STAGS

Pierwszy raz czytałam thriller młodzieżowych i zastanawiałam się czy ma on szansę trafić w moje gusta. Jak się okazało zdecydowanie to zrobił.

Z pozoru, już na samym początku tej historii wiemy, jak będzie wyglądało jej zakończenie. Jednak nie jest to takie oczywiste zważając na to, czego dowiadujemy się o wydarzeniach poprzedzających finał. Już sam sposób wykreowania elitarnej szkoły, która jakby zatrzymała się w średniowieczu sprawiał, że czytelnik czuł specyficzny klimat, a może nawet i niepokój. Wyprawa na polowanie, strzelanie, wędkowanie do rezydencji, w której jedynym przejawem współczesności był prąd, jedynie podkreślała to uczucie.

Choć może główna bohaterka nie jest moją ulubieńców, to sądzę, że książka jest niezwykle intrygująca i wciągająca. Choć młodzieżą już nie jestem, to i tak czułam, że to świetny thriller, choć dostosowany do wieku odbiorców. Okazuje się, że niejednokrotnie byłam zaskoczona pewnymi wydarzeniami. Jednak to chyba sama końcówka zrobiła na mnie największe wrażenie.

Jestem bardzo zadowolona z lektury i już zabrałam się za drugi tom. Polecam bo to świetna książka, którą czyta się wprost błyskawicznie.

Nie mogę powiedzieć bym często czytała powieści dla młodzieży, ale mogę stwierdzić, że to duży błąd.

Greer trafia do elitarnej szkoły z internatem. Panują tam ściśle określone zasady i obyczaje. Prym wiedzie 6-cioro uczniów w grono których każdy chce się dostać. Jakież jest zdziwienie naszej głównej bohaterki gdy dostaje zaproszenie na weekend do posiadłości... a nie powiem więcej.

Thriller dla młodzieży czytałam pierwszy raz i jestem zachwycona. Opowieść prowadzona jest przez Greer i to w taki sposób, że bohaterka czasami podejmuje dialog z czytelnikiem. Dzięki temu czułam się jeszcze mocniej zaangażowana w toczące się wydarzenia.

Jestem niezwykle pozytywnie zaskoczona. Autorka stworzyła historię, która wciągnęła mnie od pierwszych stron. Jest tajemniczo i niebezpiecznie, wszystko płynne i naturalne. Nie czułam zgrzytów ani banałów.

Opowieść odebrałam jako niezwykle realną.

Wniosek po przeczytaniu nasunął mi się jeden, powinnam częściej sięgać po książki dla młodzieży. Dostałam świetną rozrywkę, rewelacyjną historię i mam nową koleżankę 😊 Greer.

„Stags” to książka, która zwróciła na siebie uwagę już poprzez samą okładkę, jest prosta, ale potrafiła do mnie przemówić, tak jak zapewne do wielu czytelników. Kiedy przeczytałam opis tej książki wiedziałam już, że z pewnością będę musiała po nią sięgnąć. Dawno nie czytałam thrillerów, więc pora była to zmienić. Byłam ciekawa, czy książka okaże się równie dobra, jak dopracowana okładka i wydanie? Co jest takiego strasznego w elitarnej szkole?

Tytuł książki bardzo mnie zaciekawił, a kryje się za nim rozwiniecie nazwy pewnej elitarnej szkoły Saint Aidan the Great School, która kładzie szczególny nacisk na tradycje. Właśnie do niej dostaje się nasza bohaterka Greer MacDonald, zwykła nastolatka, która ciężko pracowała, aby otrzymać stypendium, dzięki czemu mogła podjąć naukę w STAGS. Jest miejsce, o którym możemy dziś powiedzieć oderwane od rzeczywistości, nierzucające się na każdą nowinkę techniczną, a wręcz przeciwnie. Czemu tutaj się dziwić, skoro jest najstarszą uczelnią w Anglii? Greer nie potrafi się w niej odnaleźć, myśli, że wręcz do niej nie pasuje, budynek szkoły otacza fosa, co jest dość niezwykłe jak na współczesne czasy. Zmiana szkoły nie okazała się dla niej tak fajna, jak myślała, nie potrafi się porozumieć z uczniami, nawet jakoś szczególnie nie ma z nimi zbyt dużego kontaktu, nad czym ubolewa. Wiadomo, że przy zmianie szkoły najtrudniej jest młodej osobie zawalczyć o akceptację. Pewnego dnia otrzymuje specyficzne zaproszenie, z którego zamierza skorzystać, aby zwyczajnie dopasować się i znaleźć przyjaciół. Greer jest bardzo inteligentną dziewczyną, która czuje się w STAGS zwyczajnie samotnie. Przez to wpada w pułapkę, przez tak zwanych Ludzi Średniowiecza daje się wciągnąć w brutalną rozrywkę, jaką jest polowanie. Czy uda jej się z tego wyplątać? Kim są Ludzie Średniowiecza, skąd w nich tak wiele okrucieństwa? Skąd to zamiłowanie do polowań?

„Stags” to pierwszy tom cyklu pod tym samym tytułem, który sprawia, że włos się jeży na głowie. Budzi niepokój i dreszczyk emocji, sprawia, że czytelnik zaczyna żyć tą historią, tylko, po której stanie stronie? Łowcy czy ofiary? Chociaż jest to książka młodzieżowa czułam się świetnie mogąc uczestniczyć w tych wydarzeniach, chociaż z pewnością nie zabrzmiało to zbyt dobrze, więc ujmę to inaczej. Bardzo się cieszę, że sięgnęłam po tą książkę i z pewnością zrobię to, kiedy wydawnictwo ogłosi premierę kolejnego tomu. Pomimo tego, że nie byłam w docelowej grupie wiekowej nie mogłam się wręcz od niej oderwać. Bez wątpienia szkoła średnia nie jest łatwa dla nikogo.

„Stags” to niebanalna książka, która wciąga i nie pozwala się od niej oderwać do ostatniej strony. Autorka wykreowała rzeczywistość, w której nikt nie chciałby dłużej przebywać niż to jest konieczne.

„STAGS” to przyjemny thriller psychologiczny dla młodzieży, który czyta się z zapartym tchem. Wyraziste postaci, zaskakujące zwroty akcji, mroczna tajemnica i uczucie ciągłego niepokoju to mocne strony tej powieści. Lekkość pióra oraz narracja pierwszoosobowa sprawiają, że książka jest przyjemna w odbiorze i szybko się ją czyta. Gdy czytelnikowi wydaje się już, że nic go nie zaskoczy, autorka zakończeniem znów wprowadza znaczący zwrot w fabule.

Przy okazji autorka przemyca w powieści swój pogląd, na korzystanie z dobrodziejstwa nowoczesnych urządzeń. Nie jest absolutną przeciwniczką jak Ludzie Średniowiecza, ale uważa, że we wszystkim należy zachować umiar i wskazuje, że trzeba z nich korzystać z rozsądkiem.

Zapytacie: Co wyróżnia tą powieść na tle innych młodzieżówek? Rozbudowana fabuła? Charakterystyczne postacie? Złowieszczy klimat? Luksusowość elitarnej szkoły? Na wszystkie te pytania jest jedna, twierdząca odpowiedź.

Cały pomysł książki jest utrzymany w tradycyjnej konwencji. Szkoła z tradycjami i dziwne, tajemnicze wypadki. I na tym schematyczność się kończy. Autorka stworzyła coś oryginalnego, mrocznego i pełnego napięcia. Narratorem jest główna bohaterka - Greer. O wydarzeniach opowiada nam z perspektywy czasu. I najbardziej podobał mi się właśnie ten sposób opowiadania. Spokojny i wywarzony, ale mocno nasączony poczuciem, że zmierzamy ku katastrofie. Czuć było taki klimat, który mocno drażnił wszystkie moje zakończenia nerwowe. W dodatku przez to książka stała się wręcz "nieodkładalna". Ciagle o niej myślałam, ale z drugiej strony nie chciałam jej kończyć.

Bardzo inteligentna, przemyślana, z nawiązaniami do filmów, ze szczyptą młodzieńczej miłości, z okrucieństwem, do którego są zdolni tylko nastolatkowie przekonani o swojej wyższości. Ja jestem zachwycona i mogę tylko gorąco polecić.

„Wygląda na to, że zamordowałam człowieka.”, czyli elitarna szkoła i jeden śmiertelny weekend.

STAGS to niezwykle udany debiut M. A. Bennett. Przyjmij zaproszenie na weekend w Cumberlandzie. Bryki odjeżdżają spod STAGS w piątek o godzinie 17.00. Gotowi na przygodę?

Greer MacDonals jest bardzo utalentowaną dziewczyną, zdobywa stypendium do elitarnej szkoły Saint Aidan. Szkoła ta dla wielu może wydawać się zacofana, niczym ze średniowiecza, ale dostanie się do niej jest wielkim zaszczytem. Panują tutaj od lat niezmienne tradycje. Jak w każdej szkole i w tej możemy spotkać podział uczniów: na elitę, która lubi nazywać się Ludźmi Średniowiecza i całą resztę nazywaną Dzikusami. Ludzie Średniowiecza rządzą szkołą, ustalają prawa panujące w placówce.

Elitarna szkoła różni się od innych, jest na swój sposób wyjątkowa i szokująca. Tutaj nie używa się telefonów komórkowych, a Internet wykorzystywany jest tylko w celach naukowych. Snapchat, YouTube, Facebook, Twitter i Instagram to dla narzędzia dla Dzikusów.

Ludzie Średniowiecza organizują nabór uczniów do ich elitarnej paczki. Z dostaniem się do tej grupy wiąże się rytuał – polowanie. Greer dostaje zaproszenie na justitium w Longcross Hall w Camberlandzie. Jest to wielki szok dla dziewczyny, gdyż od początku miała „pod górkę” i nie mogła znaleźć przyjaciół. Polowanie odbywa się w rezydencji najbogatszego ucznia STAGS, Henry'ego. Greer jest zaskoczona zaproszeniem i wie, że nie pasuje do Ludzi Średniowiecza. Podczas weekendu czeka ją wiele niespodzianek (w dobrym i złym znaczeniu tego słowa).

Już po pierwszym zdaniu wiemy, kim jest morderca. Wkrótce dowiadujemy się, kto będzie ofiarą. STAGS to thriller młodzieżowy, ale i nie jeden dorosły będzie się dobrze przy nim bawił. Lekki język i pierwszoosobowa narracja sprawia, że książkę czyta się bardzo szybko. Sama fabuła jest tak skonstruowana, że nie oderwiesz, póki nie doczytasz do końca. M. A. Bennett tak manipuluje czytelnikiem, że ten nie jest w stanie przewidzieć, co za chwilę się wydarzy. To tylko potęguje zaciekawienie. Greer jest bardzo intrygującą postacią i jej narracja jest atrakcyjna. Często odwołuje się do znanych filmów takich jak Harry Potter czy też Obłędny Rycerz.

Szokujący finał i niebanalna fabuła to to, co lubię najbardziej. STAGS wciągnęło mnie od pierwszej strony i mam nadzieję na kontynuację. Autorka postawiła znak zapytania przy napisie KONIEC, więc możemy liczyć na ciąg dalszy. Z chęcią zapoznam się z kontynuacją. Na Wikipedii możemy znaleźć informację, że książka będzie miała premierę 8 sierpnia 2019 roku i będzie miała tytuł STAGS 2: DOGS. Mam nadzieję, że zostanie wydana w także w Polsce.

ELITARNA SZKOŁA

Szkoła, w której zamiast graffiti ściany pokrywają freski, a zamiast plakatów trofea z polowań. Miejsce, w którym uczniowie nie używają telefonów i w którym mogą przetrwać tylko ci najbardziej inteligentni i chytrzy. Autorka kreuje środowisko dezorientujące, tajemnicze, potrafiące zaskoczyć. Takie, w którym czytelnik będzie się poruszał niepewnie, wypatrując niebezpieczeństwa i podstępów, a tych nie brak. I co najlepsze, takowe - mimo uaktywnionej czujności - potrafią zaskoczyć i wyjść z ukrycia.

DZIEWCZYNA POŚRÓD LUDZI ŚREDNIOWIECZA

Główna bohaterka to na pozór zwyczajna dziewczyna, która trafia w progi bardzo nietypowego środowiska. Na pewno inteligentna i dojrzalsza, niż wskazuje na to metryka. Daleko jej do roztrzepanej idiotki, choć nie tak łatwo wpasować się jej w grono dostojnych Ludzi Średniowiecza, na czele których stoi Henry. Hrabia, młodzieniec, potomek szanowanego rodu. Bohater drugoplanowy, a jednak momentami biorący akcję powieści we władanie. Przywódca, a zarazem intrygant. Na pewno ktoś, kto budzi niepokój, ambiwalentne uczucia i kto funduje czytelnikowi niejedno opadnięcie szczęki.

POLOWANIE NA…?

Powieść zaczyna się tak, że z marszu daje czytelnikowi świadomość rozegranej tragedii. Potem następuje podróż wstecz, ale odbiorca nie zaczyna od zera ze spokojem wymalowanym na twarzy. Ma już poczucie niebezpieczeństwa i zagrożenia. Moment kulminacyjny następuje wtedy, kiedy rozpoczyna się polowanie. No właśnie. Jacy młodzi ludzie organizują sobie takie rozrywki? W tej powieści wszystko jest inne, dostojne, dziwaczne, przez to tak ciekawe i tak oryginalne. Książka zdecydowanie potrafi porwać i zaniepokoić. Kim naprawdę jest Henry? Co odkryje Greer? Lektura trzyma w napięciu aż do ostatnich stron, a „koniec ?” zakończony znakiem zapytania wskazuje na to, że najwyraźniej będzie dalszy ciąg i ja już wiem, że obowiązkowo po niego sięgnę.

PODSUMOWANIE

„STAGS” to moje wielkie odkrycie miesiąca. Zaskakująca, niepokojąca, oryginalna lektura. Thriller dla młodzieży? Nie tylko. Inteligentnie poprowadzona fabuła zadowoli także starszego czytelnika pomimo tego, że bohaterami powieści są młodzi ludzie. Szukacie dynamicznej i fundującej niejeden zwrot akcji historii, w której może zdarzyć się wszystko? Szczerze polecam.

https://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2019/04/stags-ma-bennett-polowanie-na-ktorym.html

Nastoletnia Greer, gdy trafiła do elitarnej szkoły z internatem, miała głowę pełną obaw: czy zdoła zintegrować się z zamożnymi kolegami? W końcu sama znalazła się w szkole tylko dzięki stypendium... Choć na początku dziewczyna czuje się wyalienowana, szybko otrzymuje propozycję, o jakiej wielu uczniów może tylko pomarzyć - jeden z najpopularniejszych chłopaków w szkole zaprasza ją na weekend do swojej rezydencji, gdzie wraz z siedmioma innymi uczniami wezmą udział w szeregu nietypowych rozrywek. Okazuje się jednak, że nie jest to zwyczajne spotkanie, a Greer z każdą minutą pobytu w Langcross Hall coraz bardziej obawia się o swoje bezpieczeństwo. Jak daleko będzie w stanie posunąć się szkolna elita?

Przystąpiłam do lektury S.T.A.G.S pełna nadziei. Wydawnictwo Media Rodzina jest wydawnictwem, do którego mam ogromne zaufanie i sięgam po jego książki w zasadzie bez zastanowienia. Po tym, jak wiele wydawanych przez nie powieści trafiało prosto do mojego serca, przyzwyczaiłam się już, że z tą marką wiąże się pewna jakość. Okazało się jednak, że S.T.A.G.S jest wyjątkiem od tej reguły - lekturą tak nieudaną, że nawet teraz, prawie tydzień po tym, jak skończyłam ją czytać, wciąż na samą myśl zalewa mnie fala irytacji. Czuję, że ta recenzja będzie miała charakter ostrzegawczy: spróbuję odwieść Was od przeczytania powieści M.A. Bennett i tym samym oszczędzić Wam nerwów i rozczarowania.

S.T.A.G.S jest elitarną szkołą z internatem, której początki sięgają czasów średniowiecza. Jest więc placówką pod wieloma względami zacofaną, tak jakby cały świat poszedł do przodu o kilka stuleci, a S.T.A.G.S przespała cały proces rozwoju. Nauczycieli nazywa się "bakałarzami", obowiązkiem jest noszenie klasycznie skrojonych, identycznych mundurków, a wszelkie przejawy technologii spotykane są niezwykle rzadko. Lekcje znacznie różnią się od tych prowadzonych w typowych brytyjskich szkołach średnich, a opat stojący na czele S.T.A.G.S co najmniej dwa razy w roku przytacza słynną legendę o jeleniu, którego święty Aidan (od którego imienia szkoła nosi nazwę) uczynił niewidzialnym, chroniąc go tym samym przed schwytaniem przed myśliwymi. Sami widzicie, że obraz S.T.A.G.S jest bardzo specyficzny. I na tym etapie nie mam jeszcze nic do zarzucenia - odizolowana od świata szkoła, w której panują średniowieczne zasady, budziła moją ciekawość, jednak ta szybko została zastąpiona przez o wiele mniej pozytywne uczucia. Zresztą akcja książki przez zdecydowaną większość czasu wcale nie toczy się w S.T.A.G.S, lecz w Longcross Hall - posiadłości Henry'ego de Warlencourta.

Henry de Warlencourt jest przywódcą elity S.T.A.G.S, nazywanej Ludźmi Średniowiecza, składającej się z trzech dziewczyn i trzech chłopców. Jeśli przypomnicie sobie, jak w amerykańskich filmach wygląda śmietanka towarzyska liceum, przed którą pozostali uczniowie albo uciekają w popłochu, albo się płaszczą, dodacie do tego obrazu obrzydliwie dużą ilość pieniędzy i przeniesiecie w realia anachronicznej szkoły... w zasadzie wiecie już wszystko. Ludzie Średniowiecza są bowiem dokładnie tak samo typowi i irytujący, jak wszystkie inne samozwańcze elity szkolne, których pozycja wynika tylko i wyłącznie z liczby zer na koncie i posiadania wpływowych rodziców. Gdyby jeszcze ta grupa prezentowała sobą jakiś poziom, może byłabym w stanie zrozumieć ich status, ale kiedy przed oczami staje mi scena z kolacji w Longcross Hall, gdzie część z nich (z naciskiem na Piersa i Cooksona) zachowuje się jak małpy w zoo... ręce opadają. Piękni, bogaci i głupi - tak w skrócie można ich określić.

Idea zapraszania losowych, nieznajomych w zasadzie ludzi na weekend do własnego domu wydaje się dziwna, ale jeszcze trudniejsza do pojęcia jest idea przyjęcia zaproszenia na taki weekend. Mowa tutaj o Greer, która przed przyjazdem do Longcross Hall nie zamieniła słowa ani z Henrym, ani z żadnym innym członkiem Ludzi Średniowiecza. Puszczając mimo uszu ostrzeżenia o niebezpieczeństwie tego wyjazdu i nie biorąc pod uwagę faktu, że kieruje się do domu zupełnie obcej osoby, decyduje się pojechać do rezydencji, licząc na... aprobatę osób stojących wyżej od niej w hierarchii szkolnej? W tym momencie historii nie zdawałam sobie jeszcze sprawy z tego, że ta bohaterka nie grzeszy rozumem i w jej przypadku nie ma co liczyć na rozważne, przemyślane decyzje. Zresztą Greer już zawsze będzie dla mnie ikoną braku rozumu. Z każdą kolejną stroną bohaterka ta wzbudzała we mnie coraz większe poczucie żałości - wszystkie jej komentarze były tak infantylne, naiwne i prostolinijne, że modliłam się, by jak najrzadziej otwierała usta. Jednak - o zgrozo - to właśnie ona była również narratorką książki, a jej osobiste przemyślenia prezentowały podobnie żenujący poziom. Bardzo kłuła mnie również w oczy hipokryzja Greer. W momencie, gdy w końcu do niej dotarło, że Ludzie Średniowiecza nie są kolejnym z Boskich cudów i zaczynała wyczuwać grożące jej niebezpieczeństwo, nagradzałam jej spóźnioną przenikliwość drwiącymi oklaskami w mojej głowie, lecz skrycie cieszyłam się, że ostatecznie się opamiętała. Okazywało się jednak, że Greer jest jak flaga na wietrze - jej punkt widzenia zależy od towarzystwa, w jakim się znajduje, a wystarczy chwila spędzona z Ludźmi Średniowiecza lub jedno spojrzenie Henry'ego de Warlencourta, pod którym momentalnie się rozpływała, aby pozbyła się wszystkich obaw i zaczęła samą siebie przekonywać, że wszystko jest w najlepszym porządku, a postrzelenie człowieka jest niewinną zabawą. Co więcej, bez wyrzutów sumienia brała udział w rozrywkach Ludzi Średniowiecza, które wcześniej potępiała.

Zaproszeni do Longcross Hall umilają sobie czas "polowaniem strzelaniem wędkowaniem", co wydaje się dziwnym wyborem, jak na dziewiątkę młodych ludzi, jednak pasuje do nieco przestarzałych realiów świata stworzonych przez autorkę. Tym, co mi nie pasowało, był jednak sposób, w jaki M.A. Bennett kreowała te czynności podejmowane przez bohaterów, jakby miały być nie wiadomo jak ekscytujące. Z założenia S.T.A.G.S jest thrillerem dla młodzieży, jednak tak samo, jak emocji w książce jest znikoma ilość, tak sceny "polowania strzelania wędkowania" można porównać do grzybobrania w Panu Tadeuszu. Tak naprawdę podczas czytania poza irytacją nie czułam wiele. Gdy udało mi się zdystansować od wydarzeń w książce, nie denerwując się na każdą drobnostkę, która działała mi na nerwy, zwyczajnie się nudziłam. Zapewne celem autorki było stworzenie porywającego thrillera dla młodzieży, przy którym czytelnicy będą obgryzać paznokcie i wyrywać sobie włosy z głowy, nie potrafiąc wytrzymać napięcia, jednak zderzenie wyobrażeń z rzeczywistością w tym przypadku było brutalne. Jeśli już posługuję się analogiami do Pana Tadeusza, to powiem jeszcze, że wszystkie spory pomiędzy bohaterami S.T.A.G.S o to, kto jako pierwszy ustrzelił bażanta, wzbudzały we mnie podobne emocje, co pojedynek Asesora i Rejenta, którzy spierali się, czyj chart schwytał zająca. Czyli żadne. A Pan Tadeusz przynajmniej czarował językiem, czego o powieści M.A. Bennett nie można powiedzieć...

Kończąc tę litanię skarg, muszę wspomnieć jeszcze o wątku romansowym, który w młodzieżówce pojawić się musiał, choć nie był ani trochę potrzebny. Miłość pojawiająca się w książce jest płytka do granic możliwości, taka "miłość" w cudzysłowie, w stylu dramatów sercowych przeżywanych w szkole podstawowej. Mam wrażenie, że autorka czuła się zobligowana do zawarcia w swojej powieści tego wątku, jednak zrobiła to bardzo niedbale i bez pomysłu, byle tylko odhaczyć element, który w jej mniemaniu jest pożądany przez czytelników tego gatunku literatury. Choć nie jestem wielką fanką romansów, nie pogardzę tym przemyślanym, mądrym i dobrze napisanym. M.A. Bennett jednak brakuje jeszcze bardzo wiele, by osiągnąć poziom, który by mnie zadowolił.

Wymienienie jednej zalety tej książki w żaden sposób nie podciągnie jej całokształtu przy tak dużej liczbie wad, ale zakończenie S.T.A.G.S zasługuje na pochwałę. Jestem skłonna stwierdzić, że jest to jedyny element powieści, który wyszedł autorce dobrze i za który otrzymała ode mnie jeden maleńki plusik. Sprytne zawiązanie akcji, zaskoczenie w momencie, gdy niczego się już nie spodziewałam, no i zgrabne nawiązanie do filmu o Sherlocku Holmesie w ostatnich słowach książki. Brawo. Czy nie dało się tak od początku?

S.T.A.G.S to ogromne rozczarowanie. Thriller młodzieżowy, który ani nie wzbudza emocji, ani nie cieszy, ani nie bawi, zupełnie nie spełnia swojego zadania. Bardzo chciałam polubić tę książkę, ponieważ pomysł na fabułę był intrygujący, jednak od samego początku z każdym jednym słowem robiło się coraz gorzej. Nie mogę polecić Wam tej książki, wręcz przeciwnie: odradzam. Choć widziałam wiele pozytywnych opinii na jej temat, mogę argumentować swoje zdanie tylko własnymi odczuciami, które nie są ani trochę pozytywne. Wybierzcie jakąkolwiek powieść ze swojej biblioteczki, a jestem pewna, że przysporzy Wam ona mniej irytacji i zawodu niż S.T.A.G.S.

booksofsouls.blogspot.com