Rozmowy z przyjaciółmi

Poetka Francess i performerka Bobbi. Kim są? Jakie relacje ich łączą? Jeszcze niedawno były partnerkami. Dziś wiąże je przyjaźń i wspólne występy na slamach. Siłą napędową ich wzajemnych relacji jest Bobbi, charyzmatyczna młoda kobieta, o radykalnych poglądach, niezależna i dość apodyktyczna. To ona decyduje w jakim kierunku i kiedy może ewoluować ich związek.
Sytuacja zmienia się kiedy dziewczyny poznają Mellisę, dziennikarkę, która chce napisać o nich i ich twórczości artykuł. Kiedy pewnego dnia Francess i Bobby przekraczają próg domu dziennikarki wkraczają do świata pełnego nowych doznań i uczuć. Francess po raz pierwszy spotyka mężczyznę, który jest w stanie ją zafascynować. Nick, mąż Melissy, cichy, introwertyczny aktor również zwraca uwagę na o wiele młodszą od siebie poetę.
Sally Rooney w swojej najnowszej książce „Rozmowy z przyjaciółmi” każe nam zastanowić się jak w dzisiejszych czasach definiujemy słowo związek. Jej bohaterów łączą różne relacje od przyjaźni po bardziej intymne. To co jednak charakteryzuje każdy z układów to brak zaangażowania uczuciowego. Wchodzący w nowe konfiguracje partnerskie bohaterowie mogą się spotykać, sypiać ze sobą jednak nie potrafią, czy wręcz boją się rozmawiać o łączących ich uczuciach.
„Rozmowy z przyjaciółmi” to książka, która charakteryzuje sposób życia, łatwość wchodzenia i wychodzenia w różnego rodzaju układy partnerskie, uczuciowość dzisiejszych młodych ludzi. Osób, które nie mają większych oporów przed powiedzeniem wszem i wobec, że sypiają ze sobą i które jednocześnie nie dopuszczają do siebie myśli, że może im zależeć na swoim partnerze i że go kochają. Młodych ludzi, którzy tak jak nie potrafią deklarować swoich uczuć nie planują również swojej przyszłość. Żyją tu i teraz, wyłącznie dniem dzisiejszym.

Czy Sally Rooney pisze tylko o młodych i dla młodych wchodzących dopiero w dorosłość? Możliwe. Jej książki z pewnością bardziej przypadną do gustu współczesnym nastolatkom niż osobom, które lata młodości mają już za sobą. W "Normalnych ludziach" problrmy bohaterów wydawały mi się dość odległe i mało zrozumiałe. Pomyślałam sobie: ok, Rooney pisze nieźle, ale nie jestem chyba w grupie docelowej tej książki. O dziwo, z serialem było inaczej. Przypadł mi do gustu dużo bardziej niż książka.
Byłam bardzo ciekawa "Rozmów z przyjaciółmi", powieści od której zaczęła się kariera Sally Rooney. Rooney znowu pisze o życiu i problemach pokolenia dwudziestolatków. I od razu napiszę Wam, że ta książka przypadła mi zdecydowanie bardziej do gustu niż "Normalni ludzie". Wreszcie poczułam to, co wielu z Was juz wcześniej pisało o Sally Rooney. Autorka tak trafnie opisuje emocje i nastroje bohaterów, że niemal czułam, jakby czytała w moich myślach. Do tego historia jest tak wciągająca i lekko napisana, że przeczytałam tę książkę w dwa wieczory.
Przy tworzeniu "Rozmów z przyjaciółmi" Sally Rooney wiele czerpała z własnych rozmów z przyjaciółmi. To prawdziwy, przenikliwy i ponuro-zabawy komentarz na temat współczesnych związków.
"Rozmowy z przyjaciółmi" to głębokie studium ludzkich zachowań i emocji. Rooney z niesamowitą precyzją i łatwością opisuje emocje bohaterów. Mieszkająca w Dublinie 21-letnia Frances jest studentką i początkujący pisarką. Wraz z Bobbi, swoją przyjaciółką i byłą dziewczyną występuje na slamach poetyckich. Na jednym z nich poznaje popularną dziennikarkę Melissę oraz jej męża Nicka, który jest aktorem. Znajomość z Melissą otwiera Frances i Bobbi drzwi do świata pięknych domów, bogatych przyjęć i wakacji na francuskim wybrzeżu. Frances i Nick niespodziewanie zbliżają się do siebie, a wkrótce ich znajomość przeradza się w romans. Młoda Frances będzie musiała po raz pierwszy zmierzyć się ze swoimi słabościami.
W "Rozmowach z przyjaciółmi" oprócz wątku romansu dojrzałego mężczyzny z młodą studentką mamy również do czynienia z problemem alkoholowym rodzica, relacją homoseksualną, brakiem pieniędzy i poszukiwaniem autorytetów.
Rooney świetnie przedstawia nie tylko historię romansu Fraces i Nicka, ale także skomplikowaną relację dwóch przyjaciółek. Każda z emocji została przez Rooney rozebrana na czynniki pierwsze.
Jestem oczarowana tą książką i stylem pisania Rooney. Chciałabym umieć pisać tak, jak ona. Zastanawiam się, czy nie sięgnąć jeszcze raz po "Normalnych ludzi". Czuję, że wcześniej nie dostrzegłam w niej całego potencjału. Wiem, że ta książka zbiera wiele skrajnych opinii i niemal wszędzie jest porównywana do "Normalnych ludzi" (sama zresztą zaczęłam od tego porównania).
Ja tymczasem po raz pierwszy w tym roku wystawiam 10/10 ❤ i tak będzie serial 💥