„Orhan Pamuk” – książki

Pierwsza przetłumaczona na język polski powieść najsłynniejszego obecnie pisarza tureckiego, laureata literackiej Nagrody Nobla Za sensacyjno-kryminalną fabułą kryje się próba próba dotarcia do źródeł współczesnego terroryzmu. Impulsem do napisania książki stało się pogorszenie stosunków między Wschodem a Zachodem po atakach na WTC. Młody poeta, Ka wraca po 12 latach emigracji w Niemczech do ojczystej Turcji na pogrzeb matki. W małym anatolijskim miasteczku Kars podejmuje próbę odzyskania młodzieńczej miłości, a przy okazji pisze artykuł na temat serii tajemniczych samobójstw wśród młodych dziewcząt, którym zakazano noszenia muzułmańskich chust. Prowadząc swe dziennikarskie śledztwo Ka poznaje miejscowe władze, rozmawia ze studentami, kandydatem na burmistrza w nadchodzących wyborach, sufickim szejkiem, pierwszym islamskim pisarzem science fiction i terrorystą. Nawiedzająca nagle okolicę potężna zamieć śnieżna na kilka dni odcina miasteczko od reszty świata. Kars staje się widownią bardzo współczesnego i tragicznego w skutkach konfliktu politycznego, w który zaangażowane są miejscowe świeckie władze, wyznawcy islamu i Kurdowie.

Dżuma to nie jedyny zabójca… Minger, fikcyjna osmańska wyspa we wschodniej części Morza Śródziemnego. Słynie z marmuru, rzadkiej odmiany róży i zamku pamiętającego czasy krzyżowców. W kwietniu 1901 roku wybucha tutaj dżuma. Wkrótce potem zamordowany zostaje główny inspektor sanitarny sułtana – Bonkowski Pasza. Powracający z Mekki pielgrzymi? Statki handlowe płynące z Aleksandrii? Kto przywlókł bakcyl dżumy? Odcięci od świata międzynarodową blokadą muzułmańscy i prawosławni mieszkańcy wyspy zaczynają obwiniać siebie nawzajem. A może epidemii wcale nie ma? Kto w takim razie i dlaczego zabił urzędnika padyszacha? Im więcej ofiar, tym większa panika i strach, i tym bardziej sytuacja wymyka się spod kontroli władz. Zmierzając ku zaskakującemu finałowi, ta opowieść sprzed ponad stu lat, pobrzmiewająca echem lektur Tołstoja, Poego, Conrada i Camusa, stawia przed nami bardzo aktualne pytania.

Od sklepu z artykułami żelaznymi po wielkie przedsiębiorstwo i własną fabrykę. W 1905 roku Cevdet Bej jest jednym z nielicznych muzułmańskich kupców w Stambule. Ma trzydzieści siedem lat i marzy o założeniu rodziny w prawdziwie europejskim stylu tudzież pomnożeniu majątku. Żeni się z córką zubożałego paszy, a podczas wojny poważnie bogaci się na handlu cukrem. Kilkadziesiąt lat później kierownictwo dużej, dobrze prosperującej firmy przejmują synowie Cevdeta. Razem z żonami i dziećmi nadal mieszkają w ojcowskiej kamienicy. Oto historia trzech pokoleń mieszczańskiej rodziny porównywana do Mannowskich Buddenbrooków. Opowieść o ludzkich marzeniach, ambicjach i dramatach, kronika życia rodzinnego i obyczajów, panorama tureckiego społeczeństwa ukazanego na przestrzeni siedmiu dziesięcioleci. Orhan Pamuk (ur. 1952) – najwybitniejszy współczesny pisarz turecki, laureat literackiej Nagrody Nobla. Do tej pory nakładem Wydawnictwa Literackiego ukazało się siedem jego książek: Śnieg, Nazywam się Czerwień, Nowe życie, Stambuł. Wspomnienia i miasto, Dom ciszy, Biały zamek oraz Muzeum Niewinności.

Epicka opowieść (700 stron!) o Stambule i jego mieszkańcach, ich miłościach, troskach i marzeniach. Uczta dla tych, którzy kochają dobrą literaturę i zatęsknili za dziełami tureckiego noblisty. Uliczny handlarz, wędrujący w zimowe wieczory po nędznych, zaniedbanych ulicach Stambułu, to rzadkość. Mevlut Karataş jest jednym z ostatnich i coraz mniej mieszkańców miasta otwiera okna i drzwi na jego głośne zawołanie: „Buzaaaa!”. Za dnia ima się rozmaitych dorywczych prac: sprzedaży jogurtu, pilawu albo kelnerowania, za to nocą bierze na barki dzbany tradycyjnego tureckiego napoju, a nogi same niosą go przed siebie. Buza jest spuścizną po przodkach, przypomina ludziom o dawnych czasach i Mevlut nie wyobraża sobie życia bez niej, bez żartów z klientami i bez Stambułu, jego krętych uliczek, zakamarków, dzielnic, które zna jak własną kieszeń. Te długie wędrówki czynią Mevluta szczęśliwym, jednakże nie pozwalają zabezpieczyć bytu jego rodziny. A tę biedny Mevlut kocha ponad wszystko. Ma dwie śliczne córeczki i żonę Rayihę, którą poślubił wskutek pomyłki – z małej wioski w prowincji Konya porwał nie tę dziewczynę, którą zamierzał... Dziwna myśl w mej głowie to historia wielopokoleniowej rodziny przybyłej do Stambułu z biednej wsi, a zarazem drobiazgowa kronika życia w mieście nad Bosforem w latach 1969–2012. Wraz z Mevlutem, jego ojcem, wujostwem, kuzynami i pozostałymi członkami stopniowo powiększającej się rodziny obserwujemy Stambuł na przestrzeni kilku dziesięcioleci i jesteśmy świadkami fascynujących przemian, jakim podlegała metropolia. Śledzimy następujące po sobie pucze, zamachy bombowe w redakcjach gazet, korupcję urzędników, przemiany obyczajowe, plotki, marzenia i lęki, którymi żyją stambulczycy, i widzimy, jak w miejscu dawnych gecekondu, prowizorycznych chatek wzniesionych przez ubogich imigrantów na bezprawnie zasiedlonych działkach, wyrastają wielkie wieżowce, a szerokie aleje wypierają stare kamienice. Miasto umiera i odradza się, a żyjący w nim ludzie wypełniają je swoimi opowieściami – o nieodwzajemnionych miłościach, aranżowanych małżeństwach, rodzinach, które raz są szczęśliwe, a raz nie, o przyjaźni, nienawiści i marzeniach o lepszym życiu.

Pełna tajemnic powieść o ojcach i synach, która pokazuje, że od przeszłości nie da się uciec Okolice Stambułu, upalne lato roku 1986. Ojciec nastoletniego Cema z powodów politycznych zostaje zamknięty w więzieniu, chłopak – chcąc opłacić kursy przygotowujące do egzaminów wstępnych na studia – musi znaleźć pracę. Zatrudnia się jako pomocnik mistrza studniarskiego. Pewnego wieczoru, gdy mistrz i nastolatek – których relacja coraz bardziej zaczyna przypominać tę łączącą ojca i syna – wyruszają do pobliskiego miasteczka Öngören, Cem poznaje rudowłosą aktorkę teatralną i obsesyjnie się w niej zakochuje. Chłopak nie zdaje sobie jeszcze sprawy, że całe to lato – ludzie, których w tym czasie poznał, historie, które usłyszał – oraz Rudowłosa na zawsze zmienią jego życie... „Pamuk po mistrzowsku zestawia Wschód z Zachodem, tradycję z nowoczesnością, siłę baśni z nieuchronnością realizmu. Jak zawsze, autor zręcznie radzi sobie z niełatwym materiałem, a rezultaty jego pracy są zarazem intrygujące i piękne”. – „Booklist” „Ta historia o miłości i śmierci jest mocno zakorzeniona w micie Edypa, ale dzięki mistrzowskiej sztuce snucia opowieści każdy z bohaterów wydaje nam się świeży, zaś obrazki ze współczesnej Turcji – prawdziwe”. – „Mail on Sunday” „Rudowłosa jest dziełem aluzyjnym, urzekającym i perfekcyjnie pokierowanym”. – „The Wall Street Journal Europe”

Płynęliśmy z Wenecji do Neapolu, gdy kurs nasz przecięły tureckie okręty. Było nas wszystkiego trzy statki, za to liczba wyłaniających się z mgły ich galer wydawała się nieskończona? XVII wiek. Młody Wenecjanin, schwytany przez piratów i sprzedany na targu niewolników, trafia pod dach stambulskiego uczonego. Szybko okazuje się, że zdumiewająco podobni fizycznie, pan i niewolnik mają także wspólne pasje i zainteresowania. Na prośbę Hodży, przekonanego o wyższości europejskiego wykształcenia, Wenecjanin opowiada mu o zachodniej sztuce, nauce i technologii. Role mistrza i ucznia nieraz się jednak odwrócą, a wiedza obu zostanie wykorzystana przez sułtana podczas wojny z Polską. Otrzymają zlecenie zbudowania fantastycznej machiny wojennej... Ujmująca historycznym kolorytem i zręcznie wykorzystująca motyw sobowtóra opowieść o konfrontacji człowieka Wschodu z człowiekiem Zachodu. Spośród wszystkich książek Orhana Pamuka najbliższa Nazywam się Czerwień. Pamuk potrafi opowiadać ze swadą równą Szeherezadzie. (...) To kusząco przebiegła książka (...) Jedna z tych nielicznych powieści, które otwierają drzwi do odrębnego, samowystarczalnego świata uchwyconego z wyjątkowym mistrzostwem. Jay Parini, „The New York Times” O autorze Orhan Pamuk (ur. 1952) – najwybitniejszy współczesny pisarz turecki, laureat literackiej Nagrody Nobla. Do tej pory nakładem Wydawnictwa Literackiego ukazało się pięć jego książek: Śnieg, Nazywam się Czerwień, Nowe życie, Stambuł. Wspomnienia i miasto oraz Dom ciszy. W 2010 roku ukaże się najnowsza powieść: Muzeum niewinności.

Zbiór felietonów, autobiograficznych szkiców oraz fragmentów, które nie zostały włączone do powieści Orhana Pamuka. "Choć rzadko czytam własne powieści po wydaniu, do tych tekstów wracam chętnie jak do fotografii uwieczniających szczęśliwy okres życia, które ma się ochotę oglądać wciąż na nowo; sięgam po nie, by odświeżyć swą pamięć. Odnajduję w nich coś więcej niż wspomnienia sytuacji, które skłoniły mnie do pisania, więcej niż pamiątki wymagań redakcji gazet i czasopism, na których zlecenie powstały, więcej nawet niż obrazy myśli, które w tamtym momencie chciałem przekazać, moich zainteresowań i pasji. By opisać te niecodzienne momenty, te epifanie, gdy prawda zostaje nagle objawiona, Virginia Woolf użyła kiedyś określenia ." Orhan Pamuk O autorze Orhan Pamuk (ur. 1952) - najwybitniejszy współczesny pisarz turecki, laureat literackiej Nagrody Nobla. Do tej pory nakładem Wydawnictwa Literackiego ukazało się dziewięć jego książek: "Śnieg", "Nazywam się Czerwień", "Nowe życie", "Stambuł. Wspomnienia i miasto", "Dom ciszy", "Biały zamek", "Muzeum niewinności", "Cevdet Bej i synowie" oraz "Czarna księga"

„Jest to książka o miłości w kraju islamskim – a więc takim, gdzie miłość jest czymś innym niż na Zachodzie. Na piątej stronie kochankowie uprawiają seks, ale przez kolejne pięćset drogo za to płacą…” Orhan Pamuk Rok 1975. Stambuł: konserwatywne społeczeństwo, podziały klasowe, bezwzględne reguły socjety, konfl ikt między świeckością a religią. Trzydziestokilkuletni Kemal ma wszystko – wykształcenie, pieniądze, piękną i kochającą narzeczoną. Ale jedno przypadkowe spotkanie sprawia, że nie wyobraża sobie przyszłego życia bez osiemnastoletniej Fusün, swojej dalekiej krewnej… Słodko-gorzka historia o nieuleczalnej namiętności oraz próba odpowiedzi na pytanie, czym jest miłość. „To największa powieść nowego stulecia. Przywodzi na myśl wielkie powieści o miłości i obsesji, napisane przez Balzaca, Stendhala, Flauberta, Dostojewskiego, Tołstoja i Manna”. „The New Leader” „Zmysłowa, złowróżbna powieść Pamuka stanowi genialną panoramę targanej sprzecznościami tureckiej tożsamości narodowej – a zarazem bezwzględną krytykę elity społecznej, która choć stylizuje się na Zachód, nie potrafi przyjąć jego podstawowych wolności”. „Vogue” „Ostatnia powieść Pamuka to nie jest banalna historia miłosna. To wspaniała opowieść o pogrążeniu w przeszłości – zabójczym dla społeczeństwa, a zbawiennym dla pisarza”. Juliusz Kurkiewicz, „Gazeta Wyborcza” Tytuł oryginalny: Masumiyet Müzesi Tłumacz: Anna Akbike-Sulimowicz

A new book by the winner of the Nobel Prize in Literature. Part detective story, part historical epic - a bold and brilliant novel that imagines a plague taking over a fictional island in the Ottoman Empire. 1901. Night draws in. With the stealth of a spy vessel, the royal ship Aziziye approaches the famous vistas of Mingheria. 'An emerald build of pink stone.' The 29th state of the ailing Ottoman Empire. The ship carries Princess Pakize, the daughter of a deposed sultan, her doctor husband, and the Royal Chemist, Bonkowski Pasha. Each of them holds a separate mission. Not all of them will survive the weeks ahead. Because Mingheria is on the cusp of catastrophe. There are rumours of plague - rumours some in power will try to suppress. But plague is not the only killer. Soon, the eyes of the world will turn to this ancient island, where the future of a fragile empire is at stake, in an epic and playful mystery of passion, fear, scandal and murder, from one of history's master storytellers.