„Joanna Pypłacz” – książki

The aim of this study is to determine how the role of Nature as an active participant in the affairs of human beings (in the represented world) evolved over time in Roman literature from the Golden Age to the decadent Silver Age, with its two fathers: Seneca and Lucan. In order to illustrate Nature’s various reactions, the author investigates the devices that were used by Virgil, Ovid and their two Silver-Age successors (and creative emulators) to achieve mimesis and thus allow their audiences to experience these reactions to the fullest extent.

Rok 1791. Znany wenecki lekarz, nieślubny syn niemieckiej śpiewaczki operowej Dorothei Nacht oraz hiszpańskiego arystokraty księcia de Valsombra, po śmierci schorowanej matki udaje się do odległej Kantabrii, by osobiście przekazać smutną wiadomość ojcu, a przy okazji upomnieć się o swe prawa. Przybywa na bal maskowy, wydany przez księcia z okazji jego siedemdziesiątych urodzin. W ogrodzie spotyka przypadkiem swego brata Césara, markiza de Viciosa i oficjalnie jedynego syna księcia. Odtrącony przez ojca, August Nacht poprzysięga zemstę jemu i całej jego rodzinie. Udaje się do starego lasu, w którym mieszka Iduna, kobieta obdarzona ogromną inteligencją oraz rzadkim darem telepatii. Niegdyś ocaliła życie jemu i jego matce, podobnie jak August pragnie zemścić się na księciu za doznaną niegdyś krzywdę. Od tego dnia rozpoczyna się odyseja Augusta po dziwnej i tajemniczej krainie lasów, potoków i duchów, w której wciąż żywe są tradycje i wierzenia celtyckie, po świecie, do którego sam przynależy, lecz którego się boi i do końca nie rozumie. August Nacht stanowi odważną próbę zaszczepienia na gruncie literatury polskiej gatunku powieści gotyckiej, który w Wielkiej Brytanii czy Stanach Zjednoczonych niezmiennie cieszy się ogromną popularnością.

Najnowsza, pełna mroku i tajemnic, powieść autorki Dworu na Martwym Polu. Uroczyska, rok 1841. Gdy umiera stary Hippolyte Dumont, jego jedyna córka, Marie, zdobywa posadę guwernantki we dworze Domańskich. Dość szybko pomiędzy nią a najstarszym spośród rodzeństwa, Narcyzem, nawiązuje się silna więź. Dziewczyna skrywa jednak mroczne tajemnice, których z biegiem czasu zacznie przybywać. Upiory z przeszłości Marie, kłopoty finansowe jej chlebodawcy oraz zakazana miłość staną się zarzewiem nieobliczalnej w skutkach, tragicznej historii. Guwernantka nie tylko odkrywa przed czytelnikiem mroczne tajemnice dworu w Uroczyskach, lecz także – i przede wszystkim – odsłania przerażające zmiany zachodzące w ludzkiej psychice pod wpływem nadmiaru cierpienia. Najgroźniejsze demony czają się bowiem w nas samych.

Kraków, rok 1941. Irena Kornacka, artystka i właścicielka kliniki lalek od dłuższego czasu oczekuje na o losach męża, który jakiś czas temu został schwytany w ulicznej łapance. Niespodziewanie, otrzymuje zaproszenie od krewnej, która opiekuje się rodzinnym majątkiem w Uroczyskach. Gdy za radą bliskich postanawia przyjąć propozycję i opuszcza swe mieszanie na Dębnikach, by zamieszkać w oddalonym o setki kilometrów od miasta, powoli niszczejącym dworze, szybko uświadamia sobie, że w miejscu tym panuje przedziwna atmosfera, a pewne obszary jego historii objęte są ścisłą zmową milczenia. W pewnej chwili podjęte na własną rękę dochodzenie zaczyna wymykać jej się spod kontroli.

W Ostróżce, malowniczej miejscowości w Beskidzie Sądeckim, młoda kobieta wpada do studni. Wszystko wskazuje na samobójstwo, ale czy to, co się wydarzyło, było nim naprawdę? Ewa, kuzynka zmarłej, podczas porządkowania opustoszałej willi, zaczyna odczuwać niepokojącą aurę miejsca, nad którym poza zagadkową śmiercią Oli ciąży widmo geologicznej katastrofy. Spotkanie małej dziewczynki pochodzącej z okolicznej cygańskiej rodziny oraz rozmowy z wiekową sąsiadką, skłaniają kobietę do podjęcia próby rozwiązania tajemnicy. Każdy kolejny trop zdaje się wskazywać na mroczną historię zapisaną w murach miejsca, będącego świadkiem cierpienia jego mieszkańców. Tylko czy to ludzie, czy też samo miejsce są jego sprawcami? I czy tylko ludzie potrafią walczyć ze złem? Joanna Pypłacz – pisarka, fotograf, badacz literatury; doktor habilitowany filologii klasycznej. Krakowianka od zawsze. W centrum jej zainteresowań znajduje się szeroko pojęta groza, prąd gotycki w kulturze, a także wszystko, co dziwne, straszne i niesamowite. Amatorka muzyki poważnej, dobrych horrorów, opuszczonych domów i starych cmentarzy; zrządzeniem losu urodziła się w XX wieku, ale duszę ma o wiele starszą. Dotychczas drukiem ukazało się jej sześć powieści: August Nacht (Bellona, 2015), Krzyk Persefony (Szara Godzina, 2015), Mechaniczna ćma (Videograf, 2017), Nierozdzielne (Videograf, 2018), Podziemia (Videograf, 2019) i Genius loci (Wydawnictwo IX, 2020) a także wiele prac naukowych z zakresu literaturoznawstwa.