„Marek Wilczyński” – książki

Prezentowana obecnie Czytelnikowi książka jest drugim wydaniem studium prosopograficznego poświęconego Germanom w służbie rzymskiej, opublikowanego w 2001 r. Mamy jednak do czynienia z wydaniem znacznie zmienionym. Bardzo duże zainteresowanie pierwszym wydaniem oraz szybkie zniknięcie nakładu z półek księgarń było na pewno silną motywacją do opracowania kolejnego wydania, jednak 16 lat, które minęły od pierwszego wydania, było tak obfite w nowe odkrycia, publikacje i teorie, że nie mogło być mowy o prostym ponownym opublikowaniu pierwotnego tekstu. Konieczne było znaczne uzupełnienie bibliografii, uwzględnienie najnowszych teorii naukowych, wprowadzenie nowych badanych osób, a nawet napisanie obszernych fragmentów rozdziałów na nowo. Powstała zatem praca w dużym stopniu nowa, w sporym zakresie uzupełniona i poszerzona. Przyjęta przy jej tworzeniu metoda prosopograficzna pozwala na ukazanie poprzez badanie losów poszczególnych oficerów żyjących w V w. n.e. pewnych prawidłowości i procesów zachodzących w społeczeństwie i państwie późnorzymskim. Autor pragnie umożliwić Czytelnikom ocenę, na ile barbaryzowało się zachodnie cesarstwo rzymskie i na ile z kolei romanizowali się Germanie w służbie rzymskiej, przy czym drugi proces był znacznie silniejszy i w konsekwencji prowadził do przejmowania rzymskich osiągnięć cywilizacyjnych i administracyjnych przez władców państw germańskich powstających na terytorium zachodniego cesarstwa rzymskiego, co nie pozostało bez wpływu na dalszy rozwój dziejów Europy.

Marek Wilczyński ur. w Krakowie w 1959 r. studia na Uniwersytecie Jagiellońskim ukończył w 1982 r., stopień doktora (1991 r.) i doktora habilitowanego (2001 r.) uzyskał pracując w obecnym Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie. W roku 2013 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych. Najważniejsze publikacje to Zagraniczna i wewnętrzna polityka afrykańskiego państwa Wandalów, Wydawnictwo Naukowe WSP, Kraków 1994, Germanie w służbie zachodniorzymskiej w V w. n.e. Studium historyczno-prosopograficzne, Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej, Kraków 2001, Królestwo Swebów – regnum in extremitate mundi., Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, Kraków 2011. Jest historykiem zajmującym się historią świata starożytnego, ze szczególnym zainteresowaniem śledzącym epokę przejścia od epoki starożytnej do średniowiecznej, dzieje późnego Cesarstwa Rzymskiego, wydarzenia Wielkiej Wędrówki Ludów i prahistorię oraz wczesną historię plemion germańskich. W swoich badaniach sięga po źródła pisane, ikonograficzne, archeologiczne i numizmatyczne pochodzące z wieków od IV do VII/VIII. Okres zamknięty tymi wiekami uważa za czas ewolucyjnego przechodzenia od starożytności do średniowiecza i jest zdecydowanie przeciwny wyznaczaniu konkretnych dat końca starożytności (takich jak np. słynny 476 r.). W wielu publikacjach stara się ukazać proces przejmowania przez Barbarzyńców wzorów administracyjnych i struktur rzymskich i przez Rzymian elementów „barbarzyńskiej” polityki, mentalności i sztuki militarnej, czyli, (jak mówi w tytule jednego ze swych artykułów) ustalić ile Gotii, a ile Romanii było w późnym imperium rzymskich i królestwach germańskich powstałych na jego terytorium.