Moje przyjaciółki z Ravensbrück

Magda Knedler w wyjątkowy sposób potrafi pisać o uczuciach i emocjach, w stylu niezwykle delikatnym, z ogromną wrażliwością porusza najtrudniejsze tematy, z wyczuciem, za pomocą pięknego języka. .. W tej powieści ukazuje piękną przyjaźń więźniarek obozu w Ravensbruck, ich przeżycia i sposób, w jaki chcą zachować człowieczeństwo w tak skrajnie nieludzkich warunkach. Kobiety walczą o przetrwanie, ale nie tylko fizyczne, także w wymiarze duchowym. Są sobie pomocą i oparciem. Czy będą w stanie kiedykolwiek żyć normalnie? Niestety nie da się wyrzucić z myśli i serca przeżytych tam dramatów. Jest to historia fikcyjnych bohaterek, ale oparta mocno na faktach, dlatego tak bardzo boli..
Jak zawsze u Magdy Knedler - jest mądra i przejmująca fabuła, wartości uniwersalne i przesłanie zachęcające do refleksji.

W ostatnich miesiącach wyszło dużo książek opisujących ludzkie życie w trakcie II wojny światowej. Ciekawiły mnie one, lecz nie były priorytetem na mojej liście czytelniczej. To spowodowało, że nie sięgnęłam po żadną. Pewnego dnia dostałam niespodziewaną przesyłkę od Wydawnictwa Mando, a w niej książkę o tytule ,,Moje przyjaciółki z Ravensbrück". Przedtem, nawet nie słyszałam o tej książce i początkowo nawet nie wiedziałam o czym jest ta pozycja. Nie wiedziałam także, że Ravensbrück to był obóz koncentracyjny. Wszystkiego dowiedziałam się z opisu z tyłu książki, który zachęcił mnie do szybkiej lektury.

Spodziewałam się, że książka ,,Moje przyjaciółki z Ravensbrück" szybko mnie wzruszy. Jednak nie stało się tak ani razu w trakcie lektury. Podczas czytania towarzyszyły mi różne emocje. Byłam zszokowana, ale też przerażona tym co musiały znosić kobiety opisane w książce. Nieraz także byłam wściekła na ludzi, którzy byli w stanie sprawiać taką krzywdę innym. Byłam także ciekawa jak potoczy się los tytułowych przyjaciółek. Ich historia mnie na tyle wciągnęła, że ciężko było mi odkładać książkę na bok.

,,Moje przyjaciółki z Ravensbrück" to książka warta uwagi. Jeśli ktoś, tak jak ja, nie ma zbyt szerokiej wiedzy na temat obozów, jakie funkcjonowały w trakcie II wojny światowej, to ta książka może być inspiracją do poszerzenia swojej wiedzy. Ta pozycja na pewno długo ze mną zostanie, bo mimo że minęło kilka dni od zakończenia lektury to ta historia jeszcze wraca do mojej głowy codziennie, a zdarza się to niezmiernie rzadko po skończeniu jakieś lektury. Zdecydowanie zachęcam do sięgnięcia po nią.

"Moje przyjaciółki z Ravensbrück" to książka-cytat, bo w tak liczne ważne sformułowania obfituje, zarówno te humanistyczne, traktujące o ludzkiej naturze, jak i te wydawałoby się zwyczajne, odnoszące się do najprostszych życiowych czynności i międzyludzkich relacji, które zdołały przetrwać w warunkach terroru i wszechobecnej śmierci. To jednocześnie książka-manifest, mówiąca o tym, jak niszczycielskie pierwiastki nosi w sobie człowiek, a z drugiej strony, jak empatyczny i bezinteresowny może być.

Tu nie ma się co rozpisywać, tu trzeba "Moje przyjaciółki" czytać i ustawić je na swojej półce jako dzieło szalenie ważne i wartościowe. Bo warto pamiętać o tym, że to właśnie w niemieckim Ravensbrück osadzonych było w czasie II Wojny Światowej najwięcej Polek i to właśnie one wykazywały się niezwykłym hartem ducha, organizując nie tylko wsparcie dla najsłabszych i najbardziej poniewieranych w obozie kobiet, ale i edukując współwięźniarki w zakresie każdego możliwego przedmiotu szkolnego i kultury.

Nigdy nie będzie zbyt mało świadectw o nieludzkich czasach, w których słowo "człowieczeństwo" odzierano z godności, prywatności i nadziei. Nie wolno nam nigdy zatrzeć w pamięci zbiorowej i indywidualnej o świadectwach płynących wprost z obozowych baraków, lazaretów, bunkrów czy krematoriów. Naszym obowiązkiem jest pamiętać.

Różne bohaterki, wszystkie cierpią katusze, ale przyjaźń pozwala im trwać. Autorka ukazała brutalny świat Konzentrationslager - tragedia ludzka, natomiast nie mogąca zniszczyć siły ludzkiego ducha.

Nie mogłam się wyłączyć, czytałam jak nakręcona, ta książka rodzi pasje, ukazuje pełnię mojego hobby, którym jest czytanie dobrych powieści. Nie tylko dla miłośników prozy wojennej - obozowej.

Rewelacyjne fragmenty naukowe, z których można się wiele nauczyć, autorka umieściła je przed rozdziałami. Fabuła podobna do innych utworów z nurtu literatury obozowej, z tym, że niemało tutaj również współczesnego spojrzenia, ponieważ ciągle odkrywamy te przerażające historie, a niektórzy świadkowie jeszcze żyją.

Pięknie wydana - genialna ilustracja na twardej oprawie, ale także wysokogatunkowy papier kart. Nada się na upominek dla babci czy dziadka, ale także rodziców. Szkoda, że właśnie minęły święta, ale będą jeszcze okazje, żeby wręczyć.

Dobry przykład, jak jedni ludzie potrafią innym zgotować piekło na ziemi. Oprawcy byli podli, ale wiara w życie pozwala wstać po każdym upadku. Historia budzi grozę, pisana ku przestrodze, żeby się przypadkiem nie powtórzyła.