„Jan Paweł II” – książki

Na progu transformacji ustrojowej, podczas pielgrzymki do Ojczyzny w 1991 r., Papież dobitnie zwracał uwagę, że prawdy Dekalogu są fundamentalne, że jedynie za nimi należy podążać, a nie ulegać fascynacji bardzo szkodliwymi nowinkami światopoglądowymi. W "Nauczaniu wolnego narodu" wędrujemy z Ojcem Świętym po Polsce z miasta do miasta i wczytujemy się w jego słowa - mądre ostrzeżenia, życzliwe napomnienia, dobre rady. Dzięki pięknym zdjęciom mistrza Adama Bujaka odnosimy wrażenie, że ponownie uczestniczymy na żywo w spotkaniach z Papieżem Polakiem. Książka umacnia nas w wierze, daje argumenty do dyskusji z tymi, którzy odrzucili Boga. Dla wielu z nas stanowić będzie wzruszające wspomnienie, dla młodszych zaś fascynujące poznanie myśli i postaci największego z rodu Polaków. Ludzie wierzący wiedzą dobrze, jaką siłę dał nam św. Jan Paweł II; wytyczył Polakom drogę i sam konsekwentnie nią kroczył - bez względu na okoliczności, mody czy zawirowania polityczne. Najważniejsze nauki, wprost nieocenione i ogromnie przydatne szczególnie dzisiaj, w czasach "roztrzaskanego lustra", przekazał nam Ojciec Święty podczas dwóch pielgrzymek do Ojczyzny w jednym roku, 1991, w czerwcu i sierpniu (ŚDM). Ta książka przywraca owo nauczanie - słowem i obrazem. Bez tego nauczania grozi nam dechrystianizacja kraju, mimo iż naród polski kultywuje już ponad tysiąca lat wiarę, czerpiąc z niej żywotne siły w najtragiczniejszych nawet momentach historii. "Nie sposób zrozumieć dziejów narodu polskiego, tej wielkiej tysiącletniej wspólnoty, która tak głęboko stanowi o mnie, o każdym z nas, bez Chrystusa - mówił do nas św. Jan Paweł II w Warszawie w 1979 r. - Jeślibyśmy odrzucili ten klucz dla zrozumienia naszego narodu, narazilibyśmy się na zasadnicze nieporozumienie. Nie rozumielibyśmy samych siebie". Prorocze to były słowa. Spis treści : Aktualność przestróg Moralny fundament jest od Boga Chrześcijanie w pełnym tego słowa znaczeniu Ateizowanie państwa i życia społecznego niewiele ma wspólnego ze światopoglądową neutralnością Czy można lekkomyślnie narażać polskie rodziny na dalsze zniszczenie? Zamiast Bożego: "Nie zabijaj" postawiono ludzkie: "Wolno lub trzeba zabijać" Złudzenie wolnej miłości przysłania rozwiązłość "Nie kradnij" znaczy także: nie nadużywaj twojej władzy nad własnością Wielki zamęt wprowadza człowiek, jeśli prawdę oddaje na służbę kłamstwa Czy jest to cywilizacja - czy raczej antycywilizacja? Niechaj nikt nie bogaci się kosztem bliźniego Teraz naucz nas być wolnymi Jak być narodem zmartwychwstałym Rosnąca tęsknota za zjednoczeniem Znak solidarności i sanktuarium cierpienia Dzień, na który czekałem Nie zasmucajcie Ducha Świętego! "Tyś jest [Chrystus] Mesjasz, Syn Boga żywego" (Mt 16, 16) Jest z wami Maryja Wielkich dzieł Bożych nie zapominajcie!

Wszyscy kojarzymy wielkopiątkowe Drogi Krzyżowe z Janem Pawłem II w Koloseum, pamiętamy, jak wielkim czcicielem Krzyża był polski Papież. Mało kto jednak wie, że Ojciec Święty niemal co piątek odprawiał nabożeństwo Drogi Krzyżowej na… dachu Pałacu Apostolskiego. Znajduje się tam ogród z 14 stacjami wykonanymi na polecenie Pawła VI. Jedynie Adam Bujak i to tylko raz miał zaszczyt fotografować rozmodlonego, głęboko przeżywającego Mękę Pańską Jana Pawła II w tym niezwykłym miejscu… Prezentujemy Czytelnikom całkowicie unikatową książkę, składającą się z tych właśnie i wielu innych nie publikowanych zdjęć polskiego Papieża z okresu Triduum Paschalnego. „Via Crucis” to jednak dzieło nie tylko artysty fotografika, ale w jeszcze większym stopniu samego Jana Pawła II, którego krótkie, ale jakże głębokie i poruszające rozważania Drogi Krzyżowej zamieszczono także na kartach tej książki. Zachowały się teksty dwóch Dróg Krzyżowych autorstwa Karola Wojtyły - Jana Pawła II; jeden z roku 1976, drugi z 2000. Oba znalazły się w „Via Crucis”. Z tą książką można wyruszyć na nabożeństwo Drogi Krzyżowej razem ze Świętym Papieżem.

Przedstawiamy nowe wydanie wszystkich 14 encyklik Jana Pawła II, wzbogacone o bardzo obszerny i dokładny indeks zawierający ponad 1280 haseł. Publikacja polecana wszystkim, którzy pragną znać i zawsze mieć pod ręką najważniejsze dokumenty, jakie pozostawił światu nasz Ojciec Święty. Wysoka jakość merytoryczna i edytorska dzieła – wydanego w 30 rocznicę ogłoszenia pierwszej encykliki Papieża Polaka – czynią z niej cenną pamiątkę Wielkiego Pontyfikatu.

W liście apostolskim Dies Domini papież Jan Paweł II wezwał do obchodzenia niedzieli jako dnia poświęconego Bogu. Papież nie ogranicza się tylko do wezwania, by w dniu tym powstrzymać się od pracy, ale by ustrzec się od traktowania weekendu jako pozbawionego treści chrześcijańskich końca tygodnia, poświęcanego tylko na wyjazdy wypoczynkowe. Do spraw najważniejszych dla życia chrześcijańskiej wspólnoty należy dziś właśnie ponowne odkrycie niedzieli. Istnieje bowiem niebezpieczeństwo, że wielu ludzi będzie ją odczuwać i przeżywać wyłącznie jako zakończenie tygodnia. Niedziela natomiast jest czymś zupełnie innym: jest dniem tygodnia, w którym Kościół świętuje zmartwychwstanie Chrystusa. Jest Paschą tygodnia! Dzień Pański - jak nazywano niedzielę już w czasach apostolskich - cieszył się zawsze w dziejach Kościoła szczególnym poważaniem ze względu na swą ścisłą więź z samą istotą chrześcijańskiego misterium. W rytmie tygodnia wyznaczającym upływ czasu, niedziela przypomina bowiem dzień zmartwychwstania Chrystusa. Jest Paschą tygodnia, podczas której świętujemy zwycięstwo Chrystusa nad grzechem i śmiercią, dopełnienie w Nim dzieła pierwszego stworzenie i początek "nowego stworzenia" (por. 2Kor 5,17).

Słowa, które zmieniają świat Listy dwóch wielkich przywódców – Jana Pawła II i kardynała Stefana Wyszyńskiego – zaskakują swoją mocą i aktualnością. Ich słowa wpłynęły na rozwój wypadków w Polsce i na świecie. W tej bogatej korespondencji sprawy bardzo osobiste przeplatają się z refleksjami o ładzie międzynarodowym i sytuacji politycznej w reżimowym państwie. Myśli Jana Pawła II i Stefana Wyszyńskiego wypełnia troska o nieprzyjaciół, nawet tych najbardziej bezwzględnych. Trwająca aż do śmierci Kardynała listowna rozmowa odsłania obraz Polski i świata widziany z perspektywy gabinetów dwóch wybitnych mężów stanu. Diagnozy i przewidywania rozmówców świadczą o ich do dzisiaj intrygującej przenikliwości.

Encyklika Jana Pawła II "Fides et ratio" zaadresowana jest do biskupów Kościoła katolickiego oraz także do teologów i filozofów chrześcijańskich, którzy mają obowiązek ewangelizacji świata. Ewangelizacja ta jest ściśle związana z głoszeniem i dawaniem świadectwa, że Jezus Chrystus jest prawdziwym Człowiekiem i Bogiem. Encyklika to nie jest traktatem chrystologicznym, a głównym motywem jej napisania było ukazanie relacji, jakie powinny zachodzić między wiarą a rozumem, między teologią a filozofią. Wiara i rozum (Fides et ratio) są jak dwa skrzydła, na których duch ludzki unosi się ku kontemplacji prawdy. Chrześcijańska wiara nie polega tylko na poznaniu czy zaakceptowaniu pewnych prawd wiary. To zbyt mało, wyraża się ona nade wszystko w przyjęciu i zaufaniu osobie, której ufa się bezgranicznie nie bacząc na pełne zrozumienie wielu niejasności. Brak zrozumienia i wytłumaczenia poszczególnych prawd wiary nie zwalnia człowieka od szukania odpowiedzi, które pozwoliłyby mu dotrzeć do największych tajemnic wiary. Nasza wiara w Jezusa Chrystusa akceptuje przede wszystkim osobę Chrystusa, jako Syna Bożego, jak i również to wszystko, co On wypowiedział i uczynił dla naszego zbawienia.

Czytając Tryptyk rzymski odnajdywałem w nim nie tylko pełne zachwytów nad przyrodą fragmenty Renesansowego Psałterza, ale także Pieśni o Bogu ukrytym z 1944 roku i wiele innych wierszy, w których piękno przyrody przybiera kształt uwielbienia przez Poetę jej Stwórcy. Poezje zebrane są dokumentem nie mającym precedensu w historii polskiej literatury. Wyjątkowy charakter tego dzieła nie wypływa jedynie z faktu, że wiersze te wydrukowane w porządku chronologicznym są lirycznymi śladami życia duchowego Dostojnego Autora, ale również dlatego, że Jego życie wewnętrzne jest od młodości do dzisiaj świadectwem szczególnego kontaktu z Bogiem. (...) Wierszom i poetyckim medytacjom Karola Wojtyły – Jana Pawła II towarzyszą w Poezjach zebranych, zgodnie z życzeniem Ojca Świętego, fotografie Adama Bujaka. Stwarzają one niepowtarzalną atmosferę, pozwalają doskonale wczuć się w niezwykły nastrój papieskich poezji, pomagają w odbiorze tekstu.

W klimacie maryjnego miesiąca października pragniemy przypomnieć Czytelnikom piękno i głębię papieskiego Listu apostolskiego Rosarium Virginis Mariae. Dokument ten wzbudził bardzo duże zainteresowanie w związku z wprowadzeniem do Różańca części nowej: TAJEMNICE ŚWIATŁA. Wszyscy odczytujemy ten list jako zaproszenie do wspólnej gorliwej modlitwy różańcowej... Rozważania nowej części różańca - TAJEMNICE ŚWIATŁA - obejmują życie publiczne Pana Jezusa: 1. Chrzest Jezusa w Jordanie; 2. Objawienie siebie na weselu w Kanie; 3. Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia; 4. Przemienienie na górze Tabor; 5. Ustanowienie Eucharystii. Zaproponowany układ Różańca to: tajemnice radosne, tajemnice światła (Papież proponuje rozważanie jej w czwartki), tajemnice bolesne, tajemnice chwalebne. Różaniec Najświętszej Maryi Panny, który pod tchnieniem Ducha Bożego rozwinął się stopniowo w drugim tysiącleciu - pisze Papież - to modlitwa umiłowana przez licznych świętych, a Urząd nauczycielski Kościoła często do niej zachęca. W swej prostocie i głębi pozostaje ona również w obecnym trzecim tysiącleciu, które dopiero się zaczęło, modlitwa o wielkim znaczeniu, przynoszącą owoce świętości. Jest ona dobrze osadzona w duchowości chrześcijaństwa, które - po dwóch tysiącach lat - nic nie straciło ze swej pierwotnej świeżości i czuje, że Duch Boży pobudza je do "wypłynięcia na głębię", by opowiadać światu, a nawet "wołać" o Chrystusie jako Panu i Zbawicielu, jako "drodze, prawdzie i życiu" (J 14,6), jako "celu historii ludzkiej, punkcie, ku któremu zwracają się pragnienia historii i cywilizacji" (n 1). Jan Paweł II w liście tym ogłasza Rok Różańcowy (rozpoczęty teraz, trwający do października 2003). W świetle tego dokumentu szczególnego znaczenia nabiera papieski gest wręczania różańca wszystkim tym, z którymi bezpośrednio się spotyka. Od początku pontyfikatu ilość rozdanych przez Papieża różańców, z charakterystycznym krzyżykiem papieskim, sięga kilkunastu ton. ks. Stefan Dusza SAC

Encyklika Dives in Misericordia. O Bożym Miłosierdziu.