Wiara i kultura miejscem ważnych pytań

Wiara i kultura potrzebują się wzajemnie. Wiara bowiem bez kultury – jej języka i pojęć, a więc nie wyrażona, nie osłowiona – jest nikomu nie przydatna, poniekąd martwa. Kultura zaś bez wiary, bez Słowa Wcielonego jest pusta. Mimo swego bogactwa intelektualnego, mimo bogactwa duchowego, bez Słowa Wcielonego, nie może wskazać ostatecznego sensu ludzkiej egzystencji. Bowiem ani filozofia, ani żadna z nauk nie może przejąć roli Objawienia – Wiary i religii. Wiara i kultura to śmiały eksperyment Pana Boga, i jako eksperyment, jest znaczony sporem - sporem o człowieka. Widzimy go w historii cywilizacji Zachodu. Najpierw spór z filozofią, a od XIX w. w szczególności z nauką, która w różnych ludzkich specjalnościach zaczęła rościć sobie pretensje metafi...

Jest to już drugi tom, którego treść rodziła się podczas spotkań w gronie specjalistów różnych dziedzin nauki - archeologów, chemików, fizyków, slawistów, socjologów, literaturoznawców oraz teologów, a jednocześnie ludzi różnych światopoglądów. Każdy z uczestników był świadom, że treścią swego wystąpienia odsłania prawdę, czasem bardzo szczegółową, opisaną językiem swej specjalności. Wyczuwał też, że prawda ta ma swoje miejsce w wielkiej mozaice rzeczywistości, coraz dokładniej opisywanej przez naukę, i że mozaika ta stanie się w pełni zrozumiała w świetle Prawdy, na tropach której jesteśmy.

Korespondencja między chrześcijaninem a muzułmaninem zawiera trzy listy pochodzące z IX i X wieku, które są przykładem dyskusji teologiczno-filozoficznych, jakie toczyły się w tym okresie między przedstawicielami obu wyznań. Trzonem korespondencji jest podjęta przez autora muzułmańskiego próba wykazania za pomocą logicznej argumentacji, o słuszności i prawdziwości islamu. Wynikała ona z uczucia przyjaźni wobec adresatów oraz potrzeby połączenia wiary z nauką, i mimo silnego zaangażowania religijnego nie ma w sobie nic z fanatyzmu. Przeciwnie, charakterystyczną cechą tego dialogu muzułmańsko-chrześcijańskiego jest wzajemny szacunek oraz otwartość i wewnętrzna uczciwość obydwu stron. W tym sensie ów ciekawy dokument jest bardzo aktualny również dzis...

To dogłębne studium autorstwa znanego biblisty ukazuje różne aspekty lektury Biblii przez św. Teresę Benedyktę od Krzyża Edytę Stein. Owa wielka Święta umiała żyć w ciągłym zachwycie nad Biblią. Już sam ten zachwyt jest wystarczającym powodem, by poznać sposób, w jaki Edyta Stein czyta i interpretuje Pismo Święte. Spróbujmy z drżeniem przybliżyć się do tego rąbka tajemnicy spotkań Edyty z Bogiem, który uchyliła na kartach Wiedzy krzyża.

Książka, której refleksje osnute są wokół wydarzeń poranka wielkanocnego, wydarzeń zatrzymanych przez ewangelistów na kartach ich dziel jak w kadrze aparatu fotograficznego. Tamtego poranka zajaśniał blask Chrystusa powstającego z grobu. Światło dnia trzeciego. Relacje ewangelistów o pustym grobie Chrystusa i o Jego ukazywaniu się po zmartwychwstaniu są przedmiotem rozważań autora.

Książka ks. Berko jest poruszającym dokumentem z pracy misyjnej pośród ludzi żyjących w getcie favel, zamkniętym świecie nędzy i zbrodni Nawet sami Brazylijczycy, ci z „normalnego” świata, niewiele wiedzą o życiu na favelach, omijają je i nie chcą mówić o sytuacji ludzi egzystujących w tym piekle stworzonym przez człowieka. Dzięki Opatrzności Bożej polski misjonarz przebywa wśród mieszkańców Ravel i wydobywa na światło to, co z człowieka przetrwało w otchłani bezmoralności i bezprawia. Walka o przetrwanie na Ravelach to wielka lekcja życia, którą Autor przeżył osobiście i której sam doświadczył. Jest to więc świadectwo dobra i zła, miłości i cierpienia.

Traktat O kontemplacji Boga Wilhelm (ok. 1085-1148) napisał, gdy pełnił funkcję opata benedyktyńskiego klasztoru w Saint Thierry (ok. 1119-1120). Przez długi czas autorstwo Wilhelmowego działa przypisywano Bernardowi z Clairvaux (1090-1153). Najprawdopodobniej opat z Clairvaux posiadał kopię owego dzieła. Nie wyklucza się też, że sławny traktat Berbarda O miłowaniu Boga (De deligendo Deo), który powstał między 1125 a 1126 rokiem, jest odpowiedzią na dzieło mistrza z Saint Thierry. () Niniejszy przekład traktatów O kontemplacji Boga i Zwierciadło wiary jest tłumaczeniem pionierskim i jednocześnie pierwszym pełnym polskim przekładem dwóch dzieł Wilhelma z Saint Thierry, które uważane są za jedne z najważniejszych jego prac teologicznych. Ich uważna lektura...

Książka podejmuje zagadnienie kontekstu społeczno-religijnego, w którym rozwinęło się wczesne chrześcijaństwo. Tym kontekstem jest świat pierwszych wieków naszej ery zdominowany przez imperium rzymskie. Autor przede wszystkim stara się przedstawić świat idei jakimi żyli ludzie tamtych czasów. Swoją uwagę kieruje na zagadnienia związane z religią, kultem i szeroko pojętą problematyką wierzeń i przekonań.

Zbiór modlitw zebranych w książeczce przeznaczony jest dla każdego, kto pragnie zanosić swe prośby do Ducha Świętego.

Jak nadać swojemu życiu sensowny kierunek? Próbujesz iść do przodu, ale ciągle stoisz w miejscu? Chcesz wziąć odpowiedzialność za swoje życie, ale lęk Cię powstrzymuje? Nie wierzysz w swoje możliwości? Pragniesz odporności na presję otoczenia, ale brakuje Ci sił i odwagi? Działaj jak Mojżesz. Przeczytaj i dowiedz się: - Jak życie Mojżesza może wpłynąć na Twój rozwój osobisty. - Jak naśladować Mojżesza, aby przekroczyć siebie i żyć bez paraliżującego strachu. - Jak wytrwać w trudnych sytuacjach i nie porzucać rozpoczętych projektów. - Jak zostać liderem, który pociągnie za sobą innych. - Jak realizować życiowy plan, pomimo własnych niedoskonałości. Mojżesz zaufał Bogu i zmienił swoje życie - ty też możesz!

Syria obecnie dla reszty świata kojarzy się ze złowieszczym miejscem, które spływa krwią powstańców. Życie wśród pomników historii miało jednak swoje piękne sekrety, które odkrył Marius Kociejowski. Towarzyszyły mu przy tym całe zastępy tubylców, z których każdy to wyjątkowy outsider. Sulejman to alchemik i uzdrowiciel, który idzie ścieżką ascetyzmu, przedziwną nawet dla jego braci muzułmanów. Abed, uliczny filozof, tęskni za światem wygodnym i doczesnym. Ich przyjaźń zdumiewa, jest niczym mur obronny przed syryjską codziennością. Tam, w starożytną kulturę, bezlitośnie wdzierają się współczesne interesy polityczne i ekonomiczne. Pojawiają się też Myrna, chrześcijańska stygmatyczka, Abu al-Talib mówiący przypowieściami, i największy żar...

Książka otwiera nową serię wydawniczą Polskiego Towarzystwa Tomasza Z Akwinu pod nazwą „Vademecum filozofii”. Autor, kierownik Katedry Filozofii na Wydziale Teologii Uniwersytetu w Paderborn, zabiera głos w starej dyskusji o kompetencje poznania naturalnego i poznania z wiary. Pisze o roli filozofii w uprawianiu filozofii oraz roli rozumu w życiu wiarą w przekonaniu, że rozum i wiara, filozofia i teologia dopełniają się, a nie przeciwstawiają się sobie. Książka zawiera wybór tekstów filozoficznych na temat relacji teologia i filozofia oraz listę lektur pomocniczych.

Wiara i kultura potrzebują się wzajemnie. Wiara bowiem bez kultury – jej języka i pojęć, a więc nie wyrażona, nie osłowiona – jest nikomu nie przydatna, poniekąd martwa. Kultura zaś bez wiary, bez Słowa Wcielonego jest pusta. Mimo swego bogactwa intelektualnego, mimo bogactwa duchowego, bez Słowa Wcielonego, nie może wskazać ostatecznego sensu ludzkiej egzystencji. Bowiem ani filozofia, ani żadna z nauk nie może przejąć roli Objawienia – Wiary i religii. Wiara i kultura to śmiały eksperyment Pana Boga, i jako eksperyment, jest znaczony sporem - sporem o człowieka. Widzimy go w historii cywilizacji Zachodu. Najpierw spór z filozofią, a od XIX w. w szczególności z nauką, która w różnych ludzkich specjalnościach zaczęła rościć sobie pretensje metafi...

Kultura jest środowiskiem, w którym osoba dochodzi do prawdziwego i pełnego człowieczeństwa. Dochodzi, poprzez wieloraka działalność, czyniąc bardziej ludzkim życie w wymiarze społecznym (Gaudium et spes 53). Jest tez historycznym środowiskiem, w którym człowiek zapytał o sens swego istnienia. Nic wiec dziwnego, ze od zawsze w kulturze istniała religia, w której człowiek poszukiwał odpowiedzi na to egzystencjalne pytanie. Bóg „objawiając się ludowi swemu aż do pełnego okazania się w Synu Wcielonym, przemawiał stosownie do stanu kultury właściwego rożnym epokom” (Gaudium et spes 58). Ów obowiązek przemawiania stosownie do stanu kultury właściwego rożnym epokom przypomniał również Jan Paweł II. Teologia, zdaniem Papieża, jak dawniej, tak i dzisiaj,...

Jest to już drugi tom, którego treść rodziła się podczas spotkań w gronie specjalistów różnych dziedzin nauki - archeologów, chemików, fizyków, slawistów, socjologów, literaturoznawców oraz teologów, a jednocześnie ludzi różnych światopoglądów. Każdy z uczestników był świadom, że treścią swego wystąpienia odsłania prawdę, czasem bardzo szczegółową, opisaną językiem swej specjalności. Wyczuwał też, że prawda ta ma swoje miejsce w wielkiej mozaice rzeczywistości, coraz dokładniej opisywanej przez naukę, i że mozaika ta stanie się w pełni zrozumiała w świetle Prawdy, na tropach której jesteśmy.