„Michał Otorowski” – książki

Michał Otorowski, wybitny znawca i oryginalny interpretator dzieła Jana Potockiego zabiera nas w erudycyjną podróż przez życie autora tajemniczego Rękopisu znalezionego w Saragossie i dzieje bohatera książki Alfonsa van Wordena. Liczne, splątane ze sobą w dziele Potockiego wątki, znajdują wyjaśnienie i nowe powiązania, dzięki rozpoznaniu wątków splatających się w ziemskim, umysłowym i duchowym życiu samego Potockiego. Znajdziemy zatem w książce obszerny wykład na temat m.in. kabały luriańskiej, symboliki wolnomularskiej czy tradycjonalizmu De Maistre'a. Autor po raz kolejny włącza się do międzynarodowej dyskusji toczącej się na temat tego, która wersja słynnego Rękopisu... uznana powinna zostać za przedmiot właściwych studiów, stając tym samym w kontrze wobec przyjętej koncepcji profesorów Francois Rosseta i Dominique'a Triaire'a. Z racji nielinearnej konstrukcji Rękopisu znalezionego w Saragossie każdy, kto chce się pokusić o próbę prezentacji jego ideowej zawartości, musi liczyć się z zapętleniami wykładu, mówienie zaś o szczególe zawsze okazuje się mówieniem o całości. Natomiast wobec braku w dotychczasowej literaturze przedmiotu analitycznych opracowań owych szczegółów, nie można dokonać takiej sumarycznej prezentacji bez zidentyfikowania i rozwiązania wielu kwestii, wymagających niekiedy bardzo specjalistycznego ujęcia tudzież sięgania do dyscyplin, do których badacze literatury zazwyczaj nie mają powodu się odwoływać. Innymi słowy, nie można inaczej udzielić odpowiedzi na proste jedynie z pozoru pytanie, o czym, a w rezultacie także czym jest utwór Jana Potockiego. I właśnie dlatego niniejsza publikacja realizuje swe monograficzne aspiracje za pośrednictwem szesnastu odrębnych szkiców, ułożonych co prawda w sposób odmienny od traktatowego, ale odzwierciedlający tym lepiej – w zamyśle autora – wewnętrzną dynamikę omawianego tematu, bez zacierania nieuchronnie towarzyszących jej nieciągłości. Przyszłość Rękopisu... trwająca dotąd w zawieszeniu rozstrzyga się poniekąd właśnie teraz. Także – a w konsekwencji przede wszystkim – ze względu na kulturowe znaczenia i zastosowania, które utwór może dopiero zyskać.