|
Rozbita tarczaRozbita tarcza – opis wydawcy Sygnet z jednorożcem w rodowym herbie – to wszystko, co odziedziczył sir Richard Northbridge. Sir Ian Sleighstone, poza herbem i dobrym urodzeniem, otrzymał też wielki majątek, władzę i wpływy. Jest także ten trzeci – Edgar, wolnomyśliciel i zakonnik klasztoru Augustynów w Yorku; w oczach dogmatyków heretyk, który z jednej strony ma dekalog głęboko wryty w duszy, z drugiej zaś jest zafascynowany alchemią. Tłem wydarzeń jest fikcyjna historia średniowiecznej Anglii, dworskie obyczaje i walka o wpływy między frakcjami kościelną i świecką, których wyobraźnia w zakresie skrytobójstwa może dzisiaj onieśmielać. Budulec Rozbitej tarczy to „fikcyjny konglomerat zainspirowany snami, balladami i mieszaniną elementów z średniowiecznej historii Europy.” Joanna Pettersson - pochodzi ze Słupska, jest absolwentką filologii szwedzkiej poznańskiego UAM. Pracuje w Norwegii jako wykładowca uniwersytecki, zawodowo zajmuje się językoznawstwem i teorią przekładu. Pisze utwory z pogranicza gatunków; jej proza łączy elementy realizmu magicznego oraz powieści przygodowych i historycznych. Jest miłośniczką średniowiecznych ballad, niemieckiej literatury romantycznej, skandynawskiej przyrody, a także psów i morza (zwłaszcza wszystkich wybrzeży Bałtyku). Wydany przez WFW zbiór opowiadań Potępieńcy był w roku 2014 zakwalifikowany do nagrody Angelusa. |
Dodawanie do schowka jest możliwe tylko po zalogowaniu na swoje konto.
|
| | Data ukazania się w księgarni: 2018.03.19 |
| Opinie czytelników o „Rozbita tarcza”
Średnia ocena: 5,0 na bazie 1 ocen z 1 opinii |      |
Autor: Monika Hossain | , data: 22.02.2020 15:24 | , ocena: 5,0 |      |
"Rozbita tarcza"Cudowna opowieść o prawdziwej męskiej przyjaźni na tle fikcyjnej historii średniowiecznej Anglii.
Powieść składa się z dwóch części: „Kulawy żywot” i „Rozbita tarcza”. Pierwszą część nazwałabym „historią właściwą”, gdyż przedstawia całą historię przyjaźni trójki głównych bohaterów – Edgara, Richarda i Iana. Narratorem pierwszej części jest Edgar, ułomny syn jednej z pięciu najpotężniejszych rodzin w Anglii, oddany pod opiekę Augustianom, wybitnie zdolny, zwłaszcza w dziedzinie medycyny. W wieku 18 lat Edgar trafia na dwór w Yorku, gdzie poznaje Iana Sleighstone'a – bogatego i wpływowego rycerza – oraz Richarda Northbridge'a, zubożałego barona. Trzej młodzieńcy szybko stają się nierozłączni, a ich życie obfituje w niewiarygodne przygody…
Drugą część powieści tworzą cztery historie, które są jakby uzupełnieniem niektórych wątków z części pierwszej. Narratorem tych opowieści jest Ian.
W „Rozbitej tarczy” podobało mi się dosłownie wszystko – kreacje bohaterów, język, tło historyczne, historia główna i dodatkowe opowieści…
Z pewnością nie jest to typowa powieść historyczna, choć jej akcja toczy się w epoce średniowiecza, a dokładniej w czasie wojen Anglii z Danią. Autorka bardzo szczegółowo przedstawia obyczaje młodych żołnierzy, z detalami opisuje ich stroje, pojedynki, sposoby spędzania wolnego czasu. Sporo miejsca poświęca również intrygom wewnątrz Kościoła oraz sporom pomiędzy władzą świecką a duchowną. W narracje wplata również liczne odwołania do staroangielskich i staroskandynawskich mitów, legend i pieśni. Nie jest to jednak typowa powieść historyczna z tego względu, że brak tu dokładnego osadzenia w czasie opisywanych wydarzeń, nie pojawiają się też żadne osoby, które żyły w rzeczywistości. Poza tym powieść napisana jest językiem dalekim od tego, który wyróżnia książki historyczne. Bohaterowie posługują się językiem jak najbardziej współczesnym, mają swoje ulubione powiedzonka, nie obce są im również żarty językowe. W ogóle w powieści tej pełno jest humoru, nie tylko językowego, ale przede wszystkim sytuacyjnego. Większość przygód głównych bohaterów jest bowiem tak zabawna, że tylko boki zrywać! (Moja ulubiona scena to wizyta duszpasterska świątobliwego brata Edgara w domu publicznym).
Mimo tego, że cała powieść utrzymana jest w bardzo pogodnym nastroju, to zdarzają się również sceny drastyczne. Szczególnie jedna była dla mnie wręcz niesmaczna (dla wtajemniczonych – to co zrobił Ian aby uchronić Richarda przed zamienieniem się w wilkołaka). No i powieść kończy się niestety bardzo smutno…
Jeśli chodzi o postacie trzech głównych bohaterów, każda z nich została obdarzona przez Autorkę innymi cechami. Edgar jest z nich najbardziej inteligentny, można wręcz powiedzieć, że jest geniuszem. Swój ponadprzeciętny umysł wykorzystuje jednak nie tylko po to, by piąć się po coraz wyższych stopniach kościelnej hierarchii, lecz przede wszystkim by ratować swych przyjaciół z tarapatów. Jako teolog potrafi przedstawić mądrą, pozbawioną religijnego fanatyzmu wykładnie religii chrześcijańskiej i odpowiedzieć na prawie każde pytanie dotyczące wiary. Zawsze stara się postępować zgodnie z Dekalogiem i do tego samego zachęca wszystkich w swoim otoczeniu, jednocześnie jednak zdaje sobie sprawę, ze czasem trzeba zgrzeszyć, by uniknąć większego zła lub ogromnej niesprawiedliwości.
Ian Sleighstone, podobnie jak Edgar, również wywodzi się z jednej z najlepszych rodzin w średniowiecznej Anglii. Jest niekwestionowanym autorytetem wśród swoich rówieśników. Śledząc jego losy odniosłam jednak wrażenie, że Autorka nie miała na tego bohatera zbyt wiele pomysłów. Choć obdarzyła go wszystkim, czego młody człowiek mógłby oczekiwać od losu – inteligencją, urodą, prezencją, kochającą rodziną, majątkiem, powodzeniem u płci przeciwnej – to jednak Richard przygód ma niewiele, a w powieści występuje przede wszystkim jako świetny doradca i słuchacz swoich przyjaciół, zwłaszcza Richarda.
Jest wreszcie i Richard Northbridge – moja ulubiona postać z tej powieści – zubożały baron, nad którym opiekę sprawuje rodzina Iana. Richard jest jednocześnie najzabawniejszym i najbardziej tragicznym bohaterem „Rozbitej tarczy”. Jako dziecko traci całą rodzinę i majątek i choć rodzice Iana traktują go jak swojego syna, przez inne osoby ze swojego otoczenia postrzegany jest często jako podrzutek, ubogi krewny, a nawet zwykły pachołek Iana. Z racji tego, że nie posiada odpowiedniego majątku, nie może poślubić swojej pierwszej miłości, co już na zawsze naznaczy jego życie uczuciowe. Jego druga miłość również kończy się tragicznie, podobnie jak i całe życie Richarda… Pomimo tego to właśnie Richard miał najbardziej zabawne przygody, wymyślał najśmieszniejsze draki, jako jedyny z bohaterów miał bardzo bogate życie uczuciowe…
„Rozbita tarcza” to powieść, do której z pewnością jeszcze nie raz wrócę, gdyż bawiłam się przy niej wyśmienicie. Myślę, że każdy w tej książce znajdzie coś dla siebie – czy to historię Anglii z przymrużeniem oka, czy piękne średniowieczne baśnie i legendy, czy też dobry humor i wiarę w prawdziwą męską przyjaźń.
Recenzja pochodzi z mojego bloga Świat Powieści: https://swiat-powiesc.blogspot.com/2018/05/rozbita-tarcza-joanna-petterson.html |
Klienci, którzy kupili Rozbita tarcza, wybrali również: |
|
| |