Choć twórczość Mariusza Wilka już od dawna ma u nas zarówno zagorzałych wielbicieli, jak i ustalone miejsce na mapie literackiej, to jednak wiele wskazuje, że pisarz wciąż funkcjonuje jako outsider, nie dbając ani o opinie literackich salonów, ani też o poszerzenie grona swych czytelników. Są wśród nich także badacze literatury, tyle że niezbyt liczni. Prozie autora Wilczego notesu poświęcano dotąd recenzje oraz drobne artykuły naukowe. Napisana przez Monikę Krajewską praca ma więc ? jako pierwsza monografia twórczości wspomnianego pisarza ? trudne do przecenienia zadanie oswojenia Wilka z szerszą publicznością literacką.Książka sytuuje się na pograniczu historii literatury i krytyki literackiej. Autorka wybiera sposób pisania bliski raczej wysokiemu esejowi niż dysertacjom literaturoznawczym. Proza Mariusza Wilka ? wielojęzyczna, wielogatunkowa, niezwykle bogata i hybrydyczna ? niełatwo daje się pochwycić i zamknąć w ramy literaturoznawczych kategorii. Narzędzia współczesnych metodologii zdają się z niej ześlizgiwać, osadzając w umysłach i językach badaczy gorycz zawodu i niespełnienia. Pisarstwo autora Wołoki ? trochę tak jak północne krainy przezeń opisywane ? wymaga bowiem zamieszkania, empatii, wrośnięcia. A zatem opisywania go nie od zewnątrz ? z piedestału badacza, który zawsze wie lepiej ? lecz od wewnątrz: z punktu widzenia współuczestnika i wielbiciela. Dopiero wtedy odkrywa przed nami swoje najważniejsze walory. Taką właśnie ? empatyczną ? perspektywę opisu wybiera Monika Krajewska, starając się patrzeć na dzieło pisarza jego oczami, nie stroniąc jednocześnie od ujawniania swego osobistego stosunku do prezentowanych utworów.
Monika Krajewska ? doktor nauk humanistycznych, adiunkt w Katedrze Filologii Słowiańskiej UMK w Toruniu. Tłumaczka, autorka prac z zakresu przekładoznawstwa, współredaktorka czasopisma ?Rocznik Przekładoznawczy. Studia nad teorią, praktyką i dydaktyką przekładu?. Mariusz Wilk przez ponad dwie dekady mieszkał na północy Rosji, co znajduje odbicie w dziennikach pisarza ? nie tylko w podejmowanych zagadnieniach, ale też w języku. Jednakże Wilk nie pozostawia czytelnika bez odpowiedniego wsparcia ? wprowadza do tekstu wyjaśnienia, dołącza do słów przypisy, dodaje ?Glosariusz?. Północny cykl, obejmujący ?Wilczy notes?, ?Wołokę?, ?Dom nad Oniego?, ?Tropami rena?, ?Lotem gęsi? i ?Dom włóczęgi?, w całości został przetłumaczony na język rosyjski. Mamy więc do czynienia ze swoistym powrotem tekstu do swojego (w dużej mierze) geograficznego i językowego źródła, co powoduje konieczność redukcji wielu komentarzy niepotrzebnych z perspektywy odbiorcy przekładu. Obcość pojawia się jednak w innych punktach i obcość tę stara się oswoić tłumaczka Irina Adelgejm. W książce główny nacisk został położony na komentarze wewnątrztekstowe oraz przypisy, choć miejscem, w którym dochodzi do przekazania dodatkowego komunikatu, są też wstępy, posłowia oraz elementy werbalne i graficzne zawarte na okładkach.
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro