„Iwonna Buczkowska” – książki

Jacek przeprowadza się do nowego pokoju. To okazja do tego by zrobić porządki wśród zabawek i książek - jedne spakować do pudeł by w przyszłości służyły młodszemu rodzeństwu, inne, zniszczone, wyrzucić na śmietnik. Pluszowy Zajączek z niepokojem przygląda się tym porządkom. Jakie miejsce przewidział dla niego Jacek? Czy z ukochanych zabawek naprawdę się wyrasta? A może pozostają ważne na zawsze? Zanim Pluszowy Zajączek się o tym przekona, przeżyje nieoczekiwane i pełne niebezpieczeństw przygody. Wcześniejsze przygody bohaterów tej opowieści znajdziesz w książce "Pluszowy Zajączek"

Zbliżają się Święta, Jacek sadza na biurku swojego ukochanego Pluszowego Zajączka i pisze list do Mikołaja. Rysuje pięknego zajączka, a pod spodem prosi, aby Mikołaj przyniósł taki właśnie prezent jego siostrzyczce Gabrysi. Pluszowy Zajączek nie umie czytać, myśli więc, że Jacek chce go zamienić na nową maskotkę i zrozpaczony zabiera list spod poduszki. Rozumie jednak, że postąpił źle i, chcąc naprawić błąd, w dzień Wigilii wyrusza na poszukiwanie Mikołaja. Nie jest to łatwe, ale na szczęście poznani na podwórku Bałwanek, psotnik Mróz i przemądrzała Wrona pomagają mu dostarczyć list na czas. Iwonna Buczkowska Umysł ma ścisły – ukończyła Politechnikę Warszawską. Serce liryczne – wszakże pisze wiersze. Pióro lekkie – o czym można się przekonać czytając jej utwory. Debiutowała w 2000 roku tomikiem Moje wierszy pisanie. Pisze wiersze, teksty piosenek, opowiadania, scenariusze, bajki sceniczne, musicale. Lirycznie i satyrycznie, równie chętnie dla dorosłych jak i dla dzieci. Autorka książki O Doboszu drewnianym ludku, który mieszkał w ogródku. Jest laureatką wielu konkursów literackich. Należy do warszawskiej grupy literackiej „Terra Poetica”. Jest współzałożycielką i vice prezesem Stowarzyszenia Autorów Polskich Oddz. II Warszawski.

Opowieść o ogrodowym drewnianym ludku, który przez całe lato stał dumnie na klombie podziwiany przez ludzi, a na zimę został schowany do komórki wraz z innymi nieprzydatnymi zimą sprzętami. Samotny i niepewny swego losu Dobosz może liczyć tylko na towarzystwo rodziny rozbrykanych myszek, na które kiedyś spoglądał z góry. Teraz jednak dzięki nim uczy się bliskości, współodczuwania, rozumienia innych, dzielenia się i pomagania w potrzebie. Uczestnicząc w przygodach, radościach i smutkach mysiej rodziny, poznaje przyjaźń, dzięki której jego życie znów staje się piękne.