„Paul Kenyon” – książki

Od Drakuli do Ceaușescu – burzliwe dzieje Rumunii Dzieje Rumunii to jedna z wielkich, nieopowiedzianych historii współczesnej Europy. Ten nieustannie balansujący między Wschodem a Zachodem kraj doświadczył rządów kilku spośród najbardziej osobliwych przywódców XX wieku. Panowanie Ferdynanda I i charyzmatycznej królowej Marii było jedynym spokojnym okresem po I wojnie światowej. Kolejni międzywojenni rządzący to już plejada kuriozalnych postaci: skorumpowany Karol II, Corneliu Codreanu, z jego antysemicką Żelazną Gwardią, i wreszcie próżny generał Antonescu, który doprowadził do sojuszu z nazistowskimi Niemcami. Po II wojnie światowej, pod rządami maleńkiej partii komunistycznej, rozpoczął się okres surowych represji, czystek i kolektywizacji. Gdy w 1964 roku do władzy doszedł Nicolae Ceaușescu, rozpoczęła się trwająca niemal ćwierć wieku bezwzględna i krwawa dyktatura. Książka Paula Kenyona to błyskotliwa, pełna czarnego humoru, ale i przerażająca historia narodu, którym przez dziesięciolecia rządzili despoci i kleptokraci, tytułowe dzieci nocy. To także zapis osobistej fascynacji autora i zaproszenie do odkrywania tajemnic tego niezwykłego kraju. „Paul Kenyon odkrywa przed nami porywającą i barwną historię Rumunii, obalając wiele stereotypów, które przylgnęły do tego kraju. Postacie zaludniające jego opowieść są niezwykłe, a narracja aż kipi energią”. – Allan Little, korespondent BBC, autor książki The Death of Yugoslavia „Wspaniała, świetnie udokumentowana książka. Lektura obowiązkowa dla wszystkich zainteresowanych przeszłością i teraźniejszością Rumunii”. – John Simpson, BBC redaktor działu zagranicznego BBC „Inteligentna i wciągająca opowieść pełna groteskowych postaci, które doprowadziły Rumunię do serii katastrof, od faszyzmu Codreanu i Antonescu po obłąkany stalinowski kult jednostki Nicolae i Eleny Ceaușescu”. – Misha Glenny, autor książek McMafia. Zbrodnia nie zna granic i The Balkan „To jest współczesna Rumunia: nie korupcja i toksyczne spory klasy politycznej, lecz młodzi ludzie, którzy dają sobie radę, niezależnie od tego, jak postępują ich przywódcy”. – Paul Kenyon, z epilogu

Paul Kenyon przedstawia przejmujące losy afrykańskich krajów, w których po dekolonizacji do władzy doszli chciwi i bezlitośni despoci. Paranoidalny prezydent Gwinei Równikowej, uznający Hitlera za zbawcę Afryki, prowadzi krwawą kampanię terroru przeciwko własnemu narodowi. Oficer libijskiej armii, żyjący w namiocie z haremem żołnierek i kierujący swoim państwem jak rodzinnym interesem mafijnym. Ascetyczny, nieprzekupny przywódca Erytrei, który zamienił kraj pogrążony w permanentnym stanie wojennym w państwo więzienie.  Za tymi niesłychanymi historiami pełnymi pychy, przemocy i ekstrawagancji kryją się ciemne sekrety międzynarodowych koncernów i interesy zachodnich rządów. Nienasycony apetyt na czekoladę, ropę, diamenty i złoto sprawia, że świat przymyka oczy na łamanie praw człowieka przez nieprzygotowanych do sprawowania władzy ludzi. Przywódców, którzy od lat rządzą Afryką żelazną ręką, lokując swoje zyski w paryskich rezydencjach i szwajcarskich bankach, a jednocześnie pozostawiając społeczeństwa w skrajnym ubóstwie.   To historia grabienia całego kontynentu, która bezustannie trwa do dzisiaj.   „Horror, jakiego doświadczała Afryka od lat sześćdziesiątych XX wieku, nigdy dotąd nie został w pełni opisany. Tutaj jest wszystko dla tych, którzy chcieliby naprawdę wiedzieć, jakie to było straszne” – Frederick Forsyth. „Zapierająca dech w piersi relacja o tym, jak garstka ludzi zawładnęła kontynentem bogatych ziem i biednych narodów. Jak z dnia na dzień stawali się tyranami i zamieniali swoje kraje w okrutne kleptokracje. Jak grabiąc ich skarby, dorabiali się miliardowych fortun i żyli w niewyobrażalnym luksusie, podczas gdy zwykli obywatele często głodowali. Paul Kenyon, znakomity pisarz i reporter, jako świadek opowiada z barwnymi szczegółami o niezmiernej chciwości i współsprawstwie Zachodu. Dzieje rujnowania Afryki to również nasza historia” – Michael Buerk. Paul Kenyon jest wielokrotnie nagradzanym brytyjskim dziennikarzem śledczym, producentem filmowym i dziennikarzem telewizyjnym. Pracuje jako korespondent dla BBC, relacjonując międzynarodowe konflikty, ze szczególnym uwzględnieniem kontynentu afrykańskiego. W 2009 roku został uhonorowany tytułem dziennikarza śledczego roku Royal Television Society za cykl filmów dokumentujących najniebezpieczniejszy szlak migracyjny przez Saharę. Jako pierwszy reporter obserwował w 2011 roku wojnę domową w Libii.  Jest też laureatem prestiżowej Nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej.