„Jacek Drobnik” – książki

Zielnik to podstawowe narzędzie badawcze i dokumentacyjne w botanice, to archiwum informacji naukowej na miarę biblioteki. Publikacja omawia: zbieranie (w zgodzie z zasadami ochrony przyrody), zasuszanie i przechowywanie roślin naczyniowych, mszaków, glonów, grzybów, porostów i śluzorośli etykietowanie – katalogowanie zbiorów według nowoczesnych wymogów dokumentacji botanicznej, prowadzenie wymiany naukowej zbiorów i wydawnictw zielnikowych, nowoczesną ochronę zielnika przed szkodnikami, trwałe (tzw. archiwalne) techniki i materiały używane w zielnikach, estetykę i jakość wykonania zbiorów, niektóre kolekcje specjalne, w tym zbiory karpologiczne (owoców i nasion), reguły wyznaczania typów nomenklatorycznych, zasady przygotowania i racjonalnego prowadzenia badań florystycznych. W książce zamieszczono angielsko-polski słownik pojęć związanych z zielnikiem.

Oto nigdy wcześniej nieopowiedziana historia najstarszej gałęzi wiedzy o leku. Nasycona tysiącami szczegółów, w tym nazwami rzadkich dawnych roślin leczniczych odnalezionych i zidentyfikowanych w wiekowych źródłach. Zawiera setki cytatów ze starych dzieł naukowych, w tym łacińskich, po raz pierwszy wykorzystanych w historiografii farmacji i botaniki. Powołuje się na blisko półtora tysiąca źródeł z podaniem stron. Sięga do pokrewnych dziedzin: aptekarstwa, receptury, chemii, chirurgii, przemysłu, terapii, odsłaniając przed czytelnikiem te ich kompetencje, które wychodziły od znajomości samych roślin albo które od botaniki domagały się rozstrzygnięć i wskazówek do swego dalszego rozwoju. Opisuje błędy i niespełnione nadzieje dawnej terapii, farmakologii, taksonomii? Magistranci, doktoranci i młodzi naukowcy poznają z tej książki korzenie problemów naukowych współczesnej farmacji i botaniki oraz bibliografię odkryć. Każdy rozdział zamyka podsumowanie głównych myśli, teorii i wyzwań naukowych, ułatwiające studiowanie tematu. Rośliny były przez setki lat niemal jedynym źródłem substancji leczniczych, książka ta opowiada więc sporą część dziejów całej naukowej farmacji. Przedstawiono po raz pierwszy w piśmiennictwie polskim m.in.: farmakognostyczne i chemotaksonomiczne spostrzeżenia Linneusza, zdobycze XVIII-wiecznej chemii farmaceutycznej, rolę toksykologii w powstaniu koncepcji drobnoustrojowej etiologii chorób, narodziny mikroskopii dla histologii, histochemii i patologii roślin, botaniczne początki mikrobiologii lekarskiej, materiały i antyseptyki naturalne w dawnej chirurgii, wiekowe korzenie farmacji galenowej, badającej zależność składu leku roślinnego od warunków rozwoju roślin i technologii ich przerobu.