Puzzle 3000 elementów. Pierwszy atlas współczesny, 1570

Trwa wojna secesyjna, śmierć codziennie zbiera swe tragiczne żniwo. Pewnego zimowego dnia zabierze też chłopca imieniem Willie, ukochanego synka prezydenta Lincolna. Żałoba rodziców przybierze różne formy. Matka zamknie się w sobie. Ojciec rozpocznie conocne wędrówki do grobowca. Rozdarty między rozpaczą po stracie syna a odpowiedzialnością za kraj i obywateli, chce trwać w złudzeniu, że dziecko wciąż jest z nim. Osieroconego rodzica obserwują zjawy, a wśród nich Willie. Wzajemna miłość przyciąga ich do siebie, ale czy możliwe stanie się spotkanie? Obaj staną wobec bolesnych dylematów. Jak żyć po śmierci tych, których kochaliśmy? Jak odejść i zostawić na ziemi ukochane osoby? George Saunders w swej pierwszej powieści łączy i przełamuje znane nam...

Wywodzący się z żydowskich tradycji golem, mający postać człowieka, lecz pozbawiony duszy, od wieków rozpala wyobraźnię. Można go spotkać w chasydzkich legendach, literaturze jidysz i w popkulturze. Maciej Płaza przywołał jego postać, by zanurzyć czytelnika w świecie sztetla na Podolu z początku XX wieku. Wątki kabalistyczne i mesjańskie równoważą się z realistycznym obrazem kultury i obyczajów chasydów. Wszystko to, łącznie z legendarną postacią, nabiera nowego życia pod piórem jednego z najwspanialszych stylistów polskiej prozy.

„Takie twarze miewali słynni oszuści. Dzięki tej twarzy może być każdym: w Witebsku Mesjaszem, w Leningradzie — profesorem. Kiedy przyjeżdża do Warszawy, miejscowym wyznawcom przypomina Mickiewicza. Kiedy umiera w Leningradzie, uczniowie widzą w nim Chrystusa. Przyjaciel robi ostatnią serię portretów. (Na pierwszym rysunku twarz jeszcze żyje. Na drugim jest martwa jak poduszka)”. Kim jest bohater tej opowieści? Twórcą, prorokiem czy może wielkim mistyfikatorem? W książce Marcina Wichy spacer po wyimaginowanej wystawie prac Malewicza staje się pretekstem do opowieści o utopijnych projektach i niespełnionych marzeniach, o rosyjskiej rewolucji i naszej współczesności. Eksponatami są tu obrazy, znaki interpunkcyjne, buraki cukrowe i ludzkie losy. Autor umyka m...

To najbardziej poruszające, złożone i graficznie oszałamiające dzieło w karierze Gipiego. To opowieść o synu, przyzwyczajonym do rozśmieszania publiczności sarkazmem swoich monologów, który czuwa przy łożu śmierci swojej matki bez emocji ani słów. A także o grupie kosmonautów, którzy od tysiącleci podróżują z jednej planety na drugą i gubią się w ciemnym ślepym zaułku. O jaskiniowcu i o krzyku, pierwotnym i rozpaczliwym, który rozbrzmiewa w uszach i chce być rozszyfrowany. Linie narracyjne przeplatają się, plany czasowe nakładają się na siebie, a emocje piętrzą się z każdą kolejną stroną. Gipi zanurza się w tym mrocznym obszarze, gdzie kryją się obrazy, które wydają nam się utracone grudki pamięci, które nie tylko stanowią oś tej histori...