Msza święta panów Pasków to najnowsza książka Jacka Kowalskiego. Opowiada ona Mszy, której za czasów Pierwszej Rzeczypospolitej słuchali Sarmaci, właśnie ci przywołani w tytule Panowie Paskowie. Opowiada też w sposób intrygujący o miejscach w których ta Msza była sprawowana, o ich barokowych świątyniach, często stojących do dziś pośród naszych miast i wsi. Relacja z tego chwalenia Boga podczas Mszy świętej i opis świątyń są w książce w miarę szczegółowe, ale bez nadmiernej drobiazgowości. Miarę jej wyznacza swobodna forma gawędy autorskiej, ujętej jednak w pewien naukowy rygor, i odwołania do literatury przedmiotu oraz bogato ilustrowanej licznymi obrazami i soczystą anegdotą. Jeśli idzie o samą Mszę, to będziemy podążali krok po kroku. Będziemy mogli śledzić słowa i gesty, czasami nawet zapachy, dźwięki i cienie, ale też uczestników, tych przy ołtarzu i tych i w głębi kościoła, a co najważniejsze będziemy mogli wraz z autorem szukać tych wszystkich sensów i znaczeń w ramach wielkiej tajemnicy liturgicznej. Pomogą nam w tym także liczne ilustracje, zwłaszcza te z epoki.
Pełny obraz bogatej kultury Francji od Galii celtyckiej po dzień dzisiejszy! Książka jest syntezą dziejów kultury francuskiej od początku kulturalnej, a zwłaszcza językowej ekspansji Rzymu do czasów współczesnych. Obejmuje obszar dzisiejszej Francji wraz z regionami, na których przeważał język francuski. Prezentuje kompleksowy obraz kultury we wszelkich jej przejawach duchowych i materialnych. Prezentuje także regiony kulturalne z ich specyfiką, odmiennością i ewolucją na przestrzeni wieków. Jest niezwykle cennym zbiorem informacji wychodzących poza stereotypy. Książka: • omawia historię literatury, filozofii i idei, sztuk pięknych, architektury, teatru, kina, muzyki aż po kulturę życia codziennego; • ukazuje wielkie idee, instytucje państwa, Kościół, znaczące postacie historii i kultury Francji; • opisuje odrębności francuskiej tradycji regionalnej od Bretanii po Alzację, od Flandrii po Roussillon; • wskazuje na wpływ i znaczenie rewolucji francuskiej 1789 roku dla współczesnego świata; • zawiera tablice chronologiczne osiągnięć kultury francuskiej od 1789 roku do czasów obecnych. Książka jest skierowana do osób zainteresowanych kulturą, która na przestrzeni wieków kształtowała tożsamość europejską.
„To średniowiecze!” – wykrzykują wciąż lewicowi politycy i publicyści – „Nie ma powrotu do czasów, kiedy uczono, że Ziemia jest płaska!”. Widmo średniowiecza wciąż krąży po Europie jako ulubiony „chłopiec do bicia” katolickiej konserwy. A my nie chcemy wcale bronić średniowiecza. Ono broni się samo, jak róża w zimowym ogrodzie. Ma swoje kolce, ale ma też swoje piękno. Wszystkie „oświecone” mity o średniowieczu więcej mówią o naszej współczesności, niż o nim samym. I jak wszystkie zabobony dają się łatwo wyjaśnić historycznie i racjonalnie. • Ziemia jest płaska, ale tylko dla pewnej pani profesor • Nic dla ciała, wszystko dla ducha, czyli rycerz, dama i libido • Krucjaty budzą wstręt • Średniowieczna kobieta w samczej opresji • Pogarda ciała • Symbolika katedry gotyckiej • Germańska wyższość, słowiańska lepszość i inne herezje • Zabobon smutnego średniowiecza • Żyd na krucjacie, czyli pułapka (nie)oczywistości. • Obraz Matki Boskiej Częstochowskiej i płonący stos Jana Husa • Horror i sztuka, czyli zakazana sekcja Nie zamierzam podejmować dysputy na wszystkich frontach. To już zrobili inni. Zapraszam do spaceru: od mitów, drogą pogodnej gawędy, w głąb wieków średnich.
Kulinarne sekrety kuchni, która przeżywa dziś swój wielki renesans. Starodawne receptury na potrawy popularne i najbardziej wyszukane: od dań mięsnych po sałatki, od win i nalewek po ciasta i desery!Dania na każdą porę roku i dnia, na czas postu i czas świętowania, na Boże Narodzenie i Wielkanoc. Są tu także biesiadne pieśni i toasty, anegdota i gawęda historyczna, żart i prawdziwa lektura duchowa, ozdobiona perełkami sarmackiego humoru i pięknymi ilustracjami. A wszystko to w znakomitym opracowaniu Jacka Kowalskiego i Piotra Łysakowskiego.
Napisania książki o naszej operze narodowej podjął się profesor Jacek Kowalski, wybitny znawca kultury staropolskiej i laureat prestiżowej Nagrody Literackiej im. Józefa Mackiewicza (za książkę Sarmacja. Obalanie mitów). Jego praca ukazuje Moniuszkowską operę od zupełnie innej strony – jako utwór wielowarstwowy. „Straszny dwór” staje się tu węzłem bogatych treści, aluzji, ukrytych znaczeń, przenoszonych z tradycji i stających się tradycją, które Autor w narracji stylizowanej na gawędę przedstawia czytelnikom. Znajdziemy tu informacje, poparte bogatym rejestrem źródeł, na temat biografii i twórczości kompozytora, historii politycznej, nastrojów społecznych etc., dane na temat organizacji Warszawskich Teatrów Rządowych, estetyki ówczesnych inscenizacji, składu zespołów artystycznych etc. etc. Tu ważnie zastrzeżenie – Autor nie koncentruje się wyłącznie na czasie powstawania i premiery „Strasznego dworu” – z upodobaniem wybiega a to w przeszłość, a to w przyszłość, pokazując źródła i następstwa pewnych artystycznych i ideowych wyborów dokonanych przez kompozytora i librecistę. Druga część książki zawiera libretto „Strasznego dworu” w niezwykłej edycji, której – jak pisze Jacek Kowalski – „nigdy nie było”. Odzwierciedla ona stan tekstu w chwili przygotowań do prapremiery. Zestawiając ze sobą rękopis libretta pióra Jana Chęcińskiego (on jest podstawą), jego wersję drukowaną (i ocenzurowaną) oraz partyturę utworu, w którą Moniuszko własną ręką wpisywał słowa, autor przywraca „Strasznemu dworowi” kształt, jakiego nigdy nie mieliśmy szansy poznać (od początku zniekształcane przez cenzorów libretto ulegało potem kolejnym, już wykonawczym odkształceniom i modernizacjom). „Nowe” libretto pozwoli czytelnikom poznać tajniki warsztatu kompozytora, który jako maestro całości dzieła modeluje według własnych zamierzeń tekst stworzony przez librecistę. Kolejne partie są na gorąco komentowane przez Autora. Za kolejnymi partiami przygotowanego tak libretta następuje komentarz Autora. „Partie komentarza doskonale – w lekturze – korespondują z rytmem natężenia uwagi i jej słabnięcia, co jest dodatkowym atutem tej swoistej kompozycji, stworzonej przez Autora rozumiejącego rytm gawędy i muzyki. Wiele spostrzeżeń uderza trafnością i oryginalnością”, w swojej recenzji maszynopisu książki Jacka Kowalskiego pisze Profesor Elżbieta Nowicka. Do publikacji została dołączona płyta CD z nagraniem opery Moniuszki z 1965 roku, w wykonaniu m.in. Haliny Słonickiej, Andrzeja Hiolskiego i Bernarda Ładysza.
Album zawiera tekst całego Misterium wraz ze słowami i nutami pieśni, jest ilustrowany dużą liczbą fotografii wykonanych przez Pawła Kulę. Większość zdjęć została wykonana podczas Misterium i w trakcie przygotowań w 2012 roku, część w poprzednich latach – 2010 i 2011. Słowo wstępne napisał x. Wojciech Skóra MIC – kustosz Grobu bł. Ojca Papczyńskiego na Mariankach i jednoczęśnie moderator Bractwa Męki Pańskiej, oraz Jacek Kowalski – autor tekstów i pieśni. Reżyser, Łukasz Głodek, przygotował opis sceny historycznej, która rozpoczyna całe Misterium. Mazowsze nie powinno się nam kojarzyć jedynie ze stolicą. Turystyczne i duchowe walory regionu można odkryć w wielu lokalizacjach, w mniejszych miastach, być może uboższych o legendarne tło i w związku z tym rzadziej odwiedzanych przez turystów. Takim jest z pewnością Góra Kalwaria, wywodząca swoją nazwę z pięknej tradycji pasyjnej, a utrzymująca łączność z Ziemią Świętą poprzez coroczne wielkopostne przedstawienia. Miasto zawdzięcza swoje powstanie i rozwój wielu zakonom. Mało znana wieś Góra, zniszczona po potopie szwedzkim, została odbudowana jako miejsce służące kultowi religijnemu, oplecione drogami kalwaryjskimi. Wykorzystano walory ukształtowania terenu, aby na planie krzyża powstała Nowa Jerozolima. Dla pątników, którzy choć raz uczestniczyli w Misterium Męki Pańskiej, dla aktorów i mieszkańców zaangażowanych w jak najwierniejsze odtworzenie wydarzeń z Ewangelii oraz wreszcie dla wszystkich, którym nie było jeszcze dane odwiedzić tego miejsca i odczuć jego genius loci, powstał album „Misterium Męki Pańskiej w Górze Kalwarii”. Książka opatrzona jest wstępem historyka sztuki, pieśniarza i znanego także z naszych łamów autora – Jacka Kowalskiego, współtwórcy widowiska kalwaryjskiego odpowiedzialnego za oprawę muzyczną i tekst. Tłem zdobiących album fotografii Pawła Kuli są niemi widzowie, na pierwszy plan zaś wysuwają się postaci znane z kart Nowego Testamentu. Wieże kościołów, które dominują w pejzażu miasta, ich detale architektoniczne świadczą o tym, że Góra Kalwaria nie bez kozery nazywana jest Nową Jerozolimą. Dzięki licznym zdjęciom nie sposób nie zauważyć dopracowania szczegółów choreografii czy strojów aktorów tworzących doroczne misterium. Są one tym cenniejsze, że nie wykonane przez profesjonalistów, lecz przez wiernych, którzy w ten sposób chcą głębiej przeżyć czas Wielkiego Postu i dotknąć największej prawdy wiary. Zdjęcia ilustrują misterium oraz przygotowania do najważniejszego dla mieszkańców Góry Kalwarii wydarzenia w roku. Dzięki nim możemy dowiedzieć się, ilu starań, czasu i zaangażowania wymaga stworzenie widowiska kalwaryjskiego. Twarze widzów są nie tyle skupione na scenie i aktorach, ile świadczą o zasłuchaniu w przepiękne dialogi, które czytelnik znaleźć może w albumie. „Misterium Męki Pańskiej w Górze Kalwarii od kilku lat przeżywa renesans. Niedziela Palmowa jest obecnie dla miejscowej ludności wydarzeniem wielkiej, jeśli nie najwyższej wagi. Także turyści nie mogą przejść obojętnie wobec scen biblijnych tak wiernie tu odtwarzanych. Niech zatem przygotowany przez Wydawnictwo Dębogóra album stanie się przewodnikiem na czas pielgrzymki do tego zupełnie wyjątkowego miasta, a zarazem pomocą w duchowym odrodzeniu”. – Renata Ziomek, PCH
W tej książce znajdziecie Państwo opowieść, dokumenty, fotografie, echa mediów i sztuki, wreszcie rodzinne wspomnienia: o meblach nowoczesnych i stylowych, o środowisku artystów, o Poznaniu i o Kresach, bo Kowalscy to przecież rodzina wielkopolsko-kresowa. Meble Kowalskich, wybitne osiągnięcie polskiego designu lat sześćdziesiątych, towarzyszyły milionom Polaków przez ponad trzy dekady. Wielu wciąż o nich pamięta. Jednak pokutuje przekonanie, że w popularnej nazwie chodziło o „meble dla każdego”, bo przecież przysłowiowy „Kowalski” – to „każdy”. Tymczasem te Meble Kowalskich to rzeczywiście dzieło małżeństwa Kowalskich: Bogusławy i Czesława, poznańskich architektów wnętrz, którzy w 1962 roku wygrali konkurs na projekt mebli do małych mieszkań. Po pierwszym sukcesie przyszły następne, przynosząc warianty pierwotnego projektu, potem zaś liczne meblościanki lat 70., tworzone już w odmiennej estetyce. Jednak Kowalscy tworzyli też meble stylowe, a także aranżacje wnętrz (m. in. popularnych „gościńców wielkopolskich”), poza tym działając aktywnie winnych dziedzinach sztuk plastycznych, jak scenografia czy i malarstwo. Bogusława i Czesław Kowalscy – twórcy popularnych Mebli Kowalskich, architekci wnętrz – żyli w barwnym środowisku poznańskich artystów plastyków. Dzieje ich sukcesów zawodowych przeplatały się z przeżyciami pokolenia, które niosło w sobie pamięć lat wojennych i stalinowskich, aby w wieku dojrzałym być świadkiem kolejnych „odwilży”, wreszcie uczestniczyć w rewolucji „Solidarności” i w ustrojowej transformacji. Czesław (1930-2006) pochodził znad Niemna, ze zubożałej drobnoszlacheckiej rodziny. Bogusława urodziła się w wielkopolskim domu przedwojennego polityka. Spotkali się na studiach w poznańskiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (PWSSP, dziś Uniwersytet Artystyczny). Zadebiutowali w dziedzinie teatralnej scenografii, ale powodzenie popularnych segmentów – zwycięstwo w konkursie na meble do małych mieszkań w 1962 roku – na stałe związało ich z meblarstwem. Czesław został profesorem na PWSSP, Bogusława kierownikiem artystycznym cepeliowskiej spółdzielni, produkującej meble stylowe.
Powiem o miłości mej to najnowsza książka Jacka Kowalskiego zawierająca przekłady wszystkich znanych pieśni Colina Museta, XIII - wiecznego mistrza truwerów. Do książki dołączona jest płyta CD Król i błazen zawierająca pieśni wszystkie Colina Museta oraz pięć pieśni Tybalda hrabiego Szampanii w przekładach Jacka Kowalskiego i opracowaniu muzycznym Tomasza Dobrzańskiego. Wykonanie: Jacek Kowalski i Klub Świętego Ludwika. Colin Muset, jeden z najsławniejszych truwerów średniowiecznej Francji, tworzył i śpiewał po zamkach i karczmach Szampanii, Burgundii i Lotaryngii w drugiej ćwierci XIII wieku. Pieśni jego opiewają dobre wino i jadło, piękne niewiasty i żywot wędrownego grajka. Książka Jacka Kowalskiego to monograficzne opracowanie wszystkich zachowanych utworów Colina Museta, zawierające teksty oryginalne i ich autorskie, poetyckie przekłady na język polski. Największą zaletą tej książki jest połączenie dokładności i rzetelności badawczej ze swadą i (nierzadko polemiczną) pasją cechującą autora. To doskonała lektura zarówno dla niebędącego romanistą mediewisty (choć i romanista z pożytkiem może z niej skorzystać), jak i dla każdego pasjonata średniowiecza. Tłumaczenia wierszy Museta to twórcze parafrazy, gdzie licentia poetica nierzadko pozwala na dialog współczesności ze średniowieczem. Muset Jacka Kowalskiego to poeta, który nadal ma nam coś do powiedzenia i którego duch zostaje zachowany, nawet jeśli litera bywa potraktowana miejscami nader swobodnie. – Joanna Gorecka-Kalita
Zbiór studiów pod redakcją Bogny Białeckiej, Jacka Kowalskiego i Witolda Miedziaka. Autorzy dokonują wszechstronnej analizy kulturowej, społecznej, historycznej i ekonomicznej zjawiska, jakim jest gender. Interdyscyplinarna publikacja prezentuje zestaw poglądów krytycznych wobec tej ideologii, dostrzegających liczne niebezpieczeństwa dla duchowości człowieka, jak i dla całego społeczeństwa. To swoista przeciwwaga dla dominującego w świecie współczesnym pozytywnego odbioru tego zjawiska. „Monografia (Gender projekt nowego człowieka?) poprzez swój interdyscyplinarny charakter powinna znaleźć odbiorców wśród historyków, socjologów, pedagogów, psychologów, ale także wśród lekarzy, filozofów i ekonomistów. Szeroka formuła zgromadzonych tu rozważań, wyrażanych przez ekspertów z różnych dziedzin wiedzy, daje interesujący i wszechstronny ogląd zjawiska gender. (...) To, co świadczy o oryginalności recenzowanej monografii, to właśnie zestawienie w niej poglądów krytycznych wobec tej ideologii, dostrzegających liczne niebezpieczeństwa także na polu duchowości człowieka, jak i całych społeczności. To swoista przeciwwaga dla dominującego w świecie współczesnym pozytywnego odbioru tego zjawiska” – z recenzji dra hab. Adama Czabańskiego z Katedry Nauk Społecznych i Humanistycznych Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu.
100 kolęd i pastorałek wybranych i opracowanych przez Jana Gołaskiego. Pieśni podane są w całości, ze wszystkimi zwrotkami! Śpiewnik dzieli się na dwie części: kolędy kościelne i domowe. Każdemu utworowi w śpiewniku towarzyszy kompetentna informacja o czasie powstania, autorach, najstarszych źródłach tekstu i melodii, oraz źródłach, na których oparto opublikowaną wersję. Tekstom towarzyszą nuty umieszczone na końcu śpiewnika. Ze względu na dużą liczbę utworów, pełne teksty, fachowe omówienia i nuty do najbardziej tradycyjnych linii melodycznych jest to śpiewnik wyjątkowy, a do tego pięknie ilustrowany i poprzedzony znakomitym wstępem Jacka Kowalskiego.
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro