„Kazimierz Wolny-Zmorzyński” – książki

Zgodnie z tytułem, opracowanie zawiera alfabetycznie ułożony zbiór istotnych dla funkcjonowania mediów terminów, opatrzonych krótkimi zwykle komentarzami wyjaśniającymi. Ich lektura dowodnie pokazuje, jak skomplikowany jest proces komunikowania, z jak wielu technologii korzysta, jakie są powiązania pomiędzy filozofią, etyką, psychologią a przekazem medialnym. Autorzy poszczególnych haseł oferują czytelnikowi obszerny przegląd pojęć, mających znaczenie objaśniające nie tylko dla osób związanych z mediami. Każdy, kto ten ?Leksykon terminów medialnych? weźmie do ręki, znajdzie wyjaśnienie zwrotów przydatnych w zrozumieniu otaczającej rzeczywistości. Opracowanie ma bowiem znacznie szerszy walor edukacyjny, nie ograniczający się do tytułowego zakresu. Jest to więc lektura warta polecenia! Prof. dr hab. Ewa Nowińska, Uniwersytet Jagielloński

?Leksykon terminów medialnych? powinien zawierać przedstawienie najważniejszych pojęć, tematów i obszarów badawczych, odnoszących się do szeroko pojętego pola medialnego. Powinien też zapewniać podstawowe informacje dla tych, którzy po raz pierwszy spotykają się z danym pojęciem ze sfery medialnej. Czasem ta ?podstawowa informacja? jest definicją, a czasem zwięzłym omówieniem. Powinien wreszcie uświadamiać polityczną, społeczną, ekonomiczną, kulturową rolę spełnianą przez media i ich wpływ na samego człowieka. Leksykon ten wszystkie te warunki spełnia. Wyrażam przekonanie, że może on nie tylko przyczynić się do popularyzacji pojęć medialnych, ale także stać się inspiracją i zachętą do zintensyfikowania badań medioznawczych w szybko zmieniającym się w tym kierunku społeczeństwie polskim. Dlatego pochwalić należy Redaktorów za odwagę podjęcia tego ważnego zadania przygotowania takiego Leksykonu. Decyzja taka z pewnością nie była łatwa. Z pewnością zostanie on też dobrze przyjęty przez środowisko badaczy mediów, ale też będzie cenną pomocą dla studentów, dając kompetentne, pluralistyczne i oryginalne spojrzenie na sferę medialną współczesnej kultury. Ma też nieocenione walory dydaktyczne, może być wykorzystany jako podstawa do ćwiczeń i seminariów w zakresie medioznawstwa i kulturoznawstwa. Prof. dr hab. Marek Szulakiewicz, Uniwersytet Mikołaja Kopernika

Bez przesady można powiedzieć, iż niniejsza książka stanowi szczególną pozycję w dorobku prof. Kazimierza Wolnego-Zmorzyńskiego, autora wielu znaczących monografii i artykułów poświęconych polskiemu i światowemu reportażowi oraz jego twórcom. Tym bowiem razem badacz jakże zwięźle, błyskotliwie, a zarazem rzeczowo zreasumował wcześniejsze - i nie tylko własne - rozpoznania o tym bodaj najważniejszym dziennikarskim gatunku, za główny punkt odniesienia i estetyczno-etyczny probierz biorąc kluczowy dla współczesnej filozofii, kultury, życia politycznego i społecznego spór między nowoczesnością i ponowoczesnością. Prof. dr hab. Andrzej Kaliszewski (Uniwersytet Jagielloński) Monografia Wolnego-Zmorzyńskiego ma uniwersalne i ważne przesłanie, bowiem zwraca uwagę na fakt, że jeżeli w postmodernistycznej przestrzeni medialnej nie obowiązują żadne reguły moralne, to nieustająco należy przypominać, że one istnieją i należy ich przestrzegać w pracy reportera. Nawet jeśli podstawy aksjologiczno-deontologiczne w praktyce redakcyjnej wydają się być absolutnie kruche i szczątkowe, Wolny-Zmorzyński o nich przypomina i z jeszcze większą determinacją nadaje im sens i znaczenie. Prof. zw. dr hab. Tadeusz Kononiuk (Uniwersytet Warszawski) Wartością książki jest niewątpliwie samo podjęcie tak współczesnego zagadnienia postmodernizmu i ukazanie jego wpływu na przemiany reportażu. Lecz jest nią również kompetentna analiza współczesnych przemian reportażu i odwoływanie się do współczesnej filozofii postmodernizmu. Jako wartość należy też podkreślić formułowanie wielu pytań, które mogą być pomocne w dalszym namyśle czytelnika. W całej książce znajdzie też czytelnik aktualną analizę świata, w którym przyszło nam żyć. Autor zmierza do zrozumienia przemian współczesnej kultury w kontekście reportażu, ale daje też wyraz swemu przekonaniu o kryzysie kultury i jego oddziaływaniu również na reportaż. Prof. zw. dr hab. Marek Szulakiewicz (Uniwersytet Mikołaja Kopernika)

Powieść o trudach i przeciwnościach losu, które można pokonać, o szczęściu, jakże ulotnym, desperacji i poszukiwaniach właściwej drogi. Bohater, naukowiec, w wypadku traci najbliższych, nie może się z tym pogodzić i rzuca w wir życia, szukając choćby złudnego ukojenia. Autorem powieści jest znany literaturoznawca, wykładowca i naukowiec, autor licznych książek naukowych oraz także powieści, prof. zw. dr hab. Kazimierz Wolny-Zmorzyński.

(red.) Kazimierz Wolny-Zmorzyński - Gatunki dziennikarskie w erze cyfryzacji. Teoria, etyka, prawo, praktyka

Jak reagować, gdy się poznaje po latach tajemniczą historię rodzinną? Jak ją wyjaśnić, gdy najbliżsi już nie żyją, niczego nie wytłumaczą, a fakty ich dotyczyły? W jakich kategoriach traktować celowe zatajenie prawdy? Kłamstwa? Wygody? Ochrony przed czymś? Czy brak szczerości jest zaprzeczeniem miłości? W dobie pandemii Covid-19 ceniony pracownik Działu Public Relations Mercedes-Benz Polska, skazany na kwarantannę po przylocie ze Stuttgartu natrafia na skrywane przez rodziców tajemnice. Borykając się z trudnościami izolacji, próbuje uporządkować przeszłość i znaleźć odpowiedź na nurtujące go pytania. Czas kwarantanny to powieść o samotności bohaterów współczesnych i tych pokazanych sprzed lat, poznawaniu siebie, a także reakcji na wieść o czymś, co potrafi boleśnie zaskoczyć. „Kolejna powieść Kazimierza Wolnego-Zmorzyńskiego jest dziełem wyjątkowym. Wyjątkowym, zarówno w wymiarze literackim, jak i aksjologicznym. Rozpoznawalna i uznana fraza literacka Wolnego-Zmorzyńskiego eksploduje bogactwem treści, budzi emocje, zmusza do refleksji. Uświadamia czytelnikowi, że koronawirus może spowodować kryzys i zmierzch cywilizacji euroatlantyckiej budowanej od kilkuset lat. Autor, podobnie jak Seneka w swojej metaforze klifu wskazuje, że bogactwo rośnie powoli, a upadek przychodzi szybko. Wolny-Zmorzyński – i to jest fascynujące w Jego powieści – oferuje czytelnikowi szczepionkę na koronawirusa i wywołany przez nią kryzys. Szczepionka tą są wartości wyniesione z domu rodzinnego. One – zdaniem Autora – są jedynym fundamentem, który pozwala człowiekowi przetrwać wszelkie kryzysy. Przesłanie to stanowi o wyjątkowości powieści Wolnego-Zmorzyńskiego”. Z recenzji prof. dr. hab Tadeusza Kononiuka, Uniwersytet Warszawski

Niezwykła, poruszająca książka. A w tle choroba, miłość, walka i zwyczajne życie. Profesor zwyczajny, literaturoznawca pokazał, że można być nie tylko teoretykiem i naukowcem – ale i świetnym praktykiem, pisarzem z krwi i kości! Rekomendacja: prof. zw. dr hab. med. Andrzej Kulig, dr Marek Perlikiewicz Wszystkie postacie i wydarzenia opisane w tej powieści są fikcyjne. Prof. zw. dr hab. Kazimierz Wolny-Zmorzyński – od 2019 roku w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Medialnej Uniwersytetu Śląskiego; dyrektor Międzynarodowego Instytutu Badań nad Reportażem; redaktor naczelny Naukowego Przeglądu Dziennikarskiego; autor podręczników akademickich na temat gatunków dziennikarskich, teorii reportażu oraz fotografii dziennikarskiej; pomysłodawca i współredaktor Słownika terminologii medialnej (2006); znawca twórczości Melchiora Wańkowicza i Ryszarda Kapuścińskiego. A oto początek tej wspaniałej powieści: „Ludwik Drohojewski oparł się całym ciężarem ciała o szary, chłodny mur kościoła Ojców Karmelitów na Piasku w Krakowie. Ten chłód był mu potrzebny, bo studził nie tylko rozgrzane ciało, ale i emocje. Ludwik musiał się pogodzić z decyzją Marty. Decyzją dla niego przykrą. Po prostu decyzją o rozstaniu.”

Celem książki jest z jednej strony próba znalezienia fundamentów nauk o mediach, które obecnie tworzą m.in. bibliolodzy, filolodzy, filozofowie, historycy, kulturoznawcy, muzykolodzy, pedagodzy, politolodzy, prawnicy, psycholodzy, socjolodzy, teolodzy, a nawet ekonomiści, informatycy i biznesmeni. Z drugiej zaś uporządkowanie wiedzy na ten temat oraz znalezienie sposobów łączenia metod badawczych, zastosowanych w poszczególnych dyscyplinach, i wykorzystanie ich właśnie w nauce o mediach. Autorzy tekstów zawartych w tomie próbowali też wskazać na to, co jest dla medioznawstwa fundamentem w zakresie określenia przedmiotu i metodyki badań, czym badania medioznawcze mogą się różnić od badań m.in. literaturoznawczych, językoznawczych socjologicznych czy filmoznawczych.