Mały Książę

,,Mały Książę" był kiedyś moją lekturą szkolną. To wtedy przeczytałam go po raz pierwszy. Czytałam wtedy stare wydanie, które należało do mojego taty, jakie posiadał jeszcze ze swojego dzieciństwa. Już wtedy bardzo polubiłam tę historię i z chęcią powtarzałam niektóre fragmenty. Gdy zobaczyłam, że wydawnictwo Znak Emotikon szykuje nowe wydanie ,,Małego Księcia", pomyślałam, że to dobry moment, aby mieć w końcu swój egzemplarz tej książki.

Trzymając już książkę ,,Mały Książę" w rękach od razu na mojej twarzy pojawił się uśmiech. Nie potrafiłam odłożyć tej książki. Najpierw ją ,,przemacałam", a chwilę później zaczęłam czytać, gdyż strasznie mnie kusiło, aby znowu przeczytać tę historię. Ponownie, książka bardzo przypadła mi do gustu. Mimo, że minęło kilkanaście lat od pierwszego przeczytania, opisana historia nadal mnie zaciekawia. Potrafiła wywołać we mnie radość, jak i smutek.

Przeczytana przeze mnie niewdano wersja książki różni się od poprzedniej tym, że ilustratorem jest tu Paweł Pawlak. Poprzednia wersja zawierała ilustracje wykonane przez autora, do których zdążyłam już przywyknąć i miałam na początku trochę problem z oglądaniem nowych rysunków. Jednak po pewnym czasie przywykłam do tej nowości i z chęcią się im przyglądałam.

,,Mały Książę" to książka, z którą, moim zdaniem, powinien każdy się zapoznać. Na moim przykładzie widać, że historia może się spodobać zarówno młodszym, jak i starszym. Wykonane ilustracje przez pana Pawlaka służyły mi, jako przerywnik w czytaniu lektury, który wydłużył czas spędzony z tą książką, gdyż nie da się ukryć, że jest to dosyć krótka historia i było mi żal rozstawać się z nią po tak krótkim czasie. Książkę jak najbardziej polecam!

To nie będzie recenzja książki pt. „Mały Książę”. Już tak wiele słów o niej napisano, tak wiele różnych opinii, spojrzeń i przemyśleń, że chyba książka jest znana każdemu.

Dziś kilka słów o ilustracjach; całkiem nowych, całkiem innych niż zamieszczane dotąd rysunki autora. Powiem wam szczerze, że zauroczyły mnie prace stworzone przez pana Pawła Pawlaka. Te kolory, ekspresja, płynący z nich przekaz, bardzo trafiły w mój gust. Co więcej, zainteresowały moją 5-letią córeczkę, która może nie rozpoznała słonia połkniętego przez węża, ale za to zobaczyła górę, a nie kapelusz :)

Panie Pawle dziękuję za ogrom pracy jaki Pan włożył w te ilustracje. Z ogromnym zainteresowaniem przewracałam kolejne strony i „pochłaniałam” obrazy stworzone przez Pańską wyobraźnię.