„Klaus Bachmann” – książki

Pruski oficer kolonialny, członek Freikorpsu i podwójny morderca, radykalnie lewicowa pisarka, która ucieka z NRD do Berlina Zachodniego przed czystkami stalinowskimi, polski podróżnik i badacz w Afryce Centralnej i jego żona, którą antysemickie czystki wyganiają z jej polskiej ojczyzny do Wiednia… – oni wszyscy zabierają swoje tajemnice do grobu. Trzeba dopiero speszonego, pełnego kompleksów studenta historii z badeńskiej prowincji i szalonego reportera z Warszawy, aby je wydobyć na światło dzienne. Ale cena prawdy jest wysoka i zawsze inni muszą ją zapłacić. I czy jest to w ogóle prawda, to, co oni wygrzebują? Ein preußischer Kolonialoffizier, Freikorpskämpfer und Doppelmörder, eine linksradikale Schriftstellerin, die vor den stalinistischen Säuberungen aus der DDR nach Westberlin flieht, ein polnischer Forschungsreisender in Zentralafrika und seine Frau, die antisemitische Säuberungen aus ihrer Heimat Polen nach Wien treiben: sie alle nehmen ihre Geheimnisse mit ins Grab. Es braucht einen verschüchterten Geschichtsstudenten voller Komplexe aus der badischen Provinz und einen rasenden Reporter aus Warschau, um sie zu lüften. Doch der Preis der Wahrheit ist hoch, und immer sind es andere, die ihn bezahlen müssen. Und ist es überhaupt Wahrheit, was die beiden da ausgraben?

Niemcy, jakie wyłaniają się z wyborów do Bundestagu 18 września 2005 r., są inne niż te, do których zdążyliśmy się przyzwyczaić. Pojęcie „republiki bez gorsetu” jest próbą znalezienia wspólnego mianownika dla zjawisk, które dostrzegamy w ewolucji niemieckiego systemu partyjnego, debacie o państwie socjalnym i polityce zagranicznej. Książka ta ma dostarczyć polskiej opinii publicznej, dziennikarzom i studentom kompetentnej analizy tego tematu.

Jakie warunki muszą zostać spełnione, aby słabsza strona wygrała w negocjacjach z silniejszym adwersarzem? Szukając odpowiedzi na to pytanie, autorzy książki analizują negocjacje Unii Europejskiej z Rosją, ze Szwajcarią i ze Stanami Zjednoczonymi i badają wpływ, jaki na wynik tych negocjacji wywierały ograniczenia instytucjonalne po obu stronach. Na podstawie założeń teoretycznych Thomasa Schellinga i Georgeaa Tsebelisa dochodzą do wniosku, że Unia najskuteczniej negocjuje według zasad międzyrządowych, ale tylko wtedy, kiedy jej cel w tych negocjacjach jest mniej ambitny (i mniej oddalony od status quo ante) niż cel jej adwersarza. Książka stanowi bogate źródło informacji o systemach politycznych państw UE. Omawia kontrowersyjne negocjacje UE z innymi państwami, między innymi dotyczące transferu danych pasażerów lotniczych między USA i Polską oraz przyjmowania więźniów z Guantanamo przez państwa strefy Schengen.