Instynkt mordercy

Gwen Proctor po raz kolejny prowadzi "śledztwo" w sprawie tajemniczego zniknięcia matki dzieci zatopionych w stawie. Kobieta zwraca uwagę mordercy i on obiera ją sobie za cel. Jak to wszystko się potoczy? Czy Gwen dowie się, co się stało i dowiedzie prawdy?

🤯

@rachelcainewriter zachwyciła mnie swoim kunsztem pisarskim, jak również tematyką ów powieści. Nie była ona w żaden sposób banalna oraz lekkich lotów. Autorka bardzo skupiła się na relacji rodzinnej i przetrwaniu mimo niepowodzeń. Pokazała nam, jaką siłę ma matka, która walczy o dobre imię rodziny, ale również o spokój dla siebie i dla dzieci. Również ukazała to, jak ludzie stygmatyzują innych przez czyn jednej osoby, jak potrafią wmawiać, że skoro on tak postępował, to ona mu pomagała, albo wiedziała i nie reagowała. Gówno prawda! Pamiętajmy! Nie oceniajmy ludzi przez czyny ich bliskich ani z powodu innego koloru skóry, czy orientacji, czy wyznania, czy wyglądu. Nie nam jest to dane. Wracając do ów powieści, to kontynuacja losów naszej głównej bohaterki jest spójna i otwiera nam oczy na wiele spraw. Świetna kreacja postaci też daje wiele. Czuć od nich bijące emocje, to z czym mierzą się na co dzień, jak wpływa na nich przeszłość, jak boją się o to, co będzie tu i teraz, ale również myślą o przyszłości. Historia jest druzgocąca i może powodować szok i niedowierzanie. Ja byłam zaskoczona wszystkim, co tutaj zastałam, ale też byłam przerażona zbrodniami. Chcę wspomnieć też o stylu, języku lektury, który jest w moim mniemaniu na wysokim poziomie i mimo ciężkości książki jest przyjemny i lekki. Nie spodziewałam się, że zostanę tak "wchłonięta" w całą tę powieść i w sumie powalona na kolana. Lekturę zaczęłam czytać i zaraz ocknęłam się, że to już koniec. No szok! Wielki szacun dla pisarki za tak skrupulatne trzymanie się fabuły oraz spójność. Polecam Wam Kochani całą serię! Wielbiciele niepewności, ciarek i szoku będą w siódmym niebie, czytając tę powieść! 😃

Ku pamięci pisarki @rachelcainewriter [*]

Szpaczek_czyta

🤯

„Instynkt mordercy” to piąty, ostatni tom serii thrillerów / kryminałów „Stillhouse Lake”, pióra amerykańskiej pisarki Rachel Caine. Ostatni, bo ukazał się już po śmierci samej autorki, która w listopadzie 2020 roku zmarła po długiej walce z rakiem.

Cała seria opowiada losy byłej żony i dwójki dzieci seryjnego mordercy, którzy w czasie jego działalności nie byli jej świadomi, jednak sami byli mocno psychicznie dręczeni. Teraz, wiele lat później, są dużo silniejsi, pewniejsi, jednak cały czas muszą mierzyć się z wyzwaniami, których raczej zwyczajni ludzie nie doświadczają. W tym tomie prócz kolejnych prześladowań przez nowych sąsiadów, fabuła kręci się wokół kryminalnej sprawy – w jeziorze znalezione zostały dwa ciała małych dziewczynek, po matce nie ma śladu. Czarnoskóra przyjaciółka Gwen prosi ją o pomoc w rozwiązaniu tej sprawy. Fabuła, oparta na tej intrydze kryminalnej, jest zatem naprawdę ciekawa, porusza trudne i mroczne tematy dotyczące sprawiedliwości, jak i w dużej mierze macierzyństwa. Akcja jest dynamiczna, a narracja przedstawiona z punktu widzenia kilku postaci sprawia, że czytelnik nie ma czasu na nudę. Ja bawiłam się przy tej książce naprawdę dobrze, a miejsce akcji (okolice Teksasu w USA) zapewniło fabule ciekawy, odludny i trochę dziki klimat. To książka, która powinna spodobać się większości fanów tego gatunku!

Gwen i Kezia powracają.

Gdy w jeziorze zostaje odnaleziony samochód z ciałami dwóch małych dziewczynek Kezia wie, że nie będzie w stanie podejść do tej sprawy z dystansem i zrobi wszystko, aby znaleźć winnego śmierci bliźniaczek. O pomoc w znalezieniu zabójcy prosi Gwen, jednak żadna z kobiet nie wie jeszcze, jak ogromną walkę przyjdzie im stoczyć wokół tej sprawy.

Ktoś zaczyna grozić Gwen, Kezii oraz ich bliskim, a wokół ginie coraz więcej osób. Kobiety postanawiają wziąć sprawy w swoje ręce i znaleźć winnego za wszelką cenę, aby tylko móc ochronić swoich bliskich. Czy uda im się znaleźć mordercę, zanim to on je dopadnie?

***

Rachel Caine wzniosła się na wyżyny swoich pisarskich umiejętności. Muszę przyznać, że ta część cyklu bardzo przypadła mi do gustu i zrobiła na mnie duże wrażenie. Czytałam ją z zapartym tchem i niepokojem, niepewna tego, co będzie dalej. I chociaż w pewnym momencie byłam w stanie wskazać, kto jest winien całej sytuacji, to muszę przyznać, że nie spodziewałam się, jak bardzo zatruty był jego umysł i dusza.

Fabuła jest przemyślana i niezwykle wciągająca. Nie znajdziemy tutaj żadnych niepotrzebnych opisów, które byłyby irytujące. Wszystko jest dopięte na ostatni guzik. Podczas czytania uczucie grozy i niepokoju towarzyszy czytelnikowi przez cały czas i sukcesywnie rośnie, aż do zakończenia książki. Zdecydowanie jest to thriller, który wciąga bez reszty i nie pozwoli odłożyć się na półkę bez nutki niepokoju i myśli, co jeszcze może się wydarzyć.

Główne bohaterki świetnie ze sobą współpracują i po raz kolejny zyskują moją sympatię przez to, jak bardzo oddane są swoim bliskim. Te kobiety nie boją się niczego, jeżeli ktoś zagrozi ich rodzinie. Nie przejmują się sobą, a jedynie najbliższymi i są w stanie posunąć się niemal do wszystkiego, aby chronić to, co dla nich cenne. Z zapartym tchem śledziłam ich przygody i muszę przyznać, że niejednokrotnie odczuwałam wraz z nimi frustrację oraz nienawiść w stosunku do mordercy. Nie jest to historia, którą jedynie się czyta i odkłada na półkę. Wszystko, co zostało tutaj opisane, czytelnik przeżywa wraz z bohaterami, dzieląc z nimi sukcesy i porażki.

Świetny thriller, po który warto sięgnąć.

Instynkt mordercy Rachel Caine to już piąty i ostatni tom serii Stillake House.

W pobliskim stawie zostaje znaleziony zatopiony samochód. Na tylnych siedzeniach znajdują się ciała dwóch małych bliźniaczek, ale po kierowcy nie ma śladu. Czy to matka prowadziła? Gdzie się podziała? I dlaczego zostawiła na śmierć swoje córeczki? Do śledztwa angażuje się Kezia Claremont i Gwen Procter. Kobiety nie spodziewają się jednak, jakie niebezpieczeństwo na nie czyha.

Książka naszpikowana jest ciekawymi postaciami. Gwen to była żona zmarłego seryjnego mordercy, jej partner to brat jednej z ofiar jej męża. Kezia to policjantka, której narzeczony wciąż jest na wojskowych szkoleniach.

Instynkt mordercy trzyma w napięciu a stawka do ostatniej strony jest naprawdę wysoka. Książka ta bogata była w zwroty akcji, dzięki czemu nie było czasu na nudę, ale też szybko się ją czytało. To akurat nie zawsze jest zaletą, szczególnie w przypadku thrillerów, gdzie trzeba dać wybrzmieć emocjom i dać czas czytelnikowi na przywiązanie się do bohaterów na tyle, by zaczęli się o nich martwić. Moim zdaniem w Instynkcie mordercy balans między zwrotami akcji a napięciem został zachowany.

Jednak nie było w tej książce samych plusów. Nie przypadł mi do gustu Sam, partner Gwen. Jakoś nie mogłam zaufać jego postaci i zamiarom, choć w sumie nigdy nie dał jednoznacznego sygnału, że coś jest z nim nie tak.

Ponadto, choć była to pierwsza książka z serii, którą czytałam, wyczułam zmęczenie materiału. Finał też pozostawił mnie z niedosytem.

Książkę da się przeczytać bez znajomości wcześniejszych tomów, jednak szczerze tego nie polecam. Historia głównej bohaterki Gwen jest nierozerwalnie związana z fabułą piątego tomu i w książce pojawia się mnóstwo nawiązań do wcześniejszych tomów. W tym, jak się spodziewam, także wątków głównych. W każdym razie wiedząc sporo z ostatniego tomu, jakoś nie mam już ochoty sięgać po resztę serii...

To prawdopodobnie ostatnia część serii a ja nie czytałam poprzednich i momentami, szczególnie na początku, byłam nieco zagubiona. Myślę, że lepiej w fabule odnajdą się osoby, które znają pierwsze części. Mimo wszystko książka wciąga i trzyma w napięciu aż do końca, chociaż momentami człowiek zastanawia się, jak to możliwe, że nikt nie domyślił się kim ON jest, jakim cudem Sam wciąż stoi murem za Gwen itd.

„Instynkt mordercy” Rachel Caine to druga część książki „Żona mordercy”. Gdy kończyłam czytać pierwszą część, czegoś mi brakowało i znalazłam to właśnie w tym tomie. Prześladowca rodziny nieżyjącego mordercy jest cały czas prześladowana. Jedna okrutna osoba nasyła na rodzinę i jej bliskich masę hejterów, którzy wykańczają psychicznie byłą żonę mordercy jej dzieci, drugiego męża i najbliższą przyjaciółkę. Czytając tę książkę, cały czas zastanawiałam się, czy główna bohaterka z pomocą swoich bliskich dotrze do hejtera i dowie się kim, on jest i co wtedy zrobi. Zaszczute zwierzę nie potrafi walczyć do końca, a nasza bohaterka jest zaszczuta i nie poddaje się. Cieszę się, że jest druga część, w której to zostały opisane dalsze losy Giny.

Kolejny tom serii Stillhouse lake i kolejny dobry thriller. Autorka potrafi bardzo dobrze stworzyć bohaterów, fabułę, która trzyma w napięciu od początku do samego końca, dzięki czemu ciężko nam odłożyć książkę. Zaskakujące zwroty akcji, atmosfera mrożąca krew w żyłach towarzyszy nam przez większość książki. To bardzo dobry thriller!

"Instynkt mordercy" to piąty tom bestsellerowej serii thrillerów psychologicznych. Został uznany nr 1 Wall Street Journal. Niestety, jest to ostatnia książka pisarki, która w zeszłym roku zmarła po ciężkiej chorobie.

Książkę czytało mi się bardzo dobrze. Warto po nią sięgnąć, szczególnie jeśli ktoś poznał poprzednie części. Ja ich nie czytałam i bardzo żałuję. Początek był dla mnie trudny, wielu spraw musiałam się domyślać.

Głównym tematem tej części jest zagadkowa śmierć dwóch maleńkich dziewczynek. Ich ciała zostają znalezione w zatopionym samochodzie. Grozy dodaje fakt, że nie było z nimi matki. Jej dokumenty zostają odnalezione, ale nie wiadomo co się tak naprawdę stało. Jest podejrzenie porwania, zabójstwa oraz nieszczęśliwego wypadku. Sprawą zajmują się Gwen Proctor i Kezia Claremont.

Gwen to kobieta, którą dręczą demony z przeszłości. Ma za sobą traumatyczne przeżycia, ale w trudnych chwilach wspiera ją najbliższa rodzina. Pisarka poświęciła tej postaci sporą część fabuły i to było naprawdę dobre. Lubię zagłębiać się w umysły bohaterów. Gwen musi borykać się z szykanowaniem i odrzuceniem przez społeczeństwo. W pewnym momencie w jej życiu pojawi się stalker.

Praca nad rozwiązaniem kryminalnej zagadki będzie wyczerpująca i niebezpieczna. Pojawi się dużo zwrotów, śledztwo nabierze tempa. Kezia i Gwen będą w śmiertelnym niebezpieczeństwie.

Książkę pt."Instynkt mordercy" czyta się płynnie i szybko. Fabuła jest rozpisana z perspektywy trzech postaci. Poznajemy różne spojrzenie na przedstawioną akcję. Zakończenie zaskakuje. Ostatnie strony czytałam z wypiekami na twarzy.

"Instynkt mordercy" to kolejna bardzo dobra książka z serii Mroczna Strona, która zadowoli wymagających czytelników. Niebanalna fabuła oraz zaskakujące zwroty akcji gwarantują świetną rozrywkę. Polecam szczególnie fanom thrillerów.

Gwen Proctor i Kezia Claremont to duet idealny. A „Instynkt mordercy” to thriller fenomenalnie skonstruowany. Rachel Caine zadbała o to, aby do rąk miłośników thrillerów psychologicznych trafiła książka, która zagwarantuje maksymalne doznania podczas odkrywania kolejnych fragmentów fabuły.

Proctor i Claremont podejmą się niezwykle trudnego zadania schwytania mordercy. Narażając swoje życie, nie ustaną dopóki nie doprowadzą śledztwa do szczęśliwego finału, tym samym przyprawiając nas o dreszcze. A te towarzyszyć będą nam przez cały czas. Kreacja bohaterów, mroczny klimat oraz misternie utkana fabuła są mocnymi punktami „Instynktu mordercy”.

Gwen Proctor i Kezia Claremont podejmują się sprawy wyjaśnienia zagadki zatopionego samochodu znalezionego w stawie na odludziu. W fotelikach znaleziono ciała dwóch dziewczynek. Jednak ślad po ich matce zaginął. Morderca nie pozostawił żadnych śladów. Jedynym znakiem jego „działalności” jest zbrodnia, której dokonał.

Co stało się z matą dziewczynek? Na to pytanie odpowiedź nie jest jednoznaczna. Wszystkie scenariusze układające się w naszej głowie, sprawią, że nie oderwiemy się od lektury, dopóki nie poznamy odpowiedzi na to pytanie.

A ja zastanawiam się nad fenomenem pomysłowości Rachel Caine w tworzeniu tak mrocznej i zawiłej intrygi. Choć akcja nie pędzi tu na złamanie karku, cały czas łamałem się z myślami, jaki może być finał tej historii? A ten jest elektryzujący i niespodziewany.

Nie ukrywam, że czytając wcześniejsze książki autorki spodziewałem się mocnych wrażeń. I co najważniejsze moje oczekiwania zostały spełnione. „Instynkt mordercy” to thriller psychologiczny w pełnym znaczeniu tego gatunku.

Niestety „Instynkt mordercy” to ostatnia już część z serii „Stillhouse Lake”. Rachel Caine DZIĘKUJĘ!

„Instynkt mordercy” to już piąty tom opowieści „Stillhouse Lake” i jak to w przypadku sensacji bywa, można tę część czytać niezależnie od poprzednich, ale więcej frajdy daje zachowanie kolejności chronologicznej.

Tym razem sprawa zaczyna się od zagadkowej śmierci dwóch dziewczynek, które zostają znalezione w zatopionym samochodzie. Nigdzie jednak nie ma kierowcy, którym była ich matka. Co się z nią stało? Uciekła? Została porwana? Im bardziej bohaterki zagłębiają się w tę tajemnicę, tym bardziej są zagrożone.

„Instynkt mordercy” to trzymający w napięciu thriller, w którym nie brak zaskakujących zwrotów akcji. Już praktycznie od pierwszych stron powieść zaczyna budować atmosferę zagrożenia i niepewności, która momentami mrozi krew w żyłach.

Warto wspomnieć, że bieg historii śledzimy z perspektywy trzech różnych bohaterów, co z jednej strony pokazuje aspekty sprawy niedostępne dla tylko jednego narratora, z drugiej dodatkowo pokręca tempo akcji. Jeśli dodać do tego przystępną narrację otrzymujemy książkę, od której nie sposób się oderwać.

Jednak najciekawiej robi się oczywiście pod sam koniec, autorska funduje czytelnikom zaskakujące zakończenie, którego muszę przyznać, nie spodziewałam się. Miłośnicy thrillerów nie powinni czuć się zawiedzeni rozwiązaniem intrygi.

Tym bardziej smutne jest to, że autorka nic więcej nie napisze. Niestety w zeszłym roku zmarła po długiej walce z rakiem. Jest to bez wątpienia wielka strata.

Zazwyczaj nie czytam thrillerów, ale dla tego tytułu zdecydowałam się zrobić wyjątek i nie żałuję. Jeśli cenicie ten gatunek, koniecznie przeczytajcie całą serię!

Uwielbiam autorkę. "Instynkt mordercy" jeszcze nie czytałam, ale z pewnością się skuszę.

"Instynkt mordercy" Rachel Caine to kolejny, piąty już tom cyklu "Stillhouse Lake", z którym niestety nie miałam okazji zapoznać się wcześniej. Już zaczynając lekturę wiedziałam, że czytanie tej serii w ten sposób nie jest najlepszym pomysłem, ale z uwagi na to, że i tak zaspoilerowałam sobie już sporo ważnych wydarzeń z części poprzednich, postanowiłam książkę dokończyć. Czego oczywiście nie żałuję, bo była to niezwykle wciągająca lektura. Wam jednak polecam zapoznawać się z historią od samego początku, czyli zacząć od książki "Żona mordercy".

Akcja "Instynktu mordercy" rozpoczyna się zagadkową śmiercią dwóch małych dziewczynek, które znalezione zostają w porzuconym, zatopionym

samochodzie. Co stało się z ich matką? Również nie żyje, została porwana, a może to ona stoi za makabryczną śmiercią swoich córeczek? Na te pytania odpowiedź postanawiają znaleźć Gwen Proctor i Kezia Claremont. Wraz z odkrywaniem kolejnych kart tej zagadki historia zacznie niebezpiecznie zahaczać o życie prywatne naszych bohaterek i zagrażać życiu, które obecnie wiodą.

Już od samego początku rozgrywająca się w powieści historia pochłonęła mnie bez reszty, z książką rozstawało mi się bardzo ciężko. Za każdym razem, gdy musiałam zająć się obowiązkami w głowie kołatało mi się tylko standardowe: "Jeszcze tylko jeden rozdział". Styl autorki sprawia, że przez treść książki po prostu się płynie. Dodatkowo na tempo akcji wpływa podział narracji na perspektywę trzech głównych postaci występujących w książce. Oprócz Gwen i Kezi otrzymujemy tutaj również kilka rozdziałów pisanych z perspektywy Sama - partnera Gwen.

Jak w każdym thrillerze, to co ma szczególne znaczenie, to emocjonujące i zaskakujące zakończenie. Takie właśnie otrzymujemy od Rachel Caine. Ostatnie kilkadziesiąt stron pochłania się jednym tchem, aby jak najszybciej poznać dalsze losy naszych bohaterów oraz zakończenie całej historii.

Po przeczytaniu "Instynktu mordercy" z chęcią sięgnęłabym po całą serię od początku. Nie zrobię tego jednak od razu, ponieważ wiem, że w ten sposób straciłabym wiele frajdy z lektury. Poczekam, aż pewne wydarzenia trochę zatrą mi się w pamięci i kiedyś na pewno sięgnę po całą serię. Poznając styl autorki, wiem, że bez wątpienia warto.