„Oscar Wilde” – książki

Portret Doriana Graya jest powieścią uniwersalną, w której współczesny czytelnik może odnaleźć własne problemy i rozterki. To lektura obowiązkowa dla wszystkich, którzy w świecie wszechobecnych obrazów i wizerunków szukają własnego oblicza i kształtują obrazy innych, a także dla wszelkiej maści moralistów, którzy nazbyt łatwo szafują potępiającymi wyrokami. Moglibyśmy powiedzieć za Gombrowiczem, który wyciągnął z lektury Wilde’a znakomitą lekcję, że „człowiek jest najgłębiej uzależniony od swego odbicia w duszy drugiego człowieka, chociażby ta dusza była kretyniczna”. Portret Doriana Graya jest bez wątpienia duchową autobiografią Oscara Wilde’a. Sam artysta uważał, że bohaterowie tej powieści odzwierciedlają różne cechy jego osobowości. Autor pisał w jednym z listów – Portret… „zawiera wiele ze mnie. Bazyli Hallward jest tym, za kogo się uważam; lord Henryk – tym, za kogo uważa mnie świat; Dorian – tym, kim chciałbym zostać – być może w innych czasach”. Pośmiertne życie Portretu Doriana Graya zaczęło się w Polsce w 1905 roku, kiedy to nakładem „Przeglądu Tygodniowego” ukazał się pierwszy polski przekład powieści autorstwa Marii Feldmanowej. Przekład ten, zachowujący niepowtarzalny klimat epoki, celebrujący modernistyczną dbałość o styl i poetyckie piękno, może pretendować do arcydzieł sztuki translatorskiej. Prezentowane wydanie Portretu Doriana Graya w przekładzie Marii Feldmanowej wzbogacone zostało pięknymi ilustracjami i secesyjnymi zdobieniami autorstwa Henry’ego Westona Keena (1899–1935), znanego ilustratora książek i litografa, symbolisty i dekadenta tworzącego pod wpływem tradycji Aubreya Beardsleya i secesji. – z posłowia dr. Tomasza Kaliściaka, Uniwersytet Śląski

Napisana w zachwycającym stylu jedyna powieść Oscara Wildea. Historia młodzieńca, który sprzedał duszę w zamian za wieczną młodość i piękno. Gdy spotyka na swej drodze cynicznego bywalca salonów Henryka, znajomość ta nie pozostaje bez wpływu na jego niewinną duszę. A kiedy urzeczony urodą chłopca malarz Bazyli Hallward maluje jego portret, Dorian wyraża życzenie, by na zawsze zachować piękno, jakie uchwycił portrecista. Od tej chwili każdy występek, każdy grzech, który wyrządza bliźnim, znajduje odzwierciedlenie w obrazie, sam Dorian jednak zachowuje niczym nieskażoną urodę. By zaspokoić własne potrzeby, bez skrupułów zaczyna ranić innych. Gdy powieść ujrzała światło dzienne w 1890 roku, wywoła skandal i przyczyniła się do ugruntowania reputacji poety jako pozbawionego moralności dandysa. Kilka lat później książkę oraz przedstawiony w niej dylemat estetyczno-moralny włączono do procesu wytoczonego poecie za związki homoseksualne, który zakończył się karą więzienia. Sam Wilde pisał w listach o kontekście autobiograficznym powieści: "Sam dostrzegam w sobie Bazylego Hallwarda. świat widzi we mnie lorda Henryka. Kiedyś, być może w innej epoce, chciałbym stać się Dorianem".

Dorian is a good-natured young man until he discovers the power of his own exceptional beauty. As he gradually sinks deep into a frivolous, glamorous world of selfish luxury, he apparently remains physically unchanged by the stresses of his corrupt lifestyle and untouched by age. But up in his attic, hidden behind a curtain, his portrait tells a different story...

Portret Doriana Graya jest powieścią uniwersalną, w której współczesny czytelnik może odnaleźć własne problemy i rozterki. To lektura obowiązkowa dla wszystkich, którzy w świecie wszechobecnych obrazów i wizerunków szukają własnego oblicza i kształtują obrazy innych, a także dla wszelkiej maści moralistów, którzy nazbyt łatwo szafują potępiającymi wyrokami. Moglibyśmy powiedzieć za Gombrowiczem, który wyciągnął z lektury Wilde’a znakomitą lekcję, że „człowiek jest najgłębiej uzależniony od swego odbicia w duszy drugiego człowieka, chociażby ta dusza była kretyniczna”. Portret Doriana Graya jest bez wątpienia duchową autobiografią Oscara Wilde’a. Sam artysta uważał, że bohaterowie tej powieści odzwierciedlają różne cechy jego osobowości. Autor pisał w jednym z listów – Portret… „zawiera wiele ze mnie. Bazyli Hallward jest tym, za kogo się uważam; lord Henryk – tym, za kogo uważa mnie świat; Dorian – tym, kim chciałbym zostać – być może w innych czasach”. Pośmiertne życie Portretu Doriana Graya zaczęło się w Polsce w 1905 roku, kiedy to nakładem „Przeglądu Tygodniowego” ukazał się pierwszy polski przekład powieści autorstwa Marii Feldmanowej. Przekład ten, zachowujący niepowtarzalny klimat epoki, celebrujący modernistyczną dbałość o styl i poetyckie piękno, może pretendować do arcydzieł sztuki translatorskiej. „Prezentowane wydanie Portretu Doriana Graya w przekładzie Marii Feldmanowej wzbogacone zostało pięknymi ilustracjami i secesyjnymi zdobieniami autorstwa Henry’ego Westona Keena (1899–1935), znanego ilustratora książek i litografa, symbolisty i dekadenta tworzącego pod wpływem tradycji Aubreya Beardsleya i secesji”. – z posłowia dr. Tomasza Kaliściaka, Uniwersytet Śląski

Pierwsze polskie nieocenzurowane wydanie skandalizującej opowieści o skutkach ulegania złu, która od ponad wieku fascynuje kolejnych czytelników. Dorian Gray to młody mężczyzna o niezwykłej urodzie, zakochany w ubogiej aktorce. Zgadza się pozować znanemu malarzowi z londyńskiej bohemy. Kiedy Dorian Gray ogląda swój portret, wypowiada pochopne życzenie, że oddałby wszystko, aby zachować młodość i urodę, nawet za cenę duszy. W zamian za to twarz na obrazie starzeje się i oszpeca w miarę postępującego zepsucia moralnego bohatera. Pewnego dnia, znużony dotychczasowym rozwiązłym i okrutnym życiem, Dorian Gray postanawia zniszczyć portret... Pierwodruk książki ukazał się w miesięczniku Lippincotts Monthly Magazine w 1890 roku. Powieść od razu spotkała się z falą krytyki i została okrzyknięta skandalem. Wtedy nikt chyba nawet nie podejrzewał, że Portret Doriana Graya stanie się jednym z najważniejszych dzieł literatury angielskiej, na stałe przynależącym do światowego kanonu. Książka nie może być moralna lub niemoralna. Jest tylko dobrze lub źle napisana. - Oscar Wilde

Edycja limitowana z barwionymi kartkami Napisana w zachwycającym stylu jedyna powieść Oscara Wildea. Historia młodzieńca, który sprzedał duszę w zamian za wieczną młodość i piękno. Gdy spotyka na swej drodze cynicznego bywalca salonów Henryka, znajomość ta nie pozostaje bez wpływu na jego niewinną duszę. A kiedy urzeczony urodą chłopca malarz Bazyli Hallward maluje jego portret, Dorian wyraża życzenie, by na zawsze zachować piękno, jakie uchwycił portrecista. Od tej chwili każdy występek, każdy grzech, który wyrządza bliźnim, znajduje odzwierciedlenie w obrazie, sam Dorian jednak zachowuje niczym nieskażoną urodę. By zaspokoić własne potrzeby, bez skrupułów zaczyna ranić innych. Gdy powieść ujrzała światło dzienne w 1890 roku, wywoła skandal i przyczyniła się do ugruntowania reputacji poety jako pozbawionego moralności dandysa. Kilka lat później książkę oraz przedstawiony w niej dylemat estetyczno-moralny włączono do procesu wytoczonego poecie za związki homoseksualne, który zakończył się karą więzienia. Sam Wilde pisał w listach o kontekście autobiograficznym powieści: Sam dostrzegam w sobie Bazylego Hallwarda. świat widzi we mnie lorda Henryka. Kiedyś, być może w innej epoce, chciałbym stać się Dorianem.

Do nawiedzonej posiadłości Canterville, mimo ostrzeżeń poprzednich właścicieli, wprowadza się amerykańska rodzina. Odnawiająca się co noc krwawa plama na dywanie zdaję się tylko początkiem większych kłopotów. Arthur Saville ma wkrótce ożenić się z piękną Sybillą, jednakże gdy spotyka tajemniczego chiromantę, okazuje się, że los przyszykował mu zgoła inne zadanie. Oscar Wilde w wybitny sposób miesza grozę z humorem, czym sprawia, że opowiadane przez niego historie wymykają się wszelkim znanym czytelnikom ramom. Lektura jego opowiadań jest nie tylko doskonałą rozrywką, lecz także osobliwą, i z pewnością wartą przeżycia,wycieczką po Anglii końca XIX wieku.

De profundis to książka leżąca na pograniczu spowiedzi złamanego człowieka i eseju poświęconego istocie sztuki. W listach do przyjaciela Wilde rozpatruje swoje dotychczasowe życie, w bezkompromisowy sposób pisze o kulturze i sztuce XIX wieku, a także opisuje angielskie więzienie – wyjątkowo poruszające i zawierające wiele ciekawych spostrzeżeń są listy dotyczące reform więziennictwa. Dla każdego, kogo interesuje ten wielki twórca, jest to pozycja obowiązkowa.

Wilde's only novel, first published in 1890, is a brilliantly designed puzzle, intended to tease conventional minds with its exploration of the myriad interrelationships between art, life, and consequence. From its provocative Preface, challenging the reader to believe in 'art for art's sake', to its sensational conclusion, the story self-consciously experiments with the notion of sin as an element of design. Yet Wilde himself underestimated the consequences of his experiment, and its capacity to outrage the Victorian establishment. Its words returned to haunt him in his court appearances in 1895, and he later recalled the 'note of doom' which runs like 'a purple thread' through its carefully crafted prose.

Zbiór wszystkich znanych 20 krótkich opowiadań Oscara Wilde. Pierwotnie opowiadania ukazały się w czterech tomach: Szczęśliwy książę oraz inne opowiadania, Dom z granatów, Zbrodnia Arthura Savile'a i inne historie oraz Wiersze prozą. Poruszają one kwestie miłości, cierpienia, ubóstwa, chciwości, samolubstwa, samochwalstwa i innych przywar i uczuć ludzkich w zawoalowany sposób. Przedstawiony świat jest pełen niezwykłych zdarzeń, które często trudno sobie wyobrazić. Oscar Wilde w wybitny sposób miesza grozę z humorem, czym sprawia, że opowiadane przez niego historie wymykają się wszelkim znanym czytelnikom ramom. Lektura jego opowiadań jest nie tylko doskonałą rozrywką, lecz także osobliwą, i z pewnością wartą przeżycia, wycieczką po Anglii końca XIX wieku. Wydanie ilustrowane z rysunkami z początku XX w.