„Leila Slimani” – książki

W Maroku kobiety w minispódniczkach sądzi się za obrazę moralności. Homoseksualistów linczuje się na środku ulicy. Zakochanym, którzy trzymają się za ręce, grozi więzienie. Zgwałconą trzynastolatkę przymusza się do małżeństwa z oprawcą. I wszyscy udają, że nikomu nie dzieje się krzywda. Leila Slimani, wybitna francuska pisarka i dziennikarka marokańskiego pochodzenia, podczas trasy promującej w Maroku jedną z jej prowokacyjnych powieści, wywołuje takie poruszenie, że dziesiątki kobiet decydują się powierzyć jej swoje najintymniejsze historie. Opowiadają o swoich relacjach z mężczyznami, o ograniczeniach, jakie nakłada na nie islam, o tym jak próbują się odnaleźć w kraju, który jest zakładnikiem religii i patriarchatu. Ich przełamujące tabu historie wstrząsają, poruszają i złoszczą. To osobista, a jednocześnie politycznie zaangażowana opowieść o społeczeństwie zatruwanym kulturą kłamstwa i przemocy, która niewiele ma wspólnego z opowieściami o Szeherezadzie. W świecie, w którym seks jest towarem i narzędziem władzy, kobiety odzyskują prawo do opowieści o swoim losie i wreszcie stają się podmiotami swoich historii. Zabierając głos, posługują się najpotężniejszą bronią przeciwko nienawiści i powszechnej hipokryzji. Słowami. Jeśli chodzi o erotykę, Maroko to kraj schizofrenicznych sprzeczności. Z jednej strony nieograniczony dostęp do pornografii, a z drugiej – obsesja na punkcie błony dziewiczej. Małżeństwa nastolatek, powszechne oburzenie z powodu koncertu Jennifer Lopez, legendarne prostytutki z Marakeszu i fatwa za czułe zdjęcia na Facebooku. W tej książce znalazło się również miejsce na historie biograficzne: głos prostytutki, nieśmiałej studentki szukającej miłości i lesbijki z liberalnej rodziny. „Leila Slimani zgrabnie i z wyczuciem meandruje między tymi paradoksami. Z eseistyczną brawurą tłumaczy mechanizmy kulturowe. Dzięki autorce zaglądamy do świata erotyki Orientu, obwarowanego licznymi tabu, które udaje się jej pokazać z wrażliwością i uważnością. Przeczytaj tę książkę, żeby lepiej zrozumieć skomplikowany i fascynujący świat marokańskiej seksualności”. – Agata Romaniuk, reporterka, autorka m.in. książki Z miłości? To współczuję. Opowieści z Omanu

Epicka, poruszająca powieść autorki bestsellerowej Kołysanki, dla miłośników prozy Eleny Ferrante, Tracy Chevalier i Maggie O'Farrell. Po wyzwoleniu Francji Mathilde opuszcza ojczyznę, by u boku męża Marokańczyka żyć w jego kraju. W 1944 roku Mathilde, młoda Alzatka, zakochuje się w Aminie Belhaddu, Marokańczyku walczącym we francuskiej armii. Po wojnie para osiedla się w Meknesie, kolonialnym mieście garnizonowym w Maroku. Amin próbuje uprawiać kamienistą i jałową ziemię, natomiast Mathilde szybko zaczyna czuć, że dusi się w panującej tu surowej atmosferze. Samotna w położonym na odludziu gospodarstwie, z dwójką dzieci, cierpi z powodu braku pieniędzy i nieufności, którą wzbudza jako cudzoziemka. Czy ciężka praca jej i jej męża przyniesie owoce? Dziesięć lat opisywanych w powieści, to także okres nieuchronnego wzrostu napięć i przemocy, które w 1956 roku doprowadzą do uzyskania niepodległości przez ten francuski protektorat. Panoramiczna, ambitna powieść. – „The Time” Nadzwyczajna. – Salman Rushdie

Slimani snuje opowieść o kobiecie zagubionej, zakładniczce poszukiwania partnerów seksualnych. Powieść mocno realistyczna, bulwersująca i ostra. Adèle wydaje się szczęśliwą żoną Richarda, który jest lekarzem. A jednak nie potrafi się powstrzymać od kolejnych podbojów. W ogrodzie pożądania to historia ciała w niewoli popędu, którego nic nie może zaspokoić. To bezlitosna, wnikliwa powieść o uzależnieniu od seksu i jego nieuchronnych konsekwencjach. „Wytrzymała już tydzień. Od tygodnia nie uległa. Ale tej nocy śniła o tym i potem nie mogła już zasnąć. Lepki, niekończący się sen wszedł w nią jak powiew ciepłego powietrza. Adèle myśli już tylko o jednym”.

Gdy Myriam, matka dwójki małych dzieci, postanawia mimo oporów męża wrócić do zawodu i rozpocząć pracę w kancelarii adwokackiej, para zaczyna szukać niani. Po surowym castingu zatrudniają Louise, do której dzieci bardzo szybko się przywiązują, a która stopniowo staje się centralną postacią w rodzinie. Powoli bohaterowie wpadają w pułapkę wzajemnej zależności, aż wreszcie dochodzi do tragedii… Poprzez szczegółowy opis młodego małżeństwa oraz fascynującej i tajemniczej postaci niani czytelnik odkrywa naszą epokę i obowiązujące w niej podejście do miłości i wychowania, relacje opierające się na dominacji i pieniądzu, a także przesądy klasowe i kulturowe. Suchy i bezlitosny styl Leïli Slimani, w którym pobrzmiewają mroczne poetyckie nuty, wciąga i intryguje już od pierwszych stron. Trzymający w napięciu, niepokojący i pouczający dramat społeczny. – La Croix Mistrzostwo polega tu w równej mierze na stylu, na jego zimnej, stłumionej, pełnej napięcia sile, jak i na konstrukcji, poprowadzonej równiutko, prosto do celu. – Lire W Kołysance Leïla Slimani potwierdza swój niewiarygodnie bezlitosny talent narracyjny. – Elle