To, co najcenniejsze

"Dla ciebie warto żyć i nawet gdyby zajęło mi dziesięć, dwadzieścia, trzydzieści, pięćdziesiąt lat przekonanie cię, że warto dać mi szansę, właśnie tyle bym czekał."

@authorsamanthayoung

Małe miasteczko Hartwell ma magiczną moc i przyciąga wyjątkowych ludzi. Emery znalazła na tym skrawku ziemi swoje wymarzone miejsce. Tam nikt jej nie zna, nikt nic nie wie i może zacząć nowe życie pod zupełnie inną tożsamością, odcinającą ją od przeszłości. Skryta, nieśmiała, tajemnicza, niedostępna, inteligentna, mega zamożna i kochająca książki. Otwiera kawiarnio - księgarnię, choć nie każdemu może się to podobać. Jack był lokalnym loverboyem, kobieciarzem, który dzięki turystom miał urozmaicenie i wybór. Od pierwszego spojrzenia na nią wiedział, że przepadł. Kobieta, która stała się obiektem jego westchnień, nie będzie łatwo dostępna. Miną długie lata i wydarzy się tak wiele, że ciężko będzie im pokonać dystans, przeszkody i zaufać. Miłość ta będzie bolesna ale prawdziwa, dzięki czemu przetrwa.

Kocham książki autorki. Losy bohaterów Emery i Jack'a będą zawiłe, zaplątane i rozciągnięte w czasie. Połączyło ich uczucie, któremu długi czas nie będzie dane się w pełni rozwinąć. Ciągle będą jakieś przeszkody tworzące coraz większy dystans. Każde ma swoje powody, by postępować właśnie w dany sposób. On chce chronić ją, przyjaciół i rodzinę biorąc na siebie ciosy, robiąc rzeczy, z których nie jest dumny, odpychając tych, którzy mogli by oberwać rykoszetem. Ona ucieka od bólu tworząc dystans, nie dopuszczając nikogo zbyt blisko, bo po każdej bliskości musi lizać rany. Czas nie jest ich sprzymierzeńcem, błędy popełnione ciężko będzie naprawić, relacje wzmocnić i pozbyć się lęków, do tego zaufać na tyle, żeby w końcu mogli żyć jak na kochających się ludzi przystało. Jack popełniający coraz więcej grzechów i kochający anioła, którego dusza jest niemalże nieskazitelna. Piękna historia, przepełniona ludzkimi nieszczęściami, potknięciami i czynami, z których nie będą dumni. Prawda ich miłości i siła będą niesamowite i wyjątkowe. Bardzo polecam to historia grzechu i poświęconego jej czasu warta.

Emery była zagadką dla mieszkańców Hartwell. Skromna i nieśmiała kobieta zakłada w miasteczku kawiarnio - księgarnie, ale nie łatwo jej nawiązać nowe znajomości. Jedyną osobą, na którą potrafi się otworzyć, jest Jack. Jednak z niezrozumiałych dla niej powodów mężczyzna raz ją do siebie przyciąga, a innym razem od siebie odpycha. Jednak mężczyzna robi to, aby ochronić kobietę przed swoją rodziną. Po kilku latach, kiedy nadarza się okazja, Jack postanawia zawalczyć o swoje szczęście. Czy Emery ponownie mu zaufa? Czy Jack da radę odbudować utracone zaufanie?

Rzadko zdarzają mi się książki, które mnie rozczarowują. Jednak do najnowszej historii Samanthy Young mam mieszane uczucia. Z jednej strony była to urocza i przyjemna książka, która pokazuje jak ważna jest przyjaźń i to jakimi ludźmi się otaczamy. Miło było powrócić do postaci, które poznałam z poprzednich historii z miasteczka Hartwell. Jednak to tyle, z tego co mi się podobało. Ta książka powinna być trochę krótsza. Wątek powrotów i pożegnać był moim zdaniem niepotrzebnie tak bardzo rozciągnięty. Nie zżyłam się z bohaterami. Emery była dla mnie zbyt grzeczna, zbyt nieśmiała i zbyt bardzo pozwalała wchodzić sobie na głowę. Z kolei o ile mogłam zrozumieć powody Jacka, tak jego odpychanie Emery sprawiało, że miałam do niego mniej sympatii, pomimo jego troski, czułości i tego, że naprawdę mu zależało, to zachowywał się jak dupek. I nie przeszkadzają mi motywy, gdzie para na początku nie może być razem, ale tu to działo się na zbyt dużej przestrzeni lat, podczas których główna bohaterka nawet nie próbowała ruszyć do przodu, tylko tkwiła w tym samym miejscu. Zabrakło mi w niej większej dozy charakteru. Moim zdaniem chociaż Emery, to miła, pomocna postać, to jednak trochę zbyt mdła.

W porównaniu do innych książek Samanthy, “To, co najcenniejsze” nie wywołało we mnie takich emocji jak na przykład historia Bailey i Vaugna, a szkoda. Ot książka do przeczytania na jeden raz. Jednak znajdzie swoich miłośników, bo autorka ma swojski i lekki styl pisania i dla niektórych ta historia może okazać się miłą odskocznią.

Dziewięć lat temu Emery Saunders porzuciła wygodne, ale puste i samotne życie miliarderki i przeniosła się do Hartwell, uroczego nadmorskiego miasteczka, gdzie otworzyła księgarnio-kawiarnię. I choć wreszcie mogła żyć, jak chciała, bolesna przeszłość sprawiła, że Emery nie mogła znaleźć sobie miejsca wśród lokalnej społeczności.

Jack Devlin wiedział, że Emery to miłość jego życia, gdy tylko ją zobaczył. Ale kiedy wydawało się, że zmierzają w dobrym kierunku, los z nich zadrwił. Jack nie miał wyboru: by chronić tych, na których mu zależało, musiał trzymać się od nich z daleka. Nawet jeśli to oznaczało, że złamie Emery serce.

Teraz Jack chce za wszelką cenę odkupić swoje błędy. Tyle że Emery nie potrafi już mu zaufać…

***

Miałam okazję poznać dwie pierwsze części serii „Hart’s Boardwalk” i wspominam je bardzo dobrze. Spodobał mi się klimat zamorskiego miasteczka, to, że jego mieszkańcy to jedna wielka rodzina. Dlatego też bez zastanowienia sięgnęłam po kolejny tom. Niestety, z ciężkim sercem muszę przyznać, że IV część tej serii – „To, co najcenniejsze” okazała się dla mnie srogim rozczarowaniem.

Czwarty tom to prawie pięćset stron zabawy w kotka i myszkę. W rolach głównych występowali Jack i Emery. Raz się schodzą, raz się rozchodzą. Czasem z winy Jacka, czasem z inicjatywy Em. Te główne powody, dla których rzekomo bohaterowie nie mogli być ze sobą, przez dość długi okres czasu, jak dla mnie były mało przekonywujące. Być może ktoś lubi tego typu historie, gdzie bohaterowie gonią się nawzajem z zapaską na oczach. Ja jednak bardzo się wynudziłam podczas jej lektury.

To nie jest moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, dlatego znam jej styl pisania, który dość lubię. Tym razem jednak, mam wrażenie, że całość jest mocno przegadana. Tą historię można byłoby spokojnie skrócić o co najmniej sto stron i jestem przekonana, że nie straciłaby ona na jakości.

Fabuła jest dość monotonna, bohaterowie również nie ratują tej historii. Zazwyczaj romanse czytam dość szybko, a „To, co najcenniejsze” męczyłam prawie dwa tygodnie. Kompletnie nie rozumiałam podejmowanych przez bohaterów decyzji. Jack, choć kreowany jest na faceta idealnego, momentami mnie drażnił. Wiązałam duże nadzieje w Emery, bowiem w jej nieśmiałości, trudności do nawiązywania znajomości oraz zaufaniu drugiej osobie, widziałam samą siebie. Gdzieś jednak po drodze postać ta straciła w moich oczach i wywoływała podobne emocje co Jack.

Ta część kompletnie mnie do siebie nie przekonała, nie mniej jednak uważam, że poprzednie części są warte Waszej uwagi.

Moja ocena: 4/10 https://kochajacaksiazki.blogspot.com/2021/10/405-samantha-young-to-co-najcenniejsze.html

Fabuła powieści nie jest ani skomplikowana, ani zaskakująca. To historia miłosna dwójki ludzi rozgrywająca się na przestrzeni 10 lat. Opiera się na motywie hate-love: od wzajemnej miłości do nienawiści (i z powrotem kilka razy 😉 ). Mamy tu miłość od pierwszego wejrzenia pary młodych, pięknych i bogatych, trochę zwrotów akcji, sensacji i erotyki.

Narracja jest prowadzona jest z perspektywy głównych bohaterów. Dzięki temu widzimy, z czym się zmagają, chociaż szczegóły z ich życia są przed czytelnikiem odkrywane stopniowo. Nie będziemy wiedzieć, co kryje się za trudną przeszłością Emery oraz niezrozumiałymi decyzjami Jacka. Dzięki temu Autorka oferuje czytelnikom coś więcej niż tylko śledzenie wątku miłosnego.

Sama kreacja głównych bohaterów może być wątpliwa, jednak broni się w całości powieści. Emery to chorobliwie nieśmiała kobieta, która ma sporo do ukrycia. Jednak z biegiem lat zaczyna się otwierać na coraz szersze grono ludzi, aż z czasem możemy zapomnieć o jej problemach. W przypadku Jacka brakowało mi rozwinięcia wątku jego stosunku z ojcem i nieczystych interesów, które prowadzili.

"To, co najcenniejsze" to książka z tych lekkich, łatwych i przyjemnych. Rozrywka w czystej postaci bez wyrzutów sumienia. Autorka nie zastosowała w tej książce niczego odkrywczego, ale lekkość, z jaką jest napisana sprawiła, że lektura tej książki była wciągająca i zajmująca.

Dla mnie to idealny sposób na relaks i oderwanie się od szarej rzeczywistości. Przynajmniej do momentu aż nie zostanę miliarderką i nie zamieszkam w atrakcyjnej nadmorskiej miejscowości 🙂

“Ludzie mawiają, że życie jest jak jazda na rowerze, i mają rację - to, co na początku wydaje się obce, dziwne i trudne, staje się naturalne, gdy już załapiesz o co chodzi.”

Dziesięć lat temu Emery porzuciła życie miliarderki i przeniosła się do małego Hartwell. Tam otworzyła małą księgarnio-kawiarnię. jednak bolesna przeszłość sprawiła, że dziewczyna nie potrafi się odnaleźć pośród lokalnej społeczności. Dla mieszkańców cały czas pozostawała zagadką. Wtedy był jednak ktoś, kto zdobył zaufanie Emery, jednak bardzo szybko ją stracił.

Jack Devlin czuł, że nieśmiała Emery jest miłością jego życia. Jednak kiedy wydawało mu się, że zmierzają w dobrym kierunku, los z nich zadrwił. Jack, żeby chronić Emery musiał trzymać ją na dystans. Po dziesięciu latach Jack chce za wszelką cenę naprawić swoje błędy, jednak Emery nie potrafi już mu zaufać. Mężczyzna ma ostatnią szansę, żeby przekonać ją do tego co ich łączy.

Bardzo lubię książki Samanthy Young. Ta autorka mnie nigdy nie zawiodła, a jej historie są wręcz naładowane emocjami. Tak było i tym razem. Historia Emery i Jacka opowiada o zaufaniu, stracie, bólu, poświęceniu i drugich szansach. Nie do końca rozumiałam zachowanie Jacka, bo uważam, że poświęcenie ma jakieś swoje granice.

Samantha Young to jedna (a może nawet i jedyna) z autorek romansów, po które bez wahania oraz z ogromną przyjemnością sięgam. Do tej pory miałam przyjemność przeczytać już trzy książki Young, dlatego kiedy pojawiła się możliwość poznania czwartej, nawet za długo się nie zastanawiałam.

"To, co najcenniejsze" przedstawia historię Emery Saunders - ogromnie nieśmiałej dziewczyny, która przeprowadza się do Hartwell, wyjątkowo malowniczego, nadmorskiego miasteczka, gdzie próbuje swoich sił jako właścicielka księgarnio-kawiarni. Emery lękliwie ucieka od ludzi, nie potrafi się otworzyć, zaufać, dlatego z początku ogromnie trudno jest się jej przystosować, a nawiązanie przyjaźni wydaje się rzeczą wręcz niemożliwą. Jedynie Jack Devlin odkrywa w dziewczynie coś, co sprawia, że nagminnie staje jej na drodze.

Stwierdzić, że Jack się zakochał, to wielkie niedomówienie; on oszalał z miłości do Emery od pierwszego wejrzenia. Kiedy jednak wreszcie udało mu się wzbudzić w niej zaufanie, zbliżyć się, nagle dochodzi do przykrych, niebezpiecznych sytuacji, przez które Jack musi porzucić swój dotychczasowy styl życia. Zmienia się o sto osiemdziesiąt stopni, porzuca przyjaciół, a Emery łamie serce...

Czy Emery i Jackowi uda się zbudować związek na kłamstwie i nagminnych ucieczkach? Co się wydarzyło tego feralnego dnia, przez który całe życie Jacka rozsypało się na małe kawałeczki? I najważniejsze: czy mieszkańcy Hartwell przetrwają tę burzę emocji?

"To, co najcenniejsze" Samanthy Young to książka wyjątkowa, ponieważ sama nie do końca rozumiem jej fenomen. Historia wydaje się kompletnie naciągana, a jednak emocjonalnie poruszyła mnie do granic wytrzymałości. Nie potrafiłam oderwać się od lektury; chciałam tylko czytać i czytać, a kiedy nie czytałam, to myślami i tak błądziłam po Hartwell, zastanawiając się nad dalszymi losami Emery i Jacka.

Od pierwszych rozdziałów mocno zżyłam się z bohaterami. Każde wydarzenie przeżywałam razem z nimi, co brzmi nieco zabawne, zwłaszcza że wiele sytuacji zakrawało o absurd. A jednak autorka ma coś w stylu pisania, w powoływaniu postaci do życia, prowadzeniu fabuły i wplątywaniu zwrotów akcji w idealnych momentach, że mimo tuzina mankamentów, książka potrafiła mocno zaczarować.

W "To, co najcenniejsze" pojawiają się dwa rodzaje narracji: pierwszoosobowa oczami Emery i trzecioosobowa śledząca losy Jacka. Zwykle nie przepadam za tego typu zabiegami; wolę, kiedy w powieści autor posługuje się jednym typem narracji. Ostatnie strony były mocno cukierkowe, co odrobinę ostudziło mój pierwotny zachwyt.

Samantha Young stworzyła uroczą, ale momentami trzymającą w napięciu historię o pięknej, trudnej miłości wyjątkowo nieśmiałej kobiety i zadziornego, tajemniczego mężczyzny. W książce królują fragmenty pełne emocji, a stworzona relacja między głównymi bohaterami to prawie jak wisienka na torcie. "To, co najcenniejsze" przedstawia mocno naciąganą, czasami wręcz nieprawdopodobną opowieść, od której nie da rady się oderwać i którą pochłania się z rosnącymi wypiekami na twarzy. Ja polecam, a to, czy sięgniecie, zależy już wyłącznie od was. :)

Czy każdy błąd można wybaczyć? Czy każdy błąd można naprawić?

Powieść „To co najcenniejsze” napisana jest z perspektywy dwóch bohaterów: Emery i Jacka.

Emery- miliarderka. Mimo swojej fortuny wiodła nudne i smutne życie. Chłopak, w którym była zakochana zawiódł ją. Związał się z nią tylko dla majątku. Jak to odkryła? Wszystko dzięki swojej babci. Co jej babcia zrobiła? Przeczytajcie powieść. Tam znajdziecie odpowiedź. Od tego czasu dziewczyna ma kompleksy. Nie potrafi nikogo pokochać, bo boi się rozczarowania. Biedna. Myśli sobie w głowie, że wszyscy pragną nie jej tylko jej majątku. Przykre, ale niestety prawdziwe. Dlatego postanowiła przeprowadzić się i zmienić swoje dane. Przeniosła się do nadmorskiego miasteczka do Hartwell. Otworzyła tam księgarnio-kawiarnię. Super. Moje marzenie. Poznała tam chłopaka, któremu zaufała. Tylko czy on był tego wart? Czy tym razem ma szansę na prawdziwą miłość? Przekonajcie się sami. Dodam tylko, że los bywa przewrotny i strasznie okrutny.

Jack – kiedy po raz pierwszy zobaczył Emery od razu się zakochał. Wiedział, że będzie jego. Jednak życie to życie. Nie zawsze układa się tak jakbyśmy tego chcieli. W jego rodzinie od lat nie układa się najlepiej. Ma ojca, którego nigdy nie chcielibyście mieć. Dla swojej siostry jest w stanie zrobić dosłownie wszystko. Matka głęboko poraniona. Co się dzieje w jego rodzinie? Samantha Young w idealny sposób ją opisała.

Kłamstwo goni kłamstwo. Zatajona prawda. Czy można żyć okłamując innych? Czy można ukrywać swoje uczucia?

Bardzo dobra powieść. Troszkę czasu zajęło mi wkręcenie się w całą tą historię, a to tylko dlatego, że jest to już czwarty tom z cyklu „Hart’S Boardwalk”. Mimo wszystko jestem z niej zadowolona. Od razu zachęcam was do przeczytania pozostałych trzech tomów.

Polubiłam główną bohaterkę, chociaż czasami działała mi na nerwy. Zamiast zrobić krok do przodu cofała się. Nie słuchała serca tylko swoich kompleksów. Szkoda. Czy przejrzała na oczy? Jack również nie jest idealny. Zrobił dużo dobrego dla innych. Zapomniał przy tym o sobie. Był tak zwanym zadowalaczem. Popsuł sprawę. A mogło być tak pięknie. Życie to życie niczego nie możemy być pewni.

Książkę przeczytałam w miarę szybko. Jestem do niej pozytywnie nastawiona. Chętnie przeczytam poprzednie tomy, żeby poznać całość historii. Jak zwykle zaczęłam od końca.

Powieść „To co najcenniejsze” zaskoczyła mnie. Nie wiedziałam, że będzie zawierała mnóstwo namiętnych oraz pikantnych scen, przeznaczonych tylko dla dorosłych. Wow. Po okładce sądziłam, że to będzie zwykła obyczajówka. Brawo dla Samanthy Young.

Z całego serca polecam tą zaskakującą historię.

Chcesz poczuć trochę ciepła w te jesienne wieczory? Weź do ręki najnowsze dzieło Samanthy Young i przeczytaj o tym co się wydarzyło w nadmorskim miasteczku. Może i ciebie rozgrzeje opisana historia.

Od mojej pierwszej przeczytanej książki Samanthy Young pokochałam jej twórczość. Autorka pisze piękne i emocjonalne historie miłosne. Takie, które powstają przez lata. Lata złamanego serca, wyrzeczeń i nieporozumień. W przypadku Jacka i Emery było to dziewięć trudnych i bolesnych lat. Uwielbiam całą serię opowiadająca o Hartwell. W tym miasteczku jest magia. I cieszę się, że udało mi się doświadczyć jej małej części, każdego chwytającego za serce momentu. Ale wiem również, że będzie mi tego brakowało. Samantha Young zamyka niesamowitą serię z imponującym finałem, który zapiera dech w piersiach.

„To, co najcenniejsze” jest jak przejażdżka najbardziej zakręconą kolejką górską. Historia Jacka i Emery nie jest łatwa. Obejmuje wiele lat i jest pełna mrocznych tajemnic, zdrady i bólu. Emery jest boleśnie nieśmiała, a przy tym jest bardzo złożoną postacią z tak wieloma warstwami, które odkrywamy z każdym nowym rozdziałem. Jedno spojrzenie w oczy Jacka zmieniło jej życie na zawsze. Jest młodą dziewczyną z mnóstwem tajemnic, która stara się nawiązać kontakty, ale im więcej lat spędza w Hartwell, tym bardziej się zmienia. Zaprzyjaźnia się. Tworzy silną więź z miastem i jego mieszkańcami. Ale jej związek z Jackiem staje się coraz bardziej skomplikowany.

„To, co najcenniejsze” to niezwykle emocjonalny i urzekający romans pełen niepokoju, złamanego serca, skandalu, przebaczenia i miłości. Emery i Jack, dwie zbłąkane dusze. Śledzimy ich historię z przeszłości, kiedy po raz pierwszy spotykają się, aż do teraźniejszości, gdy pojawiają się odpowiedzi na pytania, ujawniane są tajemnice i nieporozumienia. Ich podróż była kamienista i pełna przeszkód, a przy tym piękna i niezwykła. Cała seria z miasteczkiem Hartwell w tle opowiada o miłości, przebaczeniu i przyjaźni. Łączyłam się głęboko z tymi postaciami, z których każda chciała dostać drugą szansą na miłość, drugą szansą na życie.

Książka po książce, seria Hart’s Boardwalk urzekła mnie swoimi barwnymi postaciami i silnymi więziami między nimi. Wszystkie wcześniejsze tomy prowadziły do tego. W końcu dowiadujemy się, jak nieśmiała właścicielka kawiarnio-księgarni zakochała się w tajemniczym synu najbardziej bezwzględnego mieszkańca Hartwell. A ich historia była nie tylko głęboko poruszająca i nieoczekiwana, ale również warta czekania.

Powieść ta nie jest doskonała i ma luki w fabule, ale kompletnie mnie to nie obchodzi. Dla takiej historii mogę wybaczyć wszystko. I polecam Wam całą serię, bo myślę, że po przeczytaniu pozostałych tomów, dopiero zrozumiecie jej całą magię.