„Zbigniew Tarkowski” – książki

Przedstawiamy pierwszą polską monografię dotycząca patologii mowy – dyscypliny naukowej i praktycznej, zajmującej się osobami z zaburzeniami mowy w różnym wieku. Publikacja pod redakcją naukową prof. Zbigniewa Tarkowskiego składa się z czterech części, poświęconych odpowiednio: afazjologii, balbutologii, logopatologii oraz terapii. Została napisana przez interdyscyplinarny zespół składający się z lekarzy, lingwistów, patologów mowy, psychologów i socjologów. Większość z nich prezentuje podejście systemowe do osób z zaburzeniami mowy, szczególnie widoczne w zakresie diagnozy i terapii. Autorzy podejmują kontrowersyjne tematy (w tym np. leczenie niemedyczne) w stylu skłaniającym do dyskusji. Monografia jest adresowana do logopedów, psychologów i lekarzy oraz do tych Czytelników, którzy są zainteresowani problemami osób z zaburzeniami mowy, stanowiących najliczniejszą populację jednostek dysfunkcyjnych.

Wśród publikacji dostępnych na polskim rynku wydawniczym można spotkać prace poruszające różne aspekty zaburzeń, ale znacznie trudniej znaleźć takie, które zagadnienie to ujmowałyby w sposób wyczerpujący, a jednocześnie tak praktyczny. Ogromnym walorem książki są liczne przykłady i opisy zaburzeń zachowania, emocji i mowy. Przedstawione jest ich tło rodzinne, przebieg terapii oraz skutki dla bliskich i odległych losów dziecka. Zostały one zaczerpnięte zarówno z własnej praktyki autora, jak również z literatury, Internetu i wspomnień rodziców. Opis każdego przypadku zawiera cenny komentarz.

Język dzieci rozwija się w różnym tempie i nie każde opóźnienie świadczy o zaburzeniu. Kiedy mowa nie pojawia się dość długo, a rówieśnicy już mówią, u rodziców i opiekunów budzi się zrozumiały niepokój. Są tacy, którzy zakładają, że kiedyś w końcu pojawi się sama, ale są i tacy, którzy nie podzielają tego optymizmu. Zadają sobie wówczas kluczowe pytania: „Dlaczego dziecko nie mówi?” oraz „Czy i kiedy zacznie mówić?”. Niestety na te proste pytania nie ma równie prostej odpowiedzi.

„Tematem niniejszej książki jest jąkanie – widziane inaczej, w ujęciu systemowym. Jest to spojrzenie oparte na wynikach badań, w tym własnych, oraz wieloletnim doświadczeniu w prowadzeniu terapii skoncentrowanej na problemie osoby jąkającej się. Skupiono się na przyczynach jąkania oraz ukazano je w kontekście innych zaburzeń. Omówiono wyniki eksperymentów zmierzających do zmiany postaw wobec osób jąkających się i ich terapii. W książce podano różne metody rozwiązywania problemów dzieci i młodzieży jąkającej się oraz ich otoczenia szkolnego i rodzinnego. Przedstawiono warunki i determinanty prowadzenia efektywnej terapii, opartej na połączeniu treningu płynnego mówienia, psychoterapii i socjoterapii. Wyróżniona w podtytule monografii metoda Tarkowskiego została przedstawiona w sposób wyjątkowy. Ukazano bowiem przebieg i dynamikę procesu terapeutycznego, którego fundamentem jest dialog. Opis zawiera liczne przykłady rozmów z pacjentami. Mam ogromny szacunek dla Zbigniewa Tarkowskiego i Agnieszki Okrasińskiej, którzy zdecydowali się na ujawnienie swojego warsztatu pracy, dzięki czemu możemy być biernymi uczestnikami zaprezentowanych oddziaływań terapeutycznych”. Z recenzji prof. dra hab. Jacka J. Błeszyńskiego