Przed przystąpieniem do pisania pracy naukowej - pracy magisterskiej, pracy doktorskiej, artykułu naukowego czy też książki naukowej - konieczne jest zrozumienie sensu całokształtu i składników szeroko pojętej metody naukowej, uzyskanie odpowiednich umiejętności praktycznych, nawyków do pracy badawczej i pisarskiej, stwierdza Józef Pieter, prowadząc następnie w swym dziele "Ogólna metodologia pracy naukowej" szereg rozważań, pojęć i przykładów odnoszących się zarówno do publikacji wyników, jak i poprzedzających ich badań. Oto najważniejsze etapy tej drogi, poszerzone o rozważania innych uczonych o twórczości, publikacjach naukowych i naukowcach.
Album Warszawa – zburzona i odbudowana to przepięknie wydana publikacja zawierająca liczne czarno-białe zdjęcia Warszawy oraz współczesne zdjęcia kolorowe autorstwa Rafała Jabłońskiego, które pokazują jak wyglądają dzisiaj miejsca po odbudowie. Autorem tekstów jest Jarosław Zieliński. Album Warszawa – zburzona i odbudowana” to świetny pomysł na prezent np. dla cudzoziemca pragnącego poznać polską historię lub kulturę, w szczególności historię Warszawy. Książka ukazała się w 7 wersjach językowych. W 1944 roku, w centrum Europy przestała istnieć milionowa metropolia, stolica 33-milionowego państwa, jedno z większych miast kontynentu – Warszawa. W książce ukazano Warszawę zniszczoną oraz odbudowaną. Dzięki zdjęciom możemy porównać, jak wyglądała stolica dawniej, a jak dziś. Rafał Jabłoński – urodzony w 1960 roku w Warszawie. Studiował historię sztuki na Uniwersytetecie Warszawskim. Członek ZPAF od 1984 roku. Specjalizuje się w fotografii architektury i krajobrazu z terenu Polski. Autor wielu publikacji w formie kalendarzy, pocztówek, folderów, książek i albumów. Obecnie specjalizuje się w wydawnictwach albumowych. Autor lub współautor albumów takich jak: Polska – 7 pozycji, Warszawa – 4 pozycje, Malbork – 2 pozycje, Gdańsk, Poznań, Kraków, Warszawa zburzona i odbudowana, Pałacyk gościnny w Białymstoku. Wystawy indywidualne: Niemcy, Szwajcaria, Polska: Hybrydy, Łańcut.
Książka o Warszawie zniszczonej w czasie II wojny światowej i odbudowanej z ruin. W 1944 oku w centrum Europy przestała istnieć milionowa metropolia, stolica 33-milionowego państwa, jedno z większych miast kontynentu - Warszawa. W chwili zagłady miasto mmiało za sobą ponad sześć wieków historii, bogatej zarówno w chwile chwały i heroizmu, jak też poniżenia i upadku.
Dzielnica Praga-Południe to administracyjny twór, który nazewniczo zaciera tożsamość prastarych wsi, osad i przedmieść, położonych na południe od właściwej Pragi i historycznie mających z nią niewiele wspólnego. Szanujący się mieszkaniec tej części Warszawy nigdy nie powie, że jest z Pragi-Południe, ale z Kamionka, Grochowa, Gocławia albo Saskiej Kępy... Od momentu założenia wsi Kamion do powstania kolonii na Saskiej Kępie upłynęło co najmniej 800 lat i to najlepiej ilustruje z jak różnymi ośrodkami osadniczymi mamy do czynienia. Przez setki lat miejscowości, które formują dziś dzielnicę Warszawy, pisały własne rozdziały na kartach historii, miały różnych właścicieli i w różnym czasie były przyłączane do stolicy. Odbiło się to na ich urbanistyce i architekturze, zwyczajach społeczeństwa i jego gwarze. Owe mikroświaty w 1939 r. tworzyły mozaikę skrajnych kontrastów. Wiejskie chałupy i pola sąsiadowały z nędznymi kamieniczkami, fabrykami stojącymi przy ulicach brukowanych kocimi łbami, którymi płynęły rynsztoki, te zaś krajobrazy tuż za miedzą zmieniały się w pejzaż nasycony luksusowymi, supernowoczesnymi, tonącymi w zadbanej zieleni willami. Także mieszkający w bliskim sąsiedztwie ludzie różnili się często od siebie jak dzień od nocy. Ten album stara się nie faworyzować żadnego z rejonów dzielnicy, ukazując je – w miarę dostępności przekazów ikonograficznych – we właściwych proporcjach, czyli przywracając właściwą rangę Kamionka i Grochowa, które w dotychczasowych publikacjach pozostawały w cieniu eleganckiej Saskiej Kępy. Wiele faktów przywołanych we wstępnym rozdziale i w opisach zdjęć to nowe, wcześniej nigdzie niepublikowane ustalenia.
Książka o Warszawie zniszczonej w czasie II wojny światowej i odbudowanej z ruin. W 1944 roku w centrum Europy przestała istnieć milionowa metropolia, stolica 33-milionowego państwa, jedno z większych miast kontynentu - Warszawa. W chwili zagłady miasto miało za sobą ponad sześć wieków historii, bogatej zarówno w chwile chwały i heroizmu, jak też poniżenia i upadku.
Książka o Warszawie zniszczonej w czasie II wojny światowej i odbudowanej z ruin.W 1944 oku w centrum Europy przestała istnieć milionowa metropolia, stolica 33-milionowego państwa, jedno z większych miast kontynentu - Warszawa. W chwili zagłady miasto mmiało za sobą ponad sześć wieków historii, bogatej zarówno w chwile chwały i heroizmu, jak też poniżenia i upadku.
Rozwiązywanie zagadek związanych z żydowskimi domami modlitwy w Warszawie wymaga wyjątkowego wysiłku z powodu niemal doszczętnego unicestwienia podczas II wojny światowej niemal pięciuset takich obiektów – od okazałych synagog do skromnych pomieszczeń w prywatnych domach. Po większości modlitewni nie pozostało nic poza adresem odnotowanym w zbiorczych zestawieniach. Na gruntach największej przedwojennej dzielnicy żydowskiej wyrosła nowa dzielnica – Muranów, bloki mieszkalne tworzą zupełnie odmienny układ od dawnych kamienic, a wiele ulic zmieniło swój bieg. W innych dzielnicach, szczególnie na Pradze, przetrwało wprawdzie sporo starych budynków, ale opuszczone sale modlitwy zostały przebudowane na inne cele i utraciły wcześniejszy wystrój. Wszystkie te miejsca modlitw były fotografowane niezwykle rzadko, więc poza okazjonalnymi tego rodzaju zapisami badaczom pozostawały do dyspozycji nieliczne dokumenty źródłowe, relacje prasowe oraz literatura wspomnieniowa. Te pola badawcze zostały już niemal do końca wyeksploatowane, co pozwoliło wyjaśnić wiele kwestii, ale jednocześnie ukazało, jak bezradna bywa nauka wobec ogromu Zagłady. Książka Jarosława Zielińskiego Warszawskie synagogi. Na tropie tajemnic kontynuuje wątki podjęte w dziele Eleonory Bergman, która zbadała wszystkie dostępne przed laty źródła i opracowania, tworząc najpełniejszą w dziejach varsavianistyki panoramę stołecznych modlitewni. Od tego czasu badacze zyskali jednak łatwiejszy dostęp do materiałów wcześniej niemal niewykorzystywanych – fotoplanów, zdjęć lotniczych i szczegółowych opracowań kartograficznych, a także fotografii (przeważnie niemieckich), które nieustannie pojawiają się na aukcjach internetowych. Wszystkie te narzędzia zostały użyte w tej książce, dzięki czemu udało się dokonać znaczącej weryfikacji wiedzy na temat wielu synagog, których wygląd, a nawet dokładniejsza lokalizacja w obrębie danej posesji nie były dotychczas znane. Opracowanie nie jest szczegółowym zestawieniem wszystkich domów modlitwy, lecz – poza wstępnym przeglądem obiektów najważniejszych – prezentuje te, o których można powiedzieć cokolwiek więcej niż dotychczas.
Drugi tom cyklu Stacje kolejowe – architektura i budownictwo został w całości poświęcony warszawskim stacjom epoki zaboru rosyjskiego. Przy wszystkich ograniczeniach będących konsekwencją zniewolenia kraju, rozdarta między wschód i zachód Warszawa borykała się z różnym rozstawem szyn linii kolejowych, wymuszonym połączeniami z drogami żelaznymi w Rosji i w zachodniej Europie. W warunkach na przemian okresów politycznej opresji i odwilży, powstawały prywatne i państwowe drogi żelazne, a przy nich setki budynków i budowli niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania kolei. W przypadku warszawskich gmachów stacji osobowych z biegiem lat stawały się one coraz bardziej zacofane względem zagranicznych odpowiedników. Za światowym postępem ze znacznie większym powodzeniem nadążały budynki zaplecza towarowego i technicznego. Właśnie tematyce budownictwa w gospodarstwie kolejowym poświęcono w opracowaniu najwięcej uwagi, opisując wszystkie, przeważnie już nieistniejące obiekty w obrębie poszczególnych dworców i stacji.
Stacje kolejowe ? architektura i budownictwo to bogato ilustrowany cykl poświęcony tematyce gmachów dworcowych oraz innych budowli gospodarstwa kolejowego. Szczegółowo, często po raz pierwszy, opisano tu budynki stacji osobowych i towarowych, biurowce, magazyny, wiaty, remizy, warsztaty, wieże wodne, domki dróżników i zwrotniczych, noclegownie oraz domy i całe kolonie mieszkalne. Zaprezentowano wszystko to, co choć zazwyczaj znacznie mniej eksponowane, a dla podróżnych najczęściej niewidoczne, kryje się również pod nazwą ?stacja kolejowa?. Tom pierwszy, kreśląc panoramę rozwoju infrastruktury dróg żelaznych na świecie w wieku XIX i na początku XX, stanowi wprowadzenie do całej serii. Zawiera przegląd stosowanych ówcześnie rozwiązań architektonicznych i konstrukcyjnych i na tym tle prezentuje budownictwo kolejowe w Królestwie Polskim, które cechował pewien fenomen, nieobecny w historii gospodarczej innych krajów świata. Była nim niemal permanentna sprzeczność interesów władz carskich, szczególnie tych wojskowych, oraz polskiego środowiska finansowego, w którym kapitalistyczny imperatyw zysku szedł często w parze z gospodarczym patriotyzmem.
Książka związana z przygotowanym budynkiem Centrum Marszałkowska, który stanie w miejscu Domu Handlowego "Sezam". To kolejne ważne przedsięwziecie. Stajemy wobec wyzwania, jakim jest realizacja projektu w "kontrapunkcie" do Ściany Wschodniej...
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro