„Leo” – książki

Czerniowce były niegdyś prawdziwie kosmopolitycznym, tętniącym życiem miastem, zamieszkanym przez Żydów, Polaków, Niemców, Rusinów i Rumunów. Usytuowane na granicy imperiów, przechodziło z rąk do rąk. Jego złota epoka przypadła na czasy panowania Habsburgów, kres wielokulturowej historii położyła II wojna światowa. Dziś znajdują się w Ukrainie i choć są tylko bladym cieniem swojej dawnej świetności, ich wyidealizowana wersja żyje we wspomnieniach rozproszonych po świecie dawnych mieszkańców i ich dzieci. W 1998 roku Marianne Hirsch i Leo Spitzer wraz z pochodzącymi z Czerniowców rodzicami Marianne wybrali się w podróż do korzeni, w głąb rodzinnej przeszłości. Była to pierwsza z wielu wypraw autorów i początek swoistego dialogu między przeszłością a teraźniejszością. Starając się odtworzyć prawdziwą, często dramatyczną historię Czerniowców, opisali równocześnie fenomen pamięci – prywatnej i zbiorowej, rodzinnej i kulturowej, zaskakujący, gorzki splot nostalgii i traumy. „Hirsch i Spitzer odsłaniają złożone warstwy, które wpływają na nasze rozumienie przeszłości”. – „Jewish Book World” „Duchy domu to fascynujące wspomnienie o Czerniowcach, niegdyś ważnym ośrodku kruchej niemiecko-żydowskiej symbiozy kulturowej na krańcach imperium habsburskiego. Hirsch i Spitzer tworzą niezwykłą narrację złożoną z żywych głosów, dokumentów, fotografii, dzienników podróży i pamiątek, z których wyłania się idea Czerniowców, widmowa i pełna luk […]. To ucieleśniona historia kultury w najlepszym wydaniu”. – Andreas Huyssen „Subtelnie przeplatając to, co prywatne, z tym, co publiczne, książka ta przywołuje krajobrazy pamięci ożywione przez duchy wyłaniające się z przeszłości. Hirsch i Spitzer przedstawiają nam wielowymiarowy obraz złożonego wszechświata pamięci. Ich książka stanowi ważny wkład w nasz sposób myślenia o historii, jej znaczeniu i metodzie, o walce, którą toczy z niewiadomymi pamięci, i jej gotowości do rezygnacji z pretensji do wszechwiedzy. Jest to również poruszająca opowieść o tym, jak pojedyncze osoby nawiązują ze sobą kontakt, starając się przywrócić nam bogactwo i kruchość przeszłości”. – Luisa Passerini „W Duchach domu Marianne Hirsch i Leo Spitzer spisali międzypokoleniową opowieść o Czerniowcach i tamtejszym niemiecko-żydowskim uniwersum kultury, który przepadł podczas Zagłady. Znakomicie wykorzystując zarówno dokumenty historyczne, jak i prywatne wspomnienia, tworzą bogaty zbiór refleksji na temat straty i przetrwania. Od tej książki powinien zacząć każdy, kto chciałby przeczytać wiersz Celana czy opowiadanie Appelfelda”. – Jay Winter

Zarówno dzieci jak i dorośli powinni do niej zaglądać zwłaszcza przy okazji licznych świąt: Pierwszego Listopada, Wielkanocą i zawsze wtedy, gdy pojawia się temat śmierci i umierania. Wszystkie dzieci prędzej czy później dotyka śmierć najbliższych im osób, a także ukochanych zwierzątek. Jak o tym rozmawiać? Autor, Leo Buscaglia, potrafi to znakomicie. Przepiękna opowieść o życiu, przemijaniu i śmierci. Książka sprzedawana w milionowych nakładach i przetłumaczona na kilkanaście języków, po raz pierwszy wydana w Polsce.Tłumaczenie: Wojtych Ewa

W wyborze, opracowaniu i ze wstępem Agnieszki Maciejowskiej Jego ciało było destruktem, stracił władzę w prawej ręce, dyktował więc, ale mowę miał również zaburzoną: to, co bazgrolił lewą, było nieczytelne, dźwięki z jego ust wypadały bezwładnie. Do tego mgła od bromu, luminalu. Ulepiła się z tego proza w dużej części napisana językiem bez skazy, utrafiająca w sedno męki, jakiej wszyscy jesteśmy poddani, proza, która jednocześnie zmusza do tego, by pożerać strony, a zarazem zwolnić lekturę, tak by jak najwięcej zapamiętać, zatrzymać dla siebie i zrozumieć, gdzie leży klucz do pisania burzącego wszystko, co zastygłe, idącego tylko własną drogą. Literaturoznawcy węszą w prozie Lipskiego tropy psychoanalityczne i filozoficzne, próbują go podejść od strony życiorysu, co niemożliwe, bo rozpadł się na pył, tną teksty skalpelem, jakby strony przez niego napisane były zimnym trupem, choć wszystko tu drży, buzuje. Na przemian niedbałe i monolityczne zdania zmieniają rytm, poruszane emocjami, pożądaniem, pragnieniem sytości, poczuciem skrajnej nędzy ludzi na dnie. Ze zdarzeń zwykłych, choć obarczonych czytelniczą anatemą – bo po co mówić o sprawach brzydkich, skoro można by opowiadać o tym, co się uważa za piękno – Lipski cyzeluje istotę literatury: moment dotkliwości, zastanowienie, że może być aż tak, bez litości dla siebie i świata. Wojciech Nowicki

Główna bohaterka Kim Keller musi stawić czoła niezliczonym przygodom i wyzwaniom. Pewna wpływowa nowojorska firma uruchomiła projekt „Antares”. Na planecie o tej samej nazwie są już pierwsi ochotnicy, wysłani w celu rozpoznania warunków do ewentualnego jej zasiedlenia, ale nie mają oni dobrych wieści. Jednak poczyniono już na tyle duże wydatki na projekt, że zapada szybka decyzja o nieujawnianiu opinii publicznej pewnych faktów i kontynuowaniu misji. Prezesi Forward Enterprises, wykorzystując niezwykłą popularność Kim, którą zdobyła na Ziemi po powrocie z ostatniej podróży, oraz jej niemałe doświadczenie, pragną, żeby to właśnie ona poleciała na Antares i wspomogła tamtejszą załogę… Przygodowo-fantastyczny cykl należący do uniwersum świata Aldebarana, którego scenarzystą i rysownikiem jest znany brazylijski twórca komiksowy LEO. W niniejszym wydaniu zbiorczym znajduje się sześć tomów cyklu.

Zbiorcze wydanie wszystkich pięciu tomów przygodowo-fantastycznego cyklu „Betelgeza”, kontynuacji cyklu „Aldebaran”. Pod koniec XXII wieku ludzkość osiedliła się już na dwóch nowych planetach - Aldebaranie 4 i Betelgezie 6. O ile na Aldebaranie w końcu udało się stworzyć potężną, dobrze prosperującą kolonię, to na Betelgezie sytuacja wygląda znacznie gorzej. Katastrofie uległ statek pełen osiedleńców i nie wiadomo, czy chociażby części kolonistów udało się przedostać na planetę. Aby wyjaśnić tę sprawę, z Aldebarana zostaje wysłana misja rozpoznawcza. W jej składzie znajduje się Kim Keller, młoda bohaterka znana z serii „Aldebaran”. Dlaczego właśnie ją powołano do tej misji? Seria „Betelgeza” jest dziełem stworzonym przez brazylijskiego artystę o pseudonimie Leo, który znany jest polskiemu czytelnikowi z cykli „Aldebaran”, „Antares”, „Kenia” i „Namibia”.

Doroczne rekolekcje są czasem ogromnej łaski pozwalającej przywrócić jedyną i jedynie słuszną perspektywę życia: perspektywę wieczności. Jest to perspektywa, która musi nas oświecać i prowadzić we wszystkim co mówimy i co czynimy...

Zbiorcze wydanie wszystkich tomów popularnej serii science fiction pt.: Aldebaran, autorstwa znanego brazylijskiego scenarzysty i rysownika Leo, który od początku lat 80. XX wieku żyje i publikuje we Francji. 11 lutego 2079 roku to pamiętna data w historii ludzkości – właśnie wtedy założono pierwszą kolonię poza Układem Słonecznym: miasto Anatolię na planecie Aldebaran 4 w konstelacji Byka. Niedługo potem Aldebaran stracił kontakt z Ziemią. Minęło ponad sto lat. Brak komunikacji z macierzą sprawił, że rozwój technologiczny Aldebarana został zatrzymany. Osadnicy żyją w strachu i izolacji. Pewnego dnia w jednej z wiosek pojawia się tajemniczy mężczyzna i przestrzega mieszkańców przed bliskim nadejściem kataklizmu. I rzeczywiście, wioska zostaje zniszczona przez morską bestię. Ratuje się jedynie kilkoro młodych ludzi. Od tej pory wraz ze ściganymi przez rząd naukowcami będą starali się rozwikłać tajemnicę dziwnych i niszczycielskich zjawisk, które zaczęły nawiedzać wyspy Aldebarana. Rozwiązanie skomplikowanej zagadki okaże się kluczowe dla losów całej planety.

"Aby patrzeć inaczej na świat, najpierw spójrz na człowieka w lustrze" śpiewał król muzyki pop Michael Jackson. Zacznijmy od samego początku, tzn. od dołu. Spójrz tam - co widzisz? Jakie masz na sobie buty? Buty to temat rzeka! Czy słyszałeś o kolekcjonerkach butów? Podobno Victoria Beckham ma ich w swojej szafie ponad 8 tys! A taki Sokrates wierzył, że człowiek mądry będzie wiódł intensywne, ale minimalistyczne życie. Sam nie nosił nawet butów; jednakże stale ulegał czarowi targu i często tam chodził, żeby popatrzeć na te wszystkie wystawione towary. Kiedy jeden z przyjaciół zapytał go, dlaczego tam chodzi, Sokrates powiedział: "Uwielbiam odkrywać, bez ilu rzeczy jestem doskonale szczęśliwy".Nie chcę Cię namawiać do minimalizmu. Nie interesuje mnie w sumie również, ile masz par butów. Mam też nadzieję, że nie naśladujesz Sokratesa, bo w naszym klimacie mogłoby się to skończyć tragicznie.Nie w tym rzecz. Zresztą człowiek to stworzenie nadzwyczaj przekorne i gdy Ci powiem: nie potrzebujesz 10 pary butów, to możesz powiedzieć: A właśnie, że potrzebuję! I skoro tak myślisz, to pewnie masz rację. Jeśli jednak odpowiesz, że rzeczywiście nie potrzebujesz, to też masz rację!

Ludzie nie lubią umierać.. A ewolucja, o dziwo, nie zrobiła nic, żeby temu zapobiec... i okazuje się, że miała do tego bardzo dobry powód. Biologia ewolucyjna jest pełna prawdziwych olśnień. Pozwala zrozumieć nasze miejsce we wszechświecie. Potrafi też podważyć nasz stosunek do własnej tożsamości – do życia, śmierci, seksu, starości, do świadomości i do orgazmów. To najnowsze, ekscytujące odkrycia naukowe. Biologia ewolucyjna odpowiada na pytania, które dręczą i potrafią rozpalić wyobraźnię: · Dlaczego niedźwiedzie polarne są białe, a ich kuzyni grizzly już nie? · Czy istnieją powody, dla których do spłodzenia dziecka potrzebne są dwie osoby? Dlaczego nie wystarczy jedna? Albo dlaczego nie potrzeba ich siedemnastu? · Po co komu starość? · Dlaczego jądra goryla są małe, a szympansa duże? · Dlaczego samiec błazenka (Amphiprioninae) po śmierci samicy zmienia płeć i zajmuje jej miejsce? · Czy istnieją gatunki, które znalazły receptę na długowieczność? · Czy kałamarnice olbrzymie (Architeuthis dux), których oczy osiągają średnicę 25 cm, czyli większą niż ludzka głowa, widzą dzięki temu lepiej? · Czy aby na pewno jesteśmy ludźmi? Ta książka zawróci ci w głowie. Po jej lekturze spojrzysz na siebie zupełnie inaczej. Idealne połączenie zadziornego humoru, bezpretensjonalności i solidnej wiedzy. Biologia bez cenzury! Tłumacz: Paweł Łapiński

Czas na radość! Przed Wami dziesięć ptasich historii o tym, jak cieszyć się życiem każdego dnia. Kontynuacja serii, w której ukazały się: Szczęście. Opowiastki dla dzieci oraz Przyjaźń. Opowiastki dla dzieci. Tym razem ekspert od szczęścia – Leo Bormans – przekonuje, że warto celebrować chwile i żyć tak, by każdy dzień był świętem. Książka składa się z dziesięciu rozdziałów, z których dowiecie się, co zrobić, żeby Wasze życie wypełniała radość. Pomogą w tym ptasi bohaterowie, dzieląc się cennymi radami: odkryj swoje mocne strony, nie bój się, wyznacz sobie cel, wybierz odpowiednią perspektywę, planuj przyszłość, współpracuj z innymi, mobilizuj ich do działania, nie poddawaj się, spełniaj swoje marzenia i uszczęśliwiaj innych. Opowieści uzupełniają: pytania związane z rozumieniem tekstu, informacje o gatunkach ptaków, propozycje zadań dla dziecka. Przemyślenia przedstawione w książce opierają się na wnioskach z badań naukowych dotyczących jakości życia. Przeczytajcie dziesięć nowych opowiadań, podziwiajcie fascynujące ptaki, cieszcie się kolorowymi ilustracjami Sebastiaana Van Donincka i korzystajcie z kreatywnych zadań i wskazówek. Każda historia oferuje rodzicom, dziadkom, opiekunom, nauczycielom i wychowawcom możliwość rozmowy z dziećmi o tym, jak czerpać z życia radość.