Lennart Malmkvist i osobliwy mops Buri Bolmena

Są takie książki, które idealnie nadają się na poprawę humoru albo takie, przy których z łatwością oderwiemy się od rzeczywistości i zagłębimy w świat tajemnicy i magii. "Lennart Malmkvist i osobliwy mops Buri Bolmena" posiada obie te cechy. Jest lekturą tak dziwną, ale tak dobrą, że trudno w sposób jednoznaczny zmieścić ją w jakiekolwiek ramy tematyczne. Myślałam, że w książkach spotkałam się już ze wszystkim, ale jednak gadający, sarkastyczny mops to było coś zdecydowanie oryginalnego.

Sama historia jest po prostu niepowtarzalna, pełna humoru, magii i kryminalnej zagadki idealnie wypełni nam czas w długie jesienne wieczory. I chociaż spektrum jest ogromne, to jednak wydaje mi się, że każdy czytelnik odbierze ją we właściwy dla siebie sposób. I chociaż wszystko w niej zakręcone jest jak "skarpetki po praniu" to jednak, o dziwo, całość ma sens i dąży do pewnego meritum.

Okazuje się, że historia ta to dopiero początek dłuższej opowieści - pierwsza część, preludium, które miało nas wprowadzić w wielkie i mroczne tajemnice. Interesujący wstęp do czegoś o wiele większego.

Lennart Malmkvist to świetna powieść łącząca kryminał z fantastyką, świat współczesny z magicznym, humor z dziwnością. Jeżeli lubicie niezobowiązującą lekturę, przy której nie raz nie dwa się uśmiechniecie, w której zwykły, trochę niezdarny człowiek odkrywa, że ma misję, to ta książka z pewnością wam się spodoba. Harry Potter w wersji dorosłej i skandynawskiej ;)

„Lennart Malmkvist i osobliwy mops Buri Bolmena” jest naprawdę pełna niespodziewanych zwrotów akcji, choć początek kompletnie na to nie wskazuje. Powieść toczy się raczej spokojnie, leniwie, aż nagle zostajemy wciągnięci w nieprawdopodobną intrygę z pogranicza świata realnego z tym kompletnie oderwanym od rzeczywistości. Jest magia w dosłownym tego słowa znaczeniu, czarne zwoje strażników talizmanu, mandale, rozmowy ze śmiercią i oczywiście z mopsem, którego ironiczne komentarze wywołują uśmiech :) Główny bohater Lennart początkowo robi wszystko, by pozbyć się swojego „dziedzictwa”, jednak jest już za późno i nie ma szans na wyplątanie się z tej przedziwnej historii.

Żałuję, że powieść się kończy i to w takim momencie! Pozostaje mi czekać na to, co będzie dalej — oby nie za długo. Polecam!

Lennart Malmkvist to konsultant w jednej z firm w Goeteborgu. Gdy w dziwnych okolicznościach ginie jego sąsiad Buri Bolmen, Lennart niespodziewanie odziedzicza po nim sklep z magicznymi przedmiotami. Jest jedno ale, musi się zaopiekować jego psem. Niby wszystko wydaje się w porządku, ale wszystko się zmienia podczas burzy gdy mops Bölthorn zaczyna mówić. Wiele wskazuje, że Lennart skończy w fotelu u psychiatry. Jednak to dopiero początek zaskakujących wydarzeń w które został uwikłany Lennart.

🐕

„Lennart Malmkvist i osobliwy mops Buri Bolmena” jest pierwszą częścią przygód Lennarta i jego gadającego mopsa Bölthorna. Mimo, iż nie jestem fanem gadających zwierząt, jeśli oczywiście nie jest to baśń, więc z lekką rezerwą podchodziłem do czytania tej książki. Jednak bardzo szybko urzekła mnie ta historia i nawet nie zauważyłem kiedy dotarłem do ostatniej strony.

Autorowi udało się stworzyć postacie, które nie da się nie polubić, a tytułowy osobliwy mops Bölthorn, jest prawdziwie niezwykle „osobliwy”. Bawiły mnie rozterki Lennarta, który zaczynał wątpić w swój rozum słysząc gadającego psa. Do tego miewa dziwne sny, ma wrażenie, że jest śledzony, a jak by tego było mało musi jeszcze odnaleźć mordercę Buriego. Zdecydowanie to za dużo jak na jeden raz.

🐕

Sama historia nie raz mnie zaskoczyła a dowcipny i sarkastyczny styl autora pozwala nam zagłębić się w tą historię z lekkim uśmiechem. W książce odnajdziemy wiele gatunków literackich od thrillera po kryminał z świetnie wplecioną nutą fantasy oraz mitologii nordyckiej, które idealnie uzupełniają przedstawioną historię. Nie spodziewałem się, że aż tak przypadnie mi ta książka do gustu więc tym bardziej cieszy mnie otwarte zakończenie. Książka pełna humoru, magii i kryminalnej zagadki z gadającym mopsem idealnie wypełni nam czas w długie jesienne wieczory. Sam mops Bölthorn jest w książce niczym przysłowiowa wisienka na torcie. Książka idealnie się spełniła swoją rolę by odpocząć i przeczytać coś lekkiego i zabawnego a zarazem ciekawego po mrocznych kryminałach.

Czytając tę pozycję miałam czasem wrażenie jakbym była w Ministerstwie Dziwnych Kroków Monty Pythona, z tym, że tutaj nie chodziło się dziwacznie, a czytało. Trzeba tę szwedzką czy też niemiecką propozycję przyjąć z dobrodziejstwem inwentarza i otwartym czytelniczym sercem. Wtedy ta oryginalna i niecodzienna propozycja otworzy Wam serca do świata magii i pozwoli się nią cieszyć.