Nowe, rozszerzone wydanie zawierające dodatkowe teksty i rozmowę Stephena Kinga z Joe Hillem
Dużo czytać. Jeszcze więcej pisać. Nie poddawać się. Wyłączyć telewizor. Być uczciwym wobec siebie i swoich bohaterów. Nie bać się krytyków. Nie lekceważyć gramatyki. Oszczędzać słowa – radzi początkującym pisarzom słynny autor horrorów.
Ale Pamiętnik rzemieślnika to nie tylko porady dla twórców opowiadań o kosmicznych mutantach w radioaktywnym jeziorze. Wielbiciele Stephena Kinga znajdą tutaj wiele szczegółów biograficznych – pisarz opowiada o swoich traumatycznych przeżyciach z dzieciństwa, ciężkich latach biedy, przygodach z alkoholem i narkotykami, wreszcie o groźnym wypadku, któremu uległ w 1999 roku. Zdradza także historie poszczególnych pomysłów (do czego też może zainspirować pisarza automat sprzedający środki higieniczne w damskiej przebieralni!) i konkretnych tekstów czy postaci.
King nie próbuje kreować się mentora początkujących literatów, nie mitologizuje też samego tworzenia, choć głęboko wierzy w magiczną siłę słowa pisanego. Humor i bezpretensjonalność, z jaką podchodzi i do pisania, i do samego siebie, a także naprawdę użyteczne wskazówki i przykłady z życia sprawiają, że Pamiętnik jest równie wciągający (choć nie tak przerażający) jak najlepsze z jego powieści.
Stephen King jest autorem ponad 60 światowych bestsellerów. Ostatnio ukazały się m.in. Instytut, Outsider, Śpiące królewny (napisana wspólnie z synem, Owenem Kingiem) oraz Trylogia o Billu Hodgesie – Pan Mercedes (nagrodzona Edgar Award dla najlepszej powieści), Znalezione nie kradzione i Koniec warty. Za zasługi dla literatury amerykańskiej w 2018 roku otrzymał nagrodę PEN America Literary Service Award, a w 2014 roku państwowe odznaczenie National Medal of Arts. Mieszka w Bangor w stanie Maine ze swoją żoną, pisarką Tabithą King.
Autor | Stephen King |
Wydawnictwo | Prószyński |
Rok wydania | 2021 |
Oprawa | miękka |
Liczba stron | 312 |
Format | 14.2 x 20.2 cm |
Numer ISBN | 978-83-8234-105-8 |
Kod paskowy (EAN) | 9788382341058 |
Data premiery | 2021.05.06 |
Data pojawienia się | 2021.03.10 |
Produkt niedostępny!
Ten produkt jest niedostępny. Sprawdź koszty dostawy innych produktów.
Stephen King to niekwestionowany mistrz pisania, wirtuoz słowa i osoba, którego wyobraźnia to chyba dziura bez zna - autor wydał ponad sto powieści i opowiadań, z czego większość zekranizowano. Od lat jego książki znajdują się na listach bestsellerów; dam głowę, że nagrody, które zdobywa, ledwo mieszczą się na regale.
Kiedy więc Stephen King postanawia uszczknąć rąbek tajemnicy związany ze swoim sukcesem i nauczyć zwykłego człowieka jak pisać, nie można przejść obok tematu obojętnie, zwłaszcza jeśli gdzieś w tyle głowy siedzi myśl o napisaniu własnej książki.
"Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika" to nie tylko zwyczajny poradnik, gdzie mistrz zdradza pisarskie sekrety i daje rady poczatkującym. To także zabawne, czasami przygnębiające historie prosto z życia, które ukształtowały Stephena Kinga jako pisarza. W książce znajdzie się kilkanaście biograficznych wspomnień oraz początki kariery autora, które - nie oszukujmy się - nie wyglądały kolorowo. Co z kolei jest bardzo podbudowujące dla amatorów, bo jak widać nawet największe nazwiska zaczynały od kompletnego zera.
Książkę podzielono na kilka części, w których każda omawia co innego. Po trzech, krótkich przedmowach czytelnik otrzymuje ponad stustronicowy Życiorys autora, gdzie poza interesującymi historiami z dzieciństwa znajdzie się wiele naprawdę użytecznych rad dotyczących spraw, o których ja, na przykład, nigdy w życiu bym nie pomyślała. Poznajemy problem zbyt dużej liczy przysłówków, nietrafionych opisów dialogów oraz paru innych kruczków słownych. Potem przychodzi kolej na Skrzynkę z narzędziami, czyli nietuzinkowe i jakże obrazowe porównanie książki do owej skrzynki, a następnie fragment Jak pisać - kwintesencję całego pamiętnika.
Według Stephena Kinga najważniejszą zasadą (Najważniejsze Przykazanie), by stać się dobrym autorem, jest "mnóstwo czytać i mnóstwo pisać". Bez tych dwóch czynników ciężko w ogóle mówić o pisarstwie jako rzeczywistym zawodzie pozwalającym zarobić na życie. Dodatkowo wymienione i dokładnie opisane zostały też: narracja, opisy i dialogi. Przedstawiono wiele przykładów, jak coś robić lub które czynności lepiej sobie darować.
Pod koniec książka oferuje dodatki w postaci wywiadu Stephena Kinga z synem, Joe Hillem; krótką mowę Owena Kinga; długą listę lektur polecanych przez mistrza grozy (niektóre tytuły potrafią zaskoczyć); oraz przykład dobrego redagowania tekstu.
"Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika" to interesujący, bogaty w wiedzę poradnik, z którego wyciągnęłam ogrom dobrych rad. O wielu sprawach nie miałam kompletnie pojęcia, a Stephen King otworzył mi oczy. Jako osoba, która w przyszłości planuje zająć się pisaniem na poważnie, myślę, że właśnie czegoś takiego potrzebowałam - tych informacji, wspomnień, zabawnych historyjek.
Doskonałym pomysłem było wplecenie wydarzeń z przeszłości autora i przytoczenie anegdot, dzięki którym tekst ani razu nie przynudzał, a wzbudzał coraz większą ciekawość. W "Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika" przykłada się wagę do stylu autora, którego lekkość aż zaczarowuje i jedyne, co się czuje, to zazdrość o osiągnięty poziom w posługiwaniu się językiem i profesjonalność niemal buchającą z każdego zdania. Jakby każde słowo miało swoje miejsce.
Bez dwóch zdań "Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika" polecam, a już szczególnie osobom zamierzającym spróbować swoich sił w pisarstwie. Książka zawiera dużo doskonałych rad, a Stephen King jedynie wyznacza odpowiedni (najlepszy) kierunek. Niczego nie nakazuje, wyłącznie kreśli zarys i pokazuje, jaki cel można osiągnąć, gdy mocno się stara i rzeczywiście lubi to, co robi. Myślę, że do książki wrócę jeszcze nie raz, co samo w sobie powinno być doskonałą rekomendacją.
Jeśli chodzi o książki Stephena Kinga rzadko po nie sięgam, dla mnie mistrzostwem jest "Zielona mila", "Lśnienie" i "Czerwona róża" która wyszła jako scenariusz filmowy, szkoda że nie ma książki.
Pamiętnika Rzemieślnika byłam strasznie ciekawa, kto jak nie autor który ma na swoim koncie mnóstwo książek, może powiedzieć nam jak się pisze. Jednocześnie byłam trochę sceptyczna, czy King odnajdzie się w takim temacie? Jednak odnalazł się znakomicie.
Książka jest podzielona na trzy części. Pierwsza to krótka i zwięzła biografia autora, dotycząca przede wszystkim dzieciństwa. Bez większych wywodów, rozpisywano się, zupełnie jak nie autor grubych tomiszczy. Kolejna część to ta w której King opowiada jak pisać, jak postępować z gotowym tekstem i jak przygotować sobie swój kącik do pisania, swój azyl. Ostatnia część to między innymi lista książek które są dla autora na topie. Tekst o nagrywaniu audiobooków który do tej książki napisał Owen King i wywiad z Stephenem Kingiem.
Książkę czyta się szybko, liczy zaledwie niewiele ponad 300 stron. Nie jest to wymądrzanie się autora, ja jestem mistrzem i ja wiem wszystko najlepiej, nie, dostajemy książkę napisaną lekkim językiem, z dystansem i poczuciem humoru. Polecam tym co piszą i tym co w przyszłości mają zamiar pisać. Tym co są fanami Kinga i tym co go nie czytają. Polecam po prostu wszystkim.
Zabawna, błyskotliwa, szczera. Sposób pisania oraz warsztat Stephena Kinga bez wątpienia jest imponujący i wart uwagi. Twórczość tego autora jest znana myślę wszystkim, z różnych stron, nie wszystkie książki napisane są prostym językiem, ta jednak jest zupełnie inna. W inteligentny sposób z humorem potrafi opisać wydarzenia, które nie do końca były dla niego przyjemne.
Jestem zachwycona. Pokochałam tego autora jeszcze bardziej. Napisana w bardzo ciekawy sposób, z wielkim zaciekawieniem cofnęłam się do młodości Kinga.
Książkę czyta się niesamowicie szybko, liczy nieco ponad 300 stron, które wciągną czytelnika niemalże od samego początku.
Z tej lektury nie tylko dowiecie się, jak wyglądało życie słynnego pisarza, dostaniecie również rady jak zacząć rozwijać swój talent pisarski.
Część edukacyjna zostawiła w mojej pamięci sporo interesujących, a zarazem praktycznych rad dotyczących pisania, nawyków, jakich powinniśmy się oduczyć lub nauczyć. Książka stanowi zbiór ciekawych i przydatnych porad dla tych, którzy podobnie jak King, urodzili się, by pisać.
"Jak pisać pamiętnik rzemieślnika" to obowiązkowa lektura dla fanów pióra Stephena Kinga. Tym razem mniej mroczna i straszna. Serdecznie polecam!
Stephana Kinga chyba nie trzeba nikomu przedstawiać? Dzięki uprzejmości Wydawnictwa Prószyński i S-ka miałam możliwość zapoznać się z biograficznymi opowiadaniami z dodatkową formą, jaką jest pamiętnik z własnego życia.
Oczywiście znajdziecie w niej wiele fajnych wskazówek, co do słowa pisanego, ale wiele zabawnych chwil z jego życia z czasów, kiedy jeszcze nie było o nim słychać. Książka zawiera 310 stron bardzo ciekawych momentów. Przyznam się, że jednak wolę jego twórczość z mnóstwem grozy, fantastyki no wszystko to, co tylko On potrafi przedstawić swojemu czytelnikowi.
W książce zauważysz, że podzielona jest na mniej więcej trzy części, z czego każda z nich opisuje jedną poszczególną część z życia. Między innymi dzieciństwo, dorosłość, oraz dodatkowe rzeczy związane z synem, ale o tym w książce. Każda część to życie autora, która pojawia się w jego twórczości, to życie, przeżycia, emocje, błędy i sukcesy.
Najbardziej podoba mi się to, że dla autora nie ma nikogo, kto by nie potrafił pisać, namawia nas bez względu czy mamy talent czy nie grunt żebyśmy robili to z czystą przyjemnością, co wg. mnie jest najwłaściwsze. Nie ma krytyki tylko zachęta.
W całości znajdziesz wskazówki, jak pisać, co warto umieścić, a czego nie oraz literatura, która dla autora miała znaczenie, miała wpływ, co uważam za dodatkowy atut, bo możemy i my przeczytać coś, co jego natchnęło. Nie musisz być jego fanem, ale fajny przerywnik między tym, co czytamy, na co dzień, fajne dla tych, którzy piszą do szuflady, którzy mają jakieś obawy przed pokazaniem tego, co już mamy napisane. Polecam.
Jak uczyć się sztuki snucia opowieści, inaczej mówiąc pisania książek, to od najlepszych. I tak naprzeciw nam wychodzi Stephen King ze swoim „Jak pisać, pamiętnik rzemieślnika”. To już kolejne wydanie tej książki, choć moje pierwsze, które miałam okazję czytać.
Pierwsze co rzuciło mi się w oczy to przejrzysty układ. Książka jest podzielona na dwie części, dzięki czemu unikamy chaosu i wszystko jest łatwiej zrozumieć. Pierwsza część to wspomnienia Kinga, a właściwie ich urywki, które zapamiętał z życia, a które spowodowały, że stał się pisarzem. Co mogę powiedzieć o tej części? Że jest rewelacyjna. Może trochę przydługa, bo jednak chciałam dowiedzieć się jak pisać, żeby dobrze pisać, jednak styl Kinga oczarował mnie (teraz wyszło, że nie czytam jego książek, ale to dlatego, że nie czytam horrorów, mam nadzieję, że przymkniecie na to oko). Co do stylu pisania to mogę się trochę z racji skończonych studiów wypowiedzieć i muszę stwierdzić, że styl pisania Kinga jest nieskazitelny. Proste zdania, prosty komunikat, a przy tym to co pisze wciąga od pierwszych słów. Od razu widać, że ma talent (choć to i tak mało powiedziane).
Druga część odnosi się bezpośrednio do pisania. King udziela prostych wskazówek, bo pisanie samo w sobie nie jest trudne, a co spodobało mi się najbardziej to, to że nie zniechęca nikogo to pisania, a wręcz zachęca. Mówi, że ma to być przyjemność i że może to robić każdy. Z ust tak popularnego pisarza usłyszeć taką prostą rzecz to niemal jak odkrycie. Aż samemu ma się ochotę sięgnąć po długopis lub laptopa i zacząć pisać.
Całą książka jest bardzo optymistyczna, napisana z poczuciem humoru. Nie ma tu żadnego zrażania do pisania, że tylko nielicznym się udaje itd. King naprawdę wierzy w nas, że jeżeli tylko mamy ochotę to możemy pisać, co więcej możemy ćwiczyć by być w tym lepszymi i lepszymi. Recepta jest prosta „mnóstwo czytać i mnóstwo pisać”. Prawda, że łatwe? Polecam wszystkim, na wet tym którzy nie planują pisać ani nie myślą o staniu się pisarzami.