja thillera psychologicznego toczy się dwutorowo. Teraz - poznajemy ją z relacji Morgan, która postanawia zaangażować się w rozwikłanie tajemnicy Nicole i jej dziecka oraz kilka tygodni wcześniej (losy Nicole) , by w rezultacie doprowadzić do spotkania się obu kobiet na peronie, a w końcu do rozwiązania przyczyny zagadkowego spotkania.

Wciągająca od samego początku opowieść, niepokojący klimat, rosnące napięcie, wreszcie kilkoro podejrzanych bądź zamieszanych w historię osób, są atutami książki. W połączeniu z demonami przeszłości, które dadzą o sobie znać i nieuporządkowanymi relacjami osobistymi oraz zawodowymi, zwiastują sporą dawkę niepewności i zaskoczenia.

I chociaż zakończenie nie trzymało już takiego napięcia, jakiego się spodziewałam szczególnie po mocnym początku, a potem dzięki sprawnej kontynuacji opowieści, to muszę przyznać, że był to całkiem dobrze spędzony z książką czas.