„Wojciech Mruk” – książki

Mimo mnogości prac dotyczących różnych fragmentów dziejów zakonu franciszkańskiego jak dotąd nikt nie podjął próby całościowego przedstawienia różnych form i obszarów działalności minorytów mającej związek z Ziemia Świętą w okresie poprzedzającym upadek Akki. () Pojawienie się nowej, dynamicznie rozwijającej się instytucji, którą był zakon franciszkański nie pozostało bez wpływu na sytuację w Outremer. Był to czas, w którym bracia mniejsi tworzyli struktury organizacyjne zgromadzenia, zakładali domy i związane z nimi miejsca kultu. Wypracowywane były formy działań misyjnych i duszpasterskich. Toczyła się fundamentalna debata na temat przyszłości zakonu i jego miejsca w Kościele i w świecie. - ze Wstępu

Książka przedstawia wzorce świętości wypracowane w chrześcijaństwie łacińskim w średniowieczu Autor na przykładzie wybranych postaci ukazuje nam różne kategorie świętych, m.in. męczenników, pustelników, biskupów, zakonników, a nawet władców. Bohaterowie książki wywodzili się z różnych stanów społecznych – mieszczaństwa, rycerstwa, arystokracji i rodzin królewskich, reprezentowali rozmaite rejony średniowiecznej Europy: Italię, Hiszpanię, Francję, Germanię, Anglię, Szkocję, Czechy, Węgry oraz Polskę. Poznamy barwne, a niekiedy przerażające historie: nieustraszonych męczenników za wiarę: świętej Perpetuy i świętego Wawrzyńca, doskonałego pustelnika Pawła tebańskiego, wielkiego biskupa Marcina z Tours, wybitnego opata Benedykta z Nursji, pobożnego króla Stefana Węgierskiego, a także ważnych dla dziejów Polski świętych – Wojciecha i Stanisława oraz wielu innych. Kim byli święci z opowieści hagiograficznych? Dla wiernych pragnących zbawienia byli wzorami, ideałami, a czasem wręcz legendarnymi bohaterami. Wiedli doskonałe życie, o jakim zwykły człowiek mógł tylko marzyć, czynili cuda, zasłużyli na nagrodę w niebie i szacunek śmiertelników. Modlono się do nich, proszono ich o opiekę, wstawiennictwo, a ich dzieje opowiadano sobie z wypiekami na twarzy jak najciekawszą baśń. Dla władców i biskupów mogli być doskonałym instrumentem polityki. Każdy liczący się ośrodek życia religijnego i politycznego pragnął mieć własnego świętego-opiekuna, a także postać przyciągającą tłumy wiernych, a, co za tym idzie, strumień pieniędzy. Pielęgnowanie legendy i kultu świętego było więc bardzo ważnym zadaniem ówczesnych elit. Autor opisuje jak wraz z przemianami cywilizacyjnymi, społecznymi i kulturalnymi zmieniało się wyobrażenie świętości, jakie były typy pobożności, wzorcowe życiorysy. Przywołuje teksty hagiograficzne, które ukazują nam koloryt epoki. W żywotach świętych jak w zwierciadle odbijały się nie tylko programy ewangelizacyjne formułowane przez duchownych, plany polityczne i społeczne wyznaczane przez rządzących, lecz także wielkie oczekiwania wiernych.