Tajemnica Askiru. Tom 1. Pierwszy róg

Śnieg zasypuje sekrety, ale nie jest w stanie ukryć kiełkującego zła. Kto stoi za brutalnym morderstwem? Czy sprawca zostanie schwytany? Jednak czasami wydaje się, że nawet magia może być bezużyteczna, gdy przychodzi stawić czoła przeszłości…

Niejednokrotnie wspomniałam, ciągle „zaprzyjaźniam” się z tak rozległym gatunkiem, jakim jest fantasy. Ostatnio trochę od niego odpoczęłam, ale stwierdziłam, że pora wyruszyć w dalszą podróż. Tym bardziej, iż uzyskałam możliwość przeczytania pierwszego tomu z cyklu „Tajemnica Askiru”. Zanim zapoznałam się z samym opisem, to przyznaję — wydawało mi się, że trafię na dość schematyczną fabułę. Odległe krainy, magiczne przedmioty, walka dobra ze złem. Chyba wszyscy znamy podobne historie. Aczkolwiek spotkała mnie pewna niespodzianka, a jest nią po prostu oryginalność. Autor, Richard Schwartz, pochodzi z Niemiec, już to okazało się zaskoczeniem, bowiem zaczęłam przyzwyczajać się do pisarzy amerykańskich, czasem szwedzkich, jakby inni nie istnieli. Wyłączając paru świetnych polskich twórców. Do tego nadeszło jeszcze kilka osobliwych cech, o których opowiem za chwilę. „Tajemnica Askiru” od początku sprawiała bardzo pozytywne wrażenie, ciężko temu zaprzeczyć.

Mocno zaintrygował mnie charakterystyczny dla tej książki „duszny” klimat, niepokojący, wypadający naprawdę realistycznie. A wszystko za pomocą miejsca akcji, czyli karczmy, gdzie dochodzi do specyficznej zbrodni. Kto maczał w niej palce? Bohaterowie zostają tam uwięzieni, za sprawą ciągle powiększającej się śnieżycy. Łatwo się w nich wczuć, gdy oczekują na poprawę sytuacji. Całość z każdą kartką staje się dosłownie klaustrofobiczna, powieść idealna do poczytania w nocy. Aż żałuję, że nie sięgnęłam po nią po raz pierwszy zimą, efekt mógłby być jeszcze lepszy. Niemniej jednak, nawet w upalne lato robi wrażenie. Ukłony dla autora za umiejętność znakomitego przedstawienia otoczenia.

Schwartz pisze w sposób lekki, dość prosty, bez zabawy w nazbyt kwieciste określenia. Pasuje mi to do ogólnego zarysu fabuły. Poznajemy całą gamę magicznych stworzeń: wilkołaka, krasnoluda, elfkę. Wszyscy zostali ciekawie wykreowani, zwłaszcza narrator historii, Havald, postać dla nas tajemnicza, lecz również fascynująca. Mimo oglądania świata jego oczami nieustannie czuć, że kryje w sobie mnóstwo sekretów. Cykl liczy siedem tomów, w Polsce wydano do tej pory trzy, więc myślę, iż największe zaskoczenia wciąż są przed nami! Aż trudno się ich doczekać.

Powieść ma kilka oblicz. Naturalnie, zgodnie z moimi wcześniejszymi słowami, jest przede wszystkim enigmatyczna. Jednak dialogi potrafią także rozbawić, bohaterowie dają się lubić, choć trzeba pamiętać, że w tej książce nic nie bywa oczywiste, a nasze przypuszczenia mogą okazać się zupełnie błędne. Historia wciągnęła mnie od pierwszych stron, pomimo gabarytów, trudno odłożyć egzemplarz. Widać, iż autor włożył w swoje dzieło naprawdę dużo pracy, dbając o każdy szczegół, za co należy mu się uznanie. Razem z postaciami przeżywamy ich rozterki, poznajemy ich zalety oraz wady, jakbyśmy sami spędzali z nimi czas w karczmie. Goszczący tam bandyci budzą zrozumiałą grozę — czy to oni stoją za morderstwem?

Richard Schwartz wpadł na dobry pomysł i wspaniale go zrealizował. Bardzo liczę, że kolejne tomy spod znaku „Tajemnicy Askiru” są równie świetne, zamierzam po nie w najbliższym czasie sięgnąć, oczekując polskich wydań czterech następnych części. To seria idealna nie tylko dla miłośników fantasy, ale też dla osób chcących rozpocząć przygodę z tym gatunkiem. Warto dać Schwartzowi szansę, mamy do czynienia z utalentowanym pisarzem. Jej oryginalność się broni, teraz rozumiem te wszystkie pozytywne opinie — nie były przesadzone.

Akcja z każdą stroną wciąga czytelnika coraz bardziej. Kiedy zostaje odnaleziony trup stajennego, a winnego, na dodatek najprawdopodobniej kogoś kto przemienia się w wilkołaka, trzeba szukać wśród gości gospody, atmosfera staje się ciężka. Do tego wszystkiego dochodzą magiczne moce, tajemnice, które skrywają bohaterowie i skomplikowane relacje międzyludzkie ( to może nieodpowiednie słowo bo mamy tutaj także inne rasy) potęgujące niepokój i napięcie. Zabieg zamknięcia tak różnych osobowości pod jednym dachem, w niesprzyjających warunkach i sekrety, które skrywa to miejsce okazały się doskonałym tłem dla niezwykłej przygody, pomimo że mogłoby się wydawać, iż po kilku rozdziałach zacznie wkradać się nuda. Nic z tych rzeczy! Zostaniecie pochłonięci przez kolejne niespodziewane wydarzenia aż do ostatniej strony.

„Pierwszy Róg” kusił mnie wspaniałą okładką opisem i pochlebnymi recenzjami na tyle mocno, że zapragnęłam odbyć wyprawę, na którą zaprasza każdego czytelnika Richard Schwartz. Mroźna północ i skrzypiący pod stopami śnieg skierował mnie do pewnej gospody, to nie ciepło trzaskającego ogniem kominka, ale przygoda, która się rozpoczęła sprawiła, że dałam się porwać. Schwartz zapowiedział, że cykl Tajemnica Askiru będzie się składał z sześciu tomów i dodatku, co zwiastuje bardzo rozbudowaną opowieść z gatunku fantastyki, którego tak bardzo uwielbiam.

"Tak jak przędzona nić albo tkane sukno na krośnie, tak wszędzie nasze życia są wplecione w tkaninę losu. Nie dzieje się nic, co nie jest nam przeznaczone. Jedyne, co nam pozostaje, to możliwie utrudnić przeznaczeniu, by nas dopadło."

Zajazd pod Głowomłotem stał się doskonałym schronieniem przed burzą śnieżną, zapewniając zbłąkanym wędrowcom trochę ciepła, osłony przed smagającym wiatrem. Odcięci od świata wędrowcy są skazani na swoje własne, czasem nie zbyt sympatyczne towarzystwo. Konflikty są nieuniknione, kiedy uwięzionych zostaje wiele różnych charakterów tworząc mieszankę wybuchową. Głowomłot ma swoje tajemnice, dochodzi do morderstwa młodego chłopaka, który był stajennym. Kto go zabił? Czy w zajeździe czai się bestia? Czy legendy okażą się prawdą? Stary rycerz Havald, czarodziejka Leandra, mroczna elfka, przywódca złoczyńców, córki karczmarza, najemnicy, kupcy i górnicy. Nikt nie przypuszczał, że ich losy tak naprawdę nie zostało ze sobą połączone przypadkowo. Śnieżyca została wywołana w magiczny sposób, nie odpuszcza, Havald postanawia dowiedzieć się prawdy, czy mu się to uda? Czy magia przejęła władzę nad zajazdem? Pierwotna siła Królestwa Askiru powstała, czy można się ochronić przed tak potężną magią?

„Mądrość nie przychodzi sama z siebie, tylko dlatego, że człowiek się starzeje. Mądrości trzeba szukać”.

„Pierwszy Róg” jest debiutem autora i jest napisany w fenomenalny sposób, zaprosił czytelników do karczmy Pod Głowomłotem, a ta wspólnie odbyta podróż stała się nie tylko ciekawa, ale także pasjonująca. Konstrukcja powieści Richarda Schwartza jest intrygująca, zwłaszcza dla czytelników pragnących tajemnic i przygód. Gospoda zamieniła się w siedlisko intryg, jądro ciemności, przepełnione mrocznymi mocami.

"Pierwszy róg", to jedna z tych powieści, która potrzebuje czasu, aby się rozwinąć i pochłonąć czytelnika, nie zabraknie w niej magii, wojowników, legend i potyczek na miecze. Świat kreowany został na czas przybliżony Średniowieczu, gdzie magia i istoty, jak Elfy, czy smoki mają swój dom.

"Jak często całuje mężczyzna, wojownik, w ciągu swego bardzo długiego życia? Jak często sam obiecywałem miłość, szczerze lub kłamliwie, jak często szukałem miękkich warg młodej kobiety? Mawiają, że mężczyzna może się zestarzeć jak góra, ale nigdy nie zapomni swego pierwszego pocałunku. Miałem tę starą mądrość za kłamstwo - aż do tej chwili, bo dopiero teraz naprawdę całowałem po raz pierwszy w życiu."

Bohaterowie są fenomenalnie wykreowani, mają swoje sekrety i pielęgnowane tajemnice. Są pełni wad, miewają swoje rozterki, mimo sporego bagażu doświadczeń miewają wątpliwości, jak należy postąpić. Historia jest śledzona z punktu widzenia Havalda, jest niesamowicie wciągająca, może dlatego, że jest niesztampowa. Czegoś takiego było mi trzeba, zbiór ciekawych bohaterów, tajemnice, intrygi, a przede wszystkim wspaniała przygoda, która się rozpoczęła. Schwartz pisze niesamowite, inteligentne i emocjonujące dialogi, dzięki czemu jest nam o wiele łatwiej utożsamiać się z bohaterami.

Wątek miłosny jest wpleciony subtelnie nie przysłania pozostałych wątków fabularnych. Ukazane uczucie jest dojrzałe, wartościowe, takie na które warto poczekać, bo wszystko inne traci znaczenie.

Język autora jest lekki i przyjemny, cechuje go barwność i malowniczość opisów, które działają na czytelnicze doznania, odczuwałam mroźne, przeszywające powiewy wiatru, słyszałam, jak gniewnie hula za oknami Głowomłota.

„Pierwszy Róg” zachwycił mnie aurą tajemniczości, która utrzymuje czytelnika w niepewność, mogę polecić go w pełni.

"Pierwszy róg" to rewelacyjna powieść fantasy.

Kocham fantastykę całym swoim sercem i mam bolesną świadomość, że często poziom powieści fantastycznych pozostawia wiele do życzenia. Do "Pierwszego rogu" podchodziłam ze sporą nieufnością, bojąc się, że mogę czuć się zawiedziona. Moje obawy były bezpodstawne.

Wyraziste, dobrze zbudowane postaci, ciekawy świat, walka ze złem, magia i niebezpieczeństwo - "Pierwszy róg" tymi skłądnikami zapracował sobie u mnie na miejsce na półce z ulubioną fantastyką.

Nie mogę doczekać się lektury dalszych części - sądzę, że będzie to prawdziwa uczta dla fana fantasy :)

Już dawno nie czytałam książki, dla której aż tak straciłabym głowę i ciężko mi ogarnąć słowami wrażenia jakie we mnie wywołała. To czysta magia, która oczaruje każdego. Ja chcę już dalszy ciąg.

Stary rycerz Havald, czarodziejka Leandra, mroczna elfka, przywódca złoczyńców, córka karczmarza, najemnicy, kupcy i górnicy. Co ich łączy? Wszyscy zatrzymali się w karczmie Pod Głowomłotem, a potężna śnieżyca nie pozwoliła im kontynuować dalszej podróży. Nikt nie podejrzewa, że ich ścieżki nie skrzyżowały się przypadkowo, a stara gospoda kryje więcej tajemnic, niż ktokolwiek mógłby przypuszczać. Gdy bestia zaczyna mordować gości, muszą oni połączyć siły, by przetrwać do końca burzy. Śnieżyca jednak nie ma zamiaru tak łatwo ich uwolnić. Rycerz Havald postanawia rozwiązać zagadkę magicznej burzy i z pomocą Leandry odkrywa kolejne tajemnice. By uchronić się przed potężną magią, każdy z nich będzie musiał zdradzić swoje najpilniej strzeżone sekrety i poznać prawdziwą naturę Askiru.

Pierwszy róg to zarazem doskonałe wprowadzenie do serii, zapoznanie czytelnika z bohaterami, jak i samą historią, a jednocześnie zaskakująca powieść zamykająca się w jednym tomie. Mamy tutaj opowiedzianą historię od początku do końca i gdyby nie jej złożoność, autor mógłby zakończyć na jednej powieści. Dopiero zakończenie zdradza, że bohaterowie mają jednak plany dalszej współpracy i od ich powodzenia zależą losy ich kraju. To sprawia, że Pierwszy róg nie jest rozwleczonym w czasie wstępem do kolejnych części, ale powieścią wbijającą w fotel.

„Pierwszy róg” to fantastyka i kryminał w jednym. Klimatyczna, wciągająca, zaskakująca i intrygująca. To książka, którą czyta się jednym tchem. Gorąco polecam!

O książce "Pierwszy róg" słyszałam praktycznie same pozytywne opinie, jak dotąd nie spotkałam się jeszcze z niską oceną tego dzieła. To jeszcze bardziej kusiło mnie do zapoznania się z tą historią i sprawdzenia, czy rzeczywiście jest taka świetna. I wiecie co? Jest niesamowita!

Richard Schartz zadbał o to, aby lektura całkowicie wciągała już po kilkunastu stronach. Zawarł w fabule mnóstwo wątków, które rozwinął w interesujący sposób. Mimo tego nagromadzenia różnych motywów wszystko składa się w spójną i logiczną całość. Akcja jest dynamiczna, Schwartz nie stawia na zbędne opisy, które mogłyby skutecznie przyhamowywać tempo wydarzeń. Autor posługuje się prostym i przyjemnym stylem, co tylko nadaje treści lekkości. Nie spodziewałam się tak złożonych postaci. Ich portrety psychologiczne zostały nakreślone w złożony sposób. Z pełnym zniecierpliwienia zaangażowaniem śledziłam ich losy. Chciałam wiedzieć wszystko "na już". Teraz nie mogę się doczekać kolejnego tomu i dalszych przygód!

To magiczna i pełna tajemnic historią, która zauroczy niejednego miłośnika porządnej fantastyki.

Początkowo nie chciałam zagłębiać w świat stworzony przez Schwartza, mimo, że lubię fantasy. Wydawało mi się, że to kolejna książka, która bez wyjaśnień wrzuca czytelnika w świat przedstawiony. Nie mogłam się bardziej mylić. Już po kilkudziesięciu stronach wiedziałam, jak bardzo się myliłam. "Pierwszy róg" wciąga do cna, przedstawiając bohaterów z krwi i kości, którzy często są niejednoznaczni moralnie. W dodatku ilość elementów fantastycznych i ich kompozycja przyjemnie zaskakuje szokując czytelnika na każdym roku. No cóż... Nie pozostaje nic innego niż tylko czytać! :)

„Pierwszy Róg” spodoba się zarówno komuś, kto zaczytuje się książkami fantasy, ale także osobom, które w takich „klimatach” czują się nieco wyobcowane. Wydawałoby się, że stara, zasypana śniegiem gospoda przygarnie każdego zbłąkanego wędrowca, ale miejsce kryje w sobie mnóstwo tajemnic. Znakomita powieść, w której znajdziemy charakterystyczne wątki fantasy, jak i, nadający całości świeżego charakteru, kryminalny sznyt. Debiut, który jest świetnym początkiem, cieszącej się dużą popularnością serii niemieckiego pisarza. Polecam!

Jestem w szoku, że tak bardzo podobało mi się spotkanie z debiutancką książką Richarda Schwartza. Podejrzewałam, że to będzie co najwyżej dobra powieść ze sporą liczbą niedociągnięć, a dostałam bardzo ciekawą historię z nutą kryminału w stylu Agathy Christie i nowoczesnym ujęciem klasycznego high fantasy. Początkowo kiepski styl szybko został zastąpiony przez wciągającą akcję, a bohaterowie (z jednym wyjątkiem) i rozbudowany świat dopełnili dzieła. Poza tym fascynuje mnie, że autorowi udało się napisać high fantasy w stylu Dungeons and Dragons, które niemal w całości rozgrywa się w jednym miejscu. Z niecierpliwością czekam na kolejne tomy Tajemnicy Askiru.

Nasza bohaterka, przedstawia się jako sera maestra de Girancourt. Nosząca Kamienne Serce, Ostrze Sprawiedliwości. Przybyła ona do gospody, poszukując Roderica von Thurga.

Drugą postacią, która poznajemy jest Havald. Wojownik, lecz pragnie on po prostu odpocząć. Los jednak chciał inaczej, gdy do jego stolika przysiada się elfka, nie zdaje on sobie sprawy, że na odpoczynek przyjdzie jeszcze poczekać.

Razem z naszymi jak się później okazuje, głównymi postaciami, znajdują się jeszcze

- Kupcy wraz z eskortą strażników, osobistości podchodzące z Lehemaru, mianowicie starszy mężczyzna i dwie młode kobiety. Towarzyszy im trzech wojowników.

- Janos ciemnoręki wraz ze swoją grupą najemników, którzy na widok córek gospodarza, wariują.

- Górnicy z pobliskich kopalń miedzi, pastuch, postać w kapturze, której wygląd nie jest znany.

- Karczmarz Eberhard wraz ze swoimi córkami oraz pomocnikami.

Brzmi niegroźnie, prawda? Każdy może zatrzymać się i odpocząć w czasie podróży, lecz co gdy wam powiem, iż te osobistości zostają uwiezione w zajeździe z powodu zasypania śniegiem?

Tak mocne charaktery w jednym miejscu, czy może być coś bardziej złego?

Śpieszę wam z odpowiedzią. Akcja zaczyna przybierać tempa, gdy okazuję się, że zamordowano jednego z pomocników karczmarza w przerażający sposób, ponieważ nie wygląda na to, żeby uczynił to człowiek. Kto jest sprawcą? Co jeszcze wydarzy się w tym miejscu? Przekonajcie się na własnej skórze!

Świat fantastyki z wątkiem kryminalnym. Ciekawiło mnie czy autorowi uda się to połączyć i muszę przyznać, iż wyszło mu to świetnie. Bohaterowie są świetnie dopracowani, każdy ma swój jedyny i unikalny charakter, dlatego postacie nie są mdłe. Fabuła, jest przemyślana w ten sam sposób, co bohaterowie, co w połączeniu ze sobą daje idealne połączenie. Dlaczego? Nie jest przewidywalna, oraz gdy myślałem że akcja spowalnia, to by za chwilę przekonać się, że robi rozbieg. Książkę czyta się szybko, lecz nie nudno, co najważniejsze! - Czy autor przekonał mnie do swojej twórczości? Tak. Tylko zastanawia mnie jedno. Skoro można pokazać świetną historie w zajeździe, to co wydarzy się poza nim? Ja już nie potrafię doczekać się kolejnego tomu tajemnicy Askiru. Warto przeczytać.

W momencie, kiedy już przyzwyczaisz się do stylu pisania autora, Pierwszy Róg okazuje się naprawdę świetnym kawałem fantastyki. Autor miał genialny pomysł na fabułę, która mocno zaskakuje. Jej największymi zaletami jest tajemniczość oraz różnorodni bohaterowie, których nie sposób nie polubić. Bardzo gorąco polecam wam tą książką, a sama niesamowicie nie mogę doczekać się kolejnych tomów.

To tylko kilka określeń, którymi można opisać tę powieść. Pierwszy róg to majstersztyk. Autor doskonale prowadzi akcję, tworzy duszną, przepełnioną tajemnicami atmosferę, wplata twisty, które zwalają z nóg. Ciekawe postacie, soczyste dialogi, wartka akcja i wątek miłości, który przeplata się z całą resztą w doskonałej proporcji. Najlepsza uczta dla Czytelnika.

Zima potrafi zaskoczyć nie tylko w Polsce, nie paraliżuje tylko i wyłącznie Wielkiej Brytanii. Tym razem obierze za cel wysokie góry dalekiej Północy. Wykręci niezły numer biesiadnikom, którzy już zdążyli się dobrze wprawić, ale i tym, którzy zatrzymali się na moment, by odpocząć i przeczekać śnieżną zamieć. Dopadnie starego wojownika Havalda, czarodziejkę Leandrę, elfkę, która ma wyjątkowe upodobania seksualne i przywódcę złodziei. Każde z nich jest całkowicie inne. Są mieszanką charakterów, miszmaszem celów, więc na sprzeczki nie trzeba długo czekać. Jeszcze gorszy zamęt wprowadzi odkrycie brutalnego morderstwa. Ciało jest na tyle zmasakrowane, że nie jest możliwe, by takiej zbrodni dopuściła się ludzka istota. Kto zatem mógłby dopuścić się takiego bestialstwa? A może... CO? Havald z nowo poznanymi ludźmi będzie starał się za wszelką cenę rozwikłać te zagadkę. To śledztwo nie oprze się jednak tylko i wyłącznie na odkryciu tajemnicy barbarzyństwa, gdyż na jaw wyjdzie mnóstwo nowych faktów, pozornie zwyczajna gospoda okaże się wyjątkowym miejscem, a siły zła niespodziewanie się obudzą...

"Pierwszy róg" to fenomenalna fantastyka, która zachwyca mrocznym, wręcz surowym klimatem. Skrada serce nieco archaicznym, ale nadal bardzo lekkim i plastycznym językiem, oszałamia bohaterami z krwi i kości oraz fabułą, w której nie brak przemocy... To książka dla tych, którzy są już znudzeni cukierkową fantastyką dla nastolatek. Idealna dla czytelników, którzy oczekują od powieści czegoś więcej, dla tych, którzy kochają magię w nieco poważniejszym wydaniu niż "Harry Potter". Książka pełna przemocy, z nutą seksu i niemałą liczbą wulgaryzmów. Debiut Richarda Schwartza wypadł na 6! Męska lektura, po którą mogą sięgnąć również duże dziewczynki! Polecam gorąco.

Izabela Nestioruk

“Pierwszy Róg” to znakomicie wykreowana historia, która przesycona jest gęstą i niepokojąca atmosferą. Świadkiem wydarzeń są są niezgłębione i niebezpieczne mury gospody, które skrywają więcej tajemnic niż wszyscy zebrani w niej ludzie. Nie brak tu zaskakujących momentów i wartkiej akcji. Bez wątpienia książka Richarda Schwartza należy do tych, które warto przeczytać.

Nie miałam pojęcia co czekam nie po otwarcie tej książki. To co zaserwował mi R. Schwartz jest zaskakujące, tajemnicze, a przede wszystkim niesamowite. Bohaterowie nieszablonowi, pierwszy raz w dodatku spotkałam się, że historię opowiada już starszy mężczyzna, a nie jak to bywa ostatnimi czasy, młode osoby, które nie poznały jeszcze prawdziwego i okrutnego życia. Strona za stroną pragniemy poznawać i zagłębiać się w świat, który wykreował autor. Tajemnice, spiski i zdrady to wszystko znajdziesz w tym tomie. A to dopiero początek serii Tajemnic Askiru. Gorąco polecam każdemu, kto chciałby na moment zniknąć w świecie doskonałego fantasy.

„Pierwszy Róg” to udany debiut literacki Richarda Schwartza. Bohaterowie, którzy zostali wykreowani przez autora są autentyczni i nie da się ich nie lubić. Interesująca jest postać tajemniczego Havalda, którego czytelnik próbuje rozgryźć od pierwszych wersów powieści. Mroczny ton rozładowują ciekawe i zabawne dialogi, których nie brakuje w książce Schwartza. „Pierwszy Róg” to niesamowita podróż do świata magii oraz mitycznych istot, a wszystko doprawione jest nutą tajemniczości.

“Pierwszy róg” jest pierwszą częścią serii “Tajemnice Askiru” autora Richarda Schwartz

. Akcja powieści skupia sie głównie w gospodzie zwanej “Pod Głowomłotem” położona w górach w dalekiej Północy. Autor wprowadzając nas w świat pełen tajemnic oraz fantastycznych zjawisk opiera się na legendarnej historii Askiru, dawnego królestwa o którym mało kto słyszał.

Podczas mroźnej zamieci śnieżnej, grupa wędrowców zostaje uziemiona w tej właśnie gospodzie, gdzie jak można sie domyśleć spoczywa sedno legendarnej tajemnicy. Główny bohater Ser Havald oraz elfka próbują dowiedzieć się co za tajemnice skrywa mroczna gospoda, gdzie śnieg nie ustępuje nawet na minutę. Sprawy zaczynają się komplikowac, gdy jeden z pracowników zjazdu zostaje zamordowany, na domiar złego w gospodzie zaczynają sie pojawiać konflikty, które ciężko zażegnać. Jaką tak naprawdę skrywa tajemnice niepozorna gospoda? O co chodzi tak naprawdę z zamiecia śnieżną? Kto morduje bezbronnych ludzi? Tego wszystkiego dowiecie się w książce “Pierwszy róg” która zabierze was w pełen tajemnic świat, w którym zamieszkacie na kilka godzin i ciężko będzie powrócić do rzeczywistości.

Mity, legendy, magia, wojownicy i problemy – wszystko to osobno może niewiele znaczyć, jednak skłębione i zamknięte w jednym miejscu przez podejrzanie długą oraz ostrą burzę śnieżną nie wróżą dobrze. Najbardziej zagrożonymi stają się wtedy niewinni mieszkańcy feralnego zajazdu Pod Głowomłotem, którzy, jak się potem może okazać, jednak coś wspólnego z całą tą tajemniczą aurą mają. Początkowo autor przedstawia Czytelnikowi sytuację, w której znalazł się jeden z głównych bohaterów prowadzący narrację. Utknął, ale nie sam – w gospodzie schronili się również inni goście; z towarzystwa jednych był zadowolony, ze strony pozostałych wyczuwał nadchodzące burdy i problemy.

Richard Schwartz nadaje stworzonej przez siebie historii bieg, chociaż akcja nie postępuje tak szybko, jak mogłaby. Nie brak jej za to emocji i wątków, które pozostają nierozwiązane po pierwszym tomie cyklu „Tajemnica Askiru”. Przez większą część książki bohaterzy tkwią w praktycznie jednym miejscu, co nie hamuje jednak wyobraźni autora, wymyślającego co rusz to nowe pułapki i tajemnice dla swoich pionków w grze. Pomimo tego, iż początkowo Czytelnik zdobywa trochę wiadomości o bohaterach, z którymi ma do czynienia, i tak w trakcie lektury wychwycić można kolejne strzępki zaskakujących i zmieniających nasze spojrzenie na ich dotychczasowe zachowanie informacji.

Same postacie są różnorodne; na podstawie Leandry i Zokory można nawet stwierdzić, iż zostały stworzone na podstawie kontrastu – sera de Girancourt to wierna i uczciwa półelfka o jasnych włosach, podczas gdy Zokora nie wydaje się być taka praworządna z racji swojej mrocznej elfiej natury, do tego zewnętrznie również nie przypomina maestry, ponieważ ma ciemnobrązową skórę oraz kruczoczarne włosy. Ser Havald – jak każdy przebywający w zajeździe – ma w zanadrzu swoją własną historię, która pomaga w późniejszym zrozumieniu jego zachowania.

Wstępnie w „Pierwszym Rogu” panuje tajemnicza aura ze względu na nieświadomość (tego, co się dzieje), jaka otacza zarówno bohaterów jak i Czytelnika. Następnie nastrój ten ustępuje nieco innym – pojawiają się humor i zadziorność Zokory, mrocznej elfki, a nawet wątek romansowy i oczywiście fantastyczny. Jak można wywnioskować po opisie, autor zastosował w powieści pewien motyw dotyczący zamknięcia postaci z jakiegoś istotnego dla całej historii powodu. Z pewnością każdy już miał do czynienia z takim zabiegiem, jednak myślę, iż umieszczenie akurat tych bohaterów w takiej sytuacji było rozwiązaniem, które się sprawdziło, ponieważ Richard Schwartz poradził sobie świetnie z poprowadzeniem swojej opowieści.

Pierwszy Róg to niezwykle magiczna i fascynująca opowieść, która ma bardzo duże szanse rozpocząć jedną z moich przyszłych ulubionych serii. Nie mogę się doczekać kolejnego tomu, aby przekonać się, dokąd wydarzenia doprowadzą bohaterów i którym z nich będziemy w dalszym ciągu towarzyszyć. Tajemnice z zamierzchłej przeszłości przeplatają się z tymi współczesnymi naszym bohaterom i tworzą niezwykłą mieszankę grozy, humoru oraz delikatnego wątku kryminalnego. Muszę jednak ostrzec, że książka zawiera sceny erotyczne oraz drastyczne, więc sami powinniście zdecydować czy jesteście już na to gotowi. Gorąco polecam Pierwszy Róg jako wiosenną lekturę, premiera już 20 kwietnia! :)

Debiuty bywają różne, ale ten akurat należy uznać za wyjątkowo udany. Ciekawi, niejednoznaczni bohaterowie, szybka akcja, odrobina magii, legend i trochę miłości. "Pierwszy róg" stanowi dobrą zapowiedź całego cyklu. Pozostaje kibicować Richardowi Schwartzowi, żeby nie stracił weny i aby kolejne tomy były równie ciekawie napisane. W tej książce jest wszystko to, co powinna mieć dobra fantasy.